ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Ice Prince III
เมื่อทั้งสามกลับมาถึงบ้านก็ถึงเวลาอาหารเย็นพอดี ลูเซียสเดินนำเดรโกที่พยายามพาแฮร์รี่เข้ามาในห้องอาหารทั้งๆที่ตัวเองก็เดินเซเช่นกัน
"ลูเซียส! ปล่อยให้ลูกเดินมาอย่างงี้ได้ยังไง"เสียงของภรรยาดังเข้ามาในหูทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องอาหารโดยปล่อยให้เดรโกพาแฮร์รี่เข้ามา
โครก~
เสียงท้องร้องของเด็กทั้งสองได้เรียกความสนใจจากแม่ของเดรโกได้
"เธอทั้งสองคนคงจะหิวใช่มั้ย มาเถอะ"เธอเดินเขามาจูงมือของเด็กทั้งสองก่อนจะพาไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว
"เอ่อ...คุณคือใครหรอครับ"แฮร์รี่ถามขึ้นเมื่อนั่งกินไปได้สักพัก
"นี่แม่ฉันเองแฮร์รี่"เดรโกที่นั่งอยู่ข้างๆแอร์รี่กระซิบบอกก่อนจะหันกลับไปกินต่อ
"ฉันชื่อนาร์ซิสซ่าเป็นแม่ของเดรโก ส่วนเขา ชื่อลูเซียสเธอจะเรียกฉันว่าป้าซิสซี่ก็ได้ เรียกเขาว่าลุงลูซ ดีมั้ย"
"แม่ครับ...ให้แฮร์รี่นอนกับผมนะ นะแฮร์รี่"เดรโกหันไปหาเด็กอีกคนที่ทำหน้าแปลกๆอยู่
"ได้สิ"
"เอาละ พวกเธอลูกคงอิ่มกันแล้ว ตอนนี้ได้เวลาไปนอนกันแล้วนะ"นาร์ซิสซ่าพูดกับเด็กชายทั้งสองคนก่อนจะลุกขึ้นแล้วพาพวกเขาขึ้นห้อง
"เดรโกพาแฮร์รี่ไปอาบน้ำ ส่วนเรื่องที่วันนี้แอบไปที่โลกมักเกิ้ลแม่จะเอาไว้คุยวันหลัง"ว่าจบเธอก็เดินออกจากห้องไป
"แฮร์รี่ ไปอาบน้ำกัน"เดรโกกลากแฮร์รี่วิ่งเข้าห้องน้ำไป
เช้าต่อมา
หลังจากที่เด็กทั้งสองกินข้าวเช้าเสร็จลูเซียสก็พาทั้งสองคนไปหาคนๆหนึ่งที่สั่งให้เขาไปพาตัวของเด็กนั้น
ก๊อกๆ
"นายท่าน..."เสียงของลูเซียสเอยขึ้นเมื่อเปิดประตูเข้าไปเห็นนายของตนนั่งราวกับว่าเขารอตนอยู่ก่อนแล้ว
"ทำงานได้รวดเร็วเหมือนเดิมนะลูเซียส"
"ครับ..."ลูเซียสก้มหัวลงอย่างนอบน้อม
"พาเขามานี่เด็กน้อย"เสียงแหบพูดขึ้นอีกครั้งแต่คราวนี้กลับไปไม่ได้พูดกับลูเซียส สายตาของเขาหันไปทางเด็กชายผมบลอนด์
"ไม่เอานะเดรโก"เด็กชายผมดำพูดขึ้นก่อนจะฝืนตัวเองเอาไว้
"อ่า...ลูเซียส เจ้าออกไปก่อน เดี๋ยวข้าจะคุยกับเด็กน้อย"ลูเซียสหน้าถอดสี พลางมองไปยังลูกชายของตนและหันกลับไปมองผู้เป็นนายอีกครั้งเมื่อเขาสบตากับผู้เป็นนายแล้วก็ต้องรีบปรับสีหน้าให้กลับมาราบเรียบเป็นปกติและตกปากรับคำ
"ครับ"
เมื่อลูเซียสออกไปข้างนอกภายในห้องที่เหลือสิ่งมีชีเพียงสามชีวิตนั้นห้องก็เงียบลง
"นั่งก่อนสิ..."สิ้นเสียงนั้นก็ปรากฎเก้าอี้สองตัวทางด้านหลังของพวกเขา
