ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Audition>>SJ/TVXQ เรื่อง DesTInyแห่เข้ามาๆๆ ฮี่ๆ

    ลำดับตอนที่ #11 : คลังเก็บใบสมัครนางเอกคิมคิบอม[3]HOT! ปิดดดดดดด

    • อัปเดตล่าสุด 23 เม.ย. 52


    ♪♫ห้องเก็บของใต้บันได ♫♪ ตอนที่ 28 : ใบสมัครนางเอกคิมคิบอม , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 6 , โพส : 0 , Rating : 0 / 0 vote(s)

    ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด




    แบบฟอร์มสมัครนางฟ้าของคิบอม

    ตอบเป็นสีฟ้านะค่ะ

     

     

    ชื่ออะไรเอ่ยเนี่ย??- ฝ้าย ค่าา า !!

     

    อายุละตะเอง- 13 ขวบ =.,=

     

    ทำไมถึงมาสมัครนางเอกคิบอมล่ะ?- เพราะว่าชอบค่ะ ชอบบอมมากกก...กก แล้วก็หายากด้วยค่ะ คาแรคฯของบอมที่น่ารักๆแบบนี้น่ะ ปกติมีแต่เย็นชาเนอะ ได้อ่านแบบนี้แล้วมันน่ารักดีจังเลย 55

     

    ชื่อที่ลงชื่อในไอดี-  ++ปุยฝ้าย++

     

    สัญญานะว่าถ้าติดแล้วจะไม่ทิ้งนิยายอิมอ่ะ- อ๊ะ! แน่นอน!! ไม่ทิ้งหรอกน่า~

     

     

     

    ชื่อตัวละคร - ฮัน มีโซ (แปลว่า รอยยิ้มค่ะ ^___^)

     

    อายุ - 22 ปี

     

    ลักษณะนิสัย - เธอเป็นคนที่ดูอบอุ่นและอ่อนโยน รอยยิ้มจริงใจของเธอทำให้ใครหลายคนหลงรัก เธอเป็นคนสุภาพเรียบร้อย รู้จักกาลเทศะ ไม่กระโดกกระเดก เธอรักธรรมชาติ และไม่ชอบใจเมื่อเห็นคนทำลาย และมักจะชอบตักเตือนผู้อื่น เธอมีนิสัยขี้สงสารมากๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เป็นคนมีเหตุผล ใจเย็น และยอมรับฟังความเห็นของผู้อื่น ไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้ง ฉะนั้นเรื่องอะไรที่ยอมได้เธอก็จะยอมๆไป แต่ถ้าเธอพูดคำไหนก็ต้องเป็นคำนั้น เธอไม่เคยกลับคำ และเธอก็เป็นคนรักษาสัญญา เธอเป็นคนขยันขันแข็ง ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ทำอะไรก็ทำเต็มที่ เพราะถือว่าความสำเร็จที่ได้มาจากแรงกายแรงใจจะน่าภาคภูมิใจกว่าสิ่งใดในโลก เธอชอบยิ้ม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะยิ้ม ถึงเธอจะโกรธแค่ไหนหรือเศร้าเพียงใด แต่เธอก็คิดเสมอว่า รอยยิ้มอันบริสุทธิ์และจริงใจนั้นจะสามารถทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างสงบลงได้ เธอรู้จักบทเรียนชีวิตต่างๆมากมาย เธอชอบพูดให้กำลังใจคนอื่น ชอบคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง จนบ้างครั้งก็อาจจะปล่อยปละละเลยตัวเองไปบ้าง มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้คน แต่เธอจะไม่รับปากใครพล่อยๆ ถ้ารู้ว่าตนเองไม่สามารถทำได้ เธอมักจะเป็นที่ปรึกษาที่ดี เธอไม่ค่อยคิดมากเท่าไร ถ้าเธอโกรธจัดๆก็จะตักเตือนเท่านั้น เธอไม่ชอบการใช้กำลัง เธอกล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าพูด ที่สำคัญเธอกล้าทำ เธอใช้ชีวิตไปกับการทำความฝันให้เป็นจริง ไม่ว่าจะเป็นฝันเล็กๆน้อยหรือแม้ที่ฝันที่ยิ่งใหญ่ เธอก็จะมุ่งมั่นทำมันจนกว่าจะสำเร็จ ในความจริงแล้วเธอก็ถือว่าเป็นผู้หญิงฉลาดมากความสามารถคนหนึ่ง

     

    บุคลิกที่มองก็รู้ว่าเป็นเธอ - รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นของเธอ ดวงตากลมโตที่แฝงไปด้วยความอ่อนโยน รูปร่างสมส่วนไม่สูงและไม่เตี้ยเกินไป

     

