ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดใหม่เป็นก็อบลิน

    ลำดับตอนที่ #15 : เดินทางกลับฐาน

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.ค. 65


    เอมอสได้จัดเตรียมที่พักให้พวก ออส พักผ่อน

    ในช่วงดึกเหล่าก็อบลินต่างไม่ได้นอนกัน

    พวกเขาต่างเก็บ สัมภาระ ที่จำเป็นเช่น อาวุธ - อาหาร และชุดที่ทำจากหนังสัตว์

    แม้จะมีไม่มากนักก็เป็นสิ่งจำเป็น เหล่าก็อบลินหลังจากได้รู้ข่าวว่าจะต้องย้ายที่อยู่

    ต่างพากันกังวล เกียวกับสิ่งต่างๆ มีการจัดตั้งการประชุม ที่บ้านของหัวหน้าเผ่า

    ซึ่งออสไม่ได้เข้าร่วม พวกเขาคงหารือเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับหมู่บ้าน

     

    ออส ไม่ได้นอนพักเขานั่งเช็ดมีด และ ดาบ ที่อยู่ในมือช้าๆ

    ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเคยชินรึเปล่าแต่เขารู้สึกว่าการทำแบบนี้ทำให้ใจของเขาสงบ

    สายตาของออสมองออกไปที่นอกหน้าต่าง เขามองไปทางหมู่บ้านก็อบลินที่กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่

     

    ก๊อกๆ

     

    “เข้ามา”

     

    ประตูห้องเปิดออกช้าๆ คนที่เดินเข้ามาคือ กริม ซึ่งเดินทางมากับเขา

     

    “มีปัญหาอะไรรึ? ”

     

    “ไม่หรอก พวกเขาเตรียมตัวเสร็จแล้ว พร้อมออกเดินทางได้…”

     

    “อื้ม ขอบใจที่เหนื่อย เจ้าก็ไปพักได้แล้วล่ะ …”

     

    “อื้ม .. ออส หลังจากรวบรวมหมู่บ้านก็อบลินได้แล้ว พวกเราจะทำอะไรกันต่อหรอ? ”

     

    “อื้ม ในป่าแถบนี้ มีหมู่บ้าน เผ่าอื่นๆ อีกมากมาย ข้าคิดว่า ทหารของเผ่ามนุษย์คงจะไม่ได้มีกำลังพลเพียงแค่นี้ เราทำได้มากสุดก็แค่ เสริมกำลังพล ให้ได้มากที่สุด มากพอที่จะต่อต้านพวกมันได้ …”

     

    “…”

     

    ออส มองไปบนท้องฟ้านอกหน้าต่าง สายตาเข้าไม่ได้โฟกัสกับจุดไหน

     

    “รอเวลา …”

     

    “หืม? ”

     

    “ตอนนี้พวกเรายังอ่อนแอ ไม่ว่าจะเรื่องกำลัง หรือ ยุทโธปกร พวกเรายังตามหลังพวกมันอยู่ เราต้องซุ่มจนกว่าจะมีกำลังมากพอที่จะ ขยี้พวกมันทั้งหมด!”

     

    ออสบีบขอบหน้าต่างอย่างแรง จนเกิดเป็นรอยแตก

     

    “อื้ม! …”

     

    กริมที่สังเกตอยู่ก็มีรอยยิ้ม และ รู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง

    เขาเข้าใจความแค้นของ ออส กับ เหล่ามนุษย์

    ในวันที่หมู่บ้านถูกโจมตี เขาก็เป็น หนึ่งในคนที่สูญเสียคนสำคัญไป

    ดังนั้นเขาจึงรู้สึกไม่ต่างกันมากนัก กริมกำหมัดเอาไว้แน่น

    รอวันที่เขาจะปลดปล่อยมันออกมา

     

    หลังจากพูดคุยกับ ออสสักพักกริมก็เดินออกไปที่ห้องพักของตน

    ออสมองกริมที่เดินออกไป และ มองดูทิวทัศน์ ที่มีหมอกจางๆ และ เมฆหนาบนท้องฟ้า

     

