ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โจรสาวที่ไม่ธรรมดา
เช้าอันแสนสดใสกับวิชาศาสตร์แห่งวรรณคดี ช่างเป็นชั่วโมงนอนหลับที่ดีเยี่ยม เหล่านักเรียนป้อมอัศวินต่างฟุบตัวหลับกันถ้วนหน้า เนื่องด้วยวิชามันน่าเบื่อ และการประชุมที่ยาวนาน ทำให้แม้แต่สาวๆแห่งป้อมอัศวินยังสลบลืมตื่นไปด้วย คนเดียวที่สามารถลืมตาอยู่ได้คือสาวน้อยเรริน่า
“เก่งนี่ ไม่หลับในชั่วโมงนั่น” เสียงเอ่ยชมของนายครี้ด ธันเดอร์ที่ขนาดระฆังหมดชั่วโมงดังแล้ว ยังหลับต่อได้
“จริงๆก็ง่วงมากนะคะ แต่ขืนพวกเราหลับกันหมด แล้วใครจะจดเลคเชอร์ละคะ” เรน่าตอบยิ้มๆ อยู่มาได้หลายวัน เธอเริ่มชินกับเหล่าลิงทโมนแห่งป้อมอัศวินแล้ว
“ท่าทางร่าเริงดีนะ” คาโลเอ่ยขึ้น ขณะนั่งอ่านหนังสืออยู่ดีมุมห้อง
“เฮอะ! แกล้งทำเป็นตีหน้าไม่รู้เรื่องซิไม่ว่า” เฟรินซึ่งอารมณ์บูดมาแต่เช้าเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิด
“เอาน่า เค้าแค่หยอกเล่นนิดหน่อยเอง แต่ชั้นว่าเค้าฝีมือไม่เลวเลยนะ ว่ามั้ย คาโล” คิลเอ่ยขอความเห็นจากเจ้าชายแห่งคาโนวาล
“ก็นะ ขนาดลอบเข้ามาในห้องพวกเรา วางแหวนเอาไว้บนโต๊ะได้ บางทีเค้าอาจจะเก่งกว่าตระกูลเดอเบอโรว์ซะอีกนะ” น้ำเสียงอันเรียบลื่นของเจ้าชายน้ำแข็ง ทำเอาโจรเจ้าของตระกูลหงุดหงิดขึ้นอีกครั้ง
ใช่ อารมณ์เสียก็เพราะโดนยัยนั่นหยั่งเชิงอยู่ ไอเราเห็นว่าน่ารักดี เผลอไว้ใจ พริบตาเดียวโดนยัยนั่นแกล้งแถมยังเสียฟอร์มอีก หึ้ย! หัวขโมยไม่ว่าหน้าไหนก็ไว้ใจไม่ได้!
“ได้ข่าวว่าถูกโจรสาวลองเชิงเหรอ เฟริน” เสียงอันยั่วยุเล็กน้อยของเจ้าคนสอดรู้โร เซวาเรส
“ท่าทางผู้หญิงคนนั้นน่าสนใจไม่เบาเลยทีเดียวนะ พวกนายล่ะ ว่าไง” การโต้วาทีที่กำลังจะเริ่มขึ้นก็ถูกขัด เมื่อหนุ่มน้อยซีบิล สเวน เดอะ พรีส ออฟ บารามอส เปิดประตูเข้ามา
“ไง ซีบิล เป็นไงมั่ง” เสียงทักดังๆจากนายครี้ด ธันเดอร์พูดขึ้น
“ก็เหนื่อยนะฮะ จริงๆกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ แต่พึ่งลุกไหว” คำตอบเสียงเรียบๆของหนุ่มซีบิล
และแล้วบทสนทนาถามไถ่ให้หายคิดถึงจากเหล่าเพื่อนก็ดังขึ้น ส่วนสาวน้อยหน้าใหม่ได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่ไกลๆ
“คนนั้น?” ซีบิลหันมาเห็นสาวน้อยที่ไม่คุ้นเคยนั่งอยู่ในห้องด้วยจึงเอ่ยทักขึ้น ว่าแล้วแองเจลิน่าก็รับบทสาธยายยาวเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยนก่อนจะให้ทำควมรู้จักกัน
“สวัสดีค่ะ คุณซีบิล ฉันเรริน่า แองสตาร์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เธอพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้