    ประวัติครอบครัว - เป็นเด็กมาจากชนบท มาเปิดร้านกาแฟเล็กๆในเมือง แต่ก็มีลูกค้าขาประจำเยอะ เลยทำให้พอมีรายได้จุนเจือ และก็มีพอที่จะส่งกลับไปให้ครอบครัวที่ชนบทด้วย ซึ่งที่นู้นก็ประกอบด้วยพ่อแม่ และน้องสาว เธอมีพี่สาวและน้องสาวอย่างและหนึ่งคน พี่สาวของเธอแต่งงานแล้ว มีลูกสาวหนึ่งคน แต่ตอนนี้ทั้งพี่สาวและพี่เขยประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต เธอเลยรับดูแลหลานสาวที่เพิ่งจะอยู่ชั้นประถมต้น ส่วนน้องสาวของเธอเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมปลายในชนบทกับพ่อและแม่

     

    สิ่งที่ชอบ - กาแฟ , หนังสือ , ภาพวาด , รอยยิ้ม , สีโทนอ่อน , ธรรมชาติ

     

    สิ่งที่เกลียด - คนที่ชอบใช้กำลัง , คนโกหกหลอกลวง , คนผิดคำสัญญา , กลิ่นน้ำหอม

     

    สิ่งที่กลัว - การพลัดพราก , การสูญเสีย , แมว (คือแบบจะหวาดๆกลัวมันข่วนเฉยๆ)

     

    ความสามารถพิเศษ - วาดภาพสวย , ถ่ายรูปเก่ง , ชงกาแฟเป็นเลิศ , ทำอาหารอร่อย , ทำขนมหวาน , ว่ายน้ำ , เทนนิส

     

    งานอดิเรก - อ่านหนังสือ , วาดภาพ , ทำขนมชงกาแฟ

     

    อิมเมจ - 









     

    ชื่ออิมเมจ - ชินโซลกิ (ผู้น่ารักกกก~)

     

    อิมเมจที่เป็นพระเอกคุณอ่ะ -

    user posted image
    user posted image






     

     

     

    คำถามชิงบท

     

     

