เกิดใหม่เป็นก็อบลิน

ลำดับตอนที่ #14 : เจรจาตกลง

วันรุ่งขึ้น ออสเดินไปที่ใจกลางฐาน ซึ่งเป็นลานกว้าง

มีหน่วยของ กริม ยืนรอเขาอยู่ที่นั่น

คนที่ไปหมู่บ้านก็อบลินกับ ออส จะมีหน่วยก็อบลิน 5 ตน และ กริม ซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วย

“มากับครบแล้วใช่ไหม? ”

“อื้ม ข้าคัดคนที่จะเดินทางไปกับเจ้าแล้ว … ออส พวก ออร์คเราจะจัดการยังไงดี? ถ้าเกิดพวกนั้นอาละวาดขึ้นมา ฐานเราจะไม่แย่เอาหรอ? ”

กริม ยืนข้างๆ ออสและดูท่าจะกังวลกับเหล่า ออร์คที่พึ่งจะเข้าร่วม

พวกเขายังรักษาตัวอยู่แต่ ออสต้องออกจากฐานถ้าพวกนั้นเกิดอาละวาดขึ้นมา

เหล่าก็อบลินก็ยากที่จะเอาชนะได้ …

“อื้ม … ไม่ต้องห่วง พวกนั้นต้องรักษาอย่างน้อยก็15 - 20 วันกว่าจะฟื้นตัวเต็มที ฉันได้คุยกับผู้นำของพวกนั้นไว้แล้วด้วยไม่ต้องห่วง …”

“อื้ม ถ้าเจ้าว่างันข้าก็จะเอาตามนั้นแล้วกัน … แล้วเราจะออกเดินทางเลยไหม? ”

“อื้ม ไม่มีเวลาแล้ว ยิ่งเร็วเท่าไหรยิ่งดี”

“อื้ม หน่วยของข้าพร้อมแล้ว งันไปเลยแล้วกัน”

“อื้ม งันฝากเจ้านำทางด้วย”

“อื้ม … พวกแกออกเดินทางได้!”

“โอ้!!”

กริมปัดเรื่อง ของออร์คทิ้งไป แม้เขาจะไม่ไว้วางใจเหล่าออร์คมากนัก

แต่เขานั้นเชื่อใจ ออส ถ้าออสว่างันเขาก็จะไม่โต้แย้ง

พวกเขาออกเดินทางกันอย่างรวดเร็ว แม้ในป่าจะพุ่มไม้รกทำให้เดินทางยากลำบาก

แต่สำหรับเหล่าก็อบลิน ที่เกิดและโตในป่านั้น ราวกับวิ่งที่สวนหลังบ้านของตน

พวกออสวิ่งผ่านป่าไปอย่างรวดเร็ว ออสวิ่งตามหลังกริมไปนิดหน่อย

แม้เขาจะรู้จุดที่หมู่บ้านก็อบลินอยู่คร่าวๆ แต่ก็ไม่ละเอียดมากนัก ดังนั้นกริมจึงรู้ทางมากกว่าเขา

“อื้ม กริมหมู่บ้าน ก็อบลินที่เราจะไปเป็นเช่นไร? พวกนั้นมีท่าทีว่าจะต่อต้านพวกเราไหม? ”

“… บอกยาก แต่พวกนั้นไม่ได้ต่อต้านถึงขั้นลงมือ อาจจะ ระแวดระวังมากกว่า พวกนั้นน่าจะรู้แล้วว่า ป่าแถบนี้เริ่มมีการต่อสู้เกิดขึ้น”

“อื้ม … งันก็อาจจะคุยด้วยไม่ยาก … แต่ก็ระวังไว้จะดีกว่าถ้าพวกนั้นต่อต้านแบบรุนแรงเราก็ต้องใช้กำลังไปบ้าง”

“อื้ม …”

