โกดังเก็บของจ้ะ ^ ^

ลำดับตอนที่ #46 : น้องหง่าว

R,,Register นางเอกชินจัง (เทมโป้)

 ส่วนตัวคนออ
1.นามแฝง,, Lozaki
2.My ID,, http://my.dek-d.com/Lozaki/

 ตัวนางเอก
1.ชื่อ(ชื่อภาษาไทย อย่างง่าย),, วารี  วรวาริน ( ริน )
2.อายุ(อย่าต่ำกว่า 20 ปี),, 21
3.หน้าตา/บุคลิก(พฤติกรรมส่วนตัว),, เป็นผู้หญิงผิวขาว เนียน สวยมากๆ หุ่นนี้ดีสุด ๆ ชวนหลงไหลมากๆ และเป็นผู้หญิงที่สูงมากๆด้วย เพราะ เธอ สูงถึง 170 แต่หนักแค่ 45
4.นิสัย,, เป็นบ้า ติ๊งต๊อง สุดโลก อารมณ์ดี เฮฮา ปาร์ตี้ จริงใจกับทุกคนไม่เสแสร้งอะไร รักเพื่อนรักครอบครัว ฉลาดเป็นกรด เจ้าเล่ห์มากๆด้วย >.< ปากจัดพอควรเลย ไม่ยอมใครง่ายๆด้วย เป็นคนที่ถ้าหาก โกรธใครแล้วล่ะ จะโกรธนานมากๆเลยล่ะ ดังนั้นอย่าไปทำให้เธอโกรธจะดีกว่านะ
5.ชอบ,, ถ่ายรูป ทำอาหาร
6.ไม่ชอบ,, โดนบังคับ โดดดูถูก
7.อิมเมจนางเอก 5 รูป(บอกชื่อด้วยน้า),, โบรัมจ้า

8.อิมเมจเทมโป้ 5 รูป,,

 คำถามชิงบท
1.เจอกันยังไงและสัญญาณอะไรที่บอกคุณว่า"คนนี้ใช่(คนที่คุณจะจับ)เลย"?,, ทันที่รู้ข่าวว่า เป็นหนี้ โอ๊ย! เหมือนชีวิตนั้น ผังลงไปกับมือเลย ฮือ ๆ ทำไงดีล่ะเนี่ย ๆ ฮือ ๆ ไม่สนแล้วเว้ย ออกไปเที่ยวดีกว่า คิดได้ดังนั้นฉันจึงเดินไปที่ห้างแห่งหนึ่งแล้วไปสั่งกาแฟ 1 แก้ว = =” เฮ้ออ น่าเบื่อจัง สงสัยต้องจับผู้ชายแล้วล่ะสิเนี่ย

“รับอะไรดีค่ะ”

“คาปูชิโน่ครับ”

“ได้แล้วค่ะ”

“ขอบคุณครับ ^ ^” ชายหนุ่มคนนั้นให้กับพนักงาน ฉันซึ่งนั่งดูเหตุการ์ณทั้งหมดแบบไม่ได้ตั้งใจมองดูเค้าที่กำลังหาโต๊ะนั่งอยู่ ช่วยไม่ได้แฮะ

“นี่ นาย” ฉันเรียกเค้า

“เรียกผมหรอครับ ?”

“ใช่ มานั่งด้วยกันมั้ยล่ะ” ฉันเอ่ยชวน

“อ่า ขอบคุณครับ  ^__^” หมอนั่นยิ้มหวานๆให้ฉัน อุ้ย! หล่อนะเนี่ย >< อ่า หมอนี้ท่าทางจะรวยนะ ถ้าถามว่าดูจากไหนล่ะก็ รูปหล่อแบบนี้ แต่งตัวแบบนี้ล่ะ ใช่เลย จับเลยล่ะกัน คิดได้ดังนั้นฉันจึงชวนเค้าคุยเรื่อยๆจนถูกคอกันและก็ได้เบอร์มา >w<

2.คุณเป็นหนี้...........บาท เพราะอะไร? และทำไมถึงเป็นหนี้?,,

 น้องชายของฉันถูกลอกให้ไปเล่นการพนัน แล้วน้องชายของฉันก็คงจะติดลมแหละ จนตอนนี้เป็นหนี้ 30 ล้าน ดอลล่า โอ๊ย! อยากจะบ้าไอน้องเวร เอ๊ย!

