โกดังเก็บของจ้ะ ^ ^

ลำดับตอนที่ #48 : มิว

สมัครนางเอก

ชื่อจริง-นามสกุล(ทั้งไทยและอังกฤษนะคะ) : พันธ์วิรา โรจน์ปัญญายิ่งยืน Phanwira Rojpanyayangyuen

ชื่อเล่น(ทั้งไทยและอังกฤษเช่นกันค่ะ) :  ริน Rin

อายุ (ขอประมาณ 17-19 ค่ะ) : 18 จ้า

การเรียน (ช่วงชั้น และสายที่เรียนค่ะ) : ม.6 สายศิลป์ เกาหลี

ครอบครัว(ฐานะ และก็ประวัติโดยรวมค่ะว่ามีพี่น้องกี่คน) : เป็นลูกคนสุดท้องพี่มีพี่ชาย 1 คนซึ่งติดพี่ชายมากๆ >w< พี่ชายชื่อ ไอซ์ ครอบครัวประกอบธุรกิจการโรงแรมและร้านชื่อดังก็ค่อนข้างจะรวยอ่านะ >.<

นิสัย (เอาความจริง ห้ามฟิคนะ) : เอิ่ม...นิสัยจริงๆ แหะๆ บอกไม่ถูกอ่ะ เพราะ พี่ก็ไม่เข้าใจนิสัยตัวเองเหมือนกัน 55+ = =” แต่จากที่เพื่อนๆบอกมานะ คือ พี่เป็นคนที่ เงียบ สุขุม ดูเยือนเย็น หยิ่ง นิ่ง เวลาอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่อะไรเงี้ย จะเป็นพวกแบบ คุณหนู ตระกูลผู้ดีเก่าไรงี้อ่ะ แต่ถ้าเวลาอยู่กับเพื่อนๆนะ เดี๋ยวจะ บรรยายให้ฟัง คือพี่จะ บ้า บอ คอแตก ติ๊งต๊อง หลุดโลก กวรประสาท มาดนิ่ง หยิ่ง เงียบ พี่หายหมด พี่ติดมาจากเพื่อนอ่ะ + มันดัดสันดานพี่ T T หมายถึง มันดัดสันดานมาดนิ่งพี่ไปหมด T T ถ้าพอพี่ออกไปเที่ยวกับพี่ชายไร้งี้นะ นิสัยพี่จะเป็นอีกอย่าง คือ จะออกแนวสาวเท่ ชอบแต่งแมนๆอ่ะ ติดพี่ ไอซ์ มา อิอิ >w< พี่เป็นคนที่ลึกลับนะ ไม่มีใครรุ้ว่าพี่คิดอะไรอยู่ หื่นเงียบ ร้ายลึก เวลาใครทำให้พี่แค้นนะ พี่จะเอาคืนเป็น 2 – 3 เท่าเลย โกรธง่ายหานเร็ว อารมณ์แปรปวนได้ง่ายมากๆแต่ค่อนข้างจะคุ้มอยู่นะ คือไม่แสดงออกอ่ะ แต่พี่ก็เป็นคนที่ ดื้อ นะ เถียงนี้เก่งมากๆ โต้กลับได้ทุกคำ แหลก็เก่ง โดดเรียนก็บ่อยอยู่แต่ก็รักษาเกรดเอาไว้

ภาษาที่พูดได้ (อย่ามาฟิคเชียวนะ) : ไทย ญี่ปุ่น จีน เกาหลี อังกฤษ (พวกนี้ได้นิดหน่อย)

สิ่งที่ชอบ / เกลียด : ทำอาหาร ขี้ม้า ดอกลิลลี่สีขาว สี ดำ ขาว/ การถูกบังคับ สีสันสดใส เช่น ชมพู แดง ไร้งี้อ่ะ ไปไกลๆเลย

ความสามารถพิเศษ : ไวโอลิน คาราเต้

นักร้องในดวงใจ (เอาคนไทยนะคะ) : คืออยากจะบอกว่า ไม่มีอ่ะ พูดจริงๆนะ = =”

คำพูดติดปาก : “เป็นไรมากป่ะเนี่ย ?” , “ไปตายซะ” , “เออว่ะ” , “เท้าลอยแล้วลูก”

