คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - 1 -
“ฝน....หยุดตกจนได้นะ.....”
ร่างสูงโปร่งที่เดินเคียงข้างหยุดยืนแล้วแหงนมองท้องฟ้าที่กลับมาสดใสอีกครั้งหนึ่ง
“นี่.....เทะสึกะ.......”
ใบหน้าหล่อเหลาหันมายังคนเรียกโดยที่ไม่เอ่ยอะไร
“ไม่ต้องไปส่งแล้วล่ะ.....ไว้พรุ่งนี้เจอกัน.....”
“อืม..”
ดวงตาสีเดียวกับฟากฟ้าที่สว่างสดใสหลังพายุฝนฉายแววร่าเริงราวกับเพิ่งมีเรื่องดีๆเกิดขึ้น ริมฝีปากบางเฉียบโค้งเป็นรอยยิ้มสวย
“อย่าลืมที่ตกลงกันไว้ล่ะ”
“.........”
กัปตันชมรมยืนนิ่ง ทอดมองคนที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆด้วยสีหน้าเรียบเฉยที่หากมองให้ดีจะเห็นความหนักใจที่แฝงไว้ลึกๆ
:
ข้อตกลงระหว่างเขากับฟูจิ..............
ที่ตัดสินใจยอมรับไปในฐานะกัปตันชมรมที่มีหน้าที่นำชัยชนะมาสู่เซชุนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..........
................................
.......................
........
และไม่ว่า........จะแลกด้วยอะไร
......................
..............
.....
################
“ชูสึเกะ! ทำไมเปียกโชกแบบนั้นล่ะ”
ร่างโปร่งระหงยืนจ้องเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนที่เปียกจนเกาะกันเป็นกลุ่ม ไล่ลงมาตามเสื้อผ้ายังที่ดูชื้น
“ฮะๆๆ นี่ก็แห้งแล้วนะครับ พี่ยูมิโกะ”
ผู้เป็นน้องชายเอ่ยกลั้วหัวเราะ ก่อนจะตบท้ายด้วยรอยยิ้มอ้อนจนคนที่เตรียมจะดุสักหน่อยนึกเปลี่ยนใจ และกลับเข้าไปในครัวเพื่อปรุงเครื่องดื่มร้อนๆมาให้สักแก้วแทน
“แล้ววันนี้มีอะไรดีๆรึเปล่าจ๊ะ เล่าให้พี่ฟังได้นะ”
พี่สาวคนโตว่า ขณะยื่นโกโก้ร้อนให้อีกฝ่ายที่พึมพำคำขอบคุณเบาๆ
“อะไรดีๆเหรอครับ.......”
ฟูจิยกแก้วในมือขึ้นเป่า ก่อนจะทำท่าคิดแล้วยกยิ้มจนดวงตาหรี่ลงเห็นเป็นเส้นโค้งเรียว
“รอให้มันมีอะไรดีๆกว่านี้ แล้วผมจะเล่าให้ฟังนะครับ.........พี่ยูมิโกะ......”
##############
Tbc.
ความคิดเห็น