    “เห้อ … จะมีเวลาให้เตรียมตัวเท่าไหรกันนะ? ”

     

    เขาถอนหายใจและบ่นออกมาเบาๆ …

     

    วันรุ่งขึ้น หลังจากทำงานกันทั้งคืน พวกเขาก็มายืนรวมกันที่ ใจกลางหมู่บ้าน

    ซึ่งเป็นลานกว้างพอจะรับคนได้จำนวน 100 - 200 คน พวกเขายืนรอกันอย่างเป็นระเบียบ

    คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาคือ เอมอส และ เหล่าก็อบลินที่คอยติดตามเขา 4 ตน

     

    เอมอสยืนอยู่บนลานใจกลางหมู่บ้าน และมองเหล่าก็อบลิน ที่อยู่ภายใต้ตนอย่างช้าๆ

    และเริ่มพูดออกมา แม้เสียงจะเบาแต่กลับดังก้องไปรอบๆ ลานกว้าง

     

    “เรื่องที่ข้าประกาศไปพวกเจ้าคงจะตกใจกันสินะ? ”

     

    เอมอสพูดขึ้น เหล่าก็อบลินต่างพยักหน้า บางตนก็ตะโกนถามขึ้นมา

    แต่เอมอสเมินเฉยและพูดต่อ

     

    “เรื่องนี้เป็นเรื่องฉุกเฉิน ป่าแถบนี้กำลังโดนเหล่ามนุษย์กลุ่มใหญ่รุกล้ำ พวกมันมีกำลังพลมากมาย ลำพังพวกเราคงจะต้านเอาไว้ไม่อยู่ดังนั้น ข้าจึงตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกับท่าน ออส!! ผู้ได้รับพรให้ขึ้นเป็น ก็อบลิน ลอร์ด ในยุคนี้!!”

     

    “!? ”

     

    เหล่าก็อบลิน ที่พึ่งได้ยินต่างตกใจ แม้จะมีข่าวลือเกียวกับเรื่องนี้

    แต่พวกเขาก็ยังไม่เชื่อมากนัก ก็อบลิน ลอร์ด จะบอกว่าเป็นตัวตนในตำนานก็ไม่แปลก

    เพราะหลายร้อยปีจะเกิดขึ้นแต่ละครั้ง …

     

    ในตอนนั้นเองที่ ออส เดินออกมาอย่างช้าๆ และยืนข้าง เอมอส

    เขามองไปรอบๆ เหล่าก็อบลินที่อยู่ด้านล่างต่างขนลุก ด้วยความตื่นเต้น

    เพราะออร่าที่ ออส ปล่อยออกมานั้นยิ่งใหญ่จนเหล่าก็อบลินต้องกลืนน้ำลาย

     

    “ข้ามีนามว่า ออส พวกเจ้าคงจะรู้สึกแย่ที่ต้องย้ายถิ่นฐานกะทันหัน แต่เข้าใจไว้ด้วยว่า เหตุการณ์ในครั้งนี้ มันเป็นเหตุฉุกเฉิน หวังว่าพวกเจ้าคงจะเข้าใจ …”

     

    “…”

     

    เหล่าก็อบลินต่างมอง ออส และเงียบไม่ส่งเสียง

    ออสเห็นและพูดต่ออย่างช้าๆ

     

    “ข้าต้องการกำลังพล พอที่จะต่อต้านเหล่ามนุษย์ที่มาบุกรุก ในเขตป่าของพวกเรา ดังนั้นข้าขอยืมกำลังของพวกเจ้าในการขับไล่พวกมันออกไปให้หมด!!”