อิมเมจ 3 รูป (บอกชื่ออิมเมจด้วยนะคะ) : MoMo

อิมเมจคู่ค่ะ 3 รูป :

 

คำถามทั่วไป

คิดยังไงกับพล็อตบ้างเอ่ย : แปลกแนว >w<

ทำไมถึงชอบพล็อตนี้ล่ะ : เพราะน้องแต่งได้แปลกแนวดีอ่ะ ไม่มีใครทำกันเลย

ถ้าไม่ติดต้องการบทอื่นมั้ย : ไม่อ่าจ้ะ

มารายงานตัวด้วยนะคะถ้าติด : จ้า

ถ้าดองก็ขอโทษล่วงหน้านะคะ : จ้า พี่เข้าใจ ไม่เป็นไรหรอกเนอะ ^ ^

มีอะไรจะบอกมิวมั้ยคะ : สาธุ! ขอให้ติด

ขอให้โชคดีล้ะกัน สู้ๆค่ะ : สู้ๆ เช่นกันจ้ะ

คำถามย่อยนางเอก

ทำไมคุณถึงอยากเป็นนักร้องล่ะ (บรรยายตามความรู้สึกเลย) : คือตอนแรกๆอ่ะ มีคนมาถามว่าอยากเป็นไรแต่ตอนนั้นมันเด็กมาก ก็ตอบว่า ครู แต่พอหลังๆก็รู้แล้วว่า พี่ชอบพวกการแสดง อ่ะ แล้วพอพี่ได้มารุ้จักกับ SJ  ที่ทั้งเต้นเก่ง เสียงดี พี่จึงฝันอยากเป็นนักร้อง เลย แบบมีกำลังใจขึ้นมาเลย

คุณอยากร้องเพลงอะไรกับเขา (เพลงไทย ขอเพลงคู่อ่า) : แหมม ตอบยากนะเนี่ย เพราะพี่ไม่ฟังเพลงไทย = =” เอาเพลงนี้ล่ะกัน หากันจนเจอ คือพี่ไปหาใน Google มาอ่ะ พอดีไม่รู้จักเพลงคู่เท่าไหร่ เหตุผลก็ ตรงดีจ้ะ  ^ ^

เหตุการณ์ใดที่ทำให้คุณกับเขาทะเลาะกัน(บรรยายเนอะ) :

   ฉันซ้อมเต้นอยู่ที่ห้องนั่งเล่นกับพี่ฮยอกแจ และ พี่ฮันเกิง (ฉันให้เค้าสอนเต้นค่ะ) ตอนนี้ก็ประมาณ 1 ทุ่มแล้ว พี่ซีวอนคงจะกลับมาแล้วล่ะ ฉันจึงออกไปดูที่หน้าต่าง แต่แล้วสิ่งที่ฉันเห็นมันกลับทำให้ฉันถึงกับน้ำตาไหลเพราะฉันเห็นเค้ากำลังหอมแก้มผู้หญิงคนนั้น ฉันจึงรู้สึกเจ็บ จิ๊ด ๆที่ใจ ฉันจึงวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมกับเช็ดน้ำตาแต่พี่ฮยอกกับพี่ฮันเห็นซะก่อน

“เฮ้ย ริน เป็นอะไรไปน่ะ” พี่ฮันถามขึ้น

“ปะ..ป่าวหรอกค่ะ พอดีฝุ้นเข้าตาน่ะ รินขอตัวไปล่างหน้าก่อนนะค่ะ” ฉันแก้ตัวน้ำขุ่นๆแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ พี่ฮันกับพี่ฮยอกจึงมองหน้ากัน

“ เฮ้ออ เหนื่อย ๆ”  พี่ฮันกับพี่ฮยอกจึงมองหน้ากัน พอจะรู้สาเหตุแล้ว

“นี้ ซีวอน นานไปทำอะไรให้รินหรอ” ฮันเกิงถามซีวอนทันทีที่เค้าเข้ามาที่ห้อง

“ป่าวนิ ครับ รินเป็นอะไรไปหรอ ?”