“เอ่อ...ผมซีบิล สเวนฮะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ”
“มีอะไรเหรอซีบิล ท่าทางนายแปลกๆนะ” คำถามจากซอร์โร วันวิลดังขึ้น
“สงสัยผมคงพักผ่อนไม่พอฮะ ขอกลับห้องก่อนนะครับ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็เดินออกประตูไปพร้อมเพื่อนร่วมห้องอีก 2 คน
“แต่ชั้นว่าไม่ใช่เพราะพักผ่อนไม่พอหรอกมั้ง” คาโลเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์เปื้อนบนในหน้าของโจรสาวเรริน่า ก่อนจะกลับมายิ้มหวานเหมือนเดิม
“นายหมายความว่า ผู้หญิงคนนั้นอาจจะมีลับลมคมในอะไรอยู่ซินะ” คิลเอ่ยขึ้นบ้าง
“อาจจะใช่ พวกนายก็อย่าไปสนิทด้วยมากละกัน” คำกล่าวเย็นๆของคาโล ชวนให้เฟรินฉุกใจคิดไม่ได้ว่าสาวน้อยคนนั้นจะมีความลับอะไรแอบแฝงอยู่กันแน่ คงไม่ใช่ขโมยเจ้าชายหรอกนะ O O
คาบบ่าย อากาศวันนี้ช่างสบายเสียจริง ถึงแม้แดดจะแผดร้อน แต่ลมเย็นๆที่พัดโชยมาก็ทำให้เหล่าลิงหนุ่มในป้อมอัศวิน พากันหลับสบายลืมตื่นกันอีกครั้ง ในวิชาน่านอนอีกวิชาหนึ่ง....ยุทธศาสตร์การรุกรับ จริงๆมันน่าจะสนุกแต่อาจารย์ท่านช่างเสียงน่านอนเหลือเกิน ทำไมเข้าบทเรียนเลยไม่ได้นะต้องสาธยายยาวว่าด้วยเรื่องกฎทางยุทธศาสตร์อะไรก็ไม่รู้จนหมดคาบ
“นี่ พวกนาย เอาไว้ค่อยประชุมพรุ่งนี้ไม่ได้รึไง” เสียงบ่นของเดท ไฟเออร์ ผู้อยากกลับห้องนอนเต็มแก่แล้ว
“นายจะนอนอะไรมากมาย วันนี้นอนมาทั้งวันแล้วนี่” เสียงโวยกลับของแองเจลิน่า ซึ่งหงุดหงิดกับคนรักการนอนตรงหน้าอย่างมาก
“แองเจลิน่า ใจเย็นๆก่อน อย่าโมโหไปเลย” คำพูดห้ามของเรนอน ทำให้สงครามวาจาที่กำลังจะเกิดขึ้นหยุดลง
“ที่เรียกประชุมก็เพราะเรื่องวิชายุทธศาสตร์การรุกรับวันนี้ ซึ่งพวกนายที่หลับกันคงไม่รู้หรอกว่าอาจารย์ให้ทำอะไร” แองเจลิน่าเริ่มพูดเข้าเรื่อง
“อาจารย์ให้พวกเราเตรียมการสอบเก็บคะแนนในอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า เนื้อหาการสอบ...คาโล” เจ้าหญิงเรนอนพูดขึ้นบ้างและส่งต่อให้เจ้าชายน้ำแข็งมาดขรึม
“การสอบก็คือให้พวกเราวางแผนการบุกและตั้งรับกับป้อมอื่น โดยฝ่ายบุกต้องไปขโมยเหรียญตรา 3 สี สีทอง สีเงินและสีทองแดง ซึ่งมีคละๆกันรวมแล้วมี 40 เหรียญ ฝ่ายรับก็ป้องกันเหรียญ ป้อมไหนมีเหรียญมากกว่าถือว่าสอบผ่าน” คำอธิบายของคาโล ผู้มีเสียงอันทรงอำนาจ สามารถปรามเหล่าลิงให้เงียบฟังได้
“ส่วนรายชื่อผู้ที่เป็นฝ่ายบุกและตั้งรับ ชั้นจะแปะเอาไว้ที่นี่ พรุ่งนี้ละกัน” ต่อมาเป็นเสียงของแองเจลิน่า
“ใครมีคำถามมั้ย” คาโลเอ่ยถามทุกคน
“แล้วกฎอื่นๆในการสอบล่ะ” นายครี้ด ธันเดอร์เอ่ยถาม
“ก็......
