เกิดใหม่เป็นก็อบลิน

ลำดับตอนที่ #9 : การโจมตีหมู่บ้าน...เผ่าออร์ค

ในป่าที่มืดมิด มีค่ายทหาร อยู่ราวๆ 10-20 ค่ายตั่งอยู่รอบๆ

มีเผ่ามนุษย์เดินไปมา บ้างก็ก่อกองไฟเล็กๆ ขึ้นมาและนั่งรอบๆ กองไฟ

หน้ากองไฟมี เผ่ามนุษย์ 4 คนนั่งอยู่รอบๆ และพูดคุยกัน

“…อีก 5 วันสินะเราจะเริ่มโจมตีพวกมัน? ”

“อื้ม รอบนี้ท่านนายพลสั่งให้ระวังตัวมากขึ้นเนื่องจากหน่วย 3 พลาดท่าจนเสียทหารไปมากมาย”

“อื้ม ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน เขาว่ามีก็อบลิน ลอร์ด อยู่ที่หมู่บ้านนั้น… โชคดีที่เราไม่ไปเจอก่อน ฮ่าๆ ”

“อื้ม แต่ก็ต้องระวัง ท่านนายพล ได้สั่งให้หน่วยอื่นๆ ออกล่าพวกมันอยู่แต่ยังจัดการไม่ได้”

“งั้นรึ อื้ม… จะว่าไปหมู่บ้านออร์ค คราวนี้ใหญ่ใช่เล่นเลย ถึงขนาดส่งหัวหน้าหน่วยมาตั้ง 3 คนแหนะ …”

“อื้ม เราไม่น่าจะพลาดเพราะมีทหารระดับหัวหน้าหน่วยมาด้วยถึง สามคน ฮ่าๆ ”

“นั้นสินะ พวกเขาเตรียมตัวมาอย่างดี มอนส์เตอร์ชั้นสวะอย่างนั้นจะเอาอะไรมาสู้ฮ่าๆ ”

“นั้นสินะ ฮ่าๆๆ ”

“ฉันได้ยินมาว่าถ้าจัดการพวกมันได้ พวกเราจะได้รางวัลมากมายเลยแหละ …”

“เจ้าบ้านั้นมันระดับหัวหน้า อย่างพวกเราจะไปได้อะไร …”

“เจ้าโง่ ถ้าหัวหน้าได้มีหรือพวกเราจะไม่ได้ ถ้าไม่ได้ก็เก็บชิ้นส่วนพวกมอนส์เตอร์ไปขายเอาแล้วกัน ฮ่าๆ ”

“นั้นสินะ ฮ่าๆ งานแบบนี้ข้าถนัดซะด้วยสิ หึหึหึ”

“อย่างแกถนัดวิ่งมากกว่าสิไม่ว่า ฮ่าๆ ”

“ใช่ๆ แกน่ะเห็นท่าไม่ดีก็วิ่งตลอดเจ้าบ้า ฮ่าๆๆ ”

พวกเขาหัวเราะกันอย่างสบายใจ แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่าภัยกำลังจะมาถึงในไม่ช้า…

หลังจากนั้นก็ผ่านมาถึง 5 วันเต็ม เหล่าทหารเริ่มจัดขบวนทัพ

พวกมันห่างจากหมู่บ้านเผ่า ออร์ค ราวๆ 1 ไมล์

พวกเขาต้องใช้เวลาเดินทางสักพักกว่าจะถึงเป้าหมาย

ในขณะเดียวกัน พวกที่ออสส่งไปสอดแนมก็มาแจ้งข่าวพวกเขา

หลังจากฟังรายงาน ออสก็เข้าใจสถานการณ์

“พวกมันเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว หน่วย 1 และ 2 เตรียมตัวเราจะตามพวกมันไปอย่างเงียบๆ และรอโอกาส!”

“รับทราบ!!”

“เตรียมตัวซะพวกเราจะออกเดินทางทันที! ไป!!”

“รับทราบ!”

พวกเขารวมตัวกันอย่างรวดเร็วและออกเดินทาง

พวกเขาคุ้นชินกับป่าแถบนี้มากดังนั้นพวกเขาจึงเดินทางได้อย่างรวดเร็ว

พวกเขาต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 ชม. กว่าจะถึงจุดซุ่มโจมตี

หลังจากผ่านมา 3 ชม. เผ่ามนุษย์ก็เริ่มโจมตีเผ่าออร์คอย่างรวดเร็ว

พวกออร์ค นั้นตัวใหญ่และแรงเยอะ แต่ไม่มีความคิดสักเท่าไหร

พวกมันเป็นเผ่า โอเกอร์ ระดับต่ำ แต่มีความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง

“บุกเข้าไป!! ฆ่าพวกมันให้หมดอย่าให้เหลือ!!”

