คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [[คลังเก็บใบสมัคร]]นางเอกยูชอน((1))
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดTT^TT น้ำตาแทบไหลเป็นสายเลือด ไก่ขายออกแล้วค่าYOY [[ใบสมัครนางเอกยูชอน]] "ไม่จริง!!!เชอร์เบทตะโกนออกมาด้วยเสียงดังลั่น พร้อมกับมองด้วยสายตาเคียดแค้นหน้าผู้ชายที่ทำให้หนังสือของเธอตกลงไปในน้ำ "เอ่อ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ..."ลาตินหันพูดพลางหน้ามาหาเชอร์เบทที่ซึ่งกำลังมองตนด้วยสายตาเคียดแค้น "..." "เอ่อ...ธะ"ยังไม่ทันที่ลาตินจะพูดเสร็จ เชอร์เบทก็แทรกพูดขึ้นมาก่อน มันสร้างความตกใจให้แก่ลาตินไม่น้อย "เก็บให้ฉันสิ..." "อะ...อะไรนะ เธอจะบ้าเหรอ!!!?"ลาตินตะโกนออกมาด้วยความตกใจ ยัยนี่บ้าหรือเปล่า จะให้เขางมหนังสือที่อยู่ในน้ำเนี่ยนะ!!!
มาคราวนี้แตกต่างจากครั้งแรกอย่างฟ้ากับเหวเลยนะ^^
ความคิดเห็นที่ 67
ชื่อคุณ // ชื่อคู่ของคุณ [ ขอสั้นๆ 2 คำพอ มีความหมายด้วยก็ดีนะ ] :: เชอร์เบท (( Cherbet )) // ลาติน (( Latin ))
ฉายาคุณ // ฉายาคู่ของคุณ [ อย่ายาวมาก ความจำไม่ดี-*- ] :: ยัยลิงเปี๊ยก ,, Smile Girl // นายมิคกี้เม้าส์ ,, นายปากห้อย = =;;
วันเกิด // อายุ :: 15 / 07 / **** // 19 ปี
บุคลิก // รูปร่าง // หน้าตา [ ละเอียดนะ ] :: สาวร่างเล็กดูบอบบาง เจ้าของใบหน้าเรียวบางไร้สิวเสี้ยน ล้อมกรอบด้วยเรือนผมสีดำสนิท นัยน์ตากลมโตสีนิลเข้มเป็นประกาย สันจมูกโด่งขึ้นเรียว ริมฝีปากเรียวบางสีเชอร์รี่สด ที่มาพร้อมกับรอยยิ้มแสนหวานที่กระชากหัวใจของใครๆได้ไม่น้อย ...
นิสัย [ 5 บรรทัดขึ้น ห้ามเกิน 8 ] :: เชอร์เบท ... เธอคือสาวน้อยแสนอ่อนหวานและแสนใจดี เชอร์เบทคือเด็กสาวที่ไร้เดียงสา ขี้อาย แต่ถ้าอยู่กับคนที่สนิทเชอร์เบทจะไม่ค่อยอายสักเท่าไหร่ เชอร์เบทเป็นคนที่ใจดี อ่อนหวาน อ่อนโยน มีกิริยาที่เรียบร้อยต่อผู้อื่นอยู่เสมอ เชอร์เบทนั้นชอบมองโลกในแง่ดี ร่าเริง แจ่มใส เฮฮา เป็นตัวของตัวเอง วาจาไพเราะฉะฉาน แต่บางทีเชอร์เบทเองก็ซนหมือนลิง-_-;; ชอบหยิบจับนู่นจับนี่ไปทั่ว เห็นอะไรแปลกๆไม่ได้ต้องเข้าไปจับไปดูตลอด พูดเก่ง!! พูดมาก!! ชอบพูด เจื้อยแจ้วไม่หยุด ขี้อ้อน ขี้งอน!!!~ เชอร์เบทชอบยิ้ม!!! ยิ้ม ยิ้มและก็ยิ้ม~ ยิ้มได้ตลอดทั้งวัน เชอร์เบทจึงได้รับการเอ็นดูจากพี่และพวกผู้ใหญ่อยู่เสมอ เวลาที่เชอร์เบทโกรธก็น่ากลัวเหมือนกันนะ !!! ...