กริมกำมีดเล็กข้างตัวไว้อย่างแน่น

หน่วยของเขานั้นเชี่ยวชาญวิชา มีด มากกว่าดาบหรือ ธนู

ดังนั้นพวกเขาจะเก่งเรื่องลอบโจมตีมากกว่าหน่วยของ ออกัส และ ฟิว

หน่วยที่ ออสจัดไว้มีอยู่ 3 หน่วย ซึ่งแบ่งเป็น ดาบ / ธนู / มีด

ซึ่งหน่วยมีดคือหน่วยของ กริม เขาได้เรียนรู้วิชามีดมาจาก ออส

ดังนั้นวิธีการต่อสู้ของเขานั้นจะมีการเคลื่อนไหวคล้ายทหารอย่างยิ่ง

หลังจากเดินทางมาเป็นเวลา 3 วันเต็ม พวกออสก็มองเห็นหมู่บ้านก็อบลิน ขนาดใหญ่

ในหมู่บ้านน่าจะมีก็อบลินอยู่ราวๆ 100 - 150 ตน รอบๆ หมู่บ้านมีกำแพงไม้รอบๆ หมู่บ้าน

ตรงกลางของหมู่บ้านไม้หลังใหญ่หนึ่งหลัง ซึ่งดูเหมือนจะเป็น บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน

“อื้ม … ใหญ่กว่าที่คิดนิดหน่อยแฮะ …”

ในหมู่บ้านมีบ้านไม้ราวๆ 40 - 45 หลังซึ่งทำมาแบบลวกๆ

ทางเข้าหมู่บ้านมี ก็อบลินยืนอยู่ 2 ตนซึ่งถือไม้กระบองยืนเฝ้าอยู่

ก็อบลิน สร้างอาวุธไม่ได้ดังนั้นอาวุธส่วนมากจะเป็น ไม้กระบอง

หรือ กระดูกสัตว์ที่พวกเขาล่ามาได้มากกว่า…

“เราไปกันเถอะ …”

“อื้ม”

หลังจากสังเกตหมู่บ้านอยู่สักพัก พวกออสก็เดินตรงไปที่หมู่บ้าน ก็อบลิน

ยามเห็นพวกเขาก็ตั้งท่าโจมตี และจ้องมองพวกเขา

หลังจากเห็น ออส พวกมันก็ตกใจ และ พยายามข่มอารมณ์ไว้ก่อนจะเปิดปากพูดขึ้น

“พะ พวกเจ้าเป็นใคร!? ”

“ข้า กริม ที่เคยมาที่หมู่บ้านเจ้าเมื่อ 8 - 9 วันก่อน จำได้รึป่าว? ”

“อื้ม … แล้วที่มารอบนี้พวกเจ้าต้องการอะไรล่ะ? "

“พวกข้า ….”

กริมกำลังจะตอบคำถามนั้น ออสก็วางมือบนบ่าของเขาแล้วเดินออกไป

“ข้ามีนามว่า ออส ที่พวกข้ามาก็เพื่อจะพูดคุยกับหัวหน้าเผ่าของพวกเจ้า …”

“…!? จะ เจ้าจะทำอะไร? ”

“พวกข้ามีเรื่องด่วนจะพูดคุยด้วย ช่วยไปตามหัวหน้าของพวกเจ้ามาได้ไหม? ”

แม้คำพูดจะดูธรรมดา แต่ออสก็ปล่อย ออร่ามอนส์เตอร์ออกมาอ่อนๆ

ซึ่งมันดูจะมี อิทธิพลต่อเหล่าก็อบลินเป็นพิเศษ

“!!!…. อะ อื้มเดี่๋ยวพวกข้าจะไปตามท่านหัวหน้ามาให้ …”

หลังจากนั้นเขาก็สั่งให้ก็อบลินอีกตนที่อยู่ข้างๆ ไปตามหัวหน้าเผ่ามา

ส่วนเขายืนอยู่หน้าหมู่บ้าน เขามองไปทางออสที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