    1.คุณมีร้านกาแฟเล็กๆในย่านไกลจากตัวเมืองเล็กน้อย คุณได้พบกับคิมคิบอม คนที่ซึ่งมีรอยยิ้มอบอุ่นน่ามอง เขาเป็นลูกค้าประจำของร้านคุณ คุณและคิบอมจึงสนิทกัน และคุณก็เริ่มรักคิบอมตั้งแต่ตอนไหน และเมื่อไรกันนะ?ที่เขาและคุณได้รู้จักกัน แล้วรู้จักกันเพราะอะไร -
    ฉันยังจำได้ถึงวันแรกที่ได้พบกับเขา มันก็ค่อนข้างจะน่าอาย และมันก็จบลงด้วยความอับอายเป็นเท่าทวีคูณ
    ในวันนั้นน้องอินฮยองซึ่งเป็นหลานสาวของฉันขอให้ฉันพาไปสมัครเรียนภาษาที่โรงเรียนแห่งหนึ่งแถวบ้าน ฉันเห็นว่ามันมีประโยชน์ดีก็เลยตกลงพาไป ตอนนั้นจำได้แม่นเลยล่ะว่าฉันไปเข้าห้องน้ำ
    ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำของทางโรงเรียน โดยฉันฝากน้องอินฮยองไว้กับคนข้างบ้านฉันที่พาลูกมาสมัครเหมือนกัน ฉันเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆก็ถึงห้องน้ำแล้ว และเมื่อเข้าไปก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในนั้นO[]O!
    "อ๊ายยย! คุณเข้ามาทำอะไรในนี่ค่ะ นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะคะ>///<!"
    "ขอโทษนะครับ นี่ห้องน้ำผู้ชายครับ^^"
    เขาส่งยิ้มขบขันมาทางฉันซึ่งกำลังยืนเอ๋ออยู่ ไม่จริงอ่ะ นี่มันห้องน้ำหญิงสิ ฉันว่าฉันดูป้ายมาดีแล้วนะ เขาต้องเป็นโรคจิตแน่ๆ! ฉันจะปล่อยให้เขารอยนวลไม่ได้!!
    "นี่คุณเป็นโรคจิตใช่ไหมล่ะ ออกไปเถอะค่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ"
    เขายังคงส่งยิ้มมาให้ฉัน เหมือนว่าเขาจะกลั้นหัวเราะอยู่ อะไรกัน! นี่ยังจะยืนอยู่อีกหรอ คราวนี้ฉันเอาจริงแล้วนะ ฉันควักโทรศัพท์มือถือของตัวเองเตรียมกดเบอร์สถานีตำรวจ แต่อยู่ๆเขาก็คว้าแขนของฉันลากออกมากข้างนอกOoO!
    "กรี๊ดดดด! นี่คุณจะทำอะไรฉัน ปล่อยฉันนะ!"
    เขามาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำก่อนจะชี้นิ้วขึ้นไปด้านบนประตูที่มีป้ายสัญลักษณ์ของผู้ชายอยู่ แถมยังมีตัวอักษรเขียนไว้อีกต่างหากว่า 'ห้องน้ำชาย' แถมเขียนไว้หลายภาษาด้วยแฮะ
    "ถะ ถ้างั้น นะ นี่ก็ห้องน้ำผู้ชะ ชายน่ะสิO[]O!!!!"
    "ก็บอกแล้วไม่เชื่อ ฮ่าๆๆๆ"
    ฉันโดนเขาหัวเราะเยาะนิดหน่อยที่ไปทำหน้าแตกซะขนาดนั้น ฉันเตรียมหันหลังเดินหนี แต่แล้วเสียงนุ่มๆของเขาก็ดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มชวนฝันนั้น มันเป็นรอยยิ้มที่ฉันจะไม่ลืมไปชั่วชีวิตเลยล่ะ
    "ผมไม่บอกใครหรอกนะ^___^"
    ฉันรู้ว่ามันเป็นการพบกันที่ไม่น่าพิสมัยเอาซะเลย และในเย็นวันนั้นน้องอินฮยองก็จูงมือผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในร้านทั้งๆที่ฉันยังไม่ทันจะไปรับเธอที่โรงเรียนเลยด้วยซ้ำ โดยที่น้องอินฮยองบอกว่าเขาเป็นคุณครูของเธอ และฉันก็คงจะไม่ตกใจถ้าเกิดว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนเดียวกับคนที่เจอในห้องน้ำ โอ๊ย อับอายค่ะอับอายTT[]TT
    หลังจากนั้นเขาก็กลายมาเป็นลูกค้าประจำของร้านฉันไปซะแล้ว เขาเข้ามาสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ฉัน ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่เขากลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตฉันไปซะแล้ว หลายครั้งที่หัวใจฉันเต้นตึกตักเวลาอยู่ใกล้เขา ฉันไม่กล้าที่จะบอกเขาว่าฉันชอบเขามากแค่ไหน ฉันพอใจที่จะได้แอบมองเขาอย่างนี้ ฉันชอบที่เขาหัวเราะ ฉันชอบรอยยิ้มของเขา ฉันชอบดวงตาลึกลับคู่นั้น ฉันชอบมือที่อบอุ่นของเขา และในที่สุดความชอบก็หลอมรวมกันจนกลายเป็นความรัก เพราะในตอนนี้ฉันรักเขาเข้าซะแล้ว ฉันไม่รู้หรอกว่ารักเขามานานแค่ไหน แต่ที่ฉันรู้คือฉันจะรักเขาตลอดไปต่างหากล่ะ...



    รู้สึกยังไงกับนิยายของอิมอ่ะ อยากรู้ๆ บอกหน่อยนะ - ก็คงพูดอะไรมากไม่ได้ เพราะถึงยังไงพี่อิมก็ยังไม่ได้แต่งแบบเป็นรูปเป็นร่างเท่าไร แต่เท่าที่ได้อ่านมามันน่ารักมากๆเลยค่ะ เป็นพล็อตที่ฝันๆดี ฝ้ายจะขอย้ำอีกครั้งได้ไหมว่ามัน 'น่ารัก' จริงๆ น่ารักๆๆๆๆ ก็ชอบอ่ะค่ะ อ๊ายยย น่ารักจริงๆนะ!





    .ใบสมัครนางเอก [sj & shinee] ตอนที่ 8 : bom , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 3 , โพส : 0 , Rating : 0 / 0 vote(s)

    ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด





    แบบฟอร์มสมัครนางฟ้าของคิบอม

    ตอบเป็นสีฟ้านะค่ะ

     

     

    ชื่ออะไรเอ่ยเนี่ย??- ทิพ

     

    อายุละตะเอง- 16

     

    ทำไมถึงมาสัครนางเอกคิบอมล่ะ?- ก็น่ารักดี เงียบๆ

     

    ชื่อที่ลงชื่อในไอดี- wilaly

     

    สัญญานะว่าถ้าติดแล้วจะไม่ทิ้งนิยายอิมอ่ะ- ค่า เต็มที่เลยถ้าไม่มาเยี่ยมเฉดหัวออกจากฟิคได้เลย

     

     

     

    ชื่อตัวละคร(ขอเป็นภาษาเกาหลีน๊า เอาความหมายด้วย )- คิม ดาจอง (อ่อนโยน ใจดี)

