เกิดใหม่เป็นก็อบลิน

ลำดับตอนที่ #1 : เอ๊ะ ?

ในป่าที่ควรจะเงียบสงบแต่กลับมีเสียงปืนดังสนั่นไปทั่วรอบบริเวณ

คืนนี้เป็นคืนเดือนดับ ในป่ามีเพียงแสงประกายไฟของกระบอกปืนที่ระเบิดออกมา

ซ่าา ซ่าา ซ่าา

“ซ่าา.. โค้ดเนม 666 มีคำสั่งถอย ซ่าา..”

ในป่ามีชายร่างกำยำคนนึงกำลังถือปืนและนอนหมอบอยู่กับพื้น

ในหูของเขามีเสียงคำสั่งดังออกมาผ่านสายหูฟัง

เขาไม่ได้สนใจเสียงนั้นมากนักเขาจ้องไปที่ ฐานของศัตรูตรงหน้าเขา

“ซ่าา.. 666 ยกเลิกภารกิจช่วยตัวประกัน มีคำสั่งให้ถอยได้! ซ่าา..”

“หนวกหูชะมัด!”

เขาเริ่มย่องเข้าไปที่ฐานที่ได้รับข่าวมาว่ามีตัวประกันอยู่

รอบๆ มีเสียงปืนดังสนั่นไปทั่วป่าเขาค่อยๆเข้าไปด้านหลังของฐานศัตรู

เขาเห็น คนยิงปืนอยู่บริเวณกำแพง เขาย่องไปใกล้ๆ ก่อนจะใช้มือปิดปากเขาไว้

“เงียบๆ ถ้าไม่อยากตาย”

“อึ๊ก!? ”

“ตัวประกันอยู่ไหน ถ้าไม่อยากตายก็บอกมาซะ…”

“หึ คิดว่าฉันจะ… อั๊ค,,”

ก่อนเขาจะพูดจบ เขาก็ถูกมีดแทงทะลุคอตัดเส้นเลือดใหญ่เขาอย่างรวดเร็ว

ชายร่างกำยำเดินลึกเข้าไปในค่าย

“666 นี่คือคำสั่งถอยเดี๋ยวนี้!!”

“หนวกหูเธอถูกจับตัวไปจะให้ฉันถอยกลับได้ไง? ”

“เจ้าโง่แกอยากโดนลงโทษรึไง!? ”

“…”

“แจ็ค กลับมาซะนี่เป็นคำสั่ง!!”

แกร๊ก…

ชายร่างกำยำเขาใช้มือพังหูฟังที่ส่งคำสั่งมาให้เขา

เขาชื่อ แจ็ค เป็นทหารในกองกำลังลับของประเทศ

เขามีฝีมือในการต่อสู้ระยะประชิด ใช้มีด และปืน

เขาได้ฉายาจาก ศัตรูว่าเป็น อสูรแห่งสนามรบ

เขาจึงอยู่ในลิสรายชื่อตัวอัตรายในหลายๆ ที่

และเขาไม่รู้เลยว่านี่จะเป็นการทำภารกิจครั้งสุดท้ายของเขา…

แกร๊ก..

เขาเข้ามาในห้องใต้ดินของฐานศัตรูเขาเห็น ผู้คนถูกจับอยู่ในห้องนี้

แต่ก่อนที่เขาจะได้ช่วยเหล่าเชลยที่ถูกจับก็พยายามจะพูดอะไรบางอย่าง

ปั๊ง!!

มีเสียงปืนดังขึ้นด้านข้างของแจ๊ค เขารีบก้มตัวต่ำกระสุนจึงเฉียวระหว่างคิ้วของเขา

เลือดไหลจากคิ้วลงมาถึงคางและหยดลงพื้น… เขาใช้มืออีกข้างปัดปืนจากมือของอีกฝ่าย

พร้อมกับ ใช้เท้าเตะไปด้านข้างของเขา

ตุบ!

“… ไง 666 หรือ อสูรแห่งสนามรบ ไม่เจอกันนานเลยนะ”

“แก โอเวน!”

“ฉันรอโอกาสนี้มานานแล้ว 666 .. ไม่สิ แจ็ค!!”

“นี้เป็นแผนของแกสินะ? ”

“ใช่ตั้งแต่ฉันรู้ว่าคนสำคัญของแกเป็นใครเธอก็ตกเป็นเป้าหมายของฉันแล้ว หึหึหึ”

“ตอนนี้เธออยู่ไหน…”

“หื๊ม อ่อหมายถึงนังนั้นหนะหรอ? ”

โอเวนมองไปทางมุมห้อง มีร่างที่บอบช้ำจนมองแทบไม่ออกว่าเป็นใครนอนจมกองเลือดอยู่

แจ็คที่เห็นสภาพของเธอก็มีเส้นเลือดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เขากัดฟันแน่น

แววตาของเขามองไปที่ โอเวนด้วยความเกลียดชัง แต่เขาสงบสติแล้วพูดขึ้น

“ใครเป็นคนทำ …”

“แกแกล้งไม่รู้รึไง? ”

“โอเวน!! ฉันจะฆ่าแกให้ได้!!”

เขาพุ้งไปทางโอเวนด้วยความโมโห แต่เขาไม่ได้บุ่มบ่าม

เขาซ่อนมีดไว้ใต้แขนพร้อมจะดึงมันออกมา สังหารศัตรูตรงหน้าเขา

โอเวนที่เห็นก็ยิ้มอย่างน่ากลัวก่อนจะใช้มีดแทงตรงไประหว่างดวงตาของแจ๊ค

แจ๊คหมุนตัวหลบ และ ชักใบมีดที่ซ่อนไว้ฟันไประหว่างแขนของ โอเวน

ฉึก!

