ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic Harry potter)Ice Prince

    ลำดับตอนที่ #5 : Ice Prince V

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 501
      44
      22 มี.ค. 63

       สิ้นเสียของลูเซียสภายในห้องอาหารก็เหลือเพียงความเงียบที่ตีแผ่ปกคลุม เมื่อทั้งหมดจัดการอาหารที่อยู่บนโต๊ะเสร็จสิ้นลูเซียสก็ได้เริ่มเปิดประเดนที่พวกเขาค้าคากันเอาไว้เมื่อวาน

       "เมื่อวาน..."

       "เมื่อวานผมพาแฮร์รี่กับเดรกแอบไปที่โลกมักเกิ้ลครับลุงลูซ"รอนรีบสารภาพความผิดก่อนที่เขาจะโดนกักบริเวณโดยทอม

       "เหอะ! ไปแล้ว แล้วไปเอาตัวอะไรกลับมาที่นี่ล่ะ"

       "...ก็ ผมกลัวเธอโดนลูกหลงนี่ครับลุงลูซ"

       "ฉันไม่มีทางโดนลูกหลงแน่นอน ขอบคุณ!"เด็กหญิงที่ถูกกล่าวถึงรีบแย้งออกมาทันที

       "เธอแน่ใจหรอเด็กน้อย...ว่าเธอจะสามารถเอาตัวรอดได้ด้วยตัวของเธอเอง"เมื่อเด็กหญิงได้ยินดังนั้นก็เชิดใบหน้าขึ้นน้อยๆ

       "งั้นเธอลองดูหน่อยดีมั้ย...คอนฟันโด"เมื่อเด็กหญิงเห็นว่าคนที่เธอกำลังพูดคุยด้วยกำลังกำไม้อะไรสักอย่างอยู่สัณชาตญานของเธอก็ร้อเตือนว่าถ้าเธอไม่ยอมขยับตัว เธออาจจะตกอยู่ในอันตราย

       เมื่อลูเซียสร่ายคาถาจบเด็กหญิงก็ได้พลิกตัวกลิ้งลงมาจากเก้าอี้แม้ว่าการกระทำนั้นจะทำให้เธอเจ็บตัวไปไม่น้อย การพลิกตัวหลบของเธอทำให้คาถาที่ลูเซียสไม่โดนตัวของเธอแต่กลับโดนเก้าอี้ที่เธอนั่ง

       "อ่า ฉันคงต้องขอโทษสำหรับการกระทำที่ป่าเถื่อนของฉัน การหลบนั้นเธอทำได้ยอดเยี่ยมมาก"ลูเซียสกัดฟันพูดออกมา เมื่อเด็กหญิงสามารถหลบคาถาของเขาได้แม้ว่าเขาไม่อยากจะพูดชมเด็กคนนี้ก็ตาม แต่มารยาทก็คือมารยาท

       "เอาล่ะ...ลูเซียส สำหรับการทดสอบเด็กคนนี้ถือว่าพอ เพราะเราจะต้องจัดการกับอย่างอื่นอีก"นาร์ซิสซ่าเอยปากออกมาเมื่อเห็นว่าสามีของเธอเริ่มจะไม่อยากมองหน้าของเด็กหญิง

       "ฉันนาร์ซิสซ่า มัลฟอยเธอล่ะ"

       "ฉันเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์"
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       .
       คฤหาสน์ริดเดิ้ล

       เมื่อทั้งหมดมาปรากฎตัวอยู่ที่ห้องรับแขกของครอบครัวริดเดิ้ล ก็เจอกับทอมที่นั่งรอการกลับมาของเด็กทั้งสาม

       "นายท่าน..."เสียงนอบน้อมของลูเซียสพูดออกมาเมื่อเห็นนายเหนือหัวนั่งรอการกลับมาของเด็กพวกนี้

       "ขอฉันคุยกับพวกเขาตามลำพัง"เมื่อได้ยินดังนั้นลูเซียสก็ได้หายตัวจากตรงๆนั้นราวกับไม่เคยมีใครอยู่

       "เธอคงจะเป็นเกรนเจอร์สินะ"

       "ใช่ แล้วคุณคือใคร"เด็กหญิงจ้องตอบอย่างไม่เกรงกลัวสร้างความขบขันให้กับทอมไม่น้อย

       "ฉันทอม ริดเดิ้ล"

       "เราให้เธออยู่ด้วยได้มั้ยทอม"เด็กชายผมแดงเอยถาม

       "ได้แต่นั้นขึ้นอยู่กับว่าเธออยากอยู่หรือเปล่า"

       "ไม่! ฉันจะกลับไปหาพ่อกับแม่"

       "เธอไม่อยากมีเพื่อนหรอ"

       "อยาก...แต่ฉันจะกลับไปหาพ่อกับแม่"

       เด็กหญิงเอยออกมาอย่างเอาแต่ใจ

       "เอาอย่างนี้มั้ยเด็กน้อย...ฉันจะพาเธอไปหาพ่อแม่ทุกๆอาทิตย์และเธอจะได้เล่นกับพวกเขา แต่เธอจะต้องอยู่ที่นี่นะ"

       "ฉันจะกลับไปเรียน"

       "แน่ใจว่าเธออยากกลับไปในที่ๆมีแต่คนไม่ชอบเธอ แน่นอนว่าเธอไม่อยากกลับไป อยู่ที่นี่เธอก็จะได้เรียน"

       ข้อเสนอในการเรียนของทอมดูจะได้ผลกับเด็กหญิงตรงหน้าไม่น้อยเมื่อดวงตาของเธอเริ่มมีแววลังเล

       "และไม่ว่าเธอต้องการอะไรเธอจะได้..."เมื่อทอมมองหน้าของเด็กหญิงตรงหน้าอีกครั้งก็พบกับประกายความแน่วแน่และสิ่งที่เห็นยังทำให้ทอมมั่นใจไม่น้อยว่าเขาจะต้องได้เด็กคนนี้มาอยู่กับมือเขาแน่นอน

       "ถ้าฉันรับข้อตกลง พ่อกับแม่ฉันล่ะ"

       "นั้นฉันจะจัดการให้ ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอว่าจะอยู่หรือไม่"

       ".......ได้ ฉันตกลง"

       เมื่อเด็กน้อยตอบตกลงก็เรียกรอยยิ้มให้ขึ้นมาระดับตรงหน้าของเด็กน้อยอีกสามคนที่เหลือได้

       "พวกเธอพาเพื่อนใหม่ขึ้นไปนอนไป เดี๋ยวเรื่องของเธอพรุ่งนี้เราจะไปจัดการกันนะ"

       

       

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×