[Got7 Mark x you] ~ FEEL IT ~ [END][+Special]
ในเมื่อเส้นดายสีแดงได้ผูกทั้งสองเอาไว้แล้ว..ที่เหลือคงต้องเป็นหน้าที่ของคำว่า เชื่อใจ
ผู้เข้าชมรวม
8,322
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในวันแรกของการเปิดเรียน เมื่อพูดถึงคำว่า ‘แรก’ มันมักจะมีอะไรที่น่าตื่นเต้นเสมอ..อย่างการได้เจอแต่สิ่งใหม่ๆ ได้ลองสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน สถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ หรือ..คนที่เราชอบ..แบบเจอครั้งแรกก็รู้สึกว่าคนนี้แหละใช่..การตกหลุมรักใครสักคนตั้งแต่แรกเห็นนั้น..เป็นอะไรที่…ฟินเว่อร์~ คิดงั้นม่ะ? ถ้าไม่เชื่อก็ลองดูสาวคนนี้..เพราะตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในที่มหาลัยอินโซล..เธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะเขยิบไปไหนเลย..แถมสายตาของเธอก็เอาแต่จ้องใบหน้าหล่อแทบจะไม่กระพริบตาเลย…สายลมพัดผ่านใบหน้าเรียวสวย..ผมยาวตรงสีดำสนิทที่ถูกปล่อยลงมาปลิวไปข้างหลังนิดๆเพราะสายลมที่พัดผ่าน..ให้ความรู้สึกแบบว่า..นางเอกเจอพระเอกครั้งแรก...และตกหลุมรัก..แต่ไม่ใช่กับแค่หญิงสาวคนนี้ที่รู้สึกแบบนั้น..เพราะไม่ว่าสาวคนไหนที่เดินผ่านก็ต้องหันไปมองหนุ่มคนนั้นทุกคนก็นะ..ใบหน้าคมหล่อ...ผมสีบลอนด์..จมูกโด่งที่ดูเข้ากับรูปหน้า...ท่าทางที่ดูนิ่งแต่ไม่ถึงกับเย็นชา...บุคลิกที่ดูเข้าถึงยาก..แต่กลับมองแล้วรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก…
“เห้อออ..แบบนี้แหละ..ใช่เลย..”
“อะไร? ใช่เลย?”
“เห้ย!!” หญิงสาวตกใจสุดๆเมื่อเพื่อนสนิทของเธอ ‘ยูจิน’ ยืนอยู่ข้างๆตอนไหนก็ไม่รู้
“ตกใจอะไรยัย ‘เนริน’ ?” ยูจินยืนเท้าสะเอวใส่เนริน
“ก็เธอมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง..เป็นใครไม่ตกใจบ้างล่ะห่ะ??” เนรินเถียงบ้าง
และระหว่างที่สองสาวกำลังยืนเถียงอยู่นั้น..ชายหนุ่มที่นั่งหลับตาฟังเพลงอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังเถียงกันอยู่...เขาขมวดคิ้วนิดๆเพราะเขาไม่คิดว่าการที่เขาใส่หูฟังฟังเพลงอยู่นั้นจะยังคงได้ยินเสียงของผู้คนรอบข้าง..เขาจึงหันไปมองสองสาวที่ยืนเถียงกันอยู่…
“ว่าแต่...แกยืนจ้องอะไรอยู่หรอ..?” ยูจินลดน้ำเสียงลงมาเล็กหน่อย
“ป..เปล่าหนิ..” เนรินหลบสายตาของยูจินที่จ้องมาอย่างสงสัยทันที
“ไม่จริงอ่ะ..ฉันเห็นนะว่าแกอ่ะ…” ยูจินกดเสียงต่ำพลางเขยิบหน้าเข้าไปใกล้เนรินจนเธอต้องถอยห่างออกไปเล็กน้อย
“อ..อะไรของเธอ?”