รัก // ชอบ :: ครอบครัว ,, เพื่อน // ขนมหวาน ,, รอยยิ้ม ,, เสียงหัวเราะ ,, หนังสือ ,, กลิ่นไอในตอนเช้า
เกลียด // ไม่ชอบ :: สัตว์เลื้อยคลาน >.< // ของขมๆ ,, ผัก ,, ยาต่างๆ ,, ความทุกข์ ,, เรื่องลึกลับ
งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ ,, ปลูกดอกไม้ ,, นอน - -
ครอบครัว :: ครอบครัวของเชอร์เบทเปิดร้านน้ำชาเล็กๆอยู่ในชานเมือง แม้ว่าครอบครัวของเชอร์เบทจะไม่ได้ร่ำรวยเหมือนคนอื่นๆ แต่ครอบครัวของเธอก็มีความสุขได้ เชอร์เบทมีน้องสาวเพียงคนเดียว 'ชิลลี่' ซึ่งมีนิสัยที่ต่างกันคนละขั้ว
ฐานะ :: ปานกลางค่ะ^^'
ประวัติความรัก [ ไม่ต้องการเห็นคำว่า"ไม่มี"ค่ะ^^ ] :: เชอร์เบทเคยมีแฟนอยู่คนนึง แต่ก็ต้องเลิกกันไป... เพราะในวันอะไรสักอย่าง- -'' เชอร์เบทได้เห็นแฟนของเธอกำลังจูบกันอยู่ในซอกของตึกในโรงเรียน ซึ่งคนที่จูบกับแฟนของเธอก็คือ ผู้ชาย=[]=
อิมเมจ [ 2-3 รูปพร้อมชื่อ ห้ามใช้อิมเมจ ลีอา ดิซอน ค่ะ ] :: Momi ไอดอลและนางแบบไต้หวันค่ะ ^^
อิมเมจพี่-น้อง [ ถ้ามีนะ 1 รูปพร้อมชื่อ ] :: Yoon Sua
_____________________________________________________
- คำถามชิงบท -
1.เล่าฉากแรกที่คุณเจอกับคู่ของคุณมา [ เต็มที่ ]
:: ในเช้าของวันหนึ่ง เชอร์เบทซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ม้านั่งในสวนสาธารณะ เวลาผ่านไปได้สักพัก เชอร์เบทซึ่งลุกขึ้นเพื่อจะกลับบ้าน ในขณะที่เชอร์เบทกำลังเดินออกจากม้านั่ง ก็ได้มีร่างของผู้ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาชนเชอร์เบทจนหนังสือที่อยู่ในมือของเธอ กระเด็นตกลงไปในน้ำ!!!! ซึ่งมันเป็นหนังสือที่สำคัญกับชีวิตของเธอมากที่สุด...
"ฉันไม่ได้บ้า แต่ฉันพูดจริงต่างหาก!"
"แต่หนังสือมันตกน้ำไปแล้วนะ..."ลาตินพูดเสียงอ่อนลง เพื่อให้ยัยโรคจิตที่อยู่ตรงหน้าของเขาใจเย็นลงบ้าง แต่มันก็ไม่เป็นผล
"ก็งมเก็บสิ ทำไมเป็นหรือไง!"
"เป็นสิ แต่...ใครเค้าจะบ้าลงไปงมเล่า!!!"ลาตินตะโกนออกมากด้วยความตกใจเป็นรอบที่สอง ยัยนี่ต้องเป็นโรคประสาทหรือไม่ก็บ้าแน่ๆ โอ๊ย! ทำไมเขาต้องมายืนพูดกบยัยบ้านี่ด้วยเนี่ยT^T
"นายยังไงล่ะ ปึก!"ทันทีที่เชอร์เบทพูดเสร็จ เธอก็เดินเข้ามาผลักลาตินที่อยู่ใกล้กับแม่น้ำอย่างแรง
ตูม!!!...
