bombombom
@bombombom
ตอนนี้ยังไม่มีคำขอเป็นเพื่อน
มีเพื่อนๆ เล่น My.iD อีกเยอะเลย ลองไปดูกันเถอะ
dummyaliasname
@dummyusername
dummymsg
ตอนนี้ยังไม่มีข้อความลับ
ตอนนี้ยังไม่มีการแจ้งเตือน
เล่าเรื่องราวของคุณหรือสิ่งที่สนใจผ่านการตั้งกระทู้ ถ้ามีเพื่อนๆ มาตอบจะได้รับการแจ้งเตือนด้วยนะ
เพียงแค่ 3 ขั้นตอนง่ายๆ เพื่อรับแจ้งเตือนบทความมาใหม่ในหมวดที่คุณสนใจ
ตอนนี้ได้ติดตามบทความเรียบร้อย
เมื่อบทความที่ติดตามอัปเดตจะแจ้งเตือนทันที ขอให้สนุกกับการอ่านบทความนะครับ
คุณยังไม่ได้ตั้งรหัสผ่านในบัญชีของคุณ
ตั้งรหัสผ่านตอนนี้เพื่อให้สามารถเข้าสู่ระบบด้วยรหัสผ่านได้
เขียน
สมัคร
บอร์ด
App
วิธีใช้
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
นิยาย Dek-D
App ที่จะทำให้คุณอ่านนิยายจนวางมือถือไม่ลง!ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้ที่
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้เป็นผลงานที่แต่งโดยผู้ลงผลงานเอง ลิขสิทธิ์ของผลงานนี้จะ เป็นของผู้ลงผลงานโดยตรง ห้ามมิให้คัดลอก ทำซ้ำ เผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาต จากผู้ลงผลงาน
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้กระทำการคัดลอก ทำซ้ำ มาจากผลงานของบุคคลอื่นๆ ผู้ลง ผลงานจะต้องทำการอ้างอิงอย่างเหมาะสม และต้องรับผิดชอบเรื่องการจัดการ ลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว
ข้อความและรูปภาพที่ปรากฏอยู่ในผลงานที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการส่งเข้าระบบ โดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่งเด็กดีดอทคอมมิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น ผู้ใดพบเห็นการลงผลงานละเมิดลิขสิทธิ์ หรือ ไม่เหมาะสมโปรดแจ้งผู้ดูแลระบบเพื่อดำเนินการทันที Email: contact(at)dek-d.com ( ทุกวัน 24 ชม ) หรือ Tel: 0-2860-1142 ( จ-ศ 0900-1800 )
ไรท์สู้ๆค่าาาาาาา
// พาร์ทนี้เป็นพาร์ทที่ต้องคิดตามอย่างหนักหน่วงจริงๆ ช่วงแรกเป็นซีนอารมณ์ที่ไม่ซับซ้อนกับเหตุการณ์ แต่กลับมีความอบอุ่นของท่านแม่ทัพที่แสดงออกมา ที่ทำให้เรารู้สึกยิ้มออกมาได้กับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่พอลึกๆ แล้วมันคือความเจ็บปวดที่ทั้งสองได้สัมผัสมา แต่อย่างที่ท้ายเรื่องท่านแม่ทัพเบือกตัดเนื้อร้ายทิ้งแล้วดำเนินชีวิตต่อไป ทำให้เราเข้าใจได้ว่าทำไมท่านแม่ทัพถึงแข็งแกร่งงงงงงง