*~หีบเก็บสมบัติอันล้ำค่าของนู๋อิม=_=*~

ลำดับตอนที่ #3 : --สมัครนางเอกป๋าฮันค่ะ--

ใบสมัครป๋าเกิง

ประวัติ ::  เป็นเด็กผู้หญิงที่เกิดมาในครอบครัวที่น่ารัก เป็นลูกสาวสุดหวงคนเดียวในครอบครัว พ่อมักจะหวงเธอมาก เป็นนักกีฬาเทนนิสหญิงตัวจริงNo.1ของโรงเรียน การเรียนอยู่ในระดับดี แต่เกรียดวิชาคณิตเข้าใส้ อย่าไปถามเรื่องคะแนนวิชานี้กับเธอเชียว เพราะคำตอบมันจะทำให้คุณอึ้ง เป็นที่รักของคนทั่วไปมักไม่ค่อยมีศัตรูมาตอแยซักเท่าไร

รูป ( ขอตั้งแต่ 2 รูปขึ้นไปนะค๊า ) ::


ชื่ออิมเมจ :: PaPa

ชื่อตัวละคร ( ขออย่าซ้ำนะค๊า เอาง่ายๆสั้นๆ จำได้เน่อ ) :: พิกเจอร์

อายุ :: 16

นิสัย :: ชอบในเรื่องท้าทายต่างๆ ไม่กลัวอุปสรรค และชอบที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ชอบถามเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆที่คนอื่นก็รู้แต่เจ้าตัวไม่รู้(ซะงั้น- -) ชอบของแปลกเห็นสิ่งรอบๆตัวเป็นสิ่งดีเสมอมา ไม่ชอบให้คนอื่นมาสั่งมาสอน เพราะคิดว่าพ่อแม่เท่านั้นที่สั่งสอนฉันได้ คนอื่นไม่เกี่ยว โกรธใครไม่เป็น แต่ถ้าโกรธจริงๆแค่ไม่กี่วันเดี๋ยวก็หายเอง เพราะเธอลืมนั่นเอง เหอๆ เป็นคนขี้ลืมป้ำๆเป๋อๆ ซนเหมือนลูกลิง เล่นได้แม้กระทั่งเวลาที่ทุกคนเครียด จึงมักโดนตบหัวอยู่บ่อยๆ เป็นที่รักของเพื่อน แต่ใครๆมักเอาเธอไว้ไม่อยู่ จับเธอไว้ให้อยู่นิ่งๆไม่ได้ หลงทางเก่งที่สุดในโลกกกก หลงทางได้แม้กระทั่งในสวนสาธารณะ ร่าเริงได้อีกยิ้มได้เหมือนว่าโลกนี้ไม่มีเรื่องที่ทุกข์ใจสำหรับเธอเลย แต่ในความเป็นจริงเธอไม่ชอบให้คนอื่นรู้ว่าเธอเครียดเรื่องอะไร ชอบเก็บเรื่องต่างๆมาคิดเองมากกว่า แม้จะเป็นคนขี้ลืม แต่ก็เป็นคนที่คิดมาก แต่ไม่แสดงออก เดาสีหน้าไม่ค่อยออกว่าเธอกำลังคิดอะไร เพราะเธอมีแต่ยิ้มกับยิ้ม แต่เธอก็เป็นคนที่ชอบแหย่คนอื่นบ่อยๆ แหย่ได้แหย่ดี มีอะไรให้แกล้งแกล้งหมด จนหลายคนอาจอยากเอาระเบิดไปปาบ้านเธอเข้าซักวัน เป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากไม่ชอบพูดจาทำร้ายใคร บางทีคำพูดที่เธอพูดออกไป คนอื่นอาจไม่คิดอะไร แต่เธอมักจะเก็บมาคิดเอง ว่าตัวเองพูดแรงไปมั๊ย?? หรือ เขาจะเสียความรู้สึกรึปล่าว??? แต่ถ้ามีคนมาว่ารเช้ายเธอแรงๆ เธอจะไม่โกรธ แต่จะเก็บมาคิดแทนและหาส่วนที่เธอไม่ดีให้เจอแล้วลบมันออกไป เป็นคนที่มีความพยายามสูง มุ่งมานะ บากบั่น

สิ่งที่ชอบ :: ของหวานทุกชนิด ดอกทานตะวัน ตุ๊กตา  

สิ่งที่เกลียด :: ของที่กินแล้วขม แอลกอฮอล์ทุกชนิด การโกหก คนที่พูดอย่างทำอย่าง

ขอสัมภาษณ์หน่อยนะค๊า

ชื่ออะไรค๊า :: อิมค่ะ

อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย :: 15

ทำไมถึงอยากมาออดิชั่นนางเอกของป๋าฮันล่ะค๊ะ :: ชอบป๋ามากๆเลยค่ะ แล้วก็ถ้าหากได้เป็นนางเอกของป๋าถึงจะเป็นได้แค่ในนิยาย มันก็น่ากรี๊ดอยู่นา