     

    อายุ-23

     

    ลักษณะนิสัย-  เป็นคนตรงๆ อัยาศัยดี เปิดเผยจริงใจ ใสซื่อ อ่อนโย ใจดี เรียบร้อย อ่อนหวาน ไม่อ่อนเเอ ชอบยิ้มร่าเริง มองโลกในแง่ดี มีความสุขกับสิ่งกับสิ่งเล็กๆ ได้โรแมนติก เพ้อฝัน แต่จะชอบเขินเวลาอยู่ต่อหน้าผู้ชาย ที่ชอบ ตัวเล็ก มีอะไรชอบเก็บไว้ในในคนเดียว เก่ง ขยัน อดทน ไม่ชอบการโกหก ไม่ชอบน้ำตา เป็นคนอยากรู้อยากเห็นเหมือนเด็กๆ  มารยาทดี วางตัวดี ที่สำคัญน่ารัก และ รักเพื่อนมากๆด้วย

     

    บุคลิกที่มองก็รู้ว่าเป็นเธอ- หญิงสาวตัวเล็กๆน่ารัก แววตาใสซื่อจริงใจ กระตือ ลือร้น ชอบทำนู่นทำนี้ รอยยิ้มที่สดใส และใบหน้าที่ดูเด็ก

     

    ประวัติครอบครัว-ครอบครัวเธอเป็นครอบครัวขนาดกลางๆ มีลูกสองคือเธอและน้องชาย ด้วยความที่เป็นพี่ใหญ่ของบ้านทำให้เธอเรียนรู้อะไรเร็วและต้องมีความรับผิดชอบสูง พ่อแม่เธอก็ทำงานเกี่ยวกับด้านเครื่องดื่มเหมือนกันแต่เพราะดาจองหลงใหล ความหอมของกาแฟ และ ความสุขของคนที่ได้ดื่มกาแฟ เธอรู้ว่ามันจะมีความสุขแค่ไหนเมื่อ คนเราเหน๊ดเหนื่อยและได้จิบกาแฟดีๆ สักแก้ว เธอจึงรักมันมาก พ่อและแม่เธอทำงานแยกกันทุกคนจะ เจอกันที่บ้านเป็นครอบครัวที่รักกันก็จริงแต่แทบไม่ค่อยได้เจอกันเลยเธอสนิทกับน้องชายที่สุดแล้วหละ เพราะบางครั้งดาจองทำงานดึกเลยหาคอนโดอยู่แทนและอยู่กับน้องชาย

     

    สิ่งที่ชอบ- กาแฟรสกลมกล่อม หอมหวาน ของสวยๆงามๆ และ รอยยิ้มของลูกค้าและคนที่เธอรัก

     

    สิ่งที่เกรียด-คนที่ชอบโกหก และการเสียน้ำตา การหลอกลวง

     

    สิ่งที่กลัว- ผี กระเทียม (ไม่ชอบกิน) ตุ๊กแก  ที่สูง

     

    ความสามารถพิเศษ-  ทำอะไรได้รวดเร็วและพร้อมๆกันได้ 
     

    งานอดิเรก- ผสมหาสูตรของกาแฟใหม่ๆ คิดเมณูเพิ่มให้กับร้าน และ เดินสำรวจความต้องการของลูกค้าตามแหล่งชุมชนและเที่ยวไปในตัว

     

    อิมเมจ(อย่างต่ำ5รูป โหดไปป่ะ??)เอาหลายๆมุมนะ































     

    ชื่ออิมเมจ - คิม แทยอน
     

    อิมเมจที่เป็นพระเอกคุณอ่ะ

     

     








     

     

    คำถามชิงบท

     

     

     

     

     

     

    1-คุณมีร้านกาแฟเล็กๆในย่านไกลจากตัวเมืองเล็กน้อย คุณได้พบกับคิมคิบอม คนที่ซึ่งมีรอยยิ้มอบอุ่นน่ามอง เขาเป็นลูกค้าประจำของร้านคุณ คุณและคิบอมจึงสนิทกัน และคุณก็เริ่มรักคิบอมตั้งแต่ตอนไหน และเมื่อไรกันนะ?ที่เขาและคุณได้รู้จักกัน แล้วรู้จักกันเพราะอะไร(ไม่ใช่เพียงเพราะเป็นลูกค้าประจำแน่ๆ เหอๆ)