แต่ก็รู้สึกได้ว่าท่านแม่ทัพเหงานะ ไม่มีคนมาอยู่ข้างๆให้รู้สึกดีแบบนี้นานแล้ว ใจนึงก็อยากให้เถ้าแก่จำได้ แต่ก็กลัวเถ้าแก่จะเจ็บปวดอีกครั้ง แต่ถึงยังไงตอนนี้ค่อนข้างเคลียเลยที่ทั้งสองรับรู้ความรู้สึกของกันและกัน เปิดใจให้กัน ถึงจะหน่วงๆไปบ้าง แต่ก็ยังรู้สึกอุ่นอยู่นะ พ่วงมาด้วยความหยอกล้อของคู่ผัวเมียที่มาแซวว่ายังไม่แต่ง แต่ได้สถานะ ท่านแม่ มาเรียบร้อย 5555 (ปล. นึกว่าท่านแม่ทัพจะจัดการกินเถ้าแก่แล้วเชียว แบบนี้เค้าเรียกอดเปรี้ยวไว้กินหวานรึป่าวนะ อิอิ)
// ความชุลมุนในเมืองหลวง ไม่ค่อยพลาดจากที่เดาว่าหลี่ซ่งจือหวังจะป่วนอะไร แต่เราเดาว่ามันไม่ใช่แค่ป่วนเรื่องนี้แน่ๆ ประเด็นที่จำหน้าเถ้าแก่ได้ว่าเป็นนักโทษประหาร มันต้องมีอะไรตรงนี้แน่เลย เราว่าเถ้าแก่ยังมีความโคตรซวย มหาซวยถามหาอยู่แน่นอนนนน
// พอมาจุดที่หลิงไต้เซียงพูด ตรงนี้เป็นจุดที่คิดตามและพยายามประติดประต่อเรื่องมากสุด ยอมรับเลย เรายังคิดตามไม่ออก 5555 ตอนแรกว่าจะมาถามไรท์แล้วลำดับญาติ องค์หญิงเล็ก คือใครยังไงหว่า ไรท์เหมือนรู้เลยอะ ว่าจะถามมาอธิบายในทอล์คแล้ว แต่คำพูดของหลิงไต้เซียงที่ทิ้งไว้ ว่ารัชทายาทก็เป็นแค่หมาก และสิ่งที่หลี่หวางหลิงเก็บความลับไว้กับตัวว่าผู้ใดขอให้ไปช่วยรัชทายาท จะใช่ฝ่าบาทรึป่าวหว่า เรานึกถึงแค่คนนี้ที่สามารถจับรัชทายาทมาเป็นหมากได้ (เริ่มมโนไปเรื่อยหล่ะ ฮาาา) หวังว่ารัชทายาทยังคงไว้ใจท่านแม่ทัพอยู่เหมือนเดิมนะ แต่ที่แน่ๆ เถ้าแก่ได้ฮีลท่านแม่ทัพในจุดนี้ไปแล้วแน่ๆ ความเชื่อใจที่มีให้ว่าท่านแม่ทัพไม่ตลบหลังรัชทายาทหรอก (มันรู้สึกหวานอมขมแท้ๆ)
ปล. เถ้าแก่ต้องมีความคิดสงสัยว่ากู้เซ่อคือแม่ทัพหลี่แล้วใช่มั้ย น่าจะประติดประต่อเรื่องราว ไหนจะการโผล่มาของพรรคทลายธาร ไหนจะคำพูดรัชทายาทให้ใช้คนของพรรค ไหนจะป้ายอันดับหนึ่งที่ได้มา เถ้าแก่ต้องสงสัยแล้วแน่ๆ
ปล2. มีแค่ท่านป้าที่ตรงไปตรงมา ท่านป้าหมายถึงแม่ของรัขทายาทที่เอ่ยขอชีวิตของหลี่หวางหลิงไว้ถึงได้รอดมาได้ถึงตอนนี้ใช่มั้ยอะ บางทีก็แอบสงสัยว่าหรือไม่ใช่ฝ่าบาทที่บอกให้มาช่วยชีวิต แต่เป็นมารดารัชทายาทเอง ขอชีวิตหลี่หวางหลิงและเลี้ยงมาด้วยสาเหตุนี้กันนะ งื้อออออ คิดไม่ออกแล้ว รอไรท์คลายปม 5555
ปล3. อ่านแต่ละตอนมากับอารมณ์รถไฟเหาะจริงๆค่ะ ตอนเดียวมาหลากอารมณ์ เพิ่มเติมคือเค้นความคิดหนักมาก 555
ปล4. เราแอบลืมหล่ะว่า แม่ของรัชทายาทคือฮองเฮาใช่มั้ยอะ แล้วยังมีชีวิตอยู่มั้ยหว่า ลืมง่ะ ตัวละครเยอะจนงงไปนิดนึง แหะๆ