นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
นิยาย Dek-D
App ที่จะทำให้คุณอ่านนิยายจนวางมือถือไม่ลง!
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้ที่
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้เป็นผลงานที่แต่งโดยผู้ลงผลงานเอง ลิขสิทธิ์ของผลงานนี้จะ เป็นของผู้ลงผลงานโดยตรง ห้ามมิให้คัดลอก ทำซ้ำ เผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาต จากผู้ลงผลงาน
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้กระทำการคัดลอก ทำซ้ำ มาจากผลงานของบุคคลอื่นๆ ผู้ลง ผลงานจะต้องทำการอ้างอิงอย่างเหมาะสม และต้องรับผิดชอบเรื่องการจัดการ ลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว
ข้อความและรูปภาพที่ปรากฏอยู่ในผลงานที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการส่งเข้าระบบ โดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่งเด็กดีดอทคอมมิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น ผู้ใดพบเห็นการลงผลงานละเมิดลิขสิทธิ์ หรือ ไม่เหมาะสมโปรดแจ้งผู้ดูแลระบบเพื่อดำเนินการทันที Email: contact(at)dek-d.com ( ทุกวัน 24 ชม ) หรือ Tel: 0-2860-1142 ( จ-ศ 0900-1800 )
ยาวนานเหลือ ชะตาชีวิตของแต่ละคนต่อสู้มาตลอด สุดท้ายก็แฮปปี้ นินาย้ำดี ภาษาละครจีนโบราณ
น่าค้นหา
ไรท์เก่งมาก
รอฉบับตีพิมพ์นะคะ จะพิมพ์สนพ หรือ พิมพ์เองก็รอค่ะ เพราะไม่ใช่สาย Ebook เลย T_T
พูดถึงเบาสมอง...เราก็ยังกลัวโดนข้อหาหลอกลวงผู้บริโภคนั่นแหละค่ะ!!!5555 แต่ดังที่เล่าไว้ ถ้าพาร์ทอดีตหรือบางช่วงทำเป็นตลก มันจะเฝือ/ผิดที่ผิดทางมากเลยยย จักรวาลนี้โทนมันมาแบบนี้แล้วหลุดยากจริงๆค่ะ....
ความสัมพันธ์ของแม่ทัพหลี่กับเถ้าแก่ ถ้ามีตอนพิเศษเราก็อยากไปขยายตรงนั้นเหมือนกันนะคะ เพราะว่ามีหลายๆ อย่างที่ยังมไ่ได้เล่าเหมือนกัน ไหนจะตอนสบายๆ ตอนพิเศษน่ารักๆ ต่างๆ ที่เราก็โหยหามากค่ะ555 // องค์ชายใหญ่ภาคนี้ดุน้อยลงนะ..เว้นแต่แม่ทัพหลี่อยากจะรู้เรื่องส่วนตัวทั่นเยอะเกินไป ฐานะห่างกันไม่มากด้วย ก็เลยมีมุมดังที่เห็นได้ ฮาา กว่าจะเจอองค์ชายใหญ่จริงๆ น่าจะอีกนานเลยค่ะ
แต่สรุปแล้วจักรวาลนี้ก็คงผูกโยงกับรัชศกกวงซวีเป็นหลัก เราเองก็ยังเห็นภาพไม่ค่อยชัดเจนเช่นกันค่ะว่าไม่ใช่รัชศกนี้แล้วจะเป็นยังไง ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่รักทุกคน รักเรื่องนี้เหมือนกับที่เรารัก :)
ปิดเรื่องด้วยรอยยิ้มจริงๆ รู้สึกอบอุ่นกับเด็กน้อยทั้งสามคน คงโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต และๆๆๆๆ ยินดีด้วยเถ้าแก่มีลูกสามแบบงงๆไปแล้ว 5555 แล้วอะไรคือการขอแต่งงานแบบไม่ได้โรแมนติกอะไรมากมาย แต่ทำไมเราเขินนนนนนนน แถมสักขีพยานเยอะไปหมดแบบนี้ หลี่หวางหลิงจะบอกว่าขี้หวง หรือขี้อวดดีเนี่ย โจ่งแจ้งไปแล้ววว // เราชอบคำตอบของหลี่หวางหลิงมากๆ ไม่สามารถห้ามความคิดใครได้ ฟังแล้วรู้สึกได้ว่า ทำตอนนี้ให้ดีที่สุดก่อน อนาคตค่อยว่ากัน ฮืออออ
