คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ~* อดีต I *~
ตอนที่ 2 อดีต
“พระเจ้า ผู้ซึ้งหายไปจากโลกเพื่อประชาชนของตน
เทพ ผู้ยอมสละ ชีวิตเพื่อให้พระเจ้าและประชาชนได้อยู่อยู่มีความสุขต่อไป
บัดนี้ ตำนาน 2 สิ่งนี้จะเกิดขึ้นอีก พร้อมกับ เหล่า พันธมิตร เวลาซึ้งไม่มีเหลือแล้ว นาฬิกาเริ่มเดินต่ออีกแล้ว จากนี้ โลก จะโดนทำลายจริงๆหรอ ตำนาน 1000 ปีจะเริ่มขึ้นอีก ครั้งแล้วหรอ สิ่งที่ทุกคนกลัว จะกลับมา และจะไม่มีใครสามารถหยุดมันได้อีก ขอเพียงความหวังกลับมา ถึงแม้จะไม่มีทางเป็นไปได้ แต่พวกเราจะไม่มีทางหมดสิ่นซึ่งความหวังเป็นอันขาด”
ณ. สวนสาธารณะ ไม่ใกลจากจุดเกิดเหตุชึ่งต้องนี้มีแต่ตำรวจ
“เอาล่ะครับ คุณน้า น้าไม่แนะนำตัวบ้างหรอครับ”เรียวพูดและยิ้มให้กับคุณน้าที่เข้ามาช่วยพวกเขาไว้ (เข้ามาเกะกะ มากกว่า)
“อะ...อะ.....เรียกว่าพี่ได้ป่ะ มันฟังดูแก่อ่ะ เคืองหูด้วย”
“เออๆๆ ถามว่าพวกเราเป็นใครเราก็อุตสาห์ตอบไปแล้ว ลุงก็แนะนำตัวบ้างสิ”
เคนพูดเร่ง คุณลุง เนื่องจากรู้สึกปวดแผลที่ถูกยิงขึ้นมา แต่ก็ถามลุงคนนั้นต่อ เพราะเขารู้เรื่องที่พวกเขามีเนตรอสูรน้องเหนือจากคนในตระกูลของเขา จึงต้องทำความรู้จักไว้ก่อน เพราะเขาอยากรู้ที่มาที่ไปของเนตรอสุรมาก
“โอ้......ไอ้เด็กบ้า เรียกซ่ะแก่กว่าเมื่อกี้อีก” คุณลุงคิดเมื่อเห็นว่าเจ้าพวกนี้ไม่คิดจะเรียกตามที่เขาบอกเลยแม้แต่น้อย “ที่พวกนี้ไม่ตกใจตอนที่อยู่ๆเราก็โผล่มาแถมยังจับกระสุนได้อีกก็เพราะงี้เองสิน่ะ(มีพลังพิเศษเหมือนกัน)
“ชื่อของฉันคือ เลโอ มาสเตอร์ เลโอ ส่วนอายุนี่ เออ.....เอ น่าจะ 900 ปีได้แล้วมั้ง ”
“..................”นิ้งไปเลยครับ ทั้ง 3 คน
“อ.....อะ.....เอ่อ.......แล้วบ้านลุงยู่แถวไหนหรอครับ เดี๋ยวพวกผมเดินไปส่ง” เรียวเห็นว่าใกล้จะมืดแล้วจึงเอย...เสนอ ความช่วยเหลือ และก็ไม่ค่อยอยากคุยด้วยแล้ว “ชื่อ สกุลคนแน่หรอว่ะ แล้วไอ้ อายุ นี้ พี่นับโค-ระ-ตะ พี่ไปด้วยหรอ ทำไปได้น่ะ”เรียวคิด อย่างไม่เชื่อเมื่อเห็นชายตรงหน้ามาล้อเล่น กับเขาอย่างนี้ (แบบเป็นคนจริงจังเลยไม่ชอบการล่อเล่นเท่าไร)
