女人味戰士 โฉมสะคราญนักรบ

女人味戰士

 โฉมสะคราญนักรบ

อยู่จวนนางเป็นโฉมสะคราญอันดับหนึ่ง

ต้นเเบบสตรีดีเด่นในห้องหอเรียบร้อยดั่งผ้าที่พับไว้

อยู่สนามรบนางเป็นหนึ่งในกองกำลังออกรบ

ฆ่าฟันหลายชีวิตเพื่อปกป้องบ้านเมือง..

อา ใครจะรู้เล่าว่าข้าเป็นสตรีเช่นนี้เเล

หนึ่งหน้าที่ หนึ่งหัวใจ

เเล้วเเต่วาสนาเท่านั้นที่จะพานพบเจอ

เเนะนำตัวละคร

หลิงจิวเซียน 

โฉมสะคราญล่มเมืองอันดับหนึ่ง 

บุตรีคนโตของจวนอัครมหาเสนาบดีสกุลหลิง

"งานเย็บปักถักร้อยไหนจะเทียมเท่าการได้ช่วยเหลือผู้อื่น"

หยางเทียนหมิน

องค์ชายสาม ชายชาตินักรบเเม่ทัพใหญ่เเคว้นหาน 

ทั้งชีวิตยินดีรับใช้เเผ่นดิน

เเละตั้งมั่นจะมีชายาเพียงหนึ่งมิมีสอง

"บัลลังก์ไหนจะเทียมเท่าความสงบนอกรั้ววัง"

หลิงหานถง - อัครมหาเสนาบดีสกุลหลิงที่ปรึกษาคนสนิทหานฮ่องเต้

หลิงเหมยหลัน - ฮูหยินหนึ่งเดียวจวนอัครมหาเสนาบดีสกุลหลิง

หลิงฮั่วหลาง - รองเเม่ทัพเเคว้นหาน (พี่ใหญ่)

หลิงเฉินจาง - หนึ่งในกุนซือของเเคว้น (พี่รอง)

หลิงไป่ฮวา - บุตรีคนเล็ก (น้องเล็ก)

ฮ่องเต้เเคว้นหาน - หยางไท่ตง

องค์ชายใหญ่(รัชทายาท) - หยางซือหยง

องค์ชายรอง - หยางอู่ฟาน

องค์ชายสี่ - หยางหมิงเคอ

องค์ชายห้า - หยางฮั่นอาว

องค์ชายหก - หยางตวนฟง

หลิงไทเฮา - พระมารดาในหานฮ่องเต้,เสด็จย่าของหลิงจิวเซียน 

เฟยฮองเฮา - พระมารดาองค์ชายใหญ่,องค์ชายหก

ว่านกุ้ยเฟย - พระมารดาองค์ชายรอง

หยินซูเฟย - พระมารดาองค์ชายสาม

เซียวเต๋อเฟย - พระมารดาองค์ชายห้า

ถังเสียนเฟย - พระมารดาองค์ชายสี่

ข้อมูลเพิ่มเติม

[ การนับเวลา ]

ชั่วยาม (时辰：shíchén)

1 ชั่วยาม เทียบเท่ากับ 2 ชั่วโมงตามเวลาสากล ในหนึ่งวันมีทั้งหมด 12 ชั่วยาม โดยเรียกแต่ละชั่วยามตามชื่อปีนักษัตรดังนี้

ยามจื่อ (子: zǐ)  คือ 23.00 - 24.59 น. 

ยามโฉ่ว (丑: chǒu)  คือ 01.00 - 02.59 น.

ยามอิ๋น (寅: yín)  คือ 03.00 - 04.59 น.

ยามเหม่า (卯: mǎo)  คือ 05.00 - 06.59 น.

ยามเฉิน (辰: chén)   คือ 07.00 - 08.59 น.

ยามซื่อ (巳: sì)  คือ 09.00 - 10.59 น. 

ยามอู่ (午: wǔ)  คือ 11.00 - 12.59 น.

ยามเว่ย (未: wèi)  คือ 13.00 - 14.59 น.

ยามเซิน (申: shēn)  คือ 15.00 - 16.59 น.

ยามโหย่ว (酉: yǒu)  คือ 17.00 - 18.59 น.

ยามซวี (戌: xū)  คือ 19.00 - 20.59 น.

ยามห้าย (亥: hài)  คือ 21.00 - 22.59 น.

เค่อ (刻: kè) 1 เค่อ เทียบเท่ากับ 15 นาที

ที่มาของข้อมูล

[ การเรียกเเทนตัวเอง ]

*เปิ่น แปลว่า ตัวข้า เป็นคำที่เหล่าเชื้อพระวงศ์ หรือชนชั้นสูง มักใช้เรียกเป็นคำแทนตัว โดยจะวางคำว่า “เปิ่น” ไว้ด้านหน้า แล้วตามด้วยคำบอกตำแหน่งหรือคำบอกฐานะด้านหลัง เช่น…
- เปิ่นหวาง : คำที่องค์ชายหรืออ๋องใช้เรียกตัวเอง 
- เปิ่นหวางเฟย : คำที่พระชายาขององค์ชายใช้เรียกตัวเอง
- เปิ่นกงจื่อ : ตัวข้าคุณชายผู้นี้
- เปิ่นกูเหนียง : ตัวข้าแม่นางผู้นี้ (กูเหนียง คือหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือน)
- เปิ่นเสี่ยวเจีย : ตัวข้าคุณหนูผู้นี้

ที่มาของข้อมูล

หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนเรื่องเเรกที่ไรท์ฝึกเเต่งเพื่อตอบสนองอารมณ์ชั่ววูบ(?) ของตัวเองล้วนๆ เเต่งตามจินตนาการไม่มีการอ้างอิงตัวละครเเละส่วนอื่นๆตามประวัติศาสตร์ อาจมีการใช้คำผิดบ้าง ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ 

/////////////////////////////

เปิดเรื่อง 31/03/62

ปิดเรื่อง XX/XX/XX

รีไรท์ครั้งที่ 1 บทที่ 00 - 03 [24/05/62]

รีไรท์ครั้งที่ 2 บทที่ 00 - 03 [08/10/62]

ฝากเพจ 璐琳 ลู่หลิน ด้วยนะคะ

- สายสุขนิยมฉบับไรท์ -

PANANG