    ดาจองเปิดกิจการเกี่ยวกับร้านกาแฟเล็กๆ ที่น่ารัก อบอุ่น ตามสไตน์เจ้าของร้านนั้นแหละ เธอมีความสุขกับการมาของลูกค้าของเธอและพวกเขาจากไปด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มมีความสุข นั้นคือสิ่งที่เธอต้องการจะมอบให้กับพวกเขาอย่างจริงใจ คิบอมก็เป็นหนึ่งในลูกค้าคนสำคัญของเธอเช่นกัน คนที่ทำให้เธออยากจะลองสูตรใหม่ๆและหาขนมใหม่ๆมาให้เขาลองเป็นคนแรก เขาเป็นคนที่เรียกว่าพิเศษกว่าคนอื่นๆ ก็อาจจะเป็นได้ ด้วยความที่เป็นคนเงียบๆ แต่เขาเป็ฯคนที่เก่งและฉลาดกว่าที่ใครๆคิดไว้  ภายใต้ความเงียบนั้น  ใครจะไปรู้ได้ว่านั้นแหละ รอยยิ้มของเขากลับอบอุ่นอย่างประหลาด ทำให้หัวใจอบอุ่นและผ่อนคลาย ผู้ชายคนสำคัญของดาจองเป็นเช่นนี้อยู่ทุกๆวัน จนคิบอมเข้ามาในใจของเธอตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้อาจจะเป็นตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันรึป่าวนะและเธอก็ไม่คิดที่จะบอกเขาด้วย  เขาและเธอรู้จักกันมานานมากๆ เป็ฯเพื่อนกันและ คอยอยู่เป็นเพื่อนกันยามใครไม่สบายใจ 

    เราสองคนรู้จักกันเพราะ 

    ย้อนความหน่อยนะ 

    วันนี้เป็นวันที่ ดาจองจะเปิดกิจการครบหนึ่งอาทิตย์แล้ว แต่ร้านเธอยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักเท่าไรนัก แต่ไม่เป็นไรวันนี้เธอก็จะพยายามต่อไป เธอคิดในใจและยิ้มให้กับตัวเอง

    ครื้น  ๆๆๆๆ เสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ช่างไม่เป็นใจเอาซะเลย เมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้ มันยังสดใสอยู่เลยไม่ใช่เหรอ 

    ต้องรีบแล้วหละ ต้องรีบไปเอา ของไปส่งที่ร้าน ดาจองเดินถือหนังสือเกี่ยวกับวิธีทำกาแฟ และ ใบโปรโมทร้านกาแฟของเธอเดินมาอย่างทุลักทุเล ผ่านสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างนึกเวทนา ทำไมมันลำบากจังนะ ดาจองคิดในใจ

    " อะ อะ เดี๋ยวก่อน " อยู่ดีๆๆ ใบปลิวของเธอก็หล่นลง โดนลมพัดปลิวไปตามทางดาจองรีบวิ่งตามแต่ด้วยรองเท้าส้นสูงที่ใส่และความเปียกของทางเดิน ทำให้เธอล้มลงกับพื้นอย่างเลี่ยงไม่ได้

    "อ๊ะ เจ็บจังเลย หนังสือของๆๆ ฉัน "ตอนนี้ของของเธอกระจายเต็มพื้นไปหมดแล้ว เธอหมลงเก็บมันช้าแม้จะรู้สึกเจ็บที่ข้อเท้าที่ล้มเมื่อกี้ น้ำฝนเปียกไปหมด
    "แย่จังเลยนะ "แต่ดาจองก็ยังยิ้มและเก็บของที่ยังมีอยู่เยอะอยู่ดี