“ชื่อ และสกุลของฉันจริงๆ นั้นล่ะ ส่วนอายุนี้ก็ของฉันจริงไม่นับนับญาติหรอกฉันไม่มีญาติ และบ้านฉันก็ไม่มีหรอก ” เลโอ ตอบมาอย่างเรียบเฉย ทำเอาเรียว สะดุ้งทันที
“เฮ้...รู้ได้ไง ว่าเราคิดอะไรอยู่ ไม่น่าเป็นไปไม่ได้หรอกน่า สงใสเพราะสีหน้า”
“เป็นไปได้สิ 1 ใน 3 เวทย์ต้องห้าม เวทย์ อ่านจิตใจ” เลโอตอบอย่างเรียบๆแบบเดิม “นายหัวแดง คิดว่าฉันบ้าซิน่ะ นายหัวส้มก็คิดว่าแก่แล้วยังหรอกเด็กอยู่ได้ใช้ใหมล่ะ ”
เมื่อเลโอพูดจบทำเอาริวและเคนหันมามองทั้นที
“โห...ลุง ทำได้ไงอ่ะครับสอนมั้งสิ” เคนเห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าสามารถอ่านสิ่งที่เข้าคิดไว้ได้อย่างถูกต้อง จึงรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที “แล้วลุงมีอะไรดีอีกบ้างอ่ะ”
“มีสิดูล่ะกัน”อยู่ๆ เลโอ ก็เอามือไปแตะที่แผลของเคน จากนั้นก็เกิดแสงวาบขึ้นมาที่แก้มของเคน ตรงที่เคยเป็นแผนของเคนบัดนี้ได้หายไปแล้วกลายเปิดเนื้อที่ปิดสนิดไรร่องรอยว่าแก้มเคนตรงนั้นเคยเป็นแผล มาก่อนเลย
“ โย่ว!!! แผลหายแล้ว...เฮ้ โอเล่ ทำได้ยังใงล่ะ บองมั่งดิ”เคนรู้สึกสนใจทันทีที่เห็นว่า เลโอ สามารถทำอะไร เหนือมนุษย์ได้
“ฉันชื่อ เลโอ ไม่ใช่ โอเล่ ใงสนใจบ้างใหมพ่อหัวแดง” เอโลหันมาถาม ริวบ้าง
“ไม่ล่ะ ฉันจะกลับล่ะน่ะ เรียว เคน แล้วเจอกันที่บ้านน่ะ” ริวพูดเสร็จก็หันหลังเดินไปทันที
“ฉันรู้เรื่องที่ พ่อแม่ นายหายตัวไปด้วย รวมทั้งพ่อแม่ของเธอทั้ง 2 คนด้วย หายไปพร้อมกันนิ แล้วก็เรื่อง สิ่งของประจำตระกูลของพวกนายทั้ง 3 คนด้วยล่ะ ฉันมาตามพวกนาย กลับ!!!”
ริวหยุดเดินทันที พร้อมกับเคนและริวที่เงียบไปเลย
“นาย…. ” ริวในตอนนี้ รู้สึกจุกขึ้นมาทันที ที่ยังมีคนรู้เรื่องพ่อแม่ของพวกเขานอกจากคนในตระกูล “คนๆ นี้เป็นใครกันแน่ทำใมคนๆนี้ถึงรู้ว่าพ่อ กันแม่เราหายตัวไป”
“คุณ ทำไม นอกจากคนในตระกูล ไม่น่าจะมีใครรู้ เรื่องนี้ถูกเปิดเป็นความลับของทั้ง 3 ตระกูลนี้ คุณเป็นใครกันแน่”เรียวที่เงียบมานาน บัดนี้รู้สึกแล้วว่าชายคนนี้มีอะไรแปลกๆ
“คุณเป็นใครหรือคุณจะเป็นคนใหนตระกูลของ...”
