ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : สาวน้อยอมยิ้ม
อมยิ้มอันที่ห้า ... านแบ
"บ้านนายไปทาไหนล่ะ?"เฮุน
"รไปเรื่อยๆ เอสี่แย2รั้ รไปอีเอสามแยเลี้ยว้าย รึสีาวๆๆ5ั้นนั่นแหละ"ลู่หานบอทามารวเียว
"โอเ ใ่ที่นี่ไหม Master Condo นายอยู่อนโหรอเหรอ ให่เหมือนันนะเนี่ย "เฮุน
"อื้ม แร์ับริสนะ ับรถีๆนะ บาย"ลู่หานอบแล้วลาเฮุน
"ั้นเราไปนะ เอัน บาย~"เฮุนยมือบายแล้วยิ้มหวานให้ลู่หาน
ลู่หานยิ้มนปาะีมอไล่หลัรถันหรูไปนลับสายา เฮุนมอระหลัเห็นถ้าเิลอายน่ารัๆอลู่หาน็อยิ้มไม่ไ้
Part Chanbeak
"นี่เทอ ทำอะไรรนั้นนะ "านยอลถามหิสาวที่อยู่ในุนอนสีมพูหวานปล่อยผมสลวยให้ปลิวไปับลมยามเ้า ห้อรับแอยู่ั้น2 มีห้ออเฮุนับเุนพี่ายอเทออยู่ิันฝั่นึ ส่วนฝั่ร้ามเป็นห้อรับแ2ห้อ มีระเบียทุห้อ สุทามีห้อหนัสือาร์ูนอเฮุน มีห้อน้ำในัวทุห้อ ัแ่่าันทุห้อ ห้อรัวห้อนั่เล่นอยู่ั้นล่า ั้นล่ามีห้อน้ำอีห้อ ออ มีสระน้ำ้วยน้ะ ถือว่าบ้านนาให่ใ้ไ้ อ่ะนอเรื่อล่ะ ลับไปที่านแบ
"สูอาาศยามเ้านะ นายล่ะ"แบฮยอน
"เหมือนัน ที่นี่อาาศีเนอะ แล้วเป็นไบ้า แฮ้ไหม?"านยอล
"ไม่หรอั้นื่มนิเียว ปวหัวนิหน่อย แ่ีึ้นแล้ว"แบฮยอน
"ั้นหรอ อยาฟัเรื่อลไหม"านยอลยิ้มโว์ฟัน
"ิิ ไม่ล่ะ "แบฮยอนำับท่าทายิ้มๆนั่น
"ำอะไร ยัไม่ไ้เล่าเลยนะ " านยอล (ท่าทาน่ารัน่าหยินั่นมันอะไรัน เหมือนุ๊าัวน้อยๆเลย)านยอลนึในใแล้วเบลอมอน่าสาวน้อยรน่าแล้วยิ้มหวาน
"มอแล้วยิ้มแบบนั้นนะ หมายวามว่าไ?"แบฮยอนพูเิลๆแ่ไม่ะุะเหมือนวใน้อยๆสันิ
"หืม เปล่านิ ผมยิ้มปิน้ะ"านยอลละสายาออานรน่า
"โห เวลาานอยู่ับเพื่อนไม่เห็นยิ้มหวานแบบนี้เลย แ่ับแบ านอบยิ้มหวานๆมาให้เหมือนะื่ออะไร ั้นละ หรือานยิ้มแบบนี้ให้ผู้หิปิ แ่ับนอื่นๆไม่เห็นเป็นเลย หรือแบิไปเอ ื้ออออ ทำไมๆๆๆๆ"แบฮยอนพูที่สสัยใส่านยอลไม่ยั้ แ่วามสสัยนั้นับสิใานยอลอย่ามา
"ไม่บอหรอ พรุ่นี้ไปูหนัันนะ"านยอลยิ้มหวานให้อีนอีรั้
"ยิ้มแบบนั้นอีแล้ว ถ้าไปะบอไหม ?"แบฮยอน
"บอสิ บอ ไปไหมละ านเลี้ย"านยอลยิ้มหวานทำท่าวิ๊ใส่้วยเพราะเ้าไม่แน่ใว่านรน่าไใ่รุ้ริๆว่าเ้าิอะไรหรือแ่แล้
"็ไ้ ไป็ไ้ แ่พรุ่นี้มีเรียนนะสิเลิ5โม"แบฮยอน
"ั้น็5โมเอันนะ"านยอลสรุปอย่ารวเร็วลัวอีฝ่ายเปลี่ยนใ
"บ้า หรอ ให้เวลาอาบน้ำเลือุสวยๆหน่อยไม่ไ้รึไัน"แบฮยอน
"ฮะๆ แบใส่ึไหน็สวยไม่เห็น้อเลือเลยนิ"านยอลหัวเราะ
"ไม่ไ้หรอนี่เป็นรั้แรนะ ้อใสุ่ที่สวยที่สุสิ"แบฮยอน
