เกิดใหม่เป็นก็อบลิน

ลำดับตอนที่ #16 : หัวหน้าเผ่า กาเกน

ในบ้านไม้ ซึ่งใช้เป็นที่ประชุม มีเงามอนส์เตอร์นั่งอยู่รอบๆ

ในห้องมี ออส ซึ่งนั่งอยู่หัวโต๊ะ และ รอบๆ มีเหล่าก็อบลินและ ออร์คนั่งอยู่

ซึ่งก็คือ แซม ออกัส ฟิว กริม เอมอส และ เบิร์ก ซึ่งเป็นหัวหน้าของเผ่าออร์ค

“อื้ม มากับครบแล้วสินะ? เบิร์ก ขอโทษที่ต้องเรียกมาตอนกำลังรักษา "

“ฮ่าๆ ไม่เป็นไร ข้าก็อยากได้ยินแผนการต่อไปของพวกเราเหมือนกัน …”

“อื้ม แม้จะเร่งด่วนไปหน่อย แต่ฉันจะแบ่งงานแบบง่ายๆ ก่อนแล้วกัน แซม…”

“อื้ม….”

แซมแจกหนังสัตว์ที่มีตัวอักษร ภาษามอนส์เตอร์ ให้ทั้ง 5 ตน

“นี่คือ? ”

ออกัสหยิบหนังสัตว์ขึ้นมาอ่านคร่าวๆ …

“นี่คืองานของพวกเจ้า… ออกัส ฟิว กริม พวกเจ้าจงรวมเหล่าก็อบลิน ที่มีฝีมือและฝึกวิชาต่อสู้ที่ข้าเคยสอนพวกเจ้า…”

“” รับทราบ “”

“เบิร์ก ของเจ้าข้าอยากใช้พลังของเหล่า ออร์ค ในการสร้างที่พักและกำแพงรอบๆ ในนั้นข้าเขียนวิธีก่อการแบบง่ายๆ เอาไว้ ถ้าไม่เข้าใจส่วนไหนสามารถถาม แซมได้ …”

“อื้ม … ได้เดียวข้าจะสั่งเหล่าก็อบลินให้ทำตามนี้แล้วกัน …”

“อื้ม … ต่อไป เอมอส ตอนที่อยู่หมู่บ้าน เจ้าใช้เวทย์ขยายเสียงสินะ? ถ้าอยากให้เจ้าเป็นผู้นำหน่วย เวทมนตร์ พอไหวไหม? ”

“อื้ม ก็ไม่ผิดหรอก แต่จะให้ข้าสอนเวทย์อย่างงันรึ? ”

“อื้ม หน่วยเวทมนตร์ จำเป็นในการรบอย่างมาก ข้ารู้เวทย์ที่ใช้ในการรักษานิดหน่อย แต่เจ้าคงจะชำนาญกว่าข้า …”

หลังจากพูดจบ ออสก็ให้แผ่นอะไรบางอย่างที่ดูเก่าอย่างมาก

มันคือแผ่นที่มีภาษาโบราณที่หัวหน้าเผ่าของ ออส ให้มา

เขาได้เรียนรู้พวกมันทั้งหมดแล้ว และรู้ว่ามันจะมีประโยชน์ในภายภาคหน้า

เอมอสหยิบแผ่นคาถาขึ้นมาและตกใจอย่างยิ่ง

“บ้าน้า … มันอยู่กับพวกเจ้าเองหรอกรึ? ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าคือ ก็อบลิน ลอร์ด! ฮ่าๆๆ ”

“… เจ้าพอจะเข้าใจมันใช่ไหม? ”

“อื้ม! ไว้เป็นหน้าที่ของข้าเอง ฮ่าๆๆๆ ”

เอมอสจ้องมองแผ่นคาถาด้วยดวงตาที่เร่าร้อน

“อื้ม ..”