    แต่เหมือนความหนาวเหน็บจะหายไปได้สักพัก ทำไมฝนถึงไม่ตกมาโดนตัวเธอแล้วนะ ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมาเห็นผู้ชายคนนึงถือร่มให้เธอที่กำลังเปียกปอน"
    "คุณ..."
    "ฝนตกอย่างนี้ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"
    คิบอม ก้มลงไปเก็บใบปลิว "
    " smile sho p  ร้านกาแฟเหรอ "คิบอมมองหน้าดาจองแล้วถามขึ้น
    "ใช่แล้วหละนั้นมัน โอ้ย เจ็บจังเลย" ดาจองพยายามจะลุกแต่ก็กลับไปนั่งพับขาตามเดิม
    "ขาเธอเจ็บหนิ ไหนผมดูให้นะ"
    คิบอมก้มลงมาจับขาดาจองที่เจ็บและ เริ่มบวม 
    "เจ็บมากมั้ย"เขาหันมาถามพร้อมกับนวดให้ดาจอง เธอจึงพยักหน้าเป็นเชิงให้รับรู้
    "บวมขนาดนี้คงเดินไม่ไหวหรอกนะ งั้นเดี๋ยวผมไปส่งแล้วกัน"
    "ขอบคุนนะแต่ฉันเดินเองได้  โอ้ย"
    ดาจองพยายามลุกแต่ว่าเกรงใจนี้นาจะให้ช่วย
    "อย่าฝืนเลย จะทำให้ขาขาวๆนั้นบาดเจ็บนะ" เขาพูดออกมาด้วยความเป็นห่วง เขาจึงช่วยพยุงและก้มลงไปเก็บของให้
    " ถือไว้"
    "ฮะ ถือร่มนั้นไว้"
    ดาจองถือร่มตามที่คิบอมบอกและคิบอมก็เก็บของให้ดาจองพร้อมกับ ใส่ของในกระเป๋าของเขา
    " ฮึบ ขึ้นมา "คิบอมย่อตัวลงส่งสัญญาณให้ดาจองขึ้นหลังเขา
    "แต่ว่า"
    "ขึ้นมาเถอะ"
    ดาจองถอดรองเท้าออกและค่อยขึ้นไปอยู่บนหลังของเขา อบอุ่นจังเลย ผู้ชายคนนี้อย่างกับฝันไปแหนะ 
    " เธออยู่ไหนหนะ "
    "อ้อ อยู่ไม่ไกลหรอก ตรงไปข้างหน้าแล้วก็เลี้ยวซ้ายก็ถึงแล้วหละ"
    คิบอมก็เดินไปตามทาง ส่วนดาจองนั้นถือร่มให้เขา น้ำ ๆน้ำฝนเกาะ เต็มหน้าเขาไปหมด ดาจองเลยเอามือที่ยังว่างนั้น หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าของเธอและซับหน้าให้เขา
    "กึก"
    คิบอมหยุดเดินแล้วมองหน้าดาจอง
    "คือว่า "
    แล้วคิบอมก็ไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้ดาจองเช็ดต่อไป 

    smile shop

    "ถึงซะที "
    "ที่นี้บ้านเธอเหรอ "
    "ป่าวหรอก"
    คิบอมค่อยๆวางดาจองลงและดาจองก็เดินเข้าไปในร้านพร้อมกับให้คิบอมนั่งรอที่เค้าเตอร์ และ วางของลง
    "แต่นี้เป็นร้านของฉันเอง คุณรอแปปนึงนะ" 
    "อ้อ คุณชอบกาแฟแบบไหนหละคะ "
    "อืม อะไรก็ได้"
    ไม่นานกาแฟหอมกรุ่น ก็มาวางอยู่ที่หน้าคิบอม
    "ชิมสิ คะ นีเป็นแบบที่ฉันชอบมากเลยนะ"ดาจองพูดแล้วยิ้มอย่างจริงใจให้คิบอม

    น่ารักจังเลยรอยยิ้มนั้น คิบอมคิด เหมือนทุกอย่างหยุดลง แต่เขาก็ทำสีหน้าเป็นปกติ
    "อืม ก็อร่อยดีนะ"
    "จริงเหรอดีจังที่นายชอบ "และดาจองก็ยิ้มกว้างๆออกมา "
    "ขอให้คนที่ได้ทานมีความสุขฉันก็มีความสุขแล้วหละ งั้นต่อไปนายก็ช่วยมาเป็ฯลูกค้าประจำให้ฉันหน่อยแล้วกันนะ ฉันมีอะไรให้นายชิมอีกตั้งเยอะ แยะเลย"
    "อืม "
    ผ่อนคลายจริงๆเลย ร้านเล็กที่อบอุ่น กับผู้หญิงเจ้าของร้านที่จริงใจ
    " ยังไงก็คงต้องกลับแล้วหละ นะ"

    ดาจองเดินไปส่งหน้าร้าน
    "ขอบใจนะ ถ้าไม่ได้คุณ เอ ชื่ออะไรเหรอ อิอิ คุยกันมาตั้งนานฉันนี้แย่จริงๆเลย "
    "คิบอม"
    "คิบอมเหรอ ดีใจมากนะ เลยฉํนชื่อดาจองนะ ต่อไปก็มาที่นี้บ่อยๆนะ ถ้าคุณเหงา หรือว่า ไม่สบายใจก็มาที่นยี้ได้นะ ที่นี้ยินดีต้อนรับเสมอ" ดาจองยิ้มให้และโบกมือลาคิบอม ไปด้วยความรู้สึกที่ดี
    คิบอม ฉันจะจำชื่อนายให้ขึ้นใจเลยนะ