// อ่านจบแล้ว ก็ให้ความรู้สึกว่าชะตาชีวิตแต่ละคน มันเป็นสัจธรรมของโลกจริงๆ ไม่มีใครที่มีชีวิตที่ดีที่สุด และไม่ได้ตกต่ำที่สุด อยู่ที่เราเลือกจะทำ เลือกจะให้เป็น เลือกจะปล่อยวาง หรือเลือกที่จะยึดติดมันไว้ในใจ สุดท้ายคนที่ปล่อยวางได้ ให้อภัยคนอื่นได้ คือคนที่เป็นผู้ชนะคนสุดท้าย และเป็นอย่างที่ไรท์บอกทำยังไงที่จะเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้ ยิ่งมาอ่านทอล์ค (ยาวมาก อ่านเพลินมาก) แล้วรู้สึกอิ่มเอมใจมากค่ะ เรารู้สึกได้เลยการเล่าเรื่องของไรท์ตั้งแต่เรื่องแรกมาจนถึงเรื่องนี้ มันค่อยๆพัฒนาขึ้นจริงๆ ไม่ใช่ว่าเรื่องหมื่นลิขิตไม่ดีนะ เพียงถ้าเทียบกับอีกสองเรื่องจะเห็นความต่างนิดนึงอ่าา หรืออาจจะเพราะการเล่าเป็นเส้นตรงตามที่ไรท์บอก ทำให้ไม่ต้องคิดตามเยอะด้วย เราจะใช้คำว่าไรเปรียบดีหว่า เหมือนไม่หวือหวาเท่าอีกสองเรื่อง จะเรียกงี้ได้มั้ยนะ แต่ทุกตัวละครที่ออกมาในทั้งสามเรื่องคือมีมิติของตัวละครชัดเจน มีความคิด มุมมอง ที่เรารู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวดูมีชีวิตจริงๆ มันเหมือนดราฟท์ออกมาจากชีวิตคนจริงๆ ที่มีอยู่จริงอะ
// จบไปอีกหนึ่งเรื่อง เป็นความรู้สึกใจหายแบบเดียวกับตอนจบเรื่องรุ่งอรุณฯเลยค่ะ แบบจบแล้วหรอ ยังไม่อยากให้จบ ยังรู้สึกว่าตัวละครแต่ละตัวยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ คงมีเรื่องผ่านเข้ามาอีกมากมาย ที่เราคงได้แต่จินตนาการต่อ มาถึงตรงนี้ อย่าว่าแต่ไรท์ที่รู้สึกโตไปพร้อมกับตัวละคร ถึงเราจะเป็นแค่คนอ่าน เราก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันไรท์ รู้สึกผูกพันกับทุกตัวละคร ขนาดแค่บางคนโผล่มาแค่แวบเดียว แต่มันก็กินใจเราไปแล้ว อย่างองค์ชายรอง ถึงจะมาแค่แวบเดียว แต่เรื่องราวของพระองค์กลับติดตรึงอยู่ในใจเรา
// เรื่องต่อไปไม่รู้จะเป็นเรื่องของใคร เราก็รออ่านค่า ไม่ว่าจะเส้นเรื่องหลักหรือเส้นเรื่องรอง หรือไรท์จะพักไปต่อน้องตองกับพี่กุลก่อน เราก็อ่านทั้งนั้น 5555 พอมาพูดถึงเส้นเรื่องรอง :
1. เราไม่คิดว่าคุณชายวิญญาณแค้นจะได้มีโอกาสออกมาโลดแล่นเป็นของตัวเองนะเนี่ย แต่ๆ ไรท์เล่นหยอดมาว่า หลิงไต้เซียงพบกับจวิ้นหวัง เด๋วนะ ไม่ใช่ว่าสองคนนี้... จริงปะเนี่ย เป็นอะไรที่ไม่ได้คาดถึงมาก่อนนน จะว่าแปลกใจที่หลิงไต้เซียงช่วยจวิ้นหวัง แถมตอนไฟไหม้ก็ช่วยแล้วเอาไปซุกเงียบหายไม่ถูกกล่าวถึง ก็ว่าแปลกๆ แต่ก็ไม่เคยตะหงิดใจอะไร เลยรู้สึกเซอร์ไพร์สเล็กๆ
2. คุณชายสกุลกู่ ออกมานิดเดียว แต่เราก็แอบติดใจเหมือนกัน เป็นเพื่อนกับหลี่หวางหลิงมาตั้งแต่เด็ก ในเมื่อเป็นพ่อค้า เราว่าเส้นเรื่องจะออกมาแนวการค้ามั้ยอะ จะทำไรอะไรก็ต้องคิดถึงกำไรก่อนนนนน น่าจะตามที่ไรท์บอก ว่าเรื่องนี้น่าจะเบาๆ ไม่หนัก(เนอะ) แต่เราไม่อาจไว้วางใจไรท์ได้แล้ว ฮาาาาาา ขนาดร้อยเล่ห์ว่าไม่หนัก ทำเราน้ำตาไหลไปแล้วเลย