ออสพยักหน้า เขาเคยได้ยินจากหัวหน้าเผ่ามาว่า

คาถาที่เขาเรียนนั้นตกทอดมาหลายร้อยปีก่อน เผ่าเขาเคยรุ่งเรืองเพราะคาถา พวกนี้

และต้องพังทลายลงเพราะคาถาพวกนี้ ดังนั้น ออสพอจะเดาได้ว่าคาถาพวกนี้มีค่ามากแค่ไหน

แต่ถ้าจะให้มันหลับไปพร้อมกับเขา สู้เอามันมาเสริมกำลังซะจะดีกว่า

“แซม ในการควบคุมงานทั้งหมด ขอฝากไว้กับเจ้าก็แล้วกัน เพราะข้าจะต้องไปที่เจรจากับหมู่บ้านก็อบลินอีก 3 แห่ง อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย …”

“อื้ม แล้วเจ้าจะพาใครไปด้วยล่ะ? ”

“อื้ม ถ้าเป็นไปได้ข้าอยากไปคนเดียวอยู่หรอกแต่มันเสี่ยงเกินไป … กริม งานเจ้าฝากไว้กับคนที่เจ้าไว้ใจที่สุดแล้วกัน แล้วเดินทางไปกับข้า ”

“รับทราบ!”

“เรื่องข้าจะแจ้งมีเพียงเท่านี้ มีใครจะเสนออะไรไหม? ”

ออสมองพวกเขาและรอคำตอบสักพัก ออสก็พยักหน้า

“งันขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ งานที่ข้าฝากพวกเจ้านั้นสำคัญมาก ยังไงก็ฝากด้วยแล้วกัน”

“ “รับทราบ!” ”

ออสพยักหน้าเล็กน้อย หลังจากจบการประชุม พวกเขาก็เดินออกไปทีละตน

พวกเขาคงจะต้องเตรียมการต่างๆ ในการทำงานที่ได้รับ

ออสมองพวกเขาที่ออกไป และถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เห้อ … ไม่ได้ทำแบบนี้นานแล้วสินะ … ตั้งแต่เมื่อไหรกันนะ? ”

ออสพยายามนึกถึงความทรงจำของเขา แต่ก็ราวกับมีกำแพงมาขวางไว้

เขาก็ตรงไปที่บ้านไม้ของตน และหยิบดาบ และ มีดมาเช็ดพลางนึกถึงเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้น

(… เรื่องแรงงาน และ การฝึกคงจะยังไม่มีผลในเร็ววัน แต่ก็คงจะไม่แย่จนเกินไป … ส่วนเรื่องงานก่อสร้างฝากไว้กับเหล่า ออร์ค ที่มีดีที่ร่างกายคงไม่เป็นไร …)

“พรุ่งนี้ต้องไปที่เจรจา กับอีกหมู่บ้านสินะ …”

ออสมองดูดวงจันทร์ดวงใหญ่ที่ลอยอยู่บนฟ้า ซึ่งสร้างความสว่างให้กับหมู่บ้าน

คืนนี้เป็น คืนฟ้าเปิดดังนั้นท้องฟ้าคืนนี้ จึงปลอดโปร่งอย่างมาก

ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วย หมู่ดาว และ แสงจันทร์อ่อนๆ ที่ส่องสว่างไปรอบๆ ฐาน

แม้จะดูไม่วิเศษมากนักแต่ก็ช่วยชำระล้างความเหนื่อยทางจิตใจได้ไม่มากก็น้อย….

วันรุ่งขึ้น ที่ฐานดูวุ่นวายกว่าปกติ

ออสมองดูก็รู้ว่าพวกเขากำลังเริ่มทำสิ่งต่างๆ ที่เขาได้สั่งไว้

เขาเดินตรงไปที่ใจกลางฐานและเห็นกลุ่ม ของกริม 5 ตนยืนรอเขาอยู่

“ไง กริมรอนานไหม? ”

“ไม่หรอกข้าพึ่งจะฝึกเสร็จพอดี …”

“อื้มว่าแต่ เปลี่ยนทีมหรอ? ”

“อื้ม งานที่เจ้าสั่งไว้ข้าฝากให้คนสนิทของข้าจัดการแล้วไม่ต้องห่วง”

“อื้ม งันเราเริ่ม ออกเดินทางกันเลยดีกว่า”

“อื้ม!”

