ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ++[30 Day Oh! No! My Heart]++ ๐oO30วัน เกมส์รักกระชากใจOo๐

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : D08&D09

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 49


    12/04/49
    ตอนที่ 1 : D08&D09
    ----------------------------------------------
    ณ หน้าโรงหนัง


                   
    "เอาไป อันนี้ของแก" เอ้รีบยัดตั๋วหนังใส่มือฉันทันทีที่ยัยนั่น ออกมาจากช่องขายตั๋ว


                   
    "แกแน่ใจนะว่าหนังเรื่องนี้สนุก" ฉันเอ่ยปากถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่นัก


                   
    "เออ...สนุกก็สนุกซิวะ" เอ้ตอบฉันก่อนที่จะส่งยิ้มหวานมาให้


                   
    "แต่แปลกเนอะ ผีตัวไหนมันเข้าสิงแกวะ ถึงได้เลี้ยงหนังฉัน"


                   
    "เออน่าๆ ถามมากจริงเลย อ๊ะ! ได้เวลาหนังเข้าแล้ว ไปกันเถอะ ^0^" พอเอ้พูดจบเอ้ก็รีบคว้าหมับเข้าที่แขนฉัน แล้วก็ลากฉันเข้าไปในโรงหนังทันที แกจะรีบไปตายที่ไหนยะเนี่ย

                    ภายในโรงหนังมืดมิดเพราะมันปิดไฟหมดแล้ว (=__= แล้วฉันจะบอกทำไม) ฉันพยายามจ้องมองไปที่ตั๋ว แต่มันก็ยากที่จะมองเห็นเลขที่นั่งได้ เพราะมันมืดไปหมด -___- ทำไมไม่ดูตั้งแต่ตอนก่อนเข้าวะตู

                    "แกน่ะนั่งที่ D08" เอ้กระซิบบอกฉันที่ข้างหู


                   
    "อ๋องั้นหรอ งั้นก็แถวนี้ซิ" ฉันเดินเข้าไปก่อนอย่างไม่รอช้าและทิ้งตัวนั่งลงทันทีอย่างรวดเร็ว "แกก็เข้ามาดิวะ" ฉันกวักมือเรียกเอ้ แต่เอ้ก็เดินเข้ามาอย่างเก้ๆ กังๆ มันเป็นอะไรของมัน -___-++

                    และทันทีที่มันกำลังจะหย่อนก้นลงนั่ง

                    "อ๊ะ! โทรศัพท์ฉันดัง"


                   
    "--""""'--;; ฉันยังไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์แกดังเลยสักนิด" ฉันจ้องยัยเอ้ก่อนที่จะเลิกคิ้วสูงขึ้น มันกำลังจะทำบ้าอะไรของมันเนี่ย


                   
    "ก็ฉันตั้งสั่นไว้ไง แล้วเธอจะไปได้ยินได้ไงเล่า...แหะ แหะ" เพื่อนฉันรีบแก้ตัวน้ำขุ่นๆ (เมื่อสิบนาทีก่อนฉันยังได้ยินเสียงโทรศัพท์แกดังอยู่เลย แล้วแกเอาเวลาที่ไหนไปปิดเสียงยะ -_-++) มันยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วกดรับ เอ้เดินออกไปจากโรงหนัง มันกำลังทิ้งฉันให้นั่งอยู่ในโรงหนังแค่คนเดียว ไอ้เพื่อนเวร TT^TT


                   
    "แกนั่งตรง D09" ไม่นานเท่าไหร่นักเสียงผู้ชายก็ดังขึ้นมาจากอีกฝากหนึ่งของที่นั่ง


                   
    "แกนั่งตรง D09" ไม่นานเท่าไหร่นักเสียงผู้ชายก็ดังขึ้นมาจากอีกฝากหนึ่งของที่นั่ง


                   
    "งั้นก็แถวนี้อะดิ" พอชายอีกคนหนึ่งพูดจบ ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างตัวฉันทันที

                    ฉันทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนที่จะจ้องมองไปยังจอหนังไม่วางตา ยัยเอ้ไปไหนของมันนะนานชิบโป๋งเลย แล้วแกเลือกหนังเรื่องบ้าอะไรมาให้ฉันดูเนี่ย!