     

    ออส ปลดปล่อย ออร่าของ ก็อบลิน ลอร์ด ออกมาโดยไม่รู้ตัว

    ไม่รู้ว่า มันช่วยเปลี่ยนอารมณ์ความสับสน เป็นความ ฮึกเหิมของเหล่าก็อบลินรึเปล่า

    เหล่าก็อบลินต่างโหร้องออกมาอย่างรุนแรง บรรยากาศรอบๆ ราวกับพวกเขาจะออกไปทำสงคราม

    ผลลัพธ์ที่ได้ทำเอา ออส ตกใจไปชั่วขณะ แต่เขาก็ยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่พอใจ

    และยกมือขึ้นช้าๆ ทำให้เหล่าก็อบลินเงียบลง และพูดต่อ

     

    “เอาล่ะ เราจะเดินทางไปที่ ฐานของพวกเรา และจะออกเดินทางทันทีเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เอมอส ต่อจากนี้ข้าขอฝากเจ้าด้วย …”

     

    “รับทราบ .. "

     

    หลังจากนั้น เอมอส ก็จัดการขบวนอย่างช้าๆ ออสเคยคำนวณไว้คร่าวๆ

    แต่จำนวนจริงๆ นั้นมีมากกว่าที่เขานึกไว้ หลังจากถามจำนวนจาก เอมอส

    เขาก็ได้รู้ว่า หมู่บ้านนี้มี ก็อบลินอยู่ราวๆ 250 ตน

    เป็นก็อบลิน ธรรมดา 150 ตน ส่วนอีก 100 ตนจะเชี่ยวชาญการต่อสู้

    แม้จะบอกว่า เชี่ยวชาญ แต่ก็แค่การใช้ กระบอง และ ธนูแบบพื้นๆ

    อาจจะเพราะไม่มีคนสอนพวกวิชาต่อสู้แบบ พวก กริม หรือ เหล่าก็อบลินของ ออส

    ดังนั้นวิชาการต่อสู้ของพวกเขานั้นยังไม่ถือว่าแข็งแกร่งนัก

     

    หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ออสก็ตั้งใจว่าจะ ฝึกทักษะการต่อสู้ต่างๆ ให้พวกเขา

    จะได้เพื่อกำลังไปในตัว หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็พร้อมออกเดินทาง

    กริม ออส และ เอมอส เดินนำขบวน ส่วนเหล่าก็อบลินที่พอจะสู้ได้นั้นเดินอยู่รอบๆ ขบวน

    เพื่อป้องกัน มอนส์เตอร์ หรือ ศัตรูที่จะเข้ามาโจมตีรอบๆ

     

    แม้จะดูเหมือนเดิน แต่พวกเขานั้นเร็วมากราวกับกำลังวิ่ง

    แม้จำนวนคนจะเยอะแต่พวกเขานั้นเน้นที่ความเร็วไม่ใช่ระเบียบ

    ออสคำนวณคร่าวๆ น่าจะใช้เวลาเพียง 4 วัน กว่าจะถึงฐานของพวกเขา

     

    “ท่าน ออส หลังจากรวมหมู่บ้านพวกข้าไปแล้ว ท่านจะรวมหมู่บ้านรอบๆ ด้วยรึไม่? ”

     

    “อื้ม เหลืออีก 2-3 หมู่บ้านที่ข้ายังไม่ได้ไป”

     

    “อื้ม … ท่านรู้จักพวกนั้นมากน้อยเท่าไหรรึ? ”

     

    “… ก็ไม่ได้มากนัก ข้าไม่มีเวลาตรวจสอบด้วยสิ …”

     

    “อื้ม งั้นข้าพอจะแนะนำท่านได้นิดหน่อย …”

     

    เอมอส บอกว่า หมู่บ้านของเหล่าก็อบลิน มีอยู่หลักๆ 2 แห่ง ซึ่งมี หมู่บ้านของเขา

    และ หมู่บ้านที่อยู่ใกล้ๆ ผู้นำเป็น ก็อบลิน ชื่อว่า ' กาเกน '