    หลังจากนั้นเป็นต้นมา เธอก็ตั้งใจเป็ฯสองเท่าเพื่อลูกค้าและคิบอม ลูกค้าก็เริ่มรู้จักร้านเธอมากขึ้นจากการบอกเล่าปากต่อปาก และการแนะนำของคิบอม  และเขาก็ยังมาช่วยสอนภาษาต่างๆให้เธอเพิ่ม เติมและดาจองมักจะให้คิบอมเป็ฯตัวเรียกลูกค้า
    น่ารักจังเลยนะ ฉันถึงชอบนายยังไงหละ ตั้งแต่เมื่อไรกัน แต่ถ้านายมีความสุขก็พอแล้วหละนะ เพื่อนคนนี้จะอยู่ข้างๆนายเอง




     

     

     

     

     

     

     

    รู้สึกยังไงกับนิยายของอิมอ่ะ อยากรู้ๆ บอกหน่อยนะ-รู้สึกดี ที่มีนิยายแนวนี้

     

     

    ส่งมาเป็นลิ้งค์เท่านั้นน๊า โชคดีจ้า   ค่า





    คลังเก็บสัมภาระ ส่วนตัว !! ! =A= ! ตอนที่ 49 : [ Audition] ,, ใบสมัครนางเอก 'คิบอม' [พี่อิม] , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 0 , โพส : 0 , Rating : 0 / 0 vote(s)

    ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด




    แบบฟอร์มสมัครนางฟ้าของคิบอม

    ตอบเป็นสีฟ้านะค่ะ

     

     

    ชื่ออะไรเอ่ยเนี่ย??- เน

     

    อายุละตะเอง- 14

     

    ทำไมถึงมาสัครนางเอกคิบอมล่ะ?- ชอบพล็อตคู่นี้อะค่ะ มันดูเรียบง่ายดี >___<!!

     

    ชื่อที่ลงชื่อในไอดี- {๓๑''}๒.ปรากมิคทึก

     

    สัญญานะว่าถ้าติดแล้วจะไม่ทิ้งนิยายอิมอ่ะ- แน่นอน !

     

     

     

    ชื่อตัวละคร(ขอเป็นภาษาเกาหลีน๊า เอาความหมายด้วย )- ยู อินฮยอง (ตุ๊กตา)

     

    อายุ- 22

     

    ลักษณะนิสัย- เธอเป็นผู้หญิงที่มีรอยยิ้มแต่งแต้มบนหน้าอยู่เสมอๆ เธอมองโลกในแง่บวกมากกว่าแง่ลบ หรือแทบจะเรียกได้ว่าไม่เคยมองโลกในแง่ลบเลย เธอแสนดี เธออ่อนหวาน เธอเรียบร้อยและจริงใจไม่เสแสร้งแกล้งทำ

    เธอเป็นคนโรแมนติกและชอบเรื่องโรแมนติก เธอชอบเพ้อฝันเกี่ยวกับเรื่องราวรักอันแสนหวาน ครอบครัวอันอบอุ่น ชีวิตที่เรียบง่าย ไม่ฟุ้งเฟ้อ อยู่อย่างพอเพียงแต่มีความสุขได้อย่างเต็มเปี่ยม

    เธอเป็นคนที่ด่าว่าใครไม่เป็น และในทางกลับกันเธอก็ไม่คิดที่จะว่าใครด้วย เพราะทุกอย่างที่ผิดพลาดมันล้วนเป็นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์ควรจะเป็นน่ะสิ เธอไม่ชอบใช้กำลัง และก็ไม่ชอบการทะเลาะหรือการต่อปากต่อคำ เธอรักเด็กและมีความสุขทุกครั้งที่เห็นเด็กมีความสุข

     

    บุคลิกที่มองก็รู้ว่าเป็นเธอ- ตัวเล็กๆ ผมยาวสลวยสีดำขลับ ใบหน้าเรียวที่มักจะมีรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา

     

    ประวัติครอบครัว- เป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็กๆ พอโตขึ้นเธอก็ย้ายออกมาจากสถานรับเลี้ยง และหาเลี้ยงตัวเองไปพร้อมๆกับรอยยิ้มที่ไม่มีวันหุบของเธอ

     

    สิ่งที่ชอบ- เด็ก ดอกไม้ กลิ่นของกาแฟ

     

    สิ่งที่เกรียด- การทะเลาะวิวาท

     

    สิ่งที่กลัว- ความสูง

     

    ความสามารถพิเศษ- ทำขนมหวานและกาแฟเก่งและอร่อยมาก

     

    งานอดิเรก- คิดสูตรกาแฟใหม่ๆ

     

    อิมเมจ(อย่างต่ำ5รูป โหดไปป่ะ??)เอาหลายๆมุมนะ - โอเคฮะ

     







    ชื่ออิมเมจ
    - ปาร์ค โบรัม

     

    อิมเมจที่เป็นพระเอกคุณอ่ะ

     

     

     

     

    คำถามชิงบท

     

       