พวกเขาวิ่งไปทาง หมู่บ้านแห่งที่สอง ที่ เอมอสบอก

หัวหน้าหมู่บ้านน่าจะชื่อ ' กาเกน ' เอมอสบอกข้อมูลเกียวกับพวกเขามาพอสมควร

หลังจากวิ่งผ่านป่าก็ใช้เวลาถึง 5 วัน กว่าจะเห็นหมู่บ้านก็อบลิน แห่งที่สอง

“นั้นสินะ หมู่บ้านแห่งที่สอง … บรรยากาศดูแปลกๆ แฮะ …”

“อื้ม… ต่างจากหมู่บ้านของ เอมอส เอาไงดี? ”

“ลองดูท่าทีไปก่อน ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะได้เตรียมตัวไว้ได้ทัน …”

“อื้ม …”

เวลาตอนนี้มีแดดส่องทั่วท้องฟ้า เวลาน่าจะอยู่ราวๆ เที่ยงวัน

หลังจากรอไม่นาน ก็มีกลุ่ม มอนส์เตอร์เดินออกมาจากหมู่บ้าน

มันเป็นกลุ่ม ก็อบลิน และ โทรล ซึ่งดูราวกับกำลังหงุดหงิดอยู่

“พวกนั้นมัน …”

“อื้ม อาจจะเป็น กลุ่มของหมู่บ้าน ที่ 4 สินะ ถ้าจำไม่ผิด เอมอสบอกว่า เป็นกลุ่มที่เข้าร่วมกับ เผ่าก็อบลิน เพื่อต่อต้านเผ่ามนุษย์ ที่พวกนั้นมาที่นี่ก็คงมีเป้าหมายเดียวกับเราสินะ ….”

“น่าจะใช่ … แต่ผลน่าจะไม่เป็นตามที่คาดไว้ …”

“อื้ม รอพวกนั้นออกไปเราจะไปที่หมู่บ้านทันที …”

“รับทราบ …”

หลังจากนั้นก็ผ่านมา 1 ชม. เต็มซึ่งออสคาดว่ากลุ่มที่เดินทางมาจะไปแล้ว

พวกเขาก็เดินตรงไปทางหมู่บ้านที่ 2 ทันที

พวกยามที่เห็นก็ มองมาทางพวกออสด้วยสายตาที่ดูหงุดหงิดแปลกๆ

“พวกเจ้าต้องการอะไรอีก!? ”

“… หมายความว่ายังไง? ”

“ท่าน หัวหน้าไล่พวกแกไปแล้ว ยังจะกลับมาอีกรึ!? ”

“ข้าว่าเจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้าชื่อ …”

“หนวกหู!!”

ออสที่อยากจะเจรจาดีๆ แต่ดูท่าพวกเขาจะไม่ยอมฟังกันนัก

ออส ถอนหายใจเบาๆ และเปร่งออร่า ก็อบลิน ลอร์ด ออกมา

ทำให้ ยามทั้ง 2 ต่างแข็งทื่อ …

“ทีนี้ฟังข้าพูดได้รึยัง? ”

“อึก … จะ เจ้าเป็นใครกับแน่!? ”

“ข้ามีนามว่า ออส ต้องการเข้าพบกับ กาเกน หัวหน้าเผ่าของพวกเจ้า”

“เจ้าต้องการอะไร? ”

“… ข้ามีธุระเร่งด่วน โปรดตามหัวหน้าเผ่าของเจ้ามาคุยกับข้าเถอะ …”

“….”