“ริน ร้องไห้อยู่ที่ห้องน้ำน่ะ ” อึนฮยอกบอก พอรู้ดังนั้น ซีวอน จึงรีบวิ่งไปหารินทีห้องน้ำ

“ริน ริน ริน เป็นอะไรไปน่ะ เปิดประตูให้พี่นะ” พี่ซีวอน เคาะ ประตูดัง ปัง ๆ เพื่อหวังว่าจะให้ฉันเปิด ฉันจึงรีบเช้ดน้ำตาและเปิดประตูให้

“ริน เป็นอะไรหรือป่าว เห็นพี่ฮันกับพี่ฮยอกบอกว่า ริน ร้องไห้”

“ป่าวหรอกค่ะ รินไม่เป็นอะไร พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ” ฉันบอกและกำลังจะเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นแต่ถูรั้งไว้

 “ไม่จริงอ่ะ พี่ไม่เชื่อ”

“ริน ไม่เป็นอะไรจริงๆค่ะ” ฉันพยายามแกะมือของพี่ซีวอนออกแต่ดูเหมือนยิ่งแกะมากเท่าไหร่เค้าก็จะยิ่งรัดแน่นมากขึ้นเท่านั้น

“ไม่อ่ะ พี่ไม่เชื่อ บอกมานะ ริน รินหึงพี่ใช่มั้ย ?” เค้าเขย่าตัวฉัน

“ใช่ ริน หึงพี่ ริน หึงพี่เพราะ รินแอบรักพี่ แต่รินเองก็ไม่รู้หรอกนะค่ะ ว่าพี่มีคนรักแล้ว ริน มันโง่เองหละค่ะ ” ฉันสะบัดมืออย่างแรงจนหลุดพ้นมาได้ ฉันจึงรีบวิ่งเข้าห้อง และเปิดประตูใส่หน้าเค้า

“เดี่ยวสิ ริน  รินฟังพี่ก่อนนะพี่อธิบายได้” พี่ซีวอน ทุบประตู แต่ฉันก็ไม่สนใจ

“พี่ไม่ต้องอธิบายอะไรหรอกค่ะ รินเข้าใจดี พี่จะไปไหนก็เชิญเถอะค่ะ ” ฉันพูดและหยิบ MP4 มาฟังและหลับไปเพือจะได้ไม่ต้องสนใจคำพูดของพี่ซีวอนอีก

สมมติว่าคุณกับเขากำลังจะลงตัวกันแล้วก็ดันมีมือที่สามมาคุณจะทำอย่างไร แล้วมือที่สามคือ? : อาจจะเป็นแฟนเก่าของเค้า ที่บอกเลิกกับเค้าไปเพราะ ไม่เห็นค่าของเค้า แต่พอเค้าดังขึ้นมาแล้วก็เลยอยากจะกลับมาคบด้วย

ถ้าไม่สมหวังในฟิคอ่ะ : ไม่เป็นไรจ้า ขอให้เราได้รักเค้าก็พอ

ถ้าขึ้นคอนเสิร์ตที่ไทยคุณคิดว่าเขาจะมีเซอไพรส์มั้ย : มีสิจ้ะเซอไพร์กลับแฟนคลับอ่ะพี่แน่ๆ แต่กับอย่างอื่น เริ่มไม่แน่ใจ = =”

ถ้าเขาจะต้องกลับเกาหลีแต่คุณยังต้องเป็นนักร้องที่ไทยต่อไปคุณจะบอกอะไรเขาเป็นครั้งสุดท้าย (จากกันอีกแล้ว = =; ) : “พี่ซีวอน ฉันมีความสุขมากๆเลยนะที่ได้อยู่กับพี่ ถึงแม้วันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่มันก็ทำให้ฉันมีความสุขมากจริงๆ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ ถึงแม้ฉันจะไม่ได้อยู่กับพี่ แต่ใจฉันของฉันก็ยังอยู่กับพี่เสมอ”

ถ้า อีก 2 ปี คุณออกอัลบั้มใหม่แล้วคุณต้องบินไปโปรโมตที่เกาหลีและก็ได้ออกรายการทีวี ร่วมกับเขาอีกครั้ง คุณคิดว่าเขาจะจำคุณได้มั้ย แล้วคุณอยากจะพูดอะไรกับเขา (บรรยายเป็นบทพูดยิ่งดีค่ะ) : จนถึงตอนนี้ก็ 2 ปีมาแล้ว ฉันไม่สามารถรู้ได้หรอกนะว่า เค้ายังจำฉันได้มั้ย เค้ายังรักฉันอยู่มั้ย แต่ที่รู้ๆก็คือ ฉันยังรักเค้าอยู่และรักมากขึ้นทุกวัน

“ริน จ้ะ ได้เวลาแล้วนะ” ผู้จัดการส่วนตัวของฉันพี่แอนเค้ามาบอก

“อ่าค่ะ ทราบแล้ว ^ ^”

.

