วิจารณ์ได้ วิจารณ์ดี-รวมบทวิจารณ์สไตล์ฮะหวาย Dek-D

ลำดับตอนที่ #1 : [รีวิวหนังสือ] DEXTER กับความฝันอันมืดมิด -เจฟฟ์ ลินด์เซย์ สงครามประสาท อาชญากรรม มีดและเนื้อ

เด็กเตอร์ ชายหนุ่มผู้มีเบื้องหลังที่ลึกลับ น่ากลัว และอันตราย เบื้องหน้าของทุกคน เขาคือคนปกติ มีรอยยิ้ม มีความรู้สึก มีชีวิต มีจิตใจ ใช่ ตอนที่เขาปกตินะ แต่ถ้าหากตัวตนอีกคนของเขาตื่นขึ้นมา และเข้าครอบครองร่างแล้วนั้น ความดิบเถื่อน สัญชาตญาณมืด ความชั่วร้าย คมมีดของเขาจะค่อยๆ กรีดผ่านเส้นเลือด ผ่านชิ้นเนื้ออ่อนนุ่ม ฝานจนเป็นชิ้นๆ อย่างสะอาด

                และเป็นระเบียบเรียบร้อย

                แม้คุณจะมองว่าเขาโหดร้าย เป็นฆาตกโรคจิต ก็ไม่แปลก เพราะเขาก็โรคจิตจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่ว่า คนที่เด็กเตอร์ฆ่านั้น คือคนที่สมควรฆ่า คือพวกฆาตกร คนไม่ดี คนที่สมควรตาย หลังจากที่ได้อ่านเรื่องนี้ไปแล้ว ก็อดย้อนนึกถึงเรื่อง เดธโน๊ต การ์ตูนแนวสืบสวน จิตวิทยาและสงครามประสาทที่เกี่ยวข้องกับสมุดบันทึก ที่เขียนชื่อใครไปแล้วต้องตาย เพราะทั้งสองเรื่องนี้ ตัวเอกล้วนฉลาด เป็นอัจฉริยะ สิ่งที่ผมตีความได้คือสิ่งที่พวกเขาคิด สิ่งที่พวกเขาตัดสินใจ มันถูกต้องจริงๆ หรือ คนเหล่านั้นผิดก็จริง ก็พวกเขาสมควรตายแล้วจริงๆ หรือไม่?

                กลับมาที่เรื่องของการรีวิวกันต่อ นิยายเรื่องนี้มีความสนุกสนานชนิดหาตัวจับได้ยากทีเดียวล่ะครับ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ภาษา เนื้อหาที่ดำเนินไปอย่างฉับไว มุมมองของเรื่องที่ให้ตัวละครเอกเป็นคนเล่าเรื่อง ก็สะท้อนความคิดออกมาได้อย่างสนุก อ่านแล้วชวนให้ติดตามว่าเด็กเตอร์จะแก้ปัญหาเหล่านั้นยังไง จะรับมือกับฆาตกรและปัญหาความขัดแย้งและสัญชาตญาณมืดของตัวเองได้อย่างไร

                ไม่เพียงเท่านี้ เด็กเตอร์ เป็นนิยายที่สะท้อนให้เราเห็นถึงสภาพความเป็นจริงของการเมืองในองค์กร ผลประโยขน์ ตำแหน่ง และการแย่งผลงาน และการขัดแข้งขัดขากัน ซึ่งในเรื่องนี้ก็ถูกแสดงออกมาผ่าน เดบราห์  ลูกพี่ลูกน้องของเด็กเตอร์นั่นเอง อีกทั้ง ยังมีการจิกกัดสภาพสังคมไมแอมีเบาๆ อีกด้วย

                ในตอนแรกที่เริ่มอ่านนั้น เราเคยดูซีรีส์เรื่องนี้มาแค่ตอนเดียวเท่านั้น ก็พบว่าน่าติดตาม อยากรู้ว่าสาเหตุในการฆ่าของเด็กเตอร์คืออะไร ตัวละครต่างๆ ในนั้นจะดำเนินไปอย่างไร จะมีปมปริศนาอะไรขึ้นมาบ้าง จะมีตัวละคร จะมีเรื่องราวอะไรที่ชวนให้เราไม่อาจละสายตาจากพลังตัวอักษรเหล่านี้ เราก็ไม่อาจทราบได้ ก็คงจะต้องตกเป็นทาสตัวอักษรของลินด์ซีย์และเรื่องราวในชีวิตของเด็กเตอร์กันต่อไป

                หากมองให้ดีๆ แล้ว วรรณกรรมเรื่องนี้ไม่เพียงแต่มอบความสนุก ความบังเทิงให้แก่ผู้อ่าน แต่ถ้าหากเราวิเคราะห์ ตีความดีๆ แล้ว ก็จะพบเห็นข้อความต่างๆ ที่ผู้เขียนทิ้งเอาไว้อีกมากมาย เด็กเตอร์เป็นนิยายที่สะท้อนให้ถึงจิต ความคิดในด้านมืดของมนุษย์ออกมาได้เป็นอย่างดี แม้จะไม่ได้สะท้อนออกมาโดยตรง จะค่อยๆ กระซิบบอกเราอย่างแผ่วเบา แต่ถ้าหากมีใครสัมผัสมันได้ ก็ถือว่านิยายเรื่องนี้ทำหน้าที่ของมันได้ดีที่สุดแล้ว

                ผมอ่านนิยายเรื่องนี้แล้วได้รับทั้งความสนุกและสาระ มันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผมจะอดใจไม่ไหวในการติดตามอ่านเรื่องราวหลอนๆ จิตๆ และความคิดที่ขัดแย้งในตัวเองของเด็กเตอร์ต่อไป

                อยากจะรู้จริงๆ ว่าศพรายต่อไปของเขา

                จะเป็นใคร.