    ส่วนอีกสองแห่งคือหมู่บ้านของ โทรล และ ออร์ค

    ออสที่ได้ยินก็ตกใจ เขาได้รีบแจ้งมาว่าเป็นหมู่บ้านของเหล่าก็อบลิน

    เอมอสที่เห็นก็อธิบายต่อว่า เดิมหมู่บ้านทั้งสองนี้เป็นหมู่บ้านของเหล่าก็อบลิน

    แต่ไม่นานมานี้ พวกนั้นได้ร่วมมือกัน ในการต่อต้านเหล่ามนุษย์

    หมู่บ้านของพวกนั้นเคยถูกจู่โจมบ่อยครั้งแต่ก็สามารถต่อต้านไว้ได้

    ออสที่ได้ยินก็เข้าใจในความเร่งด่วนของเวลาแล้ว

    อาจจะเพราะเรื่องนี้ เอมอสจึงตัดสินใจร่วมมือกับออส เพราะอย่างน้อยออส็เป็นเผ่าเดียวกับพวกเขา

     

    “อื้ม พวกนั้นเคยมาขอความร่วมมือกับพวกข้าอยู่เหมือนกันแต่ข้ายังไม่ได้ให้คำตอบ ข้าว่าถ้าท่าน ออส ไปเสนอในการเข้าร่วมกับพวกเรา พวกนั้นก็คงไม่ปฏิเสธ หรอก…”

     

    “อื้ม งันข้าจะไปหมู่บ้านของ ' กาเกนนั้นก่อนแล้วกัน เพราะอย่างน้อยอีกสองหมู่บ้านนั้นก็ยังมีกำลังสนับสนุนอยู่ …”

     

    “อื้ม …”

     

    เอมอสที่ได้ยินก็พยักหน้าเล็กน้อยราวกับยอมรับการตัดสินใจ

    กริมที่อยู่ข้างๆ ก็พูดขึ้น

     

    “ออส ถ้าเกิดหมู่บ้านทั้งสองแห่งนั้นต้านไว้ไม่ไหวเราจะทำยังไง? เราอาจจะเสียกำลังพลไปไม่น้อยเลยก็ได้ …”

     

    “อื้ม… อย่างน้อยพวกนั้นก็น่าจะต้านได้สักพัก เพราะเรื่องของ หมู่บ้าน ออร์ค พวกนั้นคงระวังมากขึ้น ... แต่ก็ไว้วางใจไม่ได้เรื่องนี้ต้องรีบดำเนินการทันที …”

     

    เอมอส และ กริมต่างพยักหน้าเล็กน้อย และเร่งฝีเท้ามากขึ้น…

    หลังจากผ่านไป 4 วันเต็มๆ พวกเขาก็มาถึงหน้าหุบเขาที่ซึ่งเป็น ฐานของพวก ออส

    หน้าหุบเขามีทหารยามเผ่าก็อบลินยืนอยู่ หลังจากเห็นออส พวกเขาก็พยักหน้าให้ออส

     

    “อื้ม … ไม่มีปัญหาเกิดขึ้นสินะ เอาล่ะเข้าไปกัน …”

     

    หลังจากเหล่าก็อบลินเข้ามาในหุบเขา พวกเขาก็เห็นบ้านที่ทำจากไม้ดูมั่นคง

    รอบๆ นั้นมี ก็อบลินอยู่ราวๆ 40 - 50 ตน และยังมี ออร์ค อยู่ 10 - 20 ตนที่กำลังทำบางอย่างอยู่

    ในตอนนั้นเองที่มีเสียงดังขึ้นมาทางพวกเขา …

     

    “ไง ออส กลับมาแล้วรึ? ”

     

    คนที่ร้องเรียกเขาคือ ออกัส ที่ดูดีขึ้นมาก

    เขาเดินตรงมาทางออสอย่างช้าๆ แม้จะดูอ่อนแรงแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องนอนพัก

     

    “อื้ม กลับมาแล้ว ว่าแต่ฐานเป็นไงบ้างไม่มีปัญหาสินะ? ”

     

    ออสมองไปรอบๆ ฐาน ที่ดูกำลังยุ่งวุ่นวายกับการทำสิ่งต่างๆ อยู่….

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×