- คุณเห็นป๋าเกิงกำลังเล่นบาสอยู่ ซึ่งพวกคลั่งนั่นกำลังมองป๋าอย่างจะกินให้ได้คุณเกิดอาการหมั่นไส้มาก ถึงทำเป็นเดินไปหาเรื่องคลั่งเพื่อพูดประมาณว่าคุณหน้ะเป็นคนที่ป๋าหลงรัก จนทำให้พวกคลั่งไม่พอใจไปถามป๋า คุณจะแก้ตัวว่าอย่างอย่างไง ?
"กรี๊ดๆๆๆๆ ดูสิๆ หล่อชะมัดเลยอ่ะแกๆๆๆ"

เหอ..ฉันหันไปดูตามเสียง..ก็หล่อดีนะ แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องกรี๊ดขนาดนั้นเลยนี่นา บ้ารึปล่าวหว่า?

"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

โอย...หนวกหูจะตายอยู่แล้วเนี่ย หม่นไส้ชะมัด ชิ..

ปิ๊งงงงงงงง

แล้วความคิดดีๆก็บรรเจิดขึ้นมา..

ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปหาคุณนกหวีดทั้งหลายด้วยรอยยิ้ม จนคุณนกหวีดทั้งหลายหันมามอง

"นี่ๆ รู้มั๊ย??"

"อะไร??"

"คนๆนั้นน่ะ ตอนนี้กำลังตามจีบฉันอยู่ละ คิกๆ"

"หา ไม่จริงงง ใครจะไปเชื่อเธอกันน"

"อ้าว?ไม่เชื่อซะงั้น เนี่ยเมื่อวานเค้ายังเอาดอกไม้มาให้ฉันอยู่เลย นี่พวกเธอไม่รู้กันเลยรึไง??"

....เงียบบบบ....

เกิดความเงียบขึ้นมา หุหุ รู้สึกสนุกขึ้นมาแล้วแฮะ

"ดังนั้นนะ.."

"ฉันไม่เชื่อหรอก"

มีเสียงหนึ่งตะโกนขึ้นมาแทรกระหว่างที่ฉันพูด..อะไรอีกเล่า

"ใช่ๆพวกเราก็ไม่เชื่อกันหรอก มีหลักฐานอะไรรึปล่าวละ?"

ฉันส่งรอยยิ้มไปให้คุณนกหวีดทั้งหลาย แต่ไม่พูดอะไร..หลักถงหลักฐานบ้าอะไรนั้นใครจะไปมีเล๊า

"งั้นพวกเราจะไปถามเค้าเองง"

เสียงหนึ่งดังขึ้น ทุกๆคนพยักหน้าเห็นด้วย แล้วค่อยๆทยอยเข้าไปในสนามบาส
เฮ้ยๆๆๆ ซวยแล้ววววววว

ฉันได้ยินดังนั้นจึงรีบวิ่งตามไปด้วย 

"นี่ๆพี่ฮัน พี่หลงรักยัยเด็กนี่หรอ??"

ผู้หญิงคนหนึ่งหน้าเหมือนปลาสลิดถามขึ้น ชายคนนั้น แสดงท่าทีตกกะใจเล็กน้อย..มันแน่อยู่แล้วไม่ตกใจได้ไงกันเล่า แงๆ ก่อนจะหันมามองหน้าฉัน งงๆเล็กน้อย ฉันก็เลยได้แต่ยิ้มแหะๆ ซวยๆๆๆๆๆ

"เอ๊ะ?"

เขามองหน้าฉันอีกครั้ง ฉันได้แต่กุมมือแล้วทำตาเหมือนจะร้องไห้ส่งไปให้ เขาดูตกใจเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มแหยๆ แล้วพยักน้า

"มะ..ไม่จริงอ่ะ แงๆๆๆ"

แล้วคุณนกหวีดทั้งหลายก็ได้สลายไปจนหมด เขาได้แต่มองหน้าฉัน งงๆ แล้วเดินเข้ามาหา

"นี่..ไปทำวีรกรรมอะไรเอาไว้นั่น??"

"ปล่าวซักหน่อย..ก็แค่ไล่แฟนคลับไปให้ไม่พอใจหรอ??"

เขาถอนหายใจเล็กน้อย แล้วเสยผมหน้าม้าที่ปรกลงมา โอ๊ววว หล่ออออ

"แล้วก็เลยทำแบบนั้น??"

"แหมๆช่างมันเหอะน่า เรื่องมันก็แล้วไปแล้ว"

"แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อไป?เธอได้คิดไว้รึปล่าวละ?"