                   
    ในระหว่างที่ฉันคิดถึงเรื่องยัยเอ้อยู่นั้น...ฉันก็เริ่มรู้สึกเหมือนกำลังถูกจับจ้อง ฉันเลยค่อยๆ หันไปมองชายคนที่หย่อนก้นนั่งลงข้างฉันเมื่อตะกี้

                    "มองอะไรคะ" ฉันถามก่อนที่จะเลิกคิ้วสูงขึ้น


                   
    "…" ชายคนนั้นไม่ตอบคำถามฉัน แล้วหันไปกลับไปมองจอแบบไม่สนใจอะไร

                    ว่าแต่...เอ้มันเลือกหนังอะไรมาให้ฉันดูละเนี่ย ฉันละเกลี๊ยดเกลียดหนังผี แต่...เอ่อ...อย่าบอกนะว่า...เอ้มันเลือกหนังผีมาให้ฉันดูจริงๆ ฉันจ้องมองไปที่จอหนัง...หนังเริ่มแล้ว ตัวหนังสือสีแดงสดคล้ายกับสีเลือดค่อยๆ วิ่งเคลื่อนลงมาจากจอด้านบนช้าๆ จนในที่สุดมันก็ลงมากองอยู่ที่กลางจอ และเรียงกันเป็นประโยคว่า 'ประตูผีบานสุดท้าย' อ๊าก!!! ไอ้เอ้ฉันจะฆ่าแก ไอเพื่อนเวร!!


                   
    ฉันนั่งดูหนังไม่เป็นสุข ตัวแข็งทื่อหลังติดเบาะ มือเกาะที่เท้าแขนนิ่งไม่ประดุกกระดิก
    =__= กลัวคะกลัว ตาฉันจ้องไปที่จอไม่ไหวติง แต่แล้วมันก็มีผีโผล่ออกมา!!!

                    "ว๊ายยยย~~!!!" ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดังลั่นโรงมือทั้งสองข้างของฉันซึ่งเคยเกาะที่เท้าแขนเอาไว้แน่น เปลี่ยนไปเป็นเกาะคนข้างๆ ทันที =__=;; ขอโทษค่า

                    แต่ผู้ชายคนที่นั่งข้างๆ ฉันกลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลยทั้งสิ้น เขายังคงจ้องมองไปข้างหน้า แต่แล้ว...คอของเขาก็พับลงทันที อ๊าย!! เป็นอะไรไปยะ

                    "คอก...ฟี้...คะ...คอก...คอก..." O.O นี่แกหลับในหรอเนี่ย -"- หลังจากที่หมอนั่นสัปหงกไปได้สองสามครั้ง หมอนั่นก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น สะลืมสะลือแล้วดูหนังต่อ =____= อารายวะเนี่ย "มองไร"


                   
    "เปล่าคะ =__=;;" น่ากลัว เหอะ...เหอะ...เหอะ

                    ฉันละสายตาจากเขาและเบนความสนใจไปที่จอ ไอ้เอ้อย่าให้ฉันเจอแกเชียวฉันจะฆ่าแก คอยดู!! แต่จะว่าไป...ทำไมในโรงนี้เหมือนมีแค่ฉันกับเขานั่งดูกันอยู่แค่สองคนละ -__- ฉันหันไปมองคนที่นั่งข้างๆ อย่างระแวงก่อนที่ฉันจะรีบหันกลับมาเพราะเขากำลังจ้องฉันอยู่เหมือนกัน


                   
    ตอนนี้ฉันเริ่มภาวนาให้หนังมันจบเร็วๆ ถึงฉันจะกลัวหนังผีแต่ตอนนี้ก็ไม่กลัวแล้วละ ฉันกลัวคนที่นั่งข้างๆ ฉันมากกว่าแล้วตอนนี้
    TT^TT เอาหนูออกไปจากที่นี่ที ไอ้เอ้เมิงตาย เมิงได้ตายก่อนวัยอันควรแน่!!