"หืม ไม่เยไปูหนัหรอ?"านยอลถามเพราะสสัยริๆไม่ใ่วน
"เยูสิ แ่ไม่เยไปับหนุ่มามลำพันะ"แบฮยอน
"็ไ้ ั้นแบเอาเบอานไป พร้อมแล้วานไปรับ โอเไหม"านยอล
*ฮั่นแหน่านหลออเบอเห็นๆเลย่ะลู แบ็ใส๊ใสเนอะ ะว่าื่อบื้อีไหมเนี่ย
"็ไ้ั้นแบไปหยิบโทรสับนะ "แบฮยอนทำน่านิ่ไปเอาโทรสับ
"เยสสสส วู้ววว ไ้เบอแน่นอนไอ้านเอ้ย"านทำท่าีใยให่
"ไ้ะเพื่อนสาว ุยะผู้ายสุหล่อมา แ่บไหม้ะ อ้ะๆ เอาโทรสับไปไหน"เทาแหย่เพื่อน
"หึ แ่บอะไรัน ูน่าทาหมอนั่นะอบั้นริๆแหละว่ะ แ่เ้า็น่ารัี ูริใ้วย อีอย่าั้น็อบเ้า้วย"แบฮยอนเปลี่ยนเป็นนละนสายาน้ายาเหมือนนามารร้ายนั่น ่าูน่าลัวริๆ
"ว๊ายยย นาฟ้าเี้ยวอสะแล้ว สสารานริๆที่หลุมรัอีนัมารร้ายอย่าแเนี่ย"เทา
"หึหึ ั้นหรอ ั้นั้นไปนะเทาเี๋ยวานรอนาน"แบฮยอนเปลี่ยนเป็นพูอ่อนหวานอีรั้ น่าใหุ้๊าทอนาริมๆ
"อ้ะนี่าน รอนานไหม เทาวนุยนิหน่อยนะ่ะ"แบฮยอนยิ้มาหยี
"ไม่หรอ อ้ะ อย่าลืมโทรมานะ แบไปอาบน้ำเถอะะไ้ลไปิน้าว านไ้ลิ่นหอมๆแล้ว"านยอลยมือบาย่อนแบะรับโทรสับแล้วเมมเบอ่อนไปอาบน้ำ
#นั่นเป็นสาเหุที่านยอลอาบน้ำนสุท้าย
"อ๊าาา อิ่มั อ่าวแบลับไหรอ านไปส่ป้ะ"านยอลยิ้มหวาน่อนไ้รับำอบที่ทำให้เ้าัวยิ้มว้าว่าเิม
"เอาสิ านะไ้มารับแบถูไ พรุ่นี้านมารับแบที่บ้าน6โมรึ่นะแบะรอโอเไหม"แบฮยอน
"ไ้สิ ั้นพรุ่นี้เอันนะ วันนี้ไปบ้านัน"านยอล
"อื้มมม อบุนนะ ที่มาส่ ับรถีๆล่ะ ถึบ้านแล้วโทรมา้วยนะ บาย~"แบฮยอน
"รับบบ ไปนะ"านยอลลาแล้วับรถออไป
Rrrrr
"อันยอ~แบฮยอน่ะ"แบฮยอนรับสาย
"รับทราบแล้วรับ แ่ะบอว่าถึบ้านแล้วรับผม"านยอลอบ
"ออ ั้นหรอ ทำอะไรอยู่"แบฮยอน
"ำลัิถึแบยอนอยู่นะ"านยอล
"แหม ปาหวานันะ พูแบบนี้ับทุนรึป่าว่ะ"แบฮยอน
"ป่าวนะานพูแ่ับแบนะ ริๆ"านยอลพูเสียริั
"ิิ ั้นหรอออออ"แบฮยอน
"รับ ถึานะหล่อ เฟลนลี่ แ่าน็ไม่ไ้หว่านเสน่ห์ไปทั่วนะ"านยอล
"้าาา พ่อนหล่อเื่อแล้วๆ่ะ"แบฮยอน
"รับ .....
2ม.ผ่านไป *าุยไรันนัหนาาาา
"านมือถือแบร้อนี๋เลย วา่อนไ้ไหม เี๋ยว่อนแบนอนะโทรไปบอฝันีน้ะ่ะ"แบฮยอน
"รับ เอาั้น็ไ้ ้อโทมานะ านะรอรับ"านยอลพูเสียเศร้า
"่ะ โทรไปแน่นอน ทำไม้อทำเสียเศร้านานั้นล่ะ แบรุ้สึผินะ"แบฮยอนพูเสียอ่อนในอนหลั
"แบอ่า อย่าทำเสียแบบนั้นสิ ไม่เอาน่า านไม่ไ้เป็นอะไร แ่.. ไม่อยาวาเยๆ แ่ถ้า่อนนอนแบโทรมา็ไ้ไม่เป็นไร ยิ้มหน่อยนะ น้ะๆๆๆๆๆๆ"านยอล
"เห็นไหม แบยิ้มอยู่ ยิ้มหวาน้วย"แบฮยอน
"รับเห็นแล้ว ยิ้มสวยมาเลย"านยอล
"่า ั้นรอแบนะ บาย่ะ"แบฮยอน
"รับๆ โอเ"านยอล
ี๊
23.00น.