แม้เขาจะรักษาสีหน้าไว้อย่างดี แต่มีเม็ดเหงื่อค่อยๆ ไหลออกมาอย่างช้าๆ

ออสไม่อยากใช้วิธีข่มขู่นักแต่ถ้าไม่แสดงพลังให้อีกฝ่ายรู้

พวกนั้นคงจะไม่เชื่อฟังกันง่ายๆ

หลังจากรอมาสักพัก ก็มีก็อบลินกลุ่มหนึ่งเดินตรงมาทางนี้

ซึ่งก็อบลินที่ดูว่าจะเป็น หัวหน้าเผ่าเดินอยู่ตรงกลาง แม้จะดูชราเล็กน้อย

แต่ร่างกายของเขายังกำยำ ในมือเขามีไม้เท้าสีเขียวอยู่ในมือขวา

ร่างกายเขามีรอยแผลเป็น จากบ่าลงมาถึงท้อง ซึ่งช่วยเพื่อความน่าเกรงข้ามของเขา

“อื้ม … ก็อบลิน ลอร์ดจริงๆ ด้วย ข้าขออภัยที่ทำให้ท่านรอนาน”

หัวหน้าหมู่บ้านก็อบลิน วางมือไว้บนอกเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษ

ออสไม่ได้ตำหนิอะไร และใช้มือวางไว้บนอก เพื่อเป็นการทักทายตอบ

“ไม่หรอกข้ามาโดยไม่แจ้งพวกท่าน แต่เรื่องนี้มันเร่งด่วนข้าต้องขออภัยด้วยที่มากะทันหัน…”

“อื้มๆ งันเราเข้าไปด้านในกันเถอะ ตรงนี้คงไม่สะดวกนัก …”

รอบๆ มีเหล่าก็อบลินยืนมองมาทางพวกออส อย่างกล้าๆ กลัวๆ

อาจจะเพราะสนใจ กลุ่มของ ออส หรือ กลัวพลังของออส พวกนั้นด่อมๆ มองๆ อยู่ห่างๆ

ออสที่เห็น ก็พยักหน้าและเดินตามหัวหน้าหมู่บ้านก็อบลินไป

หลังจากเดินมาสักพักก็มาถึงบ้านไม้หลังใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นบ้านของหัวหน้าเผ่า

พวกเขาเข้าไปด้านในอย่างช้าๆ ด้านในไม่ได้ตกแต่งอะไรไว้มากนัก

หัวหน้าหมู่บ้านก็อบลิน เดินไปนั่งที่ของตนอย่างช้าๆ และเชิญให้พวก ออสนั่ง

ออสนั่งตรงหน้าเขาซึ่งมีที่เตรียมไว้ หัวหน้าหมู่บ้านก็อบลิน เปิดปากขึ้นก่อน

“ข้าขอแนะนำตัวก่อนแล้วกัน ข้ามานามว่า เอมอส เป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้”

“ข้ามีนามว่า ออส เป็นผู้นำของกลุ่มพวกข้า ซึ่งต่อต้านเหล่ามนุษย์ …”

“อื้ม … ข้าเคยได้ยินมาบ้าง ว่าแต่ท่านมาหาพวกข้ามีเรื่องอันใดรึ? ”

เอมอสมองไปทาง ออส แม้เขาจะรู้เป้าหมายของ ออส

แต่ก็อยากถามเพื่อความแน่ใจ ซึ่งออสก็ไม่ได้ อ้อมค้อม และพูดออกมาตรงๆ

“ข้ามาขอให้พวกเขาเข้าร่วมกับพวกข้า …”

“อื้ม …”

เอมอส ไม่ได้แสดงท่าทีตกใจมากนั้น แต่เขานั่งราวกับกำลัง ครุ่นคิด อยู่

ออสก็ไม่ได้เร่งรัดเขามากนั้น หลังจาก ครุ่นคิด อยู่สักพัก เอมอสก็พูดขึ้นมา

“ข้าขอถามได้ไหมทำไมท่านถึงอยากให้พวกข้าเข้าร่วมกับท่าน? ”

“ก็ไม่มีเหตุผลอะไรมาก ก็เพราะเหล่ามนุษย์กำลังบุกรุกป่ารอบๆ นี้ ไม่นานพวกนั้นก็คงจะมาถึงฐานของพวกข้า … ลำพังกำลังของพวกข้ายังไม่พอที่จะเอาชนะพวกนั้นได้ ดังนั้นพวกข้าจึงจะดึงหมู่บ้านรอบๆ มาเพื่อเสริมกำลัง …”

“อื้ม … ถ้าพวกข้าเข้าร่วมพวกข้าจะได้อะไรบ้างล่ะ? "

