หัวใจที่ปิดตาย

ลำดับตอนที่ #1 : หัวใจที่ปิดตาย1

               เวลาบ่ายคล้อย กับบรรยากาศสบายๆในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง  นักเรียนบางส่วนที่มีคาบเรียนก็คงต้องนั่งทนฝืนความง่วงไว้หลังจากอิ่มมื้อเที่ยง  บางส่วนที่ไม่มีคาบเรียนก็นั่งจับกลุ่มคุยกันบ้าง เล่นกีฬากันบ้าง   แต่สำหรับเด็กม.หกที่ต้องเผชิญหน้ากับการทดสอบระดับชาติที่จะมีขึ้นต้นปีหน้า  นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะได้ทบทวนตำราเรียน  แต่...ก็มีไม่กี่คนนักหรอกที่บังคับใจตัวเองได้เช่นนี้

                บริเวณโต๊ะม้าหินอ่อนมุมประจำของนักเรียนม.หกห้องหนึ่ง

                " แจ๊ส   แจ๊ส   แจ๊ส "       " แจ๊ส   แจ๊ส   แจ๊ส "          

                " หา !  มีอะไรหรือเปล่าเรียกซะดังเชียว "    แจ๊ส  ถามเพื่อนด้วยท่าทีสะดุ้งตกใจ    
                " ก็แล้วทำไมถึงปล่อยให้เราเรียกซะตั้งนานล่ะ "  แพท  บ่นกับเพื่อนอย่างไม่จริงจังสักเท่าไหร่    " แกนี่ก็จริงๆเล้ย  อ่านหนังสือทีไรเหมือนเข้าฌาณ   ใครเค้าเรียกก็ไม่เคยจะได้ยิน "
                " อ่านหนังสือนี่นา  ถ้าไม่มีสมาธิมันจะรู้เรื่องหรอ  แกนี่ก็แปลกคน”
                " มันก็จริงอย่างที่แกพูด   แต่มันไม่ใช่กรณีแกนี่หว่า   เราเห็นนะ  วันทั้งวันแกไม่เคยจะทำอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสือ  ไม่กลัวโรคประสาทกินหรือไง"    แพท   ยังคงพูดต่ออีกยืดยาวตามนิสัยปกติ   และแจ๊สก็เต็มใจจะรับฟังเพื่อนซี้คนนี้    ถ้าหากว่าแพทไม่หลุดปากพูดเรื่องบางเรื่องขึ้นมา
                " แจ๊ส  เราถามแกจริงๆเถอะ  แกอ่านหนังสือจริงๆ หรือว่ากำลังคิดถึงเรื่องอะไรอยู่ "
                " หยุดเลยนะยายแพท  ถ้าแกจะหมายความถึงเรื่องนั้นล่ะก็  เราเลิกคิดไปนานแล้วล่ะ     อ้อ! แล้วถ้าเราไม่ตั้งใจอ่านหนังสือจริงๆ  เราคงเรียนแย่ไปนานแล้วเหมือนกัน "   แจ๊ส  ออกอาการหงุดหงิด  จึงรีบลุกจากโต๊ะม้าหินอ่อนที่ตัวเองนั่งอ่านหนังสืออยู่เพื่อเข้าห้องเรียน   โดยมีแพทวิ่งตามมาติดๆ
                " โธ่......ยายแจ๊ส   หัวก็ไม่ได้ล้านซักกะหน่อย  ทำเป็นน้อยใจไปได้    น้า.....อย่างอนเลยน้า "
                " เออ...ไม่งอนก็ไม่งอน  แค่คราวหลังแกอย่าพูดเรื่องนี้อีกก็แล้วกัน "
                " จ้า    ยายแจ๊สถึก "
                " เอ๊ะ !  แกนี่ "    

                แล้วแจ๊สก็วิ่งไล่ตามแพทโดยไม่ได้จริงจังอะไร  ออกจะดูเป็นการหยอกล้อกันเล่นมากกว่า