.

.

“สวัสดีค่ะ วันนี้รายการของเรา มีนักร้องชื่อดังจากเมืองไทยมาด้วยนะค่ะ คงทราบแล้วสินะค่ะ ว่าเป็นใครดังนั้นอย่ารอช้าไปพบกับเธอเลยดีกว่าค่ะ” พิธีกรรายการกล่าวขึ้น

กรื๊ดดดดดดดดด

“ก่อนอื่นเลย ช่วยแนะนำ ตัวเอง ก่อนเลยนะค่ะ”

“อ่าค่ะ สวัสดีค่ะ ฉัน ริน เองนะค่ะ ^ ^” ฉันยิ้มให้แฟนคลับ

กริ๊ดดดดดดด

“ถ้างั้นเรามาเริ่ม รายการกันเลยดีกว่านะค่ะ คือ.....” แล้วพิธีกรรายการก็เริ่มรายการพร้อมกับถามคำถามฉันเรื่อยๆ จนกระทั่ง พักโฆษณา

“พี่แอน ”

“จ้ะ ? ว้าย ! รินเป็นอะไรรึป่าวจ้ะ หน้าดูซีดๆนะ” พี่แอนถามขึ้น

“อ่อ ป่าวหรอกค่ะ ปวดท้องนิดหน่อยเอง รินขอตัวไปนั่งพักสักแปปนะ ”

“อ่าจ้ะ ๆ”

โอ๊ยย ! ปวดท้องๆ ไม่เข้าใจจริงๆทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยนะ T T ฉันนั่งกุมท้องอยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้สนอะไร โอ๊ย ปวด ๆ

“คุณครับเป็นอะไรหรือป่าวครับ ?” เสียงนี้คุ้น ๆ ฉันจึงหันขึ้นไปมองหน้าเค้าคนนั้น

“O[]O”

“^ ^ ??” ฉันเหวอไปพักหนึ่งพร้อมกับเค้าที่ยิ้มให้ฉัน ไม่จริงน่านั้นมัน ซีวอน นาย นายนี่นาย

“พะ..พี่ซีวอน” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหล

“ อ้าว เฮ้ย ! อย่ามาร้องไห้แบบนี้สิ เป็นอะไรไปน่ะ หรือว่า ปวดท้องจนร้องไห้” พี่ซีวอนถามฉันและนั่งลงข้าง ๆ ไอบ้า ! เขินนะ ><

“ปะ..ป่าวหรอก ไม่ได้อยากร้องไห้ น้ำตามันไหลเอง ต่างหากล่ะ” ฉันแก้ตัวน้ำขุ่นๆ และหันหน้าไปทางอื่น แต่พี่ซีวอนกลับใช้มือดึงหน้าฉันให้หันมาสบตากับเค้า ตายแล้ว ตอนนี้หน้าฉันต้องแดงมากๆแน่ๆเลย

“คิดถึงพี่ล่ะสิ ^ ^” พี่ซีวอนยิ้ม

“ใช่คิดถึง” อ้าว เราก็เล่นกับเค้าเนอะ = =”

“มากป่ะ”

“มากดิ”

“จริงนะ”

“อืม”

    พี่ซีวอนดึงตัวฉันเข้าไปกอด แค่นั้นมันก็ทำให้ฉันหน้าแดงมากแล้วแต่คงไม่มากไปเท่ากับคำพูดของเค้าหรอก

“พี่เองก็คิดถึงเธอมากเหมือนนะ”

“......”

 พี่ซีวอนค่อยๆคลายกอดจากฉัน

“นี้ ริน ”

“หืม ?”