“อึ๊ค เวรเอ๊ย!”

โอเวนที่โดนฟันแขนก็ถอยห่างออกไปและชักปืนพกที่เก็บไว้ข้างหลังออกมา

ปัง ปัง ปัง

แจ็ค ใช้พื้นที่รอบๆ เป็นที่หลบลูกกระสุนอย่างรวดเร็ว แต่กระสุน หนึ่งนัดก็เฉี่ยวไหล่เขาไป

ทำให้มีแผลที่บริเวณหัวไหล่ของเขา

“แจ็ค! อสูรแห่งสนามรบ! แกจำได้ไหมว่าเคยทำอะไรกับฉันไว้บ้าง!? เตรียมตัวไว้เถอะ วันนี้ฉันจะต้องฆ่าแกให้ได้!! ฮ่าๆๆๆ ”

“….”

แกร๊ก..

ปัง ปัง

“ออกมาซะแจ็ค แกทำอะไรอยู่ ไม่ใช่ว่าอยากแก้แค้นฉันหรอกหรอ!? ”

แกร๊ก ..

เกิดเสียงดังจากด้านข้างของโอเวน เขารีบหันไป แต่สิ่งที่เขาเห็นมันคือ ใบมีดที่บินมาทางเขาอย่างรวดเร็ว

เขารีบหมุนตัวหลบอย่างรวดเร็ว และ ตรงหน้าเขาเห็น แจ็คเล็งปืนมาทางเขา

ปัง ปัง

อึ๊ก..

เขารีบหลบหลังเสาอย่างรวดเร็ว แต่แขนของเขาถูกยิงด้วยปืนพก

เขาเริ่มหอบหายใจและใช้มือปิดบาดแผลที่ถูกยิง

“แจ็ค! ฉันรู้อยู่แล้วว่าฉันฆ่าแกไม่ได้หรอก … แต่แกคิดว่าฉันจะไม่เตรียมแผนไว้เลยหรอ? ”

“…โอเวนหรือว่าแก …”

“หึหึหึ เธอชื่อ ไดอานา คนที่แกฆ่าไป เธอชื่อ ไดอานา เธอเป็นภรรยาของฉัน แต่เธอถูกแกฆ่า!!”

“เดียวก่อน…”

แกร๊ก..

ก่อนที่แจ็คจะพูดจบเขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง

โอเวนที่กดปุ่มอะไรบางอย่างก็บ่นกับตัวเอง

“ไดอานา ฉันแก้แค้นให้เธอแล้วนะ …”

บู๊ม!! บู๊ม!!

ก่อนเสียงระเบิดจะเริ่มขึ้นแจ็ควิ่งไปทางร่างที่นอนอยู่มุมห้อง

เขามองดู เธอด้วยใบหน้าเศร้าอย่างมาก …

// โอลิเวีย ฉันมาไม่ทัน ยกโทษให้ฉันด้วย… //

ตู๊ม!!!

จุดที่เดิมเป็น ฐานกบดานของกลุ่มผู้ก่อการร้ายได้ระเบิดดังสนั่นไปทั่ว

ในเหตุการณ์นี้ เป็นเหตุในการเสียชีวิตของ อสูรแห่งสนามรบ

// อ๊าา ชีวิตที่บัดซบนี้จบลงสักที ยังไงชีวิตฉันมันก็ไม่มีอะไรดีอยู่แล้วนี่นะ ฮ่าๆ //

// …โอลิเวีย ฉันกำลังจะตามเธอไปแล้วนะ … //

สติเขาเลือนรางอย่างมาก ก่อนสติของเขาจะดับสนิทเขาได้ยินอะไรบางอย่าง

รอบๆ นั้นมืดสนิททำให้เขาไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน…

“***** *** ******”

“*** *** **”

// เสียงบ้าอะไรกันเนีย? หนวกหูชะมัด ฉันยังไม่ตายรึไง? //

เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ ภาพตรงหน้าทำให้เขาขนลุก

มีสิ่งมีชีวิตร่างใหญ่สีเขียวมองดูเขา ใบหน้าของมันแปลกอย่างยิ่ง

“ *** ***** **”

“**** * ** **”

เขาเห็นสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดตรงหน้าเขามองมาทางเขาด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัว

ดูเหมือนมันกำลังสื่อสารกันอยู่แต่เขาไม่เข้าใจภาษา

แจ็ค พยายามจะลุกขึ้นยืนแต่ …

“กุเกี๊ย? ”

(เอ๊ะ?)

มือเขาเป็นสีเขียวอ่อน เขามองดูมือตัวเองด้วยความงุนงง

เขาลองกำมือและแบมือเพื่อตรวจสอบอะไรบางอย่าง

“กุเกีย กุกุเกี๊ย!!!”

(เกิดบ้าอะไรขึ้นกับฉัน!!)

เขาตกใจสุดขีดสติของเขาดับวูบไปในทันที …

แจ็ค โค้ด เนม 666 ฉายา อสูรแห่งสนามรบ

วันแรกที่เขาเกิด เขาหมดสติทั้งน้ำตา…

(เกิดบ้าอะไรขึ้นกับฉัน!!)

LoopLp1 : จบไปกับตอนที่ 1 ฮิฮิ ^^