ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Doctor ใจนี้ทั้งใจยกให้นายดูแล

    ลำดับตอนที่ #9 : Love

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ค. 52


                                                                                      9
                                                                                 - Love -
    #เซนต์โซเฟีย
    ~ I love you I love you what’s wrong with saying it the easy way ~
    “ว่างาย”
    (เปิ้ล เย็นนี้ไปดูหนังกันนะ)
    “อีกแล้วเหรอดีมม่า นายพาฉันไปดูหนังบ่อยมากเลยนะ”
    (ก็มันเพิ่งเข้า ฉันอยากดู)
    “อืมๆ ก็ได้”
    “งั้นเย็นนี้เจอกันครับ”
    ดีมม่าโทรมาหาฉันช่วงพักกลางวัน เพื่อชวนไปดูหนัง เดือนนี้มีหนังอะไรใหม่เข้า หมอนี่ก็ลากฉันไปดูทุกครั้งเลย จนตอนนี้ฉันค้นพบความจริงว่า หมอนี่ชอบกินเอ็มแอนด์เอ็มมาก ไปดูหนังทีไรหมอนี่จะซื้อเอ็มแอนด์เอ็มอย่างน้อย5-6ถุง เพื่อเอาไปกินในโรงหนัง หมอนี่เป็นมนุษย์เอ็มแอนด์เอ็ม =_=
    ออดดดด~
    เลิกเรียนแล้ว อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมง ดีมม่าก็จะโผล่มา ฉันเลยลงจากตึกเรียนไปพร้อมกับพวกเพื่อนๆ
    “เปิ้ล วันนี้แกว่างเปล่า” เพทายถามขึ้นมา
    “ไม่ว่าง”
    “ทำไมอ่ะ”
    “จะไปดูหนัง”
    “กับใคร ดีมม่าอ่ะดิ”
    “แล้วแกเคยเห็นฉันไปดูหนังกับคนอื่นด้วยเรอะ”
    “พาร์ทไง”
    “…”
    “เฮ้ย ล้อเล่น อย่าคิดมากๆ”
    “อืม”
    “ดูหนังให้สนุกนะ บาย”
    “บายจ้า”
    พอเพื่อนๆกลับไปแล้ว อีกประมาณสิบนาที ดีมม่าก็มารับฉันไปดูหนัง พอไปถึงโรงหนัง ซื้อตั๋วเสร็จ หมอนี่ก็ลากฉันไปซื้อเอ็มแอนด์เอ็มทันที หมอนี่เป็นมนุษย์เอ็มแอนด์เอ็มจริงๆด้วย แล้วพวกเราก็เข้าไปในโรงหนัง หนังจบก็เย็นแล้ว ประมาณห้าโมงครึ่ง ฉันหิวแล้ว T^T
    “หิวรึยัง เปิ้ล”
    “หิวแล้ว *O*”
    “งั้นจะไปกินที่ไหน”
    “ซื้อไปกินบนรถดีกว่า”
    “อืม”
    แล้วหมอนี่ก็ลากฉันไปที่ซูเปอร์มาเก็ตที่อยู่ในห้าง เขาเดินไปหยิบตะกร้าแล้วพาฉันไปเลือกซื้อของ หมอนี่เดินไปหยิบเอ็มแอนด์เอ็มมาสี่ถุง ฉันเลยเดินไปหยิบสปายไวน์คูลเลอร์มาสามขวด หมอนี่มองตามฉันนิดหน่อย ฉันเลยส่งสายตากลับไปว่า
    ‘อย่าคิดว่าจะห้ามเด็ดขาด’
    “กินอะไรเด็กจัง”
    หมอนี่ตอบฉันมาอย่างนี้ โหย ตัวเองกินอะไรโต๊โต เอ็มแอนด์เอ็ม เหอะ พอจ่ายตังค์เสร็จ หมอนี่ก็พาฉันขับรถออกมาจอดใกล้ๆสวนสาธารณะ แล้วดีมม่าก็เปิดกระจกออก ฉันเลยหยิบสปายออกมาจากถุง
    “เดี๋ยวก็เมาหรอก”
    “ฉันไม่อ้วกใส่นายหรอกน่า”
    “เดี๋ยวฉันจะรอดู”
    “ชิ”
    หมอนี่ก็นั่งกินเคเอฟซีไปเรื่อยๆ ตอนนี้ฉันก็เริ่มมึนๆแล้ว เพราะกินสปายหมดไปสองขวดแล้ว +_+ ฉันเลยเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว
    “คำว่ารักมันกลายเป็นฝุ่นไปแล้ว
    อะไรที่หวัง ก็พังไปตั้งนานแล้ว
    แต่ชีวิตไม่รู้ทำไม มันยังคงค้างคาใจ
    ไม่มีวันใดที่ฉันไม่จดจำ”
    ฉันพึมพำเพลงไปเรื่อยๆอยู่คนเดียว ดีมม่าหันมามองฉัน แล้วหมอนี่ก็เอามือมาลูบหัวฉัน ฉันไม่ใช่หมานายนะ (เริ่มพาล)
    “เมาซะแล้ว”
    “ฉันม่ายมาวววซะโหน่ย”
    “ครับๆไม่เมาก็ไม่เมา”
    “ก็คำว่ารักยังจำได้อยู่เสมอ
    หลับตาทุกครั้งยังเจอเธออยู่ตรงนี้
    ความเข้มแข็งที่ฉันเข้าใจ อ่อนแอลงทุกนาที
    อยู่ดีๆ ใจก็ร้องไห้อีกครั้ง”
    ฉันก็ยังพึมพำเพลงไปเรื่อยๆเหมือนเดิม ตอนนี้ฉันมึนตึ๊บเลย จะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้วนะเนี่ย
    “เปิ้ล”
    “ว่างายย”
    “ฉันชอบเธอ”
    “…”
    “คบกับฉันได้มั้ย”
    “ดีมม่า”
    “…”
    “ฉัน…”
    “เธอไม่ได้ชอบฉันเหรอ”
    “เปล่า ดีมม่า ฉันไม่ได้ไม่ชอบนาย แต่ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจว่าฉันรู้สึกยังไงกับนาย แล้วตอนนี้ในหัวใจฉันก็ยังมีคนๆหนึ่งอยู่ ขอเวลาฉันซักพักนะ ให้ฉันแน่ใจว่าฉันชอบนาย แล้วก็ให้ฉันแน่ใจว่าฉันลบเขาออกไปจากหัวใจได้แล้วจริงๆ”
    “อืม ฉันจะรอเธอ”
    “ขอบคุณนายมากนะ”
    ดีมม่าเอื้อมมือมาลูบหัวฉัน จริงๆฉันก็ชอบเขานะ เพียงแต่ตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจเท่าไหร่ ขอเวลาฉันอีกนิดเดียวนะดีมม่า แล้วฉันจะให้คำตอบนาย...

     t em

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×