คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Enjoy Park
13
Enjoy Park
~ Good morning Good morning ~
โอ้ววว O_O เช้าแล้ว แง้ๆๆ วันนี้วันหยุด ทำไมฉันต้องตื่นเช้าด้วยเนี่ย ลืมเปลี่ยนเวลาปลุก แต่เอาเถอะ ตื่นแล้วก็ตื่น ไปอาบน้ำดีกว่า~
“อ้าว เปิ้ล วันนี้วันหยุด ทำไมตื่นเช้าล่ะลูก” แม่ถามเมื่อเห็นฉันโผล่ไปในครัว “หนูลืมเปลี่ยนเวลาปลุกค่ะแม่”
“งั้นมากินข้าวมาลูก”
“ค่ะ”
แล้วฉันก็กินข้าวไปเรื่อยๆ จนหมด วันนี้แม่ทำข้าวต้มกุ้ง ของโปรดช้านนนนน (ยัยนี่กินแต่กุ้ง) แล้วจู่ๆก็มีเทวดาโผล่มา ไม่ใช่และ ดีมม่าต่างหาก
“เดี๋ยวนี้บ้านฉันเป็นบ้านนายแล้วเหรอ เข้าออกได้ตามใจชอบเลย”
“ฮะ ฮะ”
“แล้วนี่มาทำไม บ้านนายไม่มีข้าวกินเหรอ”
“เปล่า จะมาชวนไปเที่ยว”
“เที่ยวไหนอีกล่ะ”
“สวนสนุก”
“ที่หนายย”
“Enjoy Park”
“โอ้ววว ไปสิ ไปๆๆๆๆ”
“เธอเนี่ยน้า ไปแต่งตัวไป”
“อืม รอแปป”
# Enjoy Park
ว้าววววว สวนสนุก ฉันอยากมาเที่ยวสวนสนุกมากเลย แต่ไม่ได้มาซักที
“อยากเล่นอะไรเปิ้ล”
“รถไฟเหอะ”
“อืม ไปสิ”
แล้วพวกเราก็เล่นอะไรอีกเยอะแยะมากมายก่ายกอง เหอๆ เหนื่อยยยยย
“จะเล่นอะไรอีกมั้ย”
“ไม่ไหวแล้ว”
“ฮะ ฮะ ก็เธอเล่นลากฉันไปโน่นไปนี่ ก็ต้องเหนื่อยสิ”
“ช่ายยยยย ฉันเหนื่อยมากเลย”
“ป่ะๆ กลับบ้านกัน”
“อือ”
พออยู่บนรถ ฉันกินน้ำในรถหมอนี่หมดไปสองขวด เหนื่อยๆๆๆ ตอนนี้ก็เย็นแล้วนะเนี่ย ฉันเล่นอยู่ที่สวนสนุกตั้งนาน โอ้วววว หิวจัง
“หิวรึยัง”
“หิวแล้ว”
“แล้วจะไปกินที่บ้านหรือจะกินที่ร้านไอริญ”
“ไปร้านยัยไอริญดีกว่า วันนี้วันหยุด ยัยนั่นอาจจะอยู่ที่ร้าน”
“อืมๆ”
# BigBig ร้านไอริญ
ฉันมาถึงแล้ววว หิวจังเลย ว่าแต่ ยัยไอริญอยู่มั้ยนะ แล้วฉันก็เห็นเพื่อนฉันนั่งอยู่ที่ร้านเต็มเลย ฉลองอะไรกันอีกล่ะ รวยกันจริงๆเลยพวกนี้
“อ้าว เปิ้ล กำลังจะโทรตามเลย บังเอิญจัง” ไอริญพูด
“ฉันตั้งจะมากินข้าวเฉยๆนะเนี่ย ไม่คิดว่าจะเจอพร้อมหน้าพร้อมตา”
“วันนี้วันเกิดซินเธีย แกจำไม่ได้เหรอ”
“ว้ากกกกก ลืมมมม งั้นเดี๋ยวฉันมานะ”
“เฮ้ย แกจะไปไหน”
เพทายตะโกนไล่หลังฉันมา แต่ไม่ทันแล้วแหละ ฉันลากดีมม่าออกมาจากร้านไอริญแล้ว ฉันจะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ซินเธียไง รู้สึกว่าซินเธียชอบอะไรที่มันดูหญิงๆ งั้นซื้อพวงกุญแจให้แล้วกัน ถึงมันจะไม่แพงมาก แต่มันก็น่ารักดีออก เนอะ
“เอาอันนี้อ่ะค่ะ” ฉันพูดกับคนขาย
“ห่อเลยมั้ยคะ”
“ค่ะ” ฉันตอบแล้วยืนรอคนขายห่อของขวัญให้ฉัน
“อยู่ๆเธอก็ลากฉันออกมา ฉันนึกว่าเธอเสียใจที่จำวันเกิดเพื่อนไม่ได้ เลยจะไปโดดตึกตายแล้วนะเนี่ย”
“จะบ้าหรอ ถ้าฉันจะไปโดดตึกตาย ฉันจะลากนายมาด้วยทำไม ลากนายมาให้นายห้ามฉันเหรอ ประสาท”
“ฮะ ฮะ รู้แล้วน่า”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” คนขายเรียก
ฉันก็ลากดีมม่ากลับมาที่ร้านไอริญ เพื่อนๆทุกคนมองฉันอย่างกับตัวประหลาด อะไรกัน ฉันไม่ได้มีหางงอกออกมานะ
“ที่แกวิ่งออกไป แกไปซื้อของขวัญให้ซินเธียเนี่ยนะ”
“อือ ทำไมอ่ะ”
“แกนี่สุดยอดเลย บางคนมันจำได้ มันยังไม่เอาของขวัญมาให้ซินเธียเลย”
“ฉันเป็นคนดีไง”
“ง่า แกว่าฉันเลวเหรอ”
“เปล่า ฉันพูดเล่น”
“อ่ะ เกี๊ยวกุ้งของแก ฉันสั่งไว้ให้แล้ว”
“ขอบใจ แล้วแกรู้ได้ไงว่าฉันจะกินเกี๊ยวกุ้ง”
“แกกินอย่างอื่นเป็นด้วยเรอะ”
“ก็จริง”
แล้ววันเกิดไอริญก็ดำเนินไปเรื่อยๆ โดยที่ดีมม่าทำตัวได้แนบเนียนมาก เพราะเพื่อนฉันส่วนใหญ่ก็รู้จักหมอนี่กันหมดแล้ว บางคนที่ยังไม่รู้จักก็ได้รู้จักหมอนี่ไปโดยปริยาย
“กลับกันรึยังเปิ้ล” ดีมม่ามาตาม
“อืม ไปสิ ดึกแล้ว”
“อืม งั้นเดี๋ยวฉันไปเอารถก่อน”
“อืม”
“ฉันกลับแล้วนะทุกคน บาย”
ฉันเดินออกจากร้านไอริญ ไปที่ประตูทางเข้าห้าง ดีมม่าคงเอารถออกมารอฉันแล้วแหละ ดึกแล้ว ฉันง่วงจังเลย พอถึงบ้าน ต่างคนก็ต่างเดินเข้าบ้านตัวเองโดยไม่ได้ล่ำลากันเลย ฉันง่วงมากมาย โอ้วววว พรุ่งนี้จะเจออะไรบ้างหนอ ฉันสังหรณ์ใจว่าจะเป็นเรื่องชวนปวดหัวยังไงไม่รู้แฮะ
t em
ความคิดเห็น