“พี่รักเธอนะ” ห๊ะ ? รัก ? >/////< อ้ากกกก ไม่ไหวแล้วตอนนี้ หน้าฉันต้องแดงแล้วแน่ๆ ฉันจึงหันหน้าไปทางอื่น

“ไม่ต้องหลบหรอก ” พี่ซีวอนดึงหน้าฉันให้กลับไปมองเค้า

“ดูสิ หน้านี้แดงใหญ่แล้วนะ เหมือนก้นลิงเลย”

“ห๊ะ ? ก้นลิง พี่จะบ้าหรอ ฉันไม่ใช่ลิงบาบูลนะ” ไอพี่บ้า มาหาว่า หน้าฉันเหมือนก้นลิง เชอะ ><

“ฮิ ๆ แซวๆ ไม่งั้น ริน ก็คงไม่หายหน้าแดงหรอก”

O_o

“ช่างเถอะ ๆ ไปอัดรายการกันต่อเถอะนะ”

“อ๊ะ ! เดี๋ยวสิ ” ยังไม่ได้ทันตั้งตัวพี่ซีวอนก็ลากฉันไปซะแล้ว

สุดท้ายแล้วนะ บอกความรู้สึกที่มีต่อเขาให้ฟังหน่อย (ซึ้งๆนะเน้นๆ หุหุ ถ้าตรงใจคะแนนไม่ไกลจ้า) : : ซึ้งไม่ซึ้งไม่รู้นะจ้ะ แต่ความรู้สึกที่มีต่อผู้ชายคนนี้น่ะหรอจะว่าไงดีล่ะ สำหรับผู้ชายคนนี้น่ะหรอ

เป็นผู้ชายที่สุภาพมากๆ และมันก็ทำให้พี่เจ็บได้ง่ายมากๆด้วย

เป็นผู้ชายที่ไม่ธรรมดาเลย เพราะเป็นถึงคุณชายของบ้านนิ = =”

เป็นผู้ชายที่สาวๆทั่วเอเชียต่างหลงไหลและชอบ ซึ่งพี่เองก็เป็น 1 ในนั้นไปแล้ว

แต่พี่เองก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเพราะอะไรพี่ถึงได้ไปชอบผู้ชายคนนี้ทั้งๆที่เค้าเป็นของที่สูงส่ง สง่างาม (เกียวป่ะ ?) ซึ่งมันก็ขัดกับพี่นะ พี่ไม่ใช่คนที่รวย ดูดีอะไร จะให้ไปแอบรักผู้ชายแบบนี้ หวังสูงเกินไป แต่พี่ก็ยินดีพี่จะหวังนะ พี่ยินดีที่จะเจ็บปวด ยินดีที่จะได้รักเค้าแค่ข้างเดียว ถึงแม้พี่จะไม่ได้รับอะไรตอบแทนหรืออาจจะเป็น รองเท้าของใครก็ได้(?) เขียนไปเขียนมาเริ่ม งง ๆ ก็เอาง่ายๆหละกัน ความรู้สึกของพี่ที่มีต่อ ซีวอน ก็นะ เป็นผู้ชายที่ สุภาพ ขี้เล่น เวลารั่วก็สุดๆอ่ะ พูดตรงๆนะ ซีวอนกับพี่อ่ะ นิสัยเหมือนกันมากๆ ชอบทำอะไรเหมือนกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน พี่ไม่ได้เลียนแบบเค้านะ แต่เพื่อนพี่เค้าบอกมาอ่ะ ว่าแกอ่ะเหมือนวอน แต่ว่านะ ซีวอนอ่ะ ทำให้คนอื่นเจ็บได้ง่ายๆโดยที่เค้าไม่รู้ตัวเลย พี่ไม่รุ้นะว่าคนอื่นจะเป็นแบบพี่หรือป่าว แต่พี่อ่ะ เจ็บเพราะซีวอน บ่อยมากๆ แต่พี่ก็อืม ยินดีนะ เจ็บก็ช่างมัน ขอแค่ให้ฉันได้รักนายก็พอ ^__^ >w< แอบเขินนะเนี่ย 55+ PS .อืมม์ น้อง อ่านใบสมัครของพี่แล้วอาจจะ งง หน่อยนะ ๆ เพราะพี่อ่านเองก็เริ่มงงเอง = =” ไม่เป็นไรนะ น้องสู้ๆนะจ้ะ ^ ^