คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Sick
6
- Sick –
White Ice-Cream
ฉันมากินไอติมกับดีมม่าที่ร้านใกล้ๆโรงเรียน บรรยากาศดีมากเลยล่ะ ภายในร้านตกแต่งด้วยโทนสีขาว ดูสะอาดตา โต๊ะกลมตัวเล็กๆถูกตกแต่งด้วยแจกันดอกลิลลี่สีขาว ปูด้วยผ้าคลุมโต๊ะลายถักสีขาว ผ้าม่านสีขาวบางๆถูกปักดิ้นด้วยด้ายสีฟ้าอ่อนดูสบายๆ ร้านนี้น่ารักจังเลย >-<
“ชอบมั้ย”
“ชอบ นายรู้จักร้านนี้ได้ไงเนี่ย มันอยู่ใกล้ๆโรงเรียนฉัน ฉันยังไม่รู้จักเลย”
“เพื่อนแนะนำมาน่ะ”
“เพื่อนนายนี่ท่าทางโรแมนติกชะมัด”
“สั่งไอติมเถอะ”
“ฉันเอาคาปูชิโน แล้วนายล่ะ”
“วนิลาแล้วกัน”
พอไอติมถูกยกมาเสริฟ พวกเราก็นั่งกินกันไปเรื่อยๆ จนฝนตกลงมา ว้าวววว ฝนตก ฉันอยากเล่นน้ำฝนจังเลย ไม่ได้เล่นนานแล้ว
“ดีมม่า ฉันอยากเล่นน้ำฝน *O*”
“เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”
“น้าาาาาาา~ *O*”
“เฮ้อ ก็ได้ เธอนี่เล่นอะไรเหมือนเด็กชะมัด”
ดีมม่าเรียกพนักงานมาเช็คบิล ยัยนี่ก็อะไรเนี่ย มองดีมม่าตาหวานเยิ้มเชียว หมอนี่อันตรายจริงๆ ผู้หญิงทุกคนเห็นแล้วต้องเคลิ้มกันหมดเลย แต่ฉันไม่เป็นนะ ฉันคงมีภูมิคุ้มกันเรื่องความรักสูงเหมือนกัน เพราะเคยเจ็บมาแล้ว เคยรู้มาแล้วว่ามันทรมานขนาดไหน ฉันคงยังไม่กล้ารักใครอีก จนกว่าฉันจะลืมพาร์ทได้
“ไปเร็วๆ”
“อืมๆไปๆๆ -_-^”
“เล่นแปปเดียวนะ”
“งืมๆ ก็ได้”
ว้าวววว *O* น้ำฝน ฉันชอบน้ำฝนมากเลยแหละ ฉันชอบเล่นน้ำฝนมาตั้งแต่เด็กๆ จนถึงป่านนี้ฉันก็ยังชอบเล่นอยู่ เห็นฝนตกทีไร อยากเล่นทุกทีเลย แต่ไม่มีโอกาสซักที วันนี้โอกาสมาถึงแล้ว ฉันจะเล่นให้เต็มที่เลย
“อ้าว ทำไมนายไม่เอาร่มมากางล่ะ มายืนตากฝนเฝ้าฉันเล่นน้ำทำไม”
“ก็เธอเปียก ฉันก็ต้องเปียกสิ ถ้าฉันเอาร่มมากาง ฉันก็คงต้องกางให้เธอด้วย เธอคิดว่าจะให้ฉันทนเห็นเธอเปียกฝน โดยที่ฉันยืนกางร่มอยู่เนี่ยนะ”
“ก็ฉันเล่นน้ำฝนอยู่นะ ฉันตั้งใจเปียก ไม่ได้เปียกโดยบังเอิญซะหน่อย”
“ฉันก็ตั้งใจเปียกเป็นเพื่อนเธอเหมือนกัน ^_^”
อ๊ายยยย~ หมอนี่ยิ้มแบบนี้อีกแล้ว น่ารักชะมัด ว่าแต่หมอนี่เป็นคนดีจังแฮะ อุตส่าห์มายืนตากฝนรอฉันเล่นเนี่ย โหววว ใจดีจัง
“กลับบ้านกันเถอะ”
“อ้าว เธอไม่เล่นน้ำฝนแล้วเหรอ”
“ไม่อ่ะ กลับดีกว่า”
“อ่ะๆ ไปๆขึ้นรถ”
พอฉันขึ้นรถ หมอนี่ก็ไปเปิดท้ายรถขายของ ไม่ใช่แระ ไปหาอะไรก็ไม่รู้ แล้วก็กลับมาพร้อมผ้าขนหนูสองผืน –O- รถนายเป็นกระเป๋าโดราเอมอนเหรอ มีแม้กระทั่งผ้าขนหนู
“บนรถนายมีผ้าขนหนูได้ไงอ่ะ นายพกผ้าขนหนูใส่รถเหรอ”
“เปล่า ก่อนมารับเธอ ฉันไปซื้อผ้าขนหนูมาให้จีน่า เห็นบ่นว่าอยากได้”
“อ๋อ อืมๆ”
แล้วฉันก็นั่งเงียบไปตลอดทาง ดีมม่าเลยเปิดเพลงทำลายความเงียบ
This isn't goodbye, even as I watch you leave, this isn't goodbye
(นี่ไม่ใช่การบอกลา แม้ว่าผมจะมองเห็นคุณจากไป)
I swear I won't cry, even as tears fill my eyes, I swear I won't cry