ตูม!!

“อ๊ากก!!!”

“ชิ พวกมันแข็งแกร่งมาก! ไม่ต้องกลัวพวกมันมีดีแค่กำลังแต่ไร้สมอง!! ล้อมมันไว้และโจมตีจากทุกทิศทาง!!”

“โอ้!!!”

“ไอ้บ้า รับดาบฉันไปซะ!!”

อร๊ากก!!

ออร์ค ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

พวกมันมีราวๆ 15 - 25 ตน แต่เผ่ามนุษย์นำทหารมาจำนวนมาก

พวกมันเข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือด ออร์ค หยิบท่อนไม้ออกมาเป็นอาวุธ

และโจมตีเผ่ามนุษย์อย่างรวดเร็ว

พวกออส ที่มองดูสนามรบ ก็เตรียมตัวอย่างช้าๆ

พวกเขาอยากจะรีบเข้าไปจัดการแต่ ออสบอกว่ายังต้องรอก่อน

เป็น ออกัสที่พูดขึ้นมา

“ออส เราจะเริ่มกันตอนไหน? ”

“เดียวก่อน หัวหน้าเผ่าของพวก ออร์ค ยังไม่เคลื่อนไหว และ หัวหน้าหน่วยของเผ่ามนุษย์ก็ยังไม่ ออกโรงเลย … ถ้าเราเข้าไปแทรกแซง มันมีแต่จะเสียกำลังเปล่าๆ ,,,”

“อื้ม นั้นสินะ …”

แซมมองดูสถานการณ์ในสนามรบอย่างสงบ

เขาคิดแผนการต่างๆ ในหัวในระหว่างที่ พวกออร์ค สู้กับเผ่ามนุษย์

ในสนามรบ…

พวกมนุษย์บุกเข้าไปในหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว ออร์คที่อยู่รอบๆ

โดนเผ่ามนุษย์ล้อมไว้อย่างแน่นหนา พวกมนุษย์โจมตีอย่างต่อเนื่อง

แต่ผิวของ ออร์คนั้นหนาอย่างยิ่ง จึงทนแรงโจมตีได้อย่างง่ายดาย

“ฆ่าพวกมันซะ!! เผาบ้านพวกมันให้หมดเผื่อจะมีตัวที่หลบอยู่ในบ้าน อย่าปล่อยให้พวกมันรอดไปได้!!”

“โอ้!!”

พวกเผ่ามนุษย์จุดไฟอย่างรวดเร็วตามบ้าน

บ้านพวก ออร์คส่วนมากทำมาจากไม้และหญ้าแห้ง

ดังนั้นพวกมันจึงติดไฟได้ง่ายมาก เพียงไม่กี่นาทีไฟก็ลามไปทั่วหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้พวกมนุษย์ได้บุกเข้ามาในหมู่บ้านเรียบร้อยแล้ว

มีเสียงการต่อสู้เกิดขึ้นทั้วหมู่บ้าน เสียงดาบ เสียงระเบิด ดังสนั่นไปทั่ว

“ฮ่าๆ ช้าจริงๆ ไอพวกขยะเอ๊ย!!”

." กรร!! "

ตูม!!

เปรี๊ยงง!!

สนามรบตอนนี้วุ่นวายไปหมด แต่ผู้นำทั้งสองฝ่ายยังไม่ออกมา

เผ่าออร์คเริ่มโดนกดดันให้ถอยหลังไปที่กลางหมู่บ้าน

แม้พวกมันจะแข็งแกร่งแต่ก็อ่อนแอกับพวกที่มีจำนวนมากกว่า

“ไอพวกมนุษย์เวรนี้!! ท่านหัวหน้ามีคำสั่งอะไรรึป่าว พวกเราจะทนไม่ไหวแล้วนะ!? ”

“ท่านหัวหน้ายังอยู่ด้านในข้าไม่รู้เหมือนกัน! แต่ต้องต้านมันเอาไว้ก่อน!! ขอหัวหน้าออกคำสั่ง!”

“บ้าเอ๊ย! ข้าชักจะหงุดหงิดแล้วนะโว้ย!!”

“ไอ้โง่อย่าไปคนเดียว!!”

หลังจากพูดจบออร์คตนนั้นก็กระโจนไปทางทหารเผ่ามนุษย์อย่างรวดเร็ว

และใช้ ท่อนไม้ในมือของเขาโจมตีไปกลางกลุ่ม มนุษย์ อย่างรุนแรง

ตู๊ม!!

อ๊าก!!

มันโจมตีอย่ารวดเร็ว ทำให้ทหารเหล่านั้นหลบแทบไม่ทัน

มีทหาร 2 นายโดนทุบเข้าไปเต็มๆ หนึ่งในนั้นเสียแขน

ส่วนอีกคนโดนทุบเข้าไปอย่างจัง ร่างของเขาจึงโดนบดกับพื้น

“ฮ่าๆ ปลาซิวปลาสร้อยอย่างพวกแกต้องโดนแบบนี้!!”