“อย่างน้อยก็ที่หลบภัย และ อาวุธ ดูจากอาวุธของพวกเจ้า มีอย่างมากก็กระบอกไม้ และ ธนู ถ้าพวกมนุษย์เข้ามาโจมตีเพียงไม่นานข้าเชื่อว่าพวกเขาก็ต้านไว้ไม่อยู่”

“อื้ม อย่างที่ท่านว่า แม้พวกข้าจะมีจำนวนเยอะแต่ก็มีปัญหาด้านอาวุธ แล้วท่านมีอาวุธมากพอรึ? ”

“พวกข้าได้เข้าต่อสู้กับเหล่ามนุษย์ไม่นานมานี้ และสามารถชิงเอาอาวุธของมันมาได้ไม่น้อย แต่ก็พูดได้ไม่เต็มปากว่ามีพอ แต่ก็มีพอจะใช้ต่อต้านพวกนั้นได้ …”

“….”

เอมอสครุ่นคิดเล็กน้อย แต่ออสก็พูดต่ออย่างรวดเร็ว

“ด้วยเหตุการณ์ในครั้งนี้เอง จะทำให้เหล่ามนุษย์นั้นเข้มงวดในการระวังตัวมากขึ้นและ พวกมันคงจะเอาจริงกับการโจมตีมากขึ้น ว่าก็ว่าเถอะ คนที่รับผลคงจะเป็นพวกเจ้ามากกว่าข้า เพราะฐานของข้าพวกมันคงหาเจอได้ไม่ง่าย แต่ถ้าเป็นหมู่บ้านแบบเปิดอย่างพวกเจ้า คงจะเป็นเป้าหมายหลักๆ ของพวกมัน”

“!? … เห้อ พวกข้าคงไม่มีทางเลือกมากนักสินะ? ”

“อื้ม… ทางเลือกของเจ้ามีเพียง ต่อกรอย่างไร้ทางสู้ หรือ เข้าร่วมกับพวกข้า มันจะเป็นผลดีต่อพวกเจ้าเสียอีก ….”

“ฮ่าๆ ทีแรกข้านึกว่าท่านจะใช้กำลังบังคับให้พวกข้ายอมจำนน แต่กลับใช้เหตุผลในการเจรจา ทำเอาข้าตกใจไม่น้อย …”

“อื้ม ถ้าพวกเจ้าไม่ฟังเหตุผลและต่อต้าน ข้าก็อาจจะต้องใช้วิธีนั้น … แต่พวกเจ้าก็พอเข้าใจเหตุผลได้ ข้าก็โล่งใจ …”

“อื้ม … ข้าเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน สิ่งที่ต้องห่วงอย่างแรกก็คือ เหล่าคนของข้า ถ้าเกิดมีเรื่องกับ ก็อบลิน ลอร์ด หมู่บ้านข้าคงจะต้านท่านไม่ไหวหรอก ฮ่าๆ ”

“แล้วเจ้าจะเอายังไงล่ะ เอมอส? ”

“ข้ายอมแพ้แล้ว… หมู่บ้านของข้าจะเข้าร่วมกับท่าน!”

“อื้ม งันเริ่มจัดการกันเถอะเวลาไม่มีแล้ว …”

“อื้ม เดียวข้าจะสั่งให้เหล่าก็อบลินในหมู่บ้านของข้าเตรียมตัว ขอเวลาสักหน่อยได้รึเปล่า? ”

“ไม่มีปัญหา พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะออกเดินทางทันที”

“รับทราบ…”

เอมอสเดินออกไปอย่างช้าๆ และพูดคุยกับเหล่าก็อบลินที่ยืนอยู่หน้าทางเข้า

พวกเขาดูตกใจ นิดหน่อยและพยักหน้าก่อนจะวิ่งออกไป

ออสก็ลุกขึ้นและเดินออกไป กริมเดินมาหาเขาช้าๆ และถามขึ้น

“เรียบร้อยแล้วรึ? ”

“อื้ม เราจะพักหนึ่งคืน แล้วพอตะวันขึ้น เราจะเริ่มออกเดินทางทันที”

“รับทราบ "