[ Fic Detective conan ] " 風 " รักที่เป็นแค่เงา { Heiji x oc }
ครั้งหนึ่งในสายตาเขามีแค่ฉัน แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนสายตาเขากลับไม่มีฉันอยู่ “ชู่ว~ ตราบใดที่พวกเธอยังไม่แต่งงานกัน ฉันก็ยังมีสิทธิ์น่ะเข้าใจไหม?” "ฉันไม่ได้มาทวง แค่จะจีบนายแบบจริงจังแค่นั้นเอง :) "
ผู้เข้าชมรวม
2,688
ผู้เข้าชมเดือนนี้
27
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
--เกี่ยวก้อยสัญญา ใครผิดสัญญา จะต้องกลืนเข็มพันเล่ม--
นายคงไม่อยากกลืนเข็มใช่ไหม....?
.
.
.
“สั๋ญญ๋ากับฉั๋นได้ไหม๋
ถ้าเจอกั๋นคร๋าวหน้า.. จะมาเป๋นเจ้าส๋าวให้ฉั๋น”
นิ้วก้อยเล็กป้อมที่ยื่นมาตรงหน้า
พร้อมคำสัญญาปากเปล่าจากเด็กชายเจ้าของเรียวนิ้ว
ใบหน้าที่เริ่มนองด้วยน้ำตาของเด็กหญิงเหมือนจะค่อย ๆ สว่างไสวขึ้นมาเช่นเดียวกับรอยยิ้มของเธอที่แย้มกว้าง
เด็กหญิงใช้นิ้วก้อยของเธอเกี่ยวกับนิ้วของอีกฝ่าย แล้วผงกหัวตกลง
“อื้อ!”
แม้นั้นจะเป็นเพียงแค่คำสัญญาของเด็กเล็ก
แต่ถึงกระนั่นเธอกลับจดจำมันได้เป็นอย่างดี เช่นเดียวกับรอยยิ้มแห่งความทรงจำข้างหลัง—
................................
ตอนแรกที่เราเจอกันคือช่วงซัมเมอร์
วันเกิดของเธอเองแหละที่สวนสาธารณะ
และวันที่ได้กลับมาพบกันอีกครั้งก็เป็นซัมเมอร์อีกครั้ง
แต่ดันเป็นช่วงเวลาที่ล่วงเลยผ่านมาเกือบ 6 ปีเนี่ยสิ ทั้งที่เธอหรือเพื่อนคนอื่น ๆ
ก็ยังจำคนที่หายไปอย่างเธอได้ และเธอก็จำเขาได้เพียงแค่แรกสบตาด้วยซ้ำ
แต่ทำไมกัน...
เขากลับลืมเธอไปซะแล้วละ?!
“เธ๋อ... เป๋นใครกั๋นนะ?”
“....”
ครั้งหนึ่งข้างกายของเขาเคยมีเด็กคนหนึ่งคอยวิ่งไล่ตาม
เธอเป็นทั้งเพื่อนสนิทและรักแรกโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว เขาเคยเชื่อว่าคาซึฮะคือรักแรก
แต่ในตอนที่เธอกลับมาเหมือนทุกอย่างมันกลับตาลปัตร
ที่ผ่านมาเธอหายไปอยู่ไหนกัน...?
“อากิ..จัง?”
“ลืมกั๋นได้ลงน๋ะอิตาบ้า!”
.
.
คาซึฮะเคยเห็นแววตาแบบนั้นมาก่อน
สีผมที่ดำเงาดุจหมึกชั้นดี นัยน์ตาที่เป็นประกายสดใสยามจ้องหน้าหรือเฝ้ามองทุกการกระทำของเฮย์จิ
รอยยิ้มที่แย้มกว้างร่าเริงที่มีให้แค่คน ๆ เดียว
ความสนิทสนมที่เธอแสดงออกมาอย่างชัดเจนจนทุกคนรอบตัวเธอรับรู้ได้โดยไม่ต้องพูด
ชิซูเอะ อากาเนะ
คือผู้หญิงคนนั้นที่ประกาศบอกชอบเฮย์จิตั้งแต่แรกเจอ
เธอไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนเด็กเลยสักนิด
อีกทั้งยังชัดเจนทั้งในการกระทำและความรู้สึก แต่ถึงอย่างนั้นคาซึฮะกลับนึกปวดใจขึ้นมา
เพราะเธอสนิทและรู้ตัวดีว่าตัวเองก็ชอบเฮย์จิเช่นกัน เช่นเดียวกับตัวเธอที่รู้ว่าเพื่อนสมัยเด็กคนนี้ก็ชอบเฮย์จิมานานยิ่งกว่าเธอเสียอีก
นานขนาดที่กาลเวลาและระยะทางยังทำอะไรไม่ได้
“ฉั๋นเองก็.. ชอบเฮย์จิเหมือนกั๋น!”
“ก็ไม่ได้ห้ามนิคัตซึจัง~” เธอยังคงฉีกยิ้มกว้างราวกับรู้เรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว
ก่อนหัวเราะออกมาเบา ๆ “แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมแพ้หรอกน่ะ
ตราบใดที่สถานะในทะเบียนบ้านของเขายังระบุคำว่า ‘โสด’ ”
“นั่นหมายถึงฉันยังมีสิทธิ์จีบเขาได้ :)”
..............................................................
ใคร
ๆ ก็ชอบบอกว่าเธอร้าย ทั้งที่เธอออกจะธรรมดาไม่ได้ร้ายกาจอะไรเสียหน่อย
ชอบก็บอกว่าชอบ
ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ
ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองแบบนี้...
ไม่ดีตรงไหนกันเหรอ?
#แรดน่ะแต่แรดเงียบ
#อากิจังคนแรด
ตราบใดที่สถานะบนทะเบียนบ้านยังคงเป็นคำว่า
‘โสด’
เธอก็ยังมีสิทธิ์รุกเขาได้
จะรุกให้หนัก
จะทำให้จำ แล้วจะได้ไม่ลืมเธออีกเป็นครั้งที่สอง
“ชอบเฮย์จิค่ะ”
“...”
“อยากจีบเขาเหมือนฉันก็เชิญค่ะ
แต่ระวังฉันรุกมากกว่าที่คุณทำนะคะ~”
ชิซูเอะ
อากาเนะ คือชื่อของเธอ
เด็กสาวผู้กลับมาทวงคำสัญญา
และสานต่อด้ายแดงให้ผูกมัดเหมือนอย่างเคย
“ก็ฉันมีสิทธิ์ห้ามคนอื่นชอบเฮย์จิได้เหรอ?”
“เห็นไหมละ..
ขนาดเธอยังชอบเขาเลยนิ”
“แต่ขอย้ำอีกครั้งน่ะ
เธอจีบฉัน ‘รุก’
เธอรุกฉัน ‘จูบ’”
“ปล่อยให้ชอบ... ไม่ได้แปลว่าปล่อยให้แย่งซะหน่อย แบร่”
"คิก คิก"
เสียงหัวเราะดังขึ้นภายในห้องอันแสนมืดมิด มีเพียงร่างของหญิงสาวในชุดกะลาสีนั่งไขว่ขาเท้าคางหัวเราะคิกคักอยู่เพียงคนเดียว ก่อนเหลือบสายตาไปมองยังสายตาที่จับจ้องมองมาที่เธอ "บา...กะ"
ผลงานอื่นๆ ของ ภูติสีเทา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ภูติสีเทา
ความคิดเห็น