ทำไมไอหมอนั่นถึงเก๊กนักนะ น่าหมั่นไส้ชะมัดเลย ความคิดของเจ้าหัวขโมยตัวยุ่ง ผู้ที่ไม่ได้สนใจฟังประกาศของเพื่อนตัวเองเลยแม้แต่คำเดียว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีก 1 ตอน เฮ้อ....เหอๆๆๆๆ เอิ้กๆๆ (คนแต่งบ้าไปแล้ว) ดีใจจังเลยที่มีคนชอบฉากหวานของท่านน้ำแข็ง
เอิ้กๆ ดีใจจังที่มีคนอ่าน ดีใจสุดๆเลย เอิ้กๆๆ อย่าลืมมาติดตามอ่านกันนะคะ~ (คนเขียนหัวเราะบ้าๆบอๆและจากไป)
“เก่งนี่ ไม่หลับในชั่วโมงนั่น” เสียงเอ่ยชมของนายครี้ด ธันเดอร์ที่ขนาดระฆังหมดชั่วโมงดังแล้ว ยังหลับต่อได้
“จริงๆก็ง่วงมากนะคะ แต่ขืนพวกเราหลับกันหมด แล้วใครจะจดเลคเชอร์ละคะ” เรน่าตอบยิ้มๆ อยู่มาได้หลายวัน เธอเริ่มชินกับเหล่าลิงทโมนแห่งป้อมอัศวินแล้ว
“ท่าทางร่าเริงดีนะ” คาโลเอ่ยขึ้น ขณะนั่งอ่านหนังสืออยู่ดีมุมห้อง
“เฮอะ! แกล้งทำเป็นตีหน้าไม่รู้เรื่องซิไม่ว่า” เฟรินซึ่งอารมณ์บูดมาแต่เช้าเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิด
“เอาน่า เค้าแค่หยอกเล่นนิดหน่อยเอง แต่ชั้นว่าเค้าฝีมือไม่เลวเลยนะ ว่ามั้ย คาโล” คิลเอ่ยขอความเห็นจากเจ้าชายแห่งคาโนวาล
“ก็นะ ขนาดลอบเข้ามาในห้องพวกเรา วางแหวนเอาไว้บนโต๊ะได้ บางทีเค้าอาจจะเก่งกว่าตระกูลเดอเบอโรว์ซะอีกนะ” น้ำเสียงอันเรียบลื่นของเจ้าชายน้ำแข็ง ทำเอาโจรเจ้าของตระกูลหงุดหงิดขึ้นอีกครั้ง
ใช่ อารมณ์เสียก็เพราะโดนยัยนั่นหยั่งเชิงอยู่ ไอเราเห็นว่าน่ารักดี เผลอไว้ใจ พริบตาเดียวโดนยัยนั่นแกล้งแถมยังเสียฟอร์มอีก หึ้ย! หัวขโมยไม่ว่าหน้าไหนก็ไว้ใจไม่ได้!
“ได้ข่าวว่าถูกโจรสาวลองเชิงเหรอ เฟริน” เสียงอันยั่วยุเล็กน้อยของเจ้าคนสอดรู้โร เซวาเรส
“ท่าทางผู้หญิงคนนั้นน่าสนใจไม่เบาเลยทีเดียวนะ พวกนายล่ะ ว่าไง” การโต้วาทีที่กำลังจะเริ่มขึ้นก็ถูกขัด เมื่อหนุ่มน้อยซีบิล สเวน เดอะ พรีส ออฟ บารามอส เปิดประตูเข้ามา
“ไง ซีบิล เป็นไงมั่ง” เสียงทักดังๆจากนายครี้ด ธันเดอร์พูดขึ้น
“ก็เหนื่อยนะฮะ จริงๆกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ แต่พึ่งลุกไหว” คำตอบเสียงเรียบๆของหนุ่มซีบิล
และแล้วบทสนทนาถามไถ่ให้หายคิดถึงจากเหล่าเพื่อนก็ดังขึ้น ส่วนสาวน้อยหน้าใหม่ได้แต่นั่งอมยิ้มอยู่ไกลๆ
“คนนั้น?” ซีบิลหันมาเห็นสาวน้อยที่ไม่คุ้นเคยนั่งอยู่ในห้องด้วยจึงเอ่ยทักขึ้น ว่าแล้วแองเจลิน่าก็รับบทสาธยายยาวเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยนก่อนจะให้ทำควมรู้จักกัน
“สวัสดีค่ะ คุณซีบิล ฉันเรริน่า แองสตาร์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” เธอพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้
“เอ่อ...ผมซีบิล สเวนฮะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ”
“มีอะไรเหรอซีบิล ท่าทางนายแปลกๆนะ” คำถามจากซอร์โร วันวิลดังขึ้น
