คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ยาดองลุงดี
ยาดองลุงดี
[เพลง] : โมง โมง โมง ตะวันค่ำลงเชิญมาก๊งยาดอง มา มาข้าอยากลองสูตรยาดองสมุนไพรเจ้าเก่า จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา เอาเฮาเอามีกำลังวังชา ลูงดีกลับจากทำงาน ถึงบ้านเปิดร้านขายยา ลุงดีเลิกดื่มสุรา แต่หันมาค้าขายยาดอง ยาดองสูตรสมุนไพรสูตรหนึ่งสูตรสอง สูตรสี่นี่กระดิ่งทอง ใครได้ลองก็เป็นต้องติดใจ
[เพลิน] : เร่เข้ามาๆ กำลังวังชาไม่มีถอย ซึมเศร้าเหงาหงอย แก้ได้ด้วยยาดองลุงดี
[ชาย 1] : แล้วยาดองลุงดีมันดียังไงบ้างลุง
[เพลิน] : เฮ้ย ขึ้นชื่อว่ายามันดีทั้งนั้นละวะ
[ชาย 2] : ไม่จริงอะม้าง อย่างเช่นยาม้า ยาเบื่อ ยาฝิ่น ละมันดีตรงไหน
[เพลิน] : ดีซี่ มันก็ดีอยู่ดีนั่นแหละ
[ชาย 2] : มันดียังไง
[เพลิน] : ช่วยให้เข้าคุกไว ช่วยให้ตายเร็วขึ้น
[ชาย 2] : พูดบ้าๆ
[เพลิน] : แต่สูตรยาดองของข้ามันสูตรสมุนไพรชั้นยอด มีตั้งหลายสูต ตามลำดับชั้น
[ชาย 1] : ฮึ่ม ว่าไปลุง
[เพลิน] : สูตรหนึ่งดิ๊งด่อง สูตรสองผิวงาม สูตรสามฮักอีหลี สูตรสี่หมีเต้นคองก้า สูตรห้ากำลังไม่ตก สูตรหกกำลังช้างสาร สูตรเจ็ดหนุมาณกระทืบโรง สูตรแปดกำจัดโรคเศร้า สูตรเก้าแก้โรคเดียว สูตรสิบปู่กินจอกเดียวยังโดเผ่น สูตรสิบเอ็ดเถรลืมวัด
[ชาย 2] : ว่าย เอาทั้งสิบเอ็ดสูตรเลย
[เพลิน] : เบาๆไอ้หนู เดี๋ยวหาที่อยู่ไม่เจอ
[เพลง] : อย่าไปหลงมัวเมาสุรา หันมาบำรุงร่างกาย รถติดมลพิษมากมายร่างกายผอมลงๆ ต้องดื่มยาดองลุงดี จะได้มีกำลังมั่นคง หากถูกผีเจ้าเข้าทรง รีบไปก๊งยาดองลุงดี
[เพลิน] : สูตรยาดองพวกนี้ฤทธิ์เดทมันมากมายก่ายกองนะจะบอกให้
[ชาย 1] : เหอะๆ มันมากมายก่ายกองขนาดไหนเชียว
[เพลิน] : เฮ้ย สรรพคุณของมันครอบจักรวาล นอกจากบำรุงร่างกายแล้วยังปราบผีได้อีกด้วย ผีได้กลิ่นแล้วมันวิ่งป่าราบนะ
[ชาย 2] : ผีที่ไหน ผีอะไรมันจะมากลัวแค่ยาดองของลุง
[เพลิน] : เฮ่ย ก็ผีทุกชนิดละวะ ผีเปรต ผีปอบ ผีโป่ง ผีดง ผีห่า ผีป่า ผีกระสือ ผีกระหัง ผีเข้า ผีออก ผีหลอก ผีข่ม ผีตายทั้งกลม ผีเจ้าเข้าทรง ผีตายโหง ผีตายซาก
[ชาย 2] : โหย นี่มันโครตผีนี่ แล้วพวกตีนผีล่ะลุง
[เพลิน] : เฮ่ย พวกตีนผีมันกลัวตำรวจ มันไม่กลัวยาดองหรอก มันเห็นยาดองมันวิ่งใส่ซะด้วยซ้ำ
[ชายรวม] : โห่ยย
[เพลง] : มนุษย์เราเกิดมาเป็นคน ยากจนหรือเป็นเศรษฐี สร้างกรรม กรรมก็ต้องมี กรรมดีไม่ดีอยู่ที่การกระทำ ตั้งแต่ก่อนกำหนึ่งสลึงแล้วก็ถึงบาทหนึ่งสองกำ เดี๋ยวนี้ลูบๆคลำๆ แต่ละกำ กำแล้วก็ต้องวาง
[ชาย 2] : ขายยาดองอยู่ดีๆ ดันพูดเรื่องกรรมเรื่องเวร กรรมละบาทสองบาทอะไรก็ไม่รู้
[เพลิน] : เฮ้ย ข้าน่ะมันคนธรรมะธรรมโม อดพูดไม่ได้หรอก
[ชาย 1] : ธรรมะธรรมโม แต่มาขายยาดองเหล้า มีอย่างเหรอวะ
[เพลิน] : เอ้า ข้าขายข้ากินก็เป็นระยะๆ กินได้ขายได้
[ชาย 2] : พูดมั่วๆ
[เพลิน] : เอ้า
[ชาย 2] : ว่าแต่ยาดองของลุงวิเศษขนาดนี้ แค่หวัดลงคอรักษาได้อ๊ะเปล่า
[เพลิน] : โอย สบายมากไอ้หนูเอ้ย กินยาดองของลุงปั๊บ แล้วก็เอาเชือกรัดคอไว้ให้แน่น เดี๋ยวเดียวหวัดก็หาย คนก็หาย
[ชาย 1] : ไอ้หวัดหายน่ะมันดีอยู่หรอก แต่ไอ้คนหายเนี่ยมันเป็นยังไง
[เพลิน] : คนหาย ก็หายใจไม่ออกไง
[ชาย 2] : ก็ตายอ่ะสิ
[เพลิน] : มันจะไปเหลืออะไรล่ะ
[ชายรวม] : โว้
[เพลง] : โมง โมง โมง ตะวันค่ำลงเชิญมาก๊งยาดอง มา มาข้าอยากลองสูตรยาดองสมุนไพรเจ้าเก่า จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา จ๊ก จ๊กครึ่ม อย่าลืมหมู่เฮา เอาเฮาเอามีกำลังวังชา
ความคิดเห็น