ยามทั้งสองต่างมองหน้ากันสักพักก็หันมาทางออส

และพูดขึ้น …

“ได้ รอสักครู่ข้าจะไปตามท่านหัวหน้ามาให้ …”

“รบกวนด้วย …”

หลังจากหนึ่งในนั้นจากไป เขาก็ถอน ออร่านั้นออกทันที

ก็อบลิน ตนนั้นดูหวาดกลัวและมีเหงื่อเม็ดใหญ่ตกลงมาอยู่ช้าๆ

เขาไม่กล้าแม้จะ สบตากับออส ขณะที่รอ หัวหน้าเผ่าของพวกเขามา

หลังจากนั้นไม่นาน ก็มี ก็อบลิน ร่างกำยำ ถือหอกไม้ซึ่งส่วนหัวเป็น โลหะสีน้ำเงิน

มันมีออร่าของเวทมตร์อยู่อ่อนๆ ร่างของเขา นั้นดูกำยำ แต่ไม่ใหญ่นัก

เขาสูงราวๆ หน้าอกของ ออส เหมาะกับการต่อสู้ด้วยความเร็วมากกว่าพละกำลัง

สายตาของเขาที่มองมาทาง ออสนั้นดูแหลมคมอย่างยิ่ง

“… เจ้ารึที่ต้องการพบข้า? ”

“อื้ม ข้ามีนามว่า ออส มีเรื่องจะหารือกับเจ้า”

“งันรึ … ตามข้ามา”

เขามอง ออสสักพักก็พยักหน้า และเดินไปทาง บ้านไม้แห่งหนึ่ง

ดูไม่สะดุดตามาก เขาเข้าได้ด้านใน และนั่งลงตรงที่นั่งของตน

“ว่ามา เจ้ามีอะไรจะคุยกับข้า? ”

“อื้ม เจ้าคงรู้เรื่องของ เผ่ามนุษย์แล้วสินะ? ”

“…. จะมาดึงกลุ่มของข้าเข้าร่วมกับพวกเจ้าสินะ? ”

“ก็ไม่ผิดหรอก แล้วเจ้าว่าไง? ”

“ข้าขอปฏิเสธ … แค่นี้สินะงันกลับไปซะ”

“!? … เพราะอะไร? ”

ออส รู้สึกตกใจปนหงุดหงิด เขาเดินทางมาถึง 5 วันเต็ม

เขาไม่ได้ตั่งใจจะมาฟังคำตอบเช่นนี้ …

“ข้า กาเกน ขอตายเสียดีกว่าต้องไปอยู่ภายใต้คนอื่น!! ชีวิตข้าไม่เคยเสียดายแม้จะต้องตายในสนามรบ!!”

“….”

เขาเข้าใจแล้ว ทำไมกลุ่มที่มาเจรจาก่อนเขาถึงดูหงุดหงิด

แม้เขาจะหงุดหงิดนิดหน่อย แต่ไม่นานเขาก็ยิ้มออกมา

“งันรึ แม้จะคนของเผ่าเจ้าต้องตาย ทั้งหมดก็ตามหรอ? ”

ฟิว!!

ปัง!

กาเกน แทงหอกที่อยู่ข้างๆ เขาไปทางออสอย่างรวดเร็ว

เหล่าก็อบลินที่อยู่รอบๆ ต่างตกใจและทำอะไรไม่ถูกเพราะเขานั้นเคลื่อนที่เร็วมาก …

“ชิเจ้าบ้านี่… เล่นแทงมาตรงๆ แบบนี้กะเอาตายเลยรึไง? ”

ออสใช้ดาบที่พกติดตัวมาป้องกันการโจมตีของ กาเกนอย่างรวดเร็ว

ปลายหอก ดันดาบของ ออสอย่างต่อเนื่องราวกับมันจะแทงทะลุให้ได้

“….”

กาเกนดูแปลกใจที่ออสกันไว้ได้แต่ก็ไม่ได้ตกใจขนาดนั้น

เขาพยายามจะดันออสให้ถอยหลังไป แต่ออสกลับยืนนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“เห้ออ ใช้สันติวิธีกับเจ้าคงไม่ได้ผลสินะ? ”

ออสปลดปล่อยออร่ามอนส์เตอร์ ออกมาอย่างบ้าคลั่ง

และมองไปทางกาเกนอย่างเย็นชา…

กาเกนที่เห็นก็ดูจะตกใจและ บ่นออกมาเบาๆ

“ก็อบลิน ลอร์ด!? ”

LoopLp1 : เอาแล๊วว จะฟาดปากกันซะแล้วว ผลจะออกมาเป็นไงน้าา รอติดตามตอนต่อไปน้าา ^^