“สงสัยผมคงพักผ่อนไม่พอฮะ ขอกลับห้องก่อนนะครับ” ว่าแล้วเจ้าตัวก็เดินออกประตูไปพร้อมเพื่อนร่วมห้องอีก 2 คน
“แต่ชั้นว่าไม่ใช่เพราะพักผ่อนไม่พอหรอกมั้ง” คาโลเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์เปื้อนบนในหน้าของโจรสาวเรริน่า ก่อนจะกลับมายิ้มหวานเหมือนเดิม
“นายหมายความว่า ผู้หญิงคนนั้นอาจจะมีลับลมคมในอะไรอยู่ซินะ” คิลเอ่ยขึ้นบ้าง
“อาจจะใช่ พวกนายก็อย่าไปสนิทด้วยมากละกัน” คำกล่าวเย็นๆของคาโล ชวนให้เฟรินฉุกใจคิดไม่ได้ว่าสาวน้อยคนนั้นจะมีความลับอะไรแอบแฝงอยู่กันแน่ คงไม่ใช่ขโมยเจ้าชายหรอกนะ O O
คาบบ่าย อากาศวันนี้ช่างสบายเสียจริง ถึงแม้แดดจะแผดร้อน แต่ลมเย็นๆที่พัดโชยมาก็ทำให้เหล่าลิงหนุ่มในป้อมอัศวิน พากันหลับสบายลืมตื่นกันอีกครั้ง ในวิชาน่านอนอีกวิชาหนึ่ง....ยุทธศาสตร์การรุกรับ จริงๆมันน่าจะสนุกแต่อาจารย์ท่านช่างเสียงน่านอนเหลือเกิน ทำไมเข้าบทเรียนเลยไม่ได้นะต้องสาธยายยาวว่าด้วยเรื่องกฎทางยุทธศาสตร์อะไรก็ไม่รู้จนหมดคาบ
“นี่ พวกนาย เอาไว้ค่อยประชุมพรุ่งนี้ไม่ได้รึไง” เสียงบ่นของเดท ไฟเออร์ ผู้อยากกลับห้องนอนเต็มแก่แล้ว
“นายจะนอนอะไรมากมาย วันนี้นอนมาทั้งวันแล้วนี่” เสียงโวยกลับของแองเจลิน่า ซึ่งหงุดหงิดกับคนรักการนอนตรงหน้าอย่างมาก
“แองเจลิน่า ใจเย็นๆก่อน อย่าโมโหไปเลย” คำพูดห้ามของเรนอน ทำให้สงครามวาจาที่กำลังจะเกิดขึ้นหยุดลง
“ที่เรียกประชุมก็เพราะเรื่องวิชายุทธศาสตร์การรุกรับวันนี้ ซึ่งพวกนายที่หลับกันคงไม่รู้หรอกว่าอาจารย์ให้ทำอะไร” แองเจลิน่าเริ่มพูดเข้าเรื่อง
“อาจารย์ให้พวกเราเตรียมการสอบเก็บคะแนนในอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า เนื้อหาการสอบ...คาโล” เจ้าหญิงเรนอนพูดขึ้นบ้างและส่งต่อให้เจ้าชายน้ำแข็งมาดขรึม
“การสอบก็คือให้พวกเราวางแผนการบุกและตั้งรับกับป้อมอื่น โดยฝ่ายบุกต้องไปขโมยเหรียญตรา 3 สี สีทอง สีเงินและสีทองแดง ซึ่งมีคละๆกันรวมแล้วมี 40 เหรียญ ฝ่ายรับก็ป้องกันเหรียญ ป้อมไหนมีเหรียญมากกว่าถือว่าสอบผ่าน” คำอธิบายของคาโล ผู้มีเสียงอันทรงอำนาจ สามารถปรามเหล่าลิงให้เงียบฟังได้
“ส่วนรายชื่อผู้ที่เป็นฝ่ายบุกและตั้งรับ ชั้นจะแปะเอาไว้ที่นี่ พรุ่งนี้ละกัน” ต่อมาเป็นเสียงของแองเจลิน่า
“ใครมีคำถามมั้ย” คาโลเอ่ยถามทุกคน
“แล้วกฎอื่นๆในการสอบล่ะ” นายครี้ด ธันเดอร์เอ่ยถาม
“ก็......
ทำไมไอหมอนั่นถึงเก๊กนักนะ น่าหมั่นไส้ชะมัดเลย ความคิดของเจ้าหัวขโมยตัวยุ่ง ผู้ที่ไม่ได้สนใจฟังประกาศของเพื่อนตัวเองเลยแม้แต่คำเดียว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีก 1 ตอน เฮ้อ....เหอๆๆๆๆ เอิ้กๆๆ (คนแต่งบ้าไปแล้ว) ดีใจจังเลยที่มีคนชอบฉากหวานของท่านน้ำแข็ง
เอิ้กๆ ดีใจจังที่มีคนอ่าน ดีใจสุดๆเลย เอิ้กๆๆ อย่าลืมมาติดตามอ่านกันนะคะ~ (คนเขียนหัวเราะบ้าๆบอๆและจากไป)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น