3.อยากจบแบบแนวไหน (หวาน/ซึ้ง/ประทับใจ/ชาชา) เลือกแล้วอธิบายเป็นฉากๆ,, ฉันซึ่งตอนนี้ทางบ้านก็ได้ปลดหนีหมดแล้วเพราะ ชินจัง ช่วยไว้ และเค้าก็รู้ความจริงแล้วด้วย ฉันซึ่งหนีกลับไปอยู่ที่บ้านโดยที่เค้าไม่รุ้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรชินจังถึงออกตามมาฉันทั้งๆที่ฉันลอกเค้าไว้มากมายเหลือเกิน ชินจังมารอฉันอยุ้ที่หน้าบ้านได้ 2 แล้วแต่ฉันก็ไม่มีวี่แววมาจะออกไปหาเค้าหรอกนะ เค้ากับฉันเราไม่เหมาะกันหรอก ไม่เหมาะกันจริงๆ ฉันทำกับเค้าไว้มากเหลือเกิน

ก๊อก ๆ

“เชิญค่ะ อ้าว แม่เองหรอค่ะ”

“ทำไมถึงไม่ไปหาเค้าล่ะจ๊ะ ” คุณแม่ถามฉันด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงสุดๆ

“หนูน่ะ ไม่คู่ควรกับเค้าหรอกค่ะ หนูทำกับเค้าไว้มากเหลือเกิน” ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้าตอนนี้น้ำตามันเริ่มไหลออกมาแล้ว

“หนูแน่ใจหรอ ว่าหนูคิดแบบนั้น”

“เอ๋ ?”

“ทำตามใจหนูเถอะจ้ะ นะ ^ ^” คุณแม่พูดแล้วยิ้มให้ฉันทำตามใจด้วยเองงั้นหรอ ? อืมดีล่ะ คิดได้ดังนั้นฉันจึงวิ่งไปที่หน้าบ้านที่มีชินจังอยู่

“ริน ริน ในที่สุดเธอก็ยอมออกมาแล้ว ฉันคิดถึงเธอมากเหลือเกิน” ชินจังพุดและโอบกอดฉันไว

“อืม ฉันก็เหมือนกัน ชินจังฉันขอโทษนะ ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างขอโทษที่ฉันหลอกนายมาตลอด อันที่จริงๆแล้วฉันน่าจะบอกนายตั้งแต่แรก ฉันขอโทษน...อุ๊บ!” ริมฝีปากหนาๆของชินจังเข้ามาประกบกับริมฝีปากฉัน

“ไม่ต้องพูดแล้วล่ะ ริน ฉันรู้ ฉันเข้าใจดี ต่อให้เธอหลอกฉันยังไง ฉันก็รักเธออยู่ดี แล้วเธอล่ะ รักฉันบ้างมั้ย ?” คำพูดของชินจังทำให้น้ำตาของฉันที่ไหลอยู่แล้ว กลับไหลมากกว่าเดิม ทำไม ทำไมนะ ทำไมนายถึงรักฉันมากขนาดนี้

“อืม ฉันรักนาย ชินจัง ^ ^” ฉันพูดแล้วเข้าไป จุ๊บที่ปากเข้า 1 ที

“ ^///^ ” ซึ่งนั้นก็ทำให้ชินจังหน้าแดงไปเลย >w< น่ารักจัง

“กลับบ้านกันเถอะ ”

“อืม” ชินจังพาฉันกลับไปบ้านเค้า แล้วเรา 2 คนก็แต่งงานกัน จากนั้นชีวิตของฉันกับชินจังก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลอีกแล้ว ^ ^

 สัพเพเหระ with หง่าว
1.ออแล้วห้ามหายนะ มาลุ้นผลกันหน่อย,, จ้า แต่ช่วงนี้ติดสอบนะ
2.รับรางวัลแล้วกรี๊ดนะว่า "ฉันเริ่ด ฉันเป็นผู้หญิงใจร้าย ขู่เข็ญจิตใจเด็กชายชินจัง" ,, จะฝึกไว้นะจ้ะ

*คำถามสั้น แต่ได้ใจความ Lucky สู้ๆจ้า*
หง่าว.