“เธอกำลังจ้องผู้ชายที่นั่งอยู่นู่นอยู่ใช่ม๊าาา~”ยูจินพูดพลางหันหน้าไปทางผู้ชายคนนั้นและดีที่ผู้ชายคนนั้นรีบหันหน้าหนีไปก่อนเพราะเขาเห็นผู้หญิงสองคนนั้นมองมาทางเขาพอดี
“ใช่ม่ะ?” ยูจินถามเนรินอีกครั้งเพราะเนรินเงียบไปพักนึงเหมือนเธอกำลังอึ้งกับคำถามของยูจิน
“บ้า! ฉันไม่ได้จ้องเขาสะหน่อย!” เมื่อเนรินได้สติ เธอก็รีบปฏิเสธทันที แต่หน้าของยูจินนี่แหละสิ
“เหร๊อออ~~ ฉันเห็นน้าาาา..ว่าสายตาของเธอจ้องเขาไม่ยอมกระพริบตาเลยอ่าาา…”
“ย่าห์ๆพอเลยๆ”
“ชอบเขาอ่ะดิ” ยูจินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ไปกันใหญ่ล่ะ ยูจิน”
“แหน่ะๆเขินหรอ~~” ตอนนี้เนรินทำหน้านิ่งจนไม่รู้จะนิ่งยังไงล่ะ
“ฉันรู้จักเขาน้าาาา~~ บอกชื่อให้เอาม่ะ??” ยูจินยื่นข้อเสนอ
“ไม่!” ยูจินหุบยิ้มทันที
“ว่าแต่..เธอรู้จักเขาได้ไง..นี่เพิ่งวันแรกของการมาเรียนเองนะ?” เนรินถามอย่างสงสัย
“ก็..ได้ยินมา..เขาดังในหมู่สาวอ่ะ”
“อ่อ…”
“ว่าแต่..ไม่อยากรู้จักชื่อหมอนั่นจริงๆหรอ??” ยูจินถามอีกครั้งในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินตรงไปที่ตึกเรียน
“ไม่อ่ะ” เนรินตอบสีหน้านิ่งๆ
“ชิ~ นึกว่าเพื่อนฉันจะตกหลุมรักหนุ่มฮอตอย่างมะ..oxo” ยังไม่ทันที่ยูจินจะเอ่ยเสร็จ ปากของเธอก็โดนยัดไปด้วยขนมปังสะแล้ว
“กินไปสะจะได้เงียบ!” เนรินมองหน้ายูจินพลางขำไปด้วย เพราะยูจินทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แถมเธอยังพูดไม่รู้เรื่องอีกเพราะขนมปังที่อยู่ในปากของเธอ
“อะไรนะ?? ฉันฟังเธอไม่รู้เรื่องเลย~” เนรินยังคงแกล้งยูจินต่อไป
ส่วนทางด้านชายหนุ่มผมบอนด์ที่สายตาของเขายังคงมองตามแผนหลังของสองสาวนั้น..บนใบหน้าของเขามีรอยยิ้มบางๆที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว...แต่รอยยิ้มนั่นก็หุบลงเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนของเขา
“มาร์ครอนานมั้ยว่ะ? โทษทีว่ะ” ‘เจบี’ เพื่อนสนิทของมาร์คเอ่ยพลางนั่งลงข้างๆ
“ปวดท้องแต่เช้าเลยว่ะ..แถมยังรถติดอีก..เห้อ…” เจบีทำหน้าเหนื่อยใจก่อนจะหันมาหามาร์ค
“ว่าแต่..เมื่อกี้นายมองหาใครอยู่ว่ะ??” คำถามของเจบีทำมาร์คชะงักนิดๆก่อนจะตอบออกไปว่า
“....ก็..มองหานายอยู่นั้นแหละ”
“หรอ”
“เอ่อ! กำลังคิดว่าถ้านายไม่มาภายในอีกสามนาทีนี้ฉันจะเข้าตึกก่อน”
“โธ่..ไอ้เพื่อนรัก..” เจบีกำลังจะใช้แขนล็อคคอมาร์คแต่มาร์ครู้ทันเสียก่อน เขาจึงลุกทันและเจบีก็เสียหลักล้มลงไปกองกับพื้นโดยมีสายตาของผู้คนรอบๆมองมาอย่างขำๆ เจบีจึงหันไปมองค้อนใส่มาร์ค
“ไอมาร์ค!”
และคำว่า ‘ไอมาร์ค!’ ของเจบีทำให้มาร์ครู้ทันทีว่าเขาต้องทำเช่นไร...มาร์ครีบคว้ากระเป๋าของตนเองก่อนจะรีบวิ่งหนีไปอย่างไวโดยมีเจบีวิ่งตาม
“หยุดนะไอมาร์ค!!”
“หยุดก็โง่อ่ะดิ! ฮ่าๆ”
ผลงานอื่นๆ ของ Luftmensch ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Luftmensch
ความคิดเห็น