"อันยอ~านยอลรับ"านยอล
"เสียใสเียวนะ นอนึั พรุ่นี้ไปมหาลัยนะพัผ่อนไ้แล้วะ"แบฮยอน
"แบ่าหานอนึั"านยอล
"เรียมหนัสือเรียนพรุ่นี้นะ่ะ านพรุ่นี้มารับแบที่บ้านนะ นับรถแบลา แบไม่อยานั่แที่แบลัว"แบฮยอน
"ไ้สิ านยอมไปรับไปส่ทุวันเลย ไม่ิ่าบริาร้วยนะ แล้วไม่ลัวานหรอ"านยอล
"ไม่ลัววว านไม่เห็นน่าลัวเลย านน่ารัะายยยย"แบฮยอนพูเสียหวาน
"ฮะ ฮะ ริหรอ ีในะเนี่ยแบม้วย ฮ่าๆๆๆๆ"านยอล
"ิิ านน่ารั น่ารัที่สุเลย านยอลน่ารัๆๆ ฮะ ฮะ"แบฮยอน
"ฮ่าๆ านเิลนะ"านยอล
"เิลแปลว่ารู้สึี ถ้ารู้สึี็ะฝันี านะนอนฝันีไหมืนนี้"แบฮยอน
"แน่นอน แ่ไ้ยินเสียแบาน็ฝันีแล้ว"านยอล
"อยาให้ร้อเพลให้ฟัไหมะแ่แบีี้าไม่เป็นอะ"แบฮยอน
"ไม่้อหรอ แ่เสียแบพอ"านยอล
"อะแห่มมมม"
같은 나라에 태어나서
าทึน นาราเอ แทออนาอ
ไ้เิมาในประเทศเียวัน
같은 언어로 말을 해서
าทึน ออนอโร มารึล แฮอ
พูุย้วยภาษาเียวัน
참 행운이야, 참 다행이야
ัม แฮอูนีนา ัม าแฮอียา
เรา่าโีเหลือเิน รู้สึีอย่าบอไม่ถู
세상에 당연한 건 없어
เัเ ัยอนฮัน อน ออบอ
็โลนี้มันไม่มีอะไรแน่นอนเลยนี่นา
괜찮은 옷을 입었던 날
แวนานึล อูึล อีบออน นัล
ในวันนั้น ที่ผมใสุ่ทีู่ี
그렇게 너를 만났던 건 lucky
ือรอเ นอรึล มันนัอน อน lucky
แล้วผม็ไ้พบุเ้า ่าโีริๆ
나 착하게 살아서 그래
นา ัฮาเ าราอ ือแร
เพราะว่าอย่าน้อยอนนั้นผม็ูีนะ
너의 이름을 부르고 너의 손을 잡아도 되는 나
นอเย อีรือมึล บูรือโ นอเย โนึล าบาโ วีนึน นา
ผมเรียื่ออุไ้แล้วผม็สามารถุมมืออุไว้ไ้
부서지는 햇살은 나만 비추나 나 이렇게 행복해도 돼?
บูอีนึน แฮารึน นามัน บีูนา นา อีรอเ แฮบแฮโ แว
นี่แสสว่าำลัส่อมาที่ผมเพียนเียวหรือเปล่านะ ผมมีวามสุับมันไ้ใ่ไหม?
나의 이름을 부르고 나의 어깨에 기대 오는 너
นาเย อีรือมึล บูรือโ นาเย ออแเอ ีแ โอนึน นอ
ุเอ็เรียื่ออผมแล้ว็เอนัวพิลมาบนไหล่ผม
저 하늘의 햇살은 너만 비추나 너 그렇게 눈부셔도 돼?
อ ฮานือรึย แฮารึน นอมัน บีูนา นอ ือรอเ นุนบูยอโ แว
แสสว่าาฟ้า็ำลัสาทอมาทีุ่นเียวเลยใ่มั้ยล่ะ ุถึส่อประายอย่านี้?
so lucky, my love
โีริๆ ับวามรันี้
so lucky to have you
โีที่ไ้มีุเีย้า
so lucky to be your love, i am. Hmm
โีเหลือเินที่วามรัอุ ็ือผมเอ
"ร่อ Zzzzz"านยอล
"หืมยัไม่บเลยนะหลับสะแล้ว ฮะๆ ฝันีนะ่ะ"แบยอน
ี๊
*ู่นี้เป็นไ้ะ น่ารัไหม อยาอ่านเม้นั่ะ
ไรท์มีภาพน่ารัๆอู่นี้มาฝา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น