“ไม่ใช่..คนๆนี้ไม่ใช่คนในตระกูลของเราแน่ๆ ไม่มีใครสามารถใช้วิชา รักษาแผลได้หรอกในตระกูลเรา เราเป็นตระกูลของซามูไร พ่อค้า และนักขุนนางนักปราชน์น่ะ...แกเป็นใครกันแน่”
“เอาเถอะ...เรื่องนี้ไม่สมควรที่จะมาพูดกันที่นี้หรอกน่ะไปบ้านพวกนายกัน”เลโอพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินไปทันที
“เอาล่ะถึงแล้วครับ คุณเลโอ”เรียวพูดพร้อมกับเปิดประตูให้ทั้ง 3 เดินเข้าไป
เมื่อถึงห้องรับแขกทุกคนต่างนั่งลงโดยไม่พูดไม่จาอะไรกันเลย
“เอาล่ะถึงจะเงียบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรทั้งนั้น ยังไงพวกนายก็จะต้องรู้อยู่ดี แต่ฉันอยากให้พวกนายถามสิ่งที่อยากรู้มาก่อนเลย อ๊ะ....และคนล่ะข้อเท่านั้นนะ เพราะตอนฉันเล่าฉันไม่ต้องการให้ใครถาม อะไรทั้งนั้น” เอโลทำสีหน้าสบายๆ ผมยาวสีทองของเขาถูกรวบไว้ข้างหลังอย่างเรียบร้อย ชุดผ้าคลุมสีขาวถึงพื้นที่ดูสะอาดตาเข้ากับตัวอย่างพอดิบพอดี
“เอาล่ะใครอยากจะถามก่อน”
“ผม”เคน“คุณมาจากไหน มาทำไม มาเพื่ออะไร คุณเป็นใครกันแน่ และที่บอกว่า และมาตามตัวพวกเรากลับมันหมายความว่าอะไร ทำไมถึงต้องเป็นพวกเรา”เคนที่ตอนนี้นั้งอยู่ข้างๆ ติดกับเรียวเริ่มที่จะถามก่อนเลย
“อืม...ถามดีแหะพี่เคน นึกว่าจะถามอะไรไรสาระซ่ะอีก แต่ข้อเดียวยาวๆแบบนี้ เขาจะยอมตอบหรอ พี่เคนบ้า ไม่คิดที่จะปรึกษากันบ้างเลยหรือไงน่ะ”เรียวคิดกังวนทันทีเมื่อเห็นเพื่อนตัวเองถามไปโดนไม่คิด โดยเรียวมีสีหน้าที่เครียด ที่ไม่สามารถบรรยายอารมณ์ได้เลยว่าดีใจหรือเสียใจกันแน่
“เฮ้อ.....ข้อเดียวจริงๆ แต่ทำไม มันมีข้อย่อยเยอะจังน่ะ” เอโอคิดและรู้สึกขำกับคำถามที่เคนพึ่งจะถามมา “ฉันจะตอบที่เดียวเท่านั้นฟังให้ดีล่ะ จริงๆแล้วฉันไม่ใช่คนจากคนบนโลกนี้หรอกนะ ฉันมาจากอีกมิติหนึ่งนะ เป็นโลกคล้ายๆกับพวกนายนั้นล่ะแต่จะล้าหลังกว่า เป็นโลกของเทพ ปีศาจเวทย์มน และ สัตว์อสุร ฉันมาตามหาเด็กจากตระกูลนักรบกลับไปนั้นล่ะคือจุดประสงค์จริงๆของฉัน ฉันเป็น 1 ใน 12 เทพ จากโลกของมหาเวทย์นะ และที่บอกว่า ทำไมต้องมาตามพวกนายกลับ ก็เพราะว่าพวกนายเป็นหลานๆของ 1 ใน 12 เทพยังไงล่ะ และ พวกนายก็มีพลังพิเศษที่มนุษย์เค้าไม่มีกัน และ สิ่งของประจำตระกูลที่พวกนายก็คงจะมีกันใช้ใหมล่ะ ฉันถึงมันใจมากว่าต้องเป็นพวกนายแน่ๆ ใช่ไหม โค ริวเคน คนจากตระกลูพ่อค้าที่ยิ่งใหญ่ในอดีตผู้ครั่งขวานเป็นชีวิตจิตใจ อากิ เรียวสุเกะ คนจากตระกูลนักปราชน์ในอดีต ผู้ใช้ธนู และ ชิโด ริวงะ คนจากตระกูลนักดาบ ผู้นำกองทหารฝ่ายเทพที่ยิ่งใหญ่”เลโอ ตอบอย่างรวดเร็ว เมื่อท่องมานานเพื่อเจอกับคำถามนี้อยู่แล้ว และตอบ เคนอย่างสะบายๆ เมือตอบเสร็จก็ถามทั้ง 2 คนต่อเลยที่ยังเหลือต่อเลย “เอาล่ะคนต่อไปเลย”
เรียวหันไปมองหน้าริวก่อนเป็นเชิงให้รู้ว่าคนขอถามก่อน ก่อนที่ริวจะหยักหน้าช้าๆ ให้เรียวถามก่อน
“เอาล่ะ...งั้นผมถามก่อนเลยน่ะครับ” เรียวเมือเห็น ริว พยักหน้าให้แล้วก็ถาม เลโอทันที
“คุณบอกว่าดูพวกเราจาก สิ่งของประจำตระกูล ผมอยากรู้มานาน แล้วว่า สิ่งนี้ มันสำคัญอย่างไร มีคนในตระกูลบอกว่า ต่างหู ของผมผู้ที่ใช้จะจะได้รับพลังแห่งลม และที่คุณบอกว่าคุณมาจากที่ ต่างมิติ คุณมาได้อย่างไรนั้นเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ เอาไปหลอกเด็ก เด็กยังไม่เชื่อเลย แล้วพลังของพวกเรา เรื่องราวของตระกูลเราเป็นยังไงกันแน่ แล้ว...”
“พอพอ..พอก่อน ถามกันได้ยาวจริงๆเลยนะ 2 คนนี้ฉันให้ถามคนล่ะข้อ ไม่เอาข้อย่อยเฟ้ย”เอโอเมื่อเห็นเรียวจะถามต่อก็ พูดดักไว้ทันที ทำให้เรียวเสียหน้าไปเลย
“ฉันจะเริ่มเล่าเลยล่ะกันน่ะเรื่องความเป็นมาของตระกูลนายนะพวกนาย และ สิ่งของประจำตระกูล”เอโลหยุดพูดเลยมองมาที่ริวก่อนที่จะเมพูดต่อ
(จบตอน)
----------------------------------------------------------*--------------------------------------------------------
พูดคุยกับนักเขียน(อ่ะป่าวหว่า)
ตอนนี้ก็สอบอยู่ สับสนมากเวลาแต่ พิมพ์ผผิดพิมพ์ถูกตลอด (เฮ้อ)
เรียงนี้ตอนแรกอ่านๆไปคงจะ งง กัน แต่ต้องรอให้เรื่องเข้าที่เข้าทางเมือไร รับรองได้เลยมาต้องมันแน่ๆ(โม้ๆ)
ใงถ้าผิดพลาดตรงใหนก็ขอให้ว่ากล่าวมาได้เลยน่ะ แต่อย่าว่ามากล่ะ เด๋วหมดกำลังใจ
นี้เป็นเรื่องที่เราแต่งเป็นเรื่องแรกเลยล่ะ (สู้ๆๆๆ)
ใงก็อยากให้ติดตามกันต่อไปน่ะจ๊ะ
ใครที่รู้วิธีนำรูปลงก็บอกกันมั้งน่ะ เด๋วเอาภาพของเรียวกิมาให้ดู (คนอื่นๆด้วย)
ขอขอบคุณมากๆน้า (ร่วงหน้าก่อนเธอน่ะเธอ)
คุยกับ ผู้แต่งได้ที่ myloveyou.com@hotmail.com
ความคิดเห็น