"ข้าชื่อทอม หรืออีกอย่างเจ้าแห่งศาสตร์มืดลอร์ดโวลเดอร์มอร์"เมื่อเดรโกได้ยินว่าตัวเองกำลังนั่งคุยอยู่กับใครจากที่เคยนั่งอยู่นิ่งๆกลับนั่งอย่างสันๆแต่ก็สามารถดึงสติกลับมาได้เมื่อนึกถึงเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"พวกเจ้าจะเรียกข้าว่าทอมก็ได้"
"มัลฟอยคนลูก...จะไม่คิดแนะนำตัวกับเจ้านายของพ่อเจ้าหน่อยหรอ"เมื่อเดรโกได้ยินดังนั้นจากที่นั่งหลังตรงอยู่แล้วยิ่งยืดตัวเข้าไปอีก
"ผมชื่อ เดรโก เดรโกมัลฟอย"
"เจ้าละเด็กน้อย"เจ้าแห่งศาสตร์มืดพูดขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะสะบัดมือและปรากฎคุกกี้และแก้วนมตรงหน้าของเด็กชายทั้งสอง
"แฮร์รี่"เด็กชายผมสีอีกาเอยขึ้นมาและเงยหน้าสบกับดวงตาสีแดงดั่งเลือดของเจ้าแห่งศาสตร์มืด
"เจ้าอยากจะเรียนมั้ยเด็กน้อย"เสียงแหบเอยถามเด็กชายผมดำที่ตอนนี้กำลังกินอย่างอร่อยโดยไม่สนสิ่งรอบข้างแต่ก็ยังหันมาตอบ
"อยาก"
"งั้นเจ้ามาอยู่กับข้า"
"มีเดรโกมั้ย รอนด้วย"แฮร์รี่ถามพร้อมกับกระเทิบตัวไปใกล้กับเดรโก
"...แล้วแต่เจ้าเถอะเด็กน้อย อย่างไรเสียข้ากับเจ้าก็เป็นญาติกัน...ถึงแม้ว่ามันจะห่างเสียจนสายเลือดช่างเจือจางก็เถอะ"สองประโยคแรกเจ้าแห่งศาสตร์มืดพูดกับเด็กน้อยแต่ประโยคหลังพึมพำกับตัวเองมากว่าจะบอกเล่าต่อเด็กชายทั้งสอง
"งั้นผมจะเรียน แต่ว่าผมไม่มีอะไรติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียว"
"นั้นไม่ใช่ปัญหา...ลูเซียส"ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับลูเซียสที่เดินเข้ามา
"ครับนายท่าน"ลูเซียสก้มหัวลงด้วยความนอบน้อม
"กุญแจของเขาล่ะ"ทอม ริดเดิ้ลยื่นมือไปข้างหน้า
"นี่ครับนายท่าน"ลูเซียสยื่นกุญแจอันเล็กให้
"นี่คือของเจ้าเด็กน้อย...พาเขาไปที่กริงกอตส์เอาเท่าทีจำเป็น อย่าให้ใครเห็นล่ะ"ทอมยื่นกุญแจให้แฮร์รี่ที่ทำหน้างุงงง และหันไปสั่งงานกับลูเซียส
"ครับ"
"หากเจ้าอยากมาอยู่เมื่อใด...ก็มา ข้าจะรอต้อนรับ อย่าลืมพาเพื่อนเจ้ามาด้วยล่ะ"ทอมพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะลุกขึ้นยืนเพื่อบอกกลายๆว่าเขาได้จบบทสนทนาลงเพียงเท่านี้
ไม่มีเสียงตอบรับมีเพียงเจ้าแห่งศาสตร์มืดครปัจจุบันที่เดินออกจากห้องไป
"พ่อครับเรากลับบ้านกันเถอะครับ แม่คงรออยู่"แล้วทั้งสามก็เดินออกจากห้องเพื่อตรงกลับบ้านของพวกเขา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น