ราชามารโปรดปรานเจ้าก้อนส้มนั่นน่ะหรือ! #เจ้าก้อนส้มสู้ชีวิต

หากกล่าวถึงนาม ซ่งห้าวเหยียน ผู้ใดเล่าจะไม่รู้จักนามราชามารที่แสนยิ่งใหญ่ผู้นี้ 

ไม่ว่าจักศึกสงครามใดราชามารผู้นี้ล้วนไร้พ่าย ทั่วทั้งใต้หล้าต่างล่ำลือกันว่าแม้แต่สวรรค์ยังต้องยอมศิโรราบ

แต่ถึงแม้จักไร้พ่ายมากเท่าใด ก็มีเพียงสิ่งเดียวที่ราชาผู้นี้พ่ายแพ้แลมิอาจครอบครองได้ นั่นคือ…ความรัก

“ราชาไร้รัก” นั่นจึงได้กลายเป็นสมญานามของราชามารซ่งห้ามเหยียน

ที่ไร้รัก…นั้นเป็นเพราะทั่วทั้งใต้หล้าต่างรู้ว่าราชามารผู้นี้มีใจให้แก่ผู้ใด 

หากมิใช่…เทพดารา เทพชราที่เคยเลี้ยงดูราชามารผู้นี้ 

แต่เพราะเทพดาราได้หนีจากลงไปจุติยังภพมนุษย์ ทำให้ราชามารชอกช้ำใจอย่างหนัก แทบจักพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินตามหา

ไม่ว่าจักกี่ร้อยกี่พันปี ความรู้สึกรักและคนึงหาก็ไม่เคยเลือนหาย แลปิดผนึกความรู้สึกนั้นอยู่ภายในห้วงจิตขุมที่ลึกที่สุด ซ่งห้าวเหยียนผู้นี้จึงกลายเป็นราชามารไร้ซึ่งความรักไปโดยปริยาย

เจ้าตัวได้ให้คำสัตย์กับตนเองเอาไว้…เมื่อใดที่ได้พบเจอกันอีกครา 

เมื่อนั้นจะกักขัง ‘คนผู้นั้น’ ให้อยู่ข้างกายตนจนกว่าชั่วกัลปาวสาน!!

แต่ฉไนเลยเมื่อเจอกันอีกครา…เทพดาราผู้ซึ่งเป็นรักแรกแลรักเดียวของตนถึงได้อ้วนกลม และ มีขนนุ่มนิ่มปกคลุมขึ้นทั้งตัวเช่นนี้เล่า

“งั่ม ป้อนข้าอีกอาเหยียน!” จางไท่อิงเอ่ยเร่งราชามาผู้แสนยิ่งใหญ่ทั้งที่แก้มสองข้างของตนเองแทบจักแตกออกแล้ว

ซ่งห้าวเหยียนได้แต่นั่งนิ่งยังคงตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้าไม่หาย…นี่น่ะหรือผู้ที่ตนรอคอยมานานแสนนาน

แป๊ะ!

“นั่งนิ่งอยู่ทำไมกัน เอาผิงกว่ามาป้อนข้าอีกสิอาเหยียน ข้ายังไม่อิ่มเลย!”

ซ่งห้าวเหยียนสะดุ้งโหยงตกใจกับมือป้อมน้อยที่ตีมาที่กายตนเข้าอย่างจัง…กล้าแตะต้องกายของผู้ที่เป็นใหญ่เชียวหรือ!

ดวงตาแกร่งฉายแววกร้าว แต่เพียงชั่วครู่ก็หายไปเมื่อเจ้าก้อนส้มตรงหน้าหันขวบมองมาที่ตน

“อ่ะ”

“…”

“อ้าม…กินเสียสิ”

จางไท่อิงเลิกคิ้วมองนึกว่าเจ้าคนด้านหลังมีอันใดจะพูดกับตน แต่เมื่อผลผิงกว่าได้เข้าปากมาแล้วก็เคี้ยวหนุบหนับจนแก้มพองอีกครา

“หากข้าอิ่มแล้ว เจ้าช่วยแปรงขนให้ข้าด้วยนะอาเหยียน”

หา…! ดวงตาของราชามารด้านหลังเบิกถลนขึ้นมา นี่ถึงขั้นจักให้ตนผู้นี้แปรงขนให้เชียวหรือ!?

มันจักมากไปเสียแล้ว!

“ตอบข้า!”

“ขอรับ!”

สุดท้ายซ่งห้าวเหยียนก็แพ้เสียราบคาบ หันไปมองจานผิงกว่าที่เคยมีผิงกว่าวางอยู่เต็มจานก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่

ถึงคราวที่ภพมารจักถูกปกคลุมด้วยตนผิงกว่ากระมัง…จักได้ให้เจ้าก้อนส้มตรงหน้านี้สวาปามได้เพียงพอ

#ราชามารโปรดปรานเจ้าก้อนส้มนั่นน่ะหรือ!​

⚠️ Warning ⚠️

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ไม่ได้อ้างอิงตามประวัติศาสตร์หรือความจริงใดๆ ตัวละครในเรื่องบางคนอาจมีนิสัยที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

‼️สำคัญ ‼️

หากไม่ชอบนิยายเรื่องนี้ หรือนิยายไม่ถูกจริต กรุณาได้โปรด กดออก จากนิยายเงียบๆ ไม่ คอมเม้นท์บั่นทอน ไรท์นะคะ เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่ายค่า

ผู้ใดอยากทราบเนื้อเรื่องเพิ่มเติมสามารถเข้าชมได้ที่TikTok :  www.tiktok.com/@little3cat    ได้เลยนะขอรับ

อัพนิยายทุกวัน อังคาร พฤหัสบดี เสาร์ เวลา 19.00 น. นะคะ

มาติดตามความน่ารักของน้องปีศาจแพนด้าแดงไปด้วยกันนะคะ 

​