3. องค์ชายห้าเรายังนึกเรื่องของนางไม่ออกเลยแหะ ว่าโตมาจะเป็นแบบไหน 555
4. เซี่ยอวิ๋น เราเดาว่าน่าจะได้เป็นเรื่องหลักมั้ยนะ ดูแล้วเซตติ้งน่าจะใหญ่โตพอดูเลย เดาว่าหนักหน่วง ปวดตับแน่ๆ อารมณ์การเมืองจัดเต็ม แต่เราว่าคงดุเดือด เลือดพล่านกันแน่ๆ
/////////
ข้างบนเราเวิ้นถึงความรู้สึกไปหล่ะ ตอนนี้ขอเวิ้นกับเนื้อเรื่องตอนจบต่อเนอะ 55555
เรื่องนี้ ทำให้เรารู้สึกกลุ่มชาวยุทธ์ที่เข้ามาเฮฮาในโรงเตี๊ยม เป็นเหมือนสหายกลุ่มใหญ่ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่สุดท้ายก็มาเป็นสหายกันได้ มันรู้สึกดีนะ แบบดูเป็นชุมนุมที่สร้างความเฮฮา พูดคุยในสิ่งที่สนใจเหมือนกันอะ แต่ที่สุดของตัวประกอบของเรื่องนี้ คงต้องเป็นพี่เซิ่งกับพี่เฝิงอะ พี่เซิ่ง ผู้ใสซื่อ น่าเอ็นดู ขาดพี่เฝิงไม่ได้แล้วหล่ะ เหมือนเด็กน้อยกับพี่เลี้ยงเด็กอะ 555
//แล้วคุณชายวิญญาณแค้นนี่กะฮุบสำนักแทนศิษย์พี่ที่ไม่กลับมา เพราะติดใจคนในวังหลวงใช่มะ หลังจากที่เคลียปม เราว่าคุณชายวิญญาณแค้นคงไม่บ้าดีเดือดเหมือนก่อนแล้วมั้ยนะ ต้องรอติดตามในแยกสิเนอะ
// อดีตประมุขน้อยเป็นจอมยุทธ์อันดับหนึ่งและเป็นประมุขสำนักด่านประจิม ช่างเหมาะสมกับตำแหน่งประมุขของต้าหยวนจริงๆ 5555 อยากรู้เลยว่าประมุขสำนักด่านประจิมง้อฮ่องเต้ยังไง รู้สึกจินตนาการบรรเจิดไปไกลแล้วววว ขนาดได้ป้ายผ่านเข้าวังเมื่อไหร่ก็ได้มาแล้วด้วย ไม่ธรรมดาาาาา แล้วดูวาจาของฝ่าบาทองค์ใหม่ช่างทิ่มแทงได้เจ็บ เชือดเฉือนมากจ้าแม่ ฟังแล้วไม่จุกนี่ยกมือไหว้เลย 5555 อันนี้สงสัยนิดนึง เรื่องของรัชทายาท ไทม์ไลน์จะอยู่ในช่วงไหนอ่าา
ปล. รุ่งอรุณยังมีตอนพิเศษอีกร้อยเอสี่ อ๊าาา อ่านฟินหล่ะทีนี้
ปล2. กรี๊ดมาก ที่ไรท์จะทำเกร็ดตัวละคร ของทุกเรื่องรวมกันเลยนะคะ ตอนที่ทิ้งท้ายไว้ในรุ่งอรุณฯ เรายังอยากให้เอาไปใส่เล่มเลยถ้าได้ตีพิมพ์ ขนาดทอล์คของไรท์ปิดท้ายตอนนี้ เราก็อยากเอาใส่รวมให้หมดเลยอะ มันไม่ใช่แค่เกร็ดอะ มันแบบได้อ่านสิ่งที่ไรท์อยากบอก แล้วรู้สึกถึงความตั้งใจของไรท์ในการสร้างผลงานออกมา งื้ออออ มันดีมากๆๆเลย
ปล3. ที่มาของชื่อโรงเตี๊ยม เป็นอะไรที่เราคาดไม่ถึงเลย
ปล4. จากที่ไรท์ทอล์ค ฮองเฮาเป็นคนคิดส่งองค์ชายรองออกไปเพื่อชดเชยสิ่งที่ทำผิด ความคิดที่ส่งองค์ชายรองออกไปนอกต้าหยวนจริงๆแล้วเป็นความคิดของใครกันแน่ คนที่รู้เรื่องมีองค์หญิงใหญ่ ชุ่นกงกงที่เป็นคนไปส่งที่ชายแดน มหาบัณฑิตซูก็น่าจะรู้เห็นด้วยมั้ย เรายังแอบงงๆ ตรงที่ไรท์ทอล์คว่า ถ้าเป็นมหาบัณฑิตอาจจะเลือกวิธีอำมหิตกับองค์ชายรองมากกว่านี้ หมายความว่ายังไง ตอนนั้นคือปีที่ยี่สิบ น้องซูก็น่าจะยังไม่เข้ามามีส่วนร่วมเลยนี่นา
ปล5. อันนี้ก็ไม่ได้สำคัญอะไร เราแค่อยากรู้เฉยๆ รุ่ยอ๋องที่ว่าส่งไปคุมขัง หมายถึงส่งไปอยู่ในคุกที่มณฑลตะวันออก หรือเหมือนแค่ถูกเนรเทศให้อยู่ในพื้นที่กำหนดแล้วมีคนคุมตลอดอะไรแบบนี้ เหมือนพวกในซีรี่ส์เกาหลีไรงี้มั้ยอะ
/// เม้นท์ยาวอีกแล้ว อดใจไม่ได้จริงๆ 5555