ออร์ค ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั้ง

เผ่ามนุษย์ที่เห็นก็ตกใจและรีบถอยห่างออกไป

ออร์คตนนั้นเห็นก็แสยะยิ้มออกมาอย่างบ้าคลั้ง

และตรงไปทางกลุ่ม ทหารเผ่ามนุษย์ แม้จะดูเหมือนบ้า

แต่เขาก็เคลื่อนที่ตลอดทำให้เหล่าทหารล้อมได้ยาก

พวกออร์คที่อยู่รอบๆ ก็คอยโจมตีขบวนทหารไปรอบๆ

“หัวหน้าหน่วยยังไม่พร้อมอีกรึไง!! มันแข็งแกร่งกว่าที่คิดไว้นะเนีย!? ”

“เจ้าบ้าอย่าเสียสมาธิสิโว้ยย มันมาแล้ว!!”

“อึ๊ก!! จะ เจ้าบ้าเอ๊ย!!”

ตูม!!

เผ่ามนุษย์เริ่มถูก ออร์คสังหารไปอย่างช้าๆ เหล่าทหารใหม่บางคนเริ่มเสียขวัญ

บางคนบาดเจ็บสาหัสจนต้องถอยออกไป แต่บางคนยังไม่ทันสู้ก็ถูกฆ่าเสียแล้ว …

พวกออสที่เห็นต่างก็ตาเป็นประกาย พวกเขาอยากรีบไปต่อสู้ซะเดียวนี้

แต่ถูกหยุดไว้ก่อน ใจของพวกเขาเต้นอย่างรุนแรงราวกับกระหายสงคราม

ออสที่เห็นก็ถอนหายใจในใจ เขารู้ว่าพวกมันอยากไปต่อสู้เร็วๆ

แต่ถ้าไปตอนนี้สงครามก็จะยิ่งวุ่นวายไปใหญ่ และพวกเขาก็จะเสียหายเยอะขึ้น

(ไอ้พวกบ้านี่ พอเห็นการต่อสู้ทีไรก็เลือดร้อนซะทุกที … สมเป็นมอนส์เตอร์จริงๆ ..)

เปรี๊ยง!!

ในตอนนั้นเองที่มีเสียง ฟ้าร้องดังมาจากทางค่ายทหาร

มีร่างหนึ่งพุ่งตรงไปที่ออร์คที่กำลังอาละวาดอยู่ ร่างนั้นเร็วราวกับสายฟ้า

ดาบนั้นฟันไปส่วนท้องของออร์ค อย่างรวดเร็ว

“อึ๊ก!? ”

ออร์คที่ได้รับบาดเจ็บถอยห่างอย่างรวดเร็วและใช้มือห้ามเลือดไว้

มันมองไปทาง มนุษย์ตนนั้นอย่างโกรธแค้น เข้าไม่นึกว่าจะมีมนุษย์แข็งแกร่งขนาดนี้อยู่

เหล่าทหารเผ่ามนุษย์ที่อยู่รอบๆ ที่เห็นร่างนั้นต่างก็โหร้องออกมา

“หัวหน้าหน่วยที่ 1 ไรเซ็น ดาบสายฟ้า!!”

“หัวหน้าหน่วยออกโรงแล้ว ฮ่าๆๆ ”

มีเสียงเชียร์ดังไปทั่วสนามรบ เหล่าทหารต่างยินดีอ่างยิ่ง

พวกออสที่เห็นก็เริ่มสนใจพลังระดับหัวหน้าหน่วยของเผ่ามนุษย์

พวกเขาต่างศึกษาพลังของศัตรู และคอยหาช่องว่างของพวกมัน …

มนุษย์ตนนั้นมองไปทางออร์คและพูดออกมาอย่างแผ่วเบาแต่มีแรงกดดันอย่างมาก

“เจ้าชักจะอาละวาดเกินไปแล้วนะ เจ้าออร์คตนนี้ …”

“ไอ้บัดซบเอ๊ย!!”

ทั้งคู่มองหน้ากัน แต่พวกเขาต่างไม่เข้าใจภาษาของอีกฝ่าย

แต่ที่พวกเขารู้คือ สิ่งมีชีวิตตรงหน้าพวกเขา ล้วนเป็นศัตรูทั้งหมด…

LoopLp1 : ช่วยหาคำผิดหรือประโยคที่มันขัดๆทีเด้อ ไม่ได้เกลา มันจะดูแปลกๆหน่วย ฮ่าๆ ( ไว้ว่างๆกลับมาแก้ >v<'')