"ฮึ ! ช่วยไม่ได้ นายทำเองนะ..."เชอร์เบทพูดทิ้งท้ายเอาไว้ให้กับลาติน ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่คิดแม้จะหันมามองเลยสักนิด
[[ งงนิดๆนะคะ พอดีบรรยายไม่ค่อยเป็น^^; ]]
2.เมื่อคุณตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า คุณดันไปสลับชีวิตกับคนที่คุณไม่ชอบขี้หน้า!!! คุณจะทำยังไง?? [ เต็มที่ ]
:: ช็อค!!! พอได้สติก็รีบหยิกแก้มตัวเองหรือไม่ก็ตีหน้าตัวเอง เพื่อจะพิสูจน์ว่านี่ความจริงหรือความฝัน แต่ก็มันกลับเป็นความจริงTTOTT
3.อยากจะให้ตอนกลางๆเรื่องเกิดอะไรขึ้น?? [ เต็มที่ ]
:: เรื่องมันเริ่มจากลาตินทำสิ่งที่รักที่สุดของเชอร์เบทพัง =[]= เชอร์เบทโกรธมาก ขนาดไม่ยอมมองหน้า ไม่ยอมคุยกับลาตินเลยแม้แต่น้อย ลาตินจึงเริ่มตามง้อเชอร์เบท !!! ...
"เชอร์เบทจ๋า ..."ลาตินทำเสียงหวาน พร้อมกับเข้ามากอดแขนของเชอร์เบทที่กำลังนั่งอ่านหนังสือ
"ปล่อย !!!"เชอร์เบทตะคอกลาติน พร้อมกับลุกขึ้นสะบัดแขนที่ของลาตินที่กำลังกอดแขนของเธออยู่
"เชอร์เบท ขอร้องล่ะ ฟังฉันก่อนได้ไหม ?"ลาตินเข้ามาขวางหน้าเชอร์เบทที่กำลังจะเดินออกไป
"ไม่ !"เชอร์เบทตะคอกใส่ลาตินเป็นรอบที่สอง ก่อนจะพยายามผลักลาติน แต่ด้วยที่เชอร์เบทเป็นผู้หญิงที่มีแรงแค่นิดเดียว จึงถูกลาตินที่เป็นผู้ชายและมีแรงเยอะกว่ารวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้
"ปล่อยฉันนะ !"
"ฉันปล่อยเธอก็ได้ แต่เธอต้องยอมฟังฉันก่อน"ลาตินถามเชอร์เบทที่กำลังมองตนด้วยสายตาที่เคียดแค้น = = ...
"ไม่ !"เชอร์เบทตอบโดยการตะคอก ก่อนจะพยายามใช้แรงทั้งหมดผลักลาตินที่รวบข้อมือทั้งสองข้างของตนอยู่ แต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะลาตินรวบข้อมือของตนไว้แน่น
"นะเชอร์เบท ขอร้องล่ะ ..."
"..."เชอร์เบทไม่ตอบกลับนิ่งไปซะอย่างนั้น
"นะๆ"
"... ก็ได้ !! ..."เชอร์เบทตอบกระแทกเสียงด้วยความไม่พอใจ
"อย่างนี้สิ ยัยลิงเปี๊ยก ^^"ลาตินพูด แล้วนำมือมาขยี้หัวของเชอร์เบท พน้อมกับรอยยิ้มกระชากใจส่งมาให้กับเชอร์เบท
"เอาล่ะ นั่งลงก่อนสิ"ลาตินว่า ก่อนจะดึงตัวของเชอร์เบทให้นั่งลง
"เชอร์เบท ฉันขอโทษนะ เอ่อ ... เรื่องที่ฉันทำของรักของเธอเสียหายน่ะ ..."ลาตินบอกคำขอโทษ พร้อมกับก้มหน้าลง เพราะรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก
"..."
"... ฉันยกโทษให้ ..."เชอร์เบทตอบกลับ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินหนีไปด้วยความรวดเร็ว ฝ่ายลาตินที่ได้ยินคำยกโทษให้กับตน ก็เกิดอาการดีใจ ก่อนจะมองตามร่างเล็กๆของเชอร์เบทที่กำลังเดินหนี เพราะความอาย
"... ขอบคุณนะ เชอร์เบท ..."
4.อยากจะให้ฉากจบเป็นยังไง?? [ เต็มที่ ]
:: หลังจากที่เชอร์เบทและลาตินได้สลับร่างเดิมกันแล้ว ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ และวันนี้เป็นวันหยุด เชอร์เบทจึงตัดสินใจมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ...
ร่างเล็กของเชอร์เบทค่อยๆเดินเข้าไปในสวนสาธารณะ พลางคิดทบทวนเรื่องราวที่เธอสลับร่างกับลาติน ... ร่างเล็กของเชอร์เบทมาหยุดลงที่ม้านั่งหินอ่อนสีขาว ก่อนจะค่อยๆหย่อนก้นตัวเองลงบนม้านั่ง ...
"เฮ้อ ! กี่อาทิตย์แล้วนะ ที่ฉันไม่ได้เจอลาติน ..."เชอร์เบทถอนหายใจสักพัก ก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ ลาติน ... นายจะรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้ฉันได้ ... หลงรักนายเข้าอย่างจังแล้ว ... ก่อนน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตา พร้อมกับเสียงสะอื้น
"เชอร์เบท !! ..."น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ดังมาจากข้างหลังของเชอร์เบท เชอร์เบทค่อยๆหันหน้าไปข้างหลัง ก่อนจะปล่อยโฮออกมา คนที่เธอรอมานาน เขามาแล้ว ... ลาตินซึ่งตกใจที่อยู่ดีๆเชอร์เบทก็ปล่อยโฮออกมาเสียอย่างนั้น ก่อนจะรีบวิ่งเข้ามากอดร่างเล็กเอาไว้
"เชอร์เบท เธอเป็นอะไร? ..."ลาตินถามร่างเล็กที่ปล่อยโฮออกมาไม่หยุด พร้อมกับกระชับกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
"ฮึก ฮือ ..."เชอร์เบทไม่ตอบ กลับซุกหน้าลงตรงอกของลาติน พร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ที่ดังมาเป็นระยะๆ
"เชอร์เบท ... เธอเป็นอะไร ตอบฉันสิ ..."ลาตินถามร่างเล็กที่ซุกอยู่ตรงอกของเขา ก่อนจะค่อยๆเอาตัวของเชอร์เบทออก
"ฮึก ... ฉันแค่ ... คิดถึงนาย ..."เชอร์เบทตอบ ก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อไม่ให้ลาตินเห็นหน้าของตนที่กำลังแดงเป็นลูกตำลึงสุก
"เธอนี่นะ ยัยลิงเปี๊ยก ..."
"ฉันเองก็คิดถึงเธอเหมือนกัน ..."ลาตินตอบกลับ พร้อมกับกอดร่างเล็กๆของเชอร์เบทเอาไว้
.......................
"เชอร์เบท ... ฉันมีอะไรอยากจะบอกกับเธอ"ลาตินพูด พลางกุมมือทั้งสองข้างของเชอร์เบทเอาไว้
"เอ่อ อะไรเหรอ ..."
"ฉันรักเธอนะเชอร์เบท ... แล้วเธอล่ะรักฉันบ้างหรือเปล่า ?"ลาตินถามเชอร์เบทที่กำลังหน้าแดงจี๊ดเป็นลูกตำลึงสุก
"ฉันเองก็รักนายเหมือนกันนะ ลาติน ..."เชอร์เบทตอบก่อนจะกอดลาตินเอาไว้ ...
______________________________________________________
- คำถามทั่วไป -
1.ถ้าติดแล้วรายงานตัวภายใน 1 อาทิตย์นะค่ะ^^
:: รับทราบเค่อะ^^
2.รอนานไหม ขอโทษนะ พอดีอยากจะคิดคำถามชิงอีกสักข้อ แต่ดันคิดไม่ออก^^"
:: ไม่นานเลยค่ะ
3.สู้ๆนะค่า โย่ววo^O^V
Name : หนูจุ๊เจ้าค่ะ< My.iD > [ IP : 118.172.225.240 ]
ความคิดเห็น