เขาถามด้วยสีหน้า ที่..เอ่อ..- - ประมาณว่าคิดไม่ตก

"ไม่รู้"
เต็มปากเต็มคำเลยฉัน

อึก..เขาก้มหน้าลงไป

"เอาน่า..เดี๋ยวนายก็หลงรักฉันเองละน่า คิกคิก"

"บ้ารึปล่าวนั่นเป็นคำแก้ตัวหรอ???"

"ไม่ได้แก้ตัว .. หรือจะว่างั้นก็ได้แหะๆ"

"เธอนี่มันหลงตัวเองชัดๆเลยนี่หว่า.."

ฉันยิ้มให้นิดหน่อย ความจริงตอนที่โดนถามว่าจีบฉันนั้น เขาจะปฏิเสธไปก็ได้นี่นา..แสดงว่าเขาเป็นคนใจดีและสุภาพบุรุษมากๆเลย

"งั้นเอาแบบนี้ละกันนะ.."

เขาพูดขึ้นอีกครั้ง ฉันมองหน้าเขา 

"เธอมาป็นแฟนกำมะลอของฉันก็แล้วกัน แล้วฉันจะเก็บเรื่องที่โกหกของเธอเอาไว้โอเคมะ?"

อืม..เป็นความคิดที่ดีนะ..ถ้าพวกแฟนคลับนายนี่รู้ว่าฉันโกหกได้ตายอย่าอนาถ..แต่เฮ้ยยย

"ทำไมฉันต้องไปเป็นแฟนนายละยะ"

"ก็เป็นไม้กันหมาไง? ฉันก็ไม่ค่อยชอบเสียงผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกัน แล้วเธอก็ไม่อยากให้เรื่องที่เธอโกหกเมื่อกี้รั่วไปใช่ป่ะ..?"

ฉันขอถอนคำพูดในความคิดว่านายนี่มันใจดี และสุภาพบุรุษเลยละแง่งๆๆๆ

"จะเอาไง??"

เขายิ้มกวนๆมาให้ ก็นายเล่นปิดทางฉันแล้ว จะให้ฉันทำไงเล๊า

"เออๆก็ได้"

- หากตอนจบของเรื่องเป็นจบแบบเศร้าคุณจะดำเนินเรื่องอย่างไร ::

ให้นางเอกทะเลาะกับป๋า มันเป็นการทะเลาะครั้งใหญ่สุดในชีวิตของเธอ เธอร้องไห้โดยไม่อายใคร ป๋าก็เอาแต่พูดว่า อย่ามายุ่งกับฉันอีก อย่ามาให้เห็นหน้าตลอดชีวิต เธอวิ่งออกจากจุดตรงนั้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โดนไม่ได้หันมามองเลยว่า ป๋าก็ได้ร้องไห้อยู่ด้วยเหมือนกัน.. แต่แล้วเพื่อนสนิทของนางเอกก็ได้มาพูดเคลียเรื่องราวต่างๆให้ป๋าฟัง ป๋าตกใจมาก รู้ว่าตัวเองทำผิดมหันต์ ก็เลยรีบวิ่งตามนางเอกไป เมื่อวิ่งตามไปจนเห็นแผ่งหลังเล็กๆของเธอ ก็วิ่งตามไปหมายจะไปกอด แต่เธอก็ได้ถูกรถยนต์คันหนึ่งที่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว ชนเข้าอย่างจัง จนกระเด็นไปติดอีกฟากของถนน ป๋าอึ้งจนพูดไม่ออก แล้วก็ร้องไห้อย่างไม่อายก่อนจะวิ่งไปหานางเอกแล้วพาเธอส่งโรงพยาบาล นางเอกปลอดภัยแต่เป็นเจ้าหญิงนิทราไม่สามารถรับรู้สิ่งต่างๆได้ ป๋ารู้สึกเจ็บปวดและรู้สึกผิดมาก ที่รู้ว่าเธอได้กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปแล้ว แต่ป๋าก็ไม่ยอมแพ้ เขามาหาเธอทุกๆวัน นำดอกทานตะวันดอกไม้ที่เธอชอบมากที่สุด มาให้ แล้วบอกรักเธอแม้เธอไม่รับรู้ก็ตาม แต่ จนกระทั่งวันเวลาผ่านไปเป็นปี ป๋าก็ยังทำแบบนั้นมาตลอด แล้ววันหนึ่งเธอก็ฟื้นขึ้นมา ป๋าดีใจมากแล้วกอดเธอไว้อย่างรักใคร่แล้วพร่ำบอกคำว่ารักต่างๆนาๆ เธอยิ้มให้แล้วเขาก็ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป

พิมพ์แล้วกลับมาแก้อีกครั้งไม่ได้นะจ้ะ :: อะเค ได้เลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่สละอันมีค่ามาสมัคร ^^