(ผมสาบานว่าผมจะไม่ร้องไห้ ถึงแม้ว่าน้ำตาของผมจะเอ่อเต็มดวงตา)
Any other girl, I'd let you walk away
(ถ้าเป็นคนอื่น ผมจะปล่อยให้เธอเดินจากไป)
Any other girl, I'm sure I'd be ok
(ถ้าเป็นคนอื่น ผมแน่ใจว่าผมจะไม่เป็นอะไร)
Tell me what makes a man, wanna give you all his heart
(บอกผมที ว่าอะไร ที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่ง อยากจะให้คุณทั้งหมดหัวใจ)
Smile when you're around, and cry when you're apart
(ยิ้มเมื่อคุณอยู่ใกล้ๆ และร้องไห้เมื่อคุณจากไป)
If you know what makes a man, wanna love you the way I do
(ถ้าคุณรู้ ว่าอะไร ทำให้คนๆหนึ่งรักคุณเหมือนผม)
Girl you gotta let me know, (girl you gotta let me know)
(คุณช่วยบอกให้ผมรู้ที)
So I can get over you (เพื่อที่ผมจะได้หัวใจของคุณ)
(เพลง What makes a man โดย Westlife)
“นายชอบเพลงนี้เหรอ”
“อืม ชอบมาเลย ฉันว่าเนื้อหามันดี แล้วก็เพราะด้วย”
“อืม”
พาร์ท เขาชอบเพลงนี้มาก เสียงเรียกเข้ามือถือเขาก็เป็นเพลงนี้ เขาเปิดฟังบ่อยซะจนฉันก็เลยพลอยชอบไปด้วย ตอนนี้ไม่รู้ว่าเลิกชอบเพลงนี้รึยัง
“ถึงแล้ว เข้าบ้านไปสระผมแล้วก็นอนเลยนะเปิ้ล”
“การบ้านฉันเสร็จแล้ว ฉันคงนอนเลยแหละ”
“อืม ฝันดีครับ”
“อืม ฝันดี” แล้วฉันก็เดินเข้าบ้าน
“เปิ้ล ไปไหนมาลูก”
“ดีมม่าไปรับเปิ้ลที่โรงเรียนค่ะแม่ เขาเลยพาไปกินไอติมต่อ”
“แล้วทำไมเปียกอย่างนี้ล่ะลูก”
“ฝนตก”
“เล่นน้ำฝนอีกแล้วใช่มั้ยเรา”
“แหะๆ”
“ไปๆ ขึ้นไปอาบน้ำสระผมได้แล้วลูก เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“ค่ะแม่”
แล้วฉันก็เดินขึ้นห้องไปอาบน้ำสระผม เสร็จแล้วก็มาทำการบ้าน การบ้านที่ทำไม่เป็นน่ะเสร็จแล้ว ก็เหลือวิชาอื่นอีกนิดหน่อย พอทำเสร็จฉันก็เข้านอน วันนี้มีความสุขจัง การที่เรามีคนคอยเอาใจใส่แบบนี้ มันก็ดีเหมือนกันนะ ^-^
~ Good morning Good morning ~
โอ้ยยย ปวดหัวจังเลย มึนตึ๊บบ ง่า ไปโรงเรียนไม่ไหวแน่ๆเลย เพราะเล่นน้ำฝนเมื่อวานเลยไม่สบายเลย T^T
“เปิ้ล เสร็จรึยังลูก”
“แม่ค่ะ หนูไม่สบาย”
“ตายแล้ว ไม่สบายเหรอลูก เพราะเล่นน้ำฝนเมื่อวานนี้แน่เลย”
“คงงั้นอ่ะค่ะ”
“อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ยลูก ไม่งั้นแม่จะได้ลางาน”
“ไม่เป็นไรค่ะแม่ หนูอยู่คนเดียวได้”
“งั้นเดี๋ยวแม่จะทำข้าวต้มไว้ให้ข้างล่างนะลูก ถ้าลุกไหวก็ไปกินแล้วกัน”
“ค่ะ แม่ไปเถอะ”
แม่ติดแผ่นลดไข้ให้ฉัน แล้วเดินลงไปข้างล่าง จริงๆฉันก็อยากให้แม่อยู่เป็นเพื่อนนะ เพราะเวลาปกติอยู่คนเดียวมันก็อิสระดีอยู่หรอก แต่เวลาที่ไม่สบาย ฉันต้องการกำลังใจที่สุดเลย
(ฮัลโหล)
“ไอริญ ฉันไม่สบาย ฝากลาอาจารย์ด้วยนะ”
(เป็นอะไรมากรึเปล่า)
“ไม่หรอก ไข้หวัดธรรมดา”
(อืมๆ เดี๋ยวฉันลาอาจารย์ให้นะ)
“อืม ขอบใจจ๊ะ”
t em
ความคิดเห็น