                   
    ในที่สุดเวลาที่ฉันรอคอยก็มาถึง
    ^0^ หนังจบแว้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า รอดตายซะที ฉันรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้โดยไว หมอนั่นหลับตลอดเรื่อง และตื่นขึ้นพร้อมๆ กับที่หนังจบ หมอนั่นลืมตาปรือขึ้นก่อนที่จะใช้หลังมือเช็ดไปที่บริเวณปาก นี่แกนอนน้ำลายไหลหรอเนี่ย =____=;;


                   
    ฉันรีบก้าวขาออกมาทันทีเพื่อให้ห่างไกลจากหมอนั้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หมอนั้นสะดุดอะไรสักอย่างและล้มลงทับฉันทันที ยัง...ยังไม่พอ ปากของเขาที่เลอะน้ำลายเมื่อครู่จูบเข้ากับปากของฉันอย่างแรงทันที อ๊าก!!! ฮือออ จูบแรกของฉันกับน้ำลายที่เลอะปากของไอ้หมอนี่ TT^TT ฮืออออ มันไม่เข้ากันเลยนะขอบอก สวรรค์ทำไมท่านถึงได้กลั้นแกล้งลูกแบบนี้ละคะ ลูกทำบุญมาไม่พอหรือไงคะ

                    "นายทำอะไรเพื่อนฉัน!!!" เสียงยัยเอ้ดังตะโกนขึ้นด้วยความตกใจทันที ทำไมแกเพิ่งมาเอาตอนนี้ทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้ TT^TT "นายต้องรับผิดชอบจูบแรกของเพื่อนฉันนะ" เฮ้ย!! สำหรับหมอนี่ฉันยกเว้นไว้ก็ได้นะ =__=;; อย่าเลยขอร้อง TT^TT


                   
    "เรย์แกทำอะไรของแกเนี่ย" เสียงของผู้ชายอีกคนหนึ่งดังขึ้น


                   
    "ทำไมแกเพิ่งมาเอาป่านนี้วะ แกทิ้งฉันไว้ให้อยู่กับยัยนี่ แกไปทำบ้าอะไรที่ไหนมา" หมอนั่นลุกขึ้นยืนทันที และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฮึ๋ย!...นายเพลบอยน้ำลายยืด


                   
    "ไอ้เรย์ แกจูบเธอหรอ" คนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นเพื่อนของนายน้ำลายก็พูดขึ้น


                   
    "จูบบ้าอะไร ฉันหกล้มตังหากละ ไม่รู้ว่าหมาตัวไหนมันมาขัดขา" หมอนั้นพูดก่อนที่จะปัดเสื้อของตัวเอง และมองไปทางยัยเอ้


                   
    "ไม่รู้หละนายต้องรับผิดชอบเพื่อนฉัน นายต้องเป็นแฟนกับเพื่อนฉัน หนึ่งเดือน!!" เอ้...ไม่ต้องก็ได้ หมอนี่ถึงจะหน้าตาดี แต่ก็ดูเป็นเพลบอยยังไงไม่รู้นะฉันไม่ชอบ -___- ฉันยอมก็ได้ เพราะจูบนั้นมันก็เป็นแค่อุบัติเหตุ


                   
    "ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งเธอด้วยละยัยงั่ง!" พอนายน้ำลายว่าเพื่อนฉันเสร็จ เขาก็เดินออกไปจากโรงหนังหน้าตาเฉย ทิ้งให้ฉันเพื่อนของฉันแล้วก็เพื่อนของเขายืนงