Orange Love . . . เผลอรักหมดใจนายหัวส้ม [yuri]

ตอนที่ 2 : ถึงตัวเล็ก แต่ใจใหญ่

ตอนที่ 2 : ถึงตัวเล็ก แต่ใจใหญ่

“ กรี๊ด…ดูสิเธอ คนนั้นเท่จังเลย ” เสียงวี้ดว้ายของสาวๆ  ดังออกมาจากโรงยิม เรียกความสนใจของฉันได้เป็นอย่างดี ฉันกุมมือผิงแล้วแทรกตัวผ่านแม่สาวๆ พวกนั้นที่มายืนออกันอยู่หน้าโรงยิม จนเข้าไปถึงตัวสนามได้  ทันทีที่ได้เห็นบรรดานักบาสที่เป็นรุ่นพี่แต่ละคน ก็ทำเอาฉันถึงกับเคลิ้มไป คนนั้นก็หล่อ คนนี้ก็เท่ คนนั้นตัวสูงจัง คนนู้นก็น่ารัก  ไม่สงสัยเลยว่าที่มีคนเคยพูดว่า สวรรค์บนดินเป็นยังไง ฉันเพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละ

“ อ้าว…ว่าไงครับน้อง จะมาสมัครเป็นทีมเชียร์ลีดเดอร์เหรอจ๊ะ นู่นๆ  เดินตรงไปที่ด้านในสุดของยิมเลยนะ ” 

เสียงห้าวๆ  แต่ฟังดูนุ่มนวล ชวนให้หลงใหลเอ่ยขึ้นกับฉัน  ว้าว…คนอะไรก็ไม่รู้ ขาวๆ  ตี๋ๆ  แถมยังเสียงเท่อีกตังหาก ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจ ไม่ทันได้ฟังคำถาม ผิงที่ยืนอยู่ข้างๆ  จึงพูดขึ้นแทน

“ เปล่าค่ะ คือว่าเพื่อนหนูเค้าจะมาสมัครเป็นนักบาสน่ะค่ะพี่ ”

“ ว่าไงนะ…แอมเนี่ยเหรอจะสมัครเป็นนักบาส ” เสียงห้าวๆ  กวนๆ  ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง อีตาหัวส้มคนนั้นอีกแล้ว ตามมาจองล้างจองผลาญฉันหรือไงนะ

“ ทำไม…มันแปลกนักหรือไง ”  ฉันหันกลับไปจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง แต่เขากลับส่งยิ้มแบบกวนๆ มาให้ฉันซะนี่

“ ก็ไม่แปลกนะ…แต่ไม่คิดว่าเธอจะเล่นได้นี่นา ตัวก็เล็กแค่เนี้ย  ถ้าอย่างม่อนก็ว่าไปอย่าง ” 

ใช่สิ ก็เขาน่ะ ทั้งสูง ทั้งหุ่นเพรียวแต่ดูแข็งแรงสมเป็นนักกีฬา ผิดกับฉัน ที่ไม่ค่อยสูงนัก แถมดูบอบบางน่าทะนุถนอมซะมากกว่า

“ นั่นสิครับ…พี่ว่าน้องเปลี่ยนใจดีกว่ามั้ย ชมรมเราเล่นกันแบบจริงๆ จังๆ  แล้วก็ค่อนข้างจะรุนแรงด้วยนะ ไม่เหมาะกับน้องหรอก เดี๋ยวจะช้ำไปทั้งตัวซะก่อน น่ารักๆ อย่างนี้เหมาะกับการเป็นเชียร์ลีดเดอร์มากกว่านะ ”

รุ่นพี่คนเดิมพูดขึ้น  ฉันแอบดีใจเล็กๆ  ที่พี่เค้าชมว่าฉันน่ารัก แต่ก็อดโมโหไม่ได้ ที่มาดูถูกฉันว่าเล่นบาสไม่ได้

“ ขอยืมลูกบาสหน่อยนะคะ…ถ้าหนูชู้ตจากตรงนี้ลงแป้นได้ พี่จะโอเคมั้ยคะ ”

ฉันคว้าลูกบาสหมับจากมือของพี่เค้า แล้วไปยืนอยู่นอกเขตหัวกะโหลก จุดที่ใช้ยิงลูก 3 คะแนน  ก่อนจะชู้ตลูกบาสออกไปยังแป้น  ลูกบาสกลมๆ  ลอยละลิ่วจากมือฉัน แหวกอากาศแล้วลงผ่านตาข่ายไปอย่างสวยงาม ท่ามกลางสายตาของคนนับร้อยในยิม ทั้งสนามเงียบกริบแล้วพลันเสียงปรบมือก็ดังขึ้นกึกก้องไปทั่ว

“ โอ้โห…เยี่ยมไปเลยครับน้อง…สนใจจะมาเป็นสมาชิกชมรมเรามั้ย ”  เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากทางด้านหลัง ฉันหันไปตามเสียงนั้น ก็พบเข้ากับสาวหล่อคนนึง เอ๊ะหน้าตาคุ้นๆ  ใช่แล้วนี่ กัปตันทีมบาสของโรงเรียนนี้ ที่ฉันเคยเห็นบ่อยๆ เวลามีการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์

“ พี่ชื่อเอ…เป็นกัปตันทีมของที่นี่ฮะ เมื่อกี้พี่ได้เห็นลูกชู้ตของน้องแล้วรู้สึกประทับใจจัง ตัวเล็กแค่นี้ แต่มีแรงชู้ต 3 คะแนนด้วย ว่าไงครับ อยากมาร่วมทีมกับเรามั้ย ถ้าได้ฝึกอีกหน่อยน้องต้องเป็นนักบาสที่ดีได้แน่ๆ เลย ว่าแต่น้องชื่ออะไรครับ ”

“ ชื่อแอมค่ะ…ดีใจจังเลยที่จะได้ร่วมทีมกับพี่เอ หนูดูพี่แข่งในทีวีทุกครั้งเลย อยากเจอพี่มานานแล้วค่ะ ”

ฉันรู้สึกปลื้มจริงๆ  ที่วันนี้ได้มาเจอกับตัวจริงของเขาที่ฉันแอบชื่นชมมานาน ฉันรีบตอบตกลงทันทีเพราะกลัวว่าโอกาสแบบนี้จะหลุดลอยไป ผิงวิ่งเข้ามากอดฉัน พลางแสดงความยินดีด้วย แต่อีตานั่นกลับตบหัวฉันเบาๆ  ก่อนจะพูดกับพี่เอ

“ ถ้าแอมเข้าชมรม ม่อนก็จะเข้าชมรมด้วยฮะ พี่เอ ”  เขาพูดขึ้นราวกับว่าเคยรู้จักสนิทสนมกับพี่เอมาก่อน ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก

“ อ้าว…ไหนเค้าว่าน้องเป็นนักแบดมินตัน จากโรงเรียนเก่าไม่ใช่เหรอ แล้วจะมาเล่นบาสเนี่ยนะ เล่นเป็นรึเปล่าเนี่ยเรา ”

“ ไม่รู้แหละ แอมเข้าได้ ม่อนก็จะเข้าด้วย ” เจ้าตัวยังยืนยันอย่างแข็งขัน พี่เอหันไปคุยกับ พี่ๆ ในชมรมอีก 2 – 3 คำ แล้วจึงหันมาหาเขา

“ ก็ได้ๆ  พี่จะให้เราลองเล่นดูซักอาทิตย์นึงก่อน ถ้าโอเคก็ค่อยกรอกใบสมัครเข้าชมรม พอใจรึยัง ”

“ ขอบคุณมากคร้าบ…บ พี่เอสุดหล่อ ” เขายิ้มอย่างดีใจพลางโผเข้าไปกอดพี่เอ  แต่ก็ถูกพี่เค้าทั้งผลักทั้งดันออกมา เมื่อทำท่าจะหอมแก้มพี่เค้า

“ เฮ้ย…ทำอะไรน่ะ ไปไกลๆ เลย ฉันไม่ใช่พวกทอมชอบทอมนะ  น้องแอมครับ เย็นนี้เลิกเรียนมาเจอกันที่นี่นะ เดี๋ยวจะมีการแนะนำสมาชิกใหม่ ”  ฉันรับคำพี่เอแล้วเค้าจึงเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อนๆ ในทีม

“ ทีนี้ เราก็จะได้สนิทกันมากขึ้นแล้วสินะแอม…อ้อ ลืมไป หวัดดีเพื่อนแอมด้วย เธอชื่ออะไรน่ะ อยู่ห้องเดียวกันหรือเปล่า ”  เขาผละจากพี่เอแล้วทำท่าจะหันมากอดฉันเข้าอีกคน ดีแต่ว่าผิงเข้ามาขวางไว้ซะก่อน

“ ชื่อผิง…อยู่ห้องข้างๆ นายนั่นแหละ เรากับแอมจะไปกินข้าวแล้ว เดี๋ยวหมดเวลาพักเที่ยง ขอตัวก่อนนะ ”  ผิงตอบกลับไปแล้วพาฉันเลี่ยงออกมาจากโรงยิม โดยมีนายแซลม่อนเดินตามมาต้อยๆ  เหมือนหมาน้อยเดินตามเจ้าของ

“ รอด้วยสิแอม ผิง … ให้เราไปด้วยคนน้า…า ”  จนแล้วจนรอด เราสองคนก็ต้องกินข้าวร่วมโต๊ะกับนายหัวส้มตัวยุ่งจนได้

…………………………………………………………

LovePenguin Talks . . .

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านทุกๆ ท่าน จากที่ตอนแรกบอกเอาไว้ว่าจะมาอัพเดทวันพุธ แต่เนื่องจากทนเสียงเรียกร้องของคนอ่านไม่ไหว เลยรีบมาลงให้อ่านกันต่อค่ะ สำหรับตอนต่อไปต้องรอลุ้นกันนะคะว่าจะมาอัพวันไหน ถ้าเม้นท์เยอะก็อัพเร็วล่ะนะ (เอ...อันนี้ออกแนวบังคับขู่เข็ญกันเกินไปรึเปล่าเนี่ย หุหุ) แต่แอบบอกนิดนึงว่าตอนต่อไปเนี่ยสนุกมากเลยล่ะ อย่าพลาดก็แล้วกันนะคะ

สำหรับวันนี้ต้องไปก่อนแล้ว ขอบคุณทุกๆ คนที่ช่วยกันคอมเม้นท์ + ส่งกำลังใจมาให้ อย่าลืมนะคะ อ่านจบแล้วช่วยคอมเม้นท์ให้ด้วย เพราะ

"1 ความคิดเห็นของคุณ คือ 1 กำลังใจของคนแต่ง"

แล้วพบกันใหม่ตอนหน้า สวัสดีค่า

B G
ได ใส
B G
S B

B G
B G

B G
B G