    1-คุณมีร้านกาแฟเล็กๆในย่านไกลจากตัวเมืองเล็กน้อย คุณได้พบกับคิมคิบอม คนที่ซึ่งมีรอยยิ้มอบอุ่นน่ามอง เขาเป็นลูกค้าประจำของร้านคุณ คุณและคิบอมจึงสนิดกัน และคุณก็เริ่มรักคิบอมตั้งแต่ตอนไหน และเมื่อไรกันนะ?ที่เขาและคุณได้รู้จักกัน แล้วรู้จักกันเพราะอะไร(ไม่ใช่เพียงเพราะเป็นลูกค้าประจำแน่ๆ เหอๆ)

     

     “วันนี้เป็นฤกษ์งามยามดีที่ฉันจะได้เปิดร้านใหม่ซะทีสินะ” เสียงหวานเอื้อยเอ่ยกับตัวเองพร้อมกับยิ้มหวานให้กับร้านกาแฟเล็กๆที่มีชื่อว่า COFFEE DOLLหรือชื่อไทยที่ว่า “ตุ๊กตากาแฟ”

     

    ภายในร้านมีโทนสีเป็นสีน้ำตาลและสีชมพูเป็นหลัก ทั้งยังประดับประดาไปด้วยตุ๊กตาหมีเท็ดดี้แบร์ทั่วร้าน มีดอกไม้กระถางเล็กๆตกแต่งภายนร้านพลอยทำให้บรรยากาศสดชื่นมีชีวิตชีวา

     

    “ขอให้มีลูกค้าเยอะๆทีเถอะ สาธุ” เสียงหวานพึมพำกับตัวเองอีกครั้ง

     

    “งั้นให้ผมเปิดซิงกาแฟถ้วยแรกของคุณได้มั้ยครับ” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหลังของอินฮยอง

     

    “อ่าสวัสดีค่ะคุณลูกค้า เชิญข้างในได้เลยค่ะ” อินฮยองยิ้มรับอย่างสดใสก่อนที่จะผายมือเชื้อเชิญลูกค้าคนแรกเข้าไปในร้าน ร่างโปร่งเดินตามคนตัวเล็กเข้าไปก่อนที่จะนั่งลงบนโต๊ะติดริมกระจกหน้าร้าน

     

    “รับกาแฟอะไรดีคะ”

     

    “แบบที่คุณชอบก็แล้วกัน”

     

    “ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” อินฮยองพูดก่อนที่จะยิ้มหวานอีกครั้งให้กับคนตั้งหน้า เธอเดินเข้าไปประจำที่บาซิสต้าก่อนที่จะลงมือชงกาแฟอย่างชำนาญไปพร้อมๆกับรอยยิ้มที่ยิ้มตลอดการชงเช่นกัน

     

    ชายหนุ่มแอบยิ้มบางๆหลังจากที่ลอบมองคนตัวเล็กชงกาแฟอย่างขมีขมัน

    รอยยิ้มของคุณ มันกำลังจะทำให้ผมละลาย

     

    “เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณลูกค้า”

     

    “เรียกผมว่าคิบอมดีกว่ามั้ยครับ เรียกอย่างนั้นผมว่ามันแปลกๆนะ ฮ่าๆ”

     

    “ค่ะ คุณคิบอม ^  ^

     

    “ว่าแต่คุณชื่ออะไรล่ะครับ”

     

    “อุ้ย ขอโทษทีนะคะ ที่ไม่ได้แนะนำตัว ฉันอินฮยองค่ะ ^ ^

     

    “อ๋อ ถึงว่าตุ๊กตาเต็มร้านเลย”

     

    “ค่ะ แหะๆ”

     

    และจากวันนั้นผู้ชายที่ชื่อว่าคิม คิบอม ก็เดินเข้าออกร้านเป็นว่าเล่น แต่มันก็ดีนะ เพราะมันทำให้เราสองคนสนิทกันมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น จนความรู้ที่คนขายมีต่อลูกค้าธรรมดาๆคนหนึ่ง แปรเปลี่ยนไปจากเดิมชนิดที่ว่ากู่ไม่กลับ 

    เพราะนาย

    เพราะความอบอุ่นของนาย

    เพราะรอยยิ้มของนาย

    เพราะความขี้เป็นห่วงของนาย

    มันทำให้ฉันรักนายแบบโงหัวไม่ขึ้นแล้วนะ

    คิม คิบอม !

     

     

     

     

     

    รู้สึกยังไงกับนิยายของอิมอ่ะ อยากรู้ๆ บอกหน่อยนะ- แลดูเรียบง่ายแต่มีเอกลักษณ์ในตัวเอง น่าติดตามค่ะ >___<!

     

     

    ส่งมาเป็นลิ้งค์เท่านั้นน๊า โชคดีจ้า

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×