โกดังเก็บของจ้ะ ^ ^

ลำดับตอนที่ #2 : วอร์ม

1.ประวัติ

เป็นลูกคุณหนู แต่ ถูก เตะ โด่งออกมาจากบ้านเพื่อ มาฝึกตัวเอง(พ่อแม่ นูโหดด T^T) 

ชื่ออิมเมจ :: ไม่รุ้อ่ะ

อิมเมจ 2 รูป ห้ามเกิน เกินไม่เอา ตกรอบบ ::

 

ชื่อเล่น ตนเองอ่ะ :: เอิร์ธ ที่แปลว่า โลก ง่ะ งิๆ

อายุ อานาม :: 15 จ้า

ชื่อตัวละคร ::  ฮัน ซาจา (สิงโต)

อายุ :: 18 เปลี่ยนแปลงได้จ้า

สัญชาติ :: เกาหลี - จีน

ฐานะทางบ้าน :: อันดับที่ 3 ของเกาหลี (แต่ครอบครัวโหดค้าา T^T)

นิสัย ::ออกแนว เด็กผู้ชาย แต่ แอบหวาน(นิดๆ) ชอบลุย รักเพื่อน หยิ่งในศักดิ๋ศรี ชอบกวนประสาท แต่ เพอร์เฟกต์ในทุกๆด้าน ถนัดกีฬาบาสแต่บางครั้งก็เริ่ด เชิด หยิ่ง

การเรียน :: A+  ตลอด

ชอบ :: ความอิสระ

เกลียด :: การถูกบังคับ

ความสมารถพิเศษ :: คาราเต้ ไวโอลิน เปียโน

ซีวอน (+13บรรทัด)

1.             ถ้าขณะที่คุณเดินไปโรงเกษตร แล้วพวกคนรักคิงก็มาผลักคุณตกลงบ่อโคลนแล้ววิ่งหนีไป จากนั้นห้านาทีซีวอนเดินมาเห็นคุณในสภาพตกโคลน ซีวอนหัวเราะคุณแล้วยื่นมือช่วยคุณคุณรู้สึกอย่างไร และคุณจะพูดอะไร

"ไม่ต้องมาช่วยชั้น ไม่จำเป็น!!"ซาจาปัดมือของซีวอนออกไป
'ทำไมคนที่ต้องมาเห็นชั้นในสภาพนี้ต้องเป็นนายด้วย'ซาจาคิดในใจพร้อมกับสมเพศตัวเอง
"อย่ามาหยิ่งหน่อยเลย"
"ใช่!! ชั้นหยิ่งแล้วจะทำไม"
ซีวอนอึ้งไปสักพัก
"เธอน่ะ ไม่จำเป็นต้องทำตัว แข็งแกร่งหรอก"
"มันเรื่องของชั้น นายไม่ต้องมายุ่งหรอก"ซาจาพูดพร้อมกับเดินออกไปจากเค้า
"เด๋วสิ!!"ซีวอนดึงมือของซาจาเอาไว้
"อะไร"ซาจาเอ่ยขึ้นแต่ไม่หันมามองหาซีวอน 
"เธอมากับชั้น"ซีวอนลากซาจาไป 
"หาาา!! เด๋ว จะไปไหนชั้นไม่ไปน้าาา ปล่อยช้านนนนนน" ซาจาร้องแหกปากลั่นแต่ก้อมิเป็นผล
บ้านซีวอน
"ไปอาบน้ำซะ
" - - " ลากชั้นมาซะไกลเพื่อแค่นี้เนี่ยนะ"
"ช่าย"
"ชั้นไปอาบน้ำเองที่บ้านก้อได้ฟระะ"
"ไม่ได้ เธอต้องอาบที่นี้เด๋วนี้ด้วย!!"
" - - "ซาจายอมทำตามที่ซีวอนนบอกเพราะเธอกลัวว่าถ้าหากยังเป็นแบบนี้ล่ะก็
เธอจะต่อยเค้าลงจมกองเลือดซะก่อน

2.          เมื่อคุณเดินไปป้ายรถเมล์แล้วคุณ เมื่อซีวอนมาเห็นคุณในสภาพเปื้อนโคลนแล้วพวกคิงเดินมาถึงป้ายรถเมล์ พวกคิงและซีวอนหัวเราะคุณ พวกคิงและคุณรอขึ้นรถเมล์ ผ่านไป10 นาทีพวกเพื่อนๆของคุณมายังป้ายรถเมล์แล้วนางเอกซองมิน ทะเลาะกับคยู คุณจึงเข้าไปห้าม แล้วรองเท้าส้นสูงที่คุณใส่เกิดหักขึ้นมาคุณจึงล้มลงไปซีวอนจึงวิ่งไปรับคุณคุณจะพูดอย่างไรเพื่อไม่ให้ มาดที่เริ่ดเชิดหยิ่งของคุณหายไป

“เอามือของนายออกไปนะ”ซาจาพูดพร้อมกับพยายามลุกขึ้นแต่!!

แก๊ก!!

“โอ๊ย !!” ซาจาล้มลงทำให้ซีวอนมารับไว้

“บอกให้เอามือของนายออกไปไง”

“ดูท่าทางขาเธอจะ แพลง นะ”

“ชั้นรุ้น่า”ซาจาพยายามลุกขึ้นอีกครั้งแต่เพราะขาแผลงทำให้เธอล้มลงอีกครั้งแต่ครั้งนี้ซีวอนมารับเธอไว้และอุ้มท่าเจ้าหญิงทำให้พวกคิงและคนอื่นๆมองกันใหญ่

“นายทำบ้าอะไรน่ะ คนอื่นมองกันใหญ่แล้วนะ”

“ชั้นปล่อยให้เธอเป็นแบบนี้ โดยไม่ทำอะไรน่ะไม่ได้หรอกนะ”

“นะนาย เด๋วๆ นายจะพาชั้นไปไหนอ่ะ”

“ก็ไปโรงพยาบาลไง”

“เห ?? โรงพยาบาล ไม่ๆๆๆๆ ไม่อาววว”

“ทำไม ? เธอกลัวโรงพยาบาลหรอ ?”

“ป่ะ ป่าวว”

“งั้นก็ไปสิ”

“ง่ะ ไม่เอา”

“หรือจะไปบ้านชั้น”

“เห้ย ไม่เอา”

“แล้วจะไปไหนล่ะ มี 2 อย่าง โรงพยาบาลกับบ้านชั้น”

“โรงพยาบาลดีกว่า”

“งั้นดี” ซีวอนจึงพาซาจาไปที่โรงพยาบาล

3.       ถ้าตอนจบเป็นตอนจบแบบรักเศร้าๆ คุณอยากให้มันเป็นแบบไหน คุณอยากจะพูดอะไร

ซีวอนที่ได้รู้ความจริงบางอย่าง จึงเรียกซาจาออกมาเจอ และซีวอนเองก็ตัดสินใจที่จะสารภาพบางอย่างกับซาจาเช่นกัน

“นายเรียกชั้นออกมามีอะไร ??”

“ซาจา ชั้นมีเรื่องออกจะ บอกกับเธอ”

“งั้นหรอ ชั้นเองก็มีอะไรจะบอกกับนายเหมือนกัน”

”เธอพูดก่อนสิ”

“ไม่ล่ะ นายสิ”

”เธอก่อน”

“ไม่นายสิ”

 “ก็ได้ๆ ชั้นชอบเธอ ซาจา ^ ^”

“เอ๋ ??”

“เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ชั้นชอบเธอ”

“ชะชั้น....แต่ว่าชั้นมีคุ่หมั้นแล้วนะ นี้หละเรื่องที่ชั้นจะบอกกับนาย ” ซาจาก้มหน้า

“อื้ม ชั้นรุ้แล้วล่ะ”

“แล้วทำไมนายยัง”

“เพราะ ชั้นยอมที่จะรักเธอข้างเดียวไงล่ะ”

“นายนี้มัน. . .”น้ำตาของซาจาเริ่มไหล

“เธอไม่อาจจะปฏิเสธ คู่หมั้นเธอได้สินะ ชั้นขอถามเหตุผลได้มั้ย ?”

“คู่หมั้นของชั้น เป็นลูกชายของเพื่อนพ่อ และ เป็น เพื่อนของพี่ชายชั้น และพวกเราก็กำลังรวมธุรกิจกัน ดังนั้นพวกเค้าจึง อยากให้ ลูกชายและลูกสาวของพวกเค้าเป็นคนดูแลกิจการนี้น่ะ”

“งั้นหรอ ชั้นถามเธอหน่อยนะ เธอชอบชั้นบ้างมั้ย ?”

“อะ...อื้ม ซีวอน ชั้นชอบนาย”

“ดีแล้วล่ะ ขอแค่นี้ แค่รุ้ว่า เธอชอบชั้นบ้างก็พอ”ซีวอนเข้าไปกอดซาจา

“นายนี้มัน บ้าดีแท้ จริงๆ”ซาจาค่อยๆเช็ดน้ำตาและกอดซีวอน

หลังจากนั้นผ่านไป 2 อาทิตย์ ซาจากลับไปที่บ้านเพื่อแต่งงานกับคู่หมั้นของเธอ

4.       สมัครได้ครั้งเดียวนะ แก้ได้เฉพาะคำผิด ตกลงมั้ย

จ้า

5.       ขอบคุณที่สละเวลามาตอบคำถาม

ไม่เป็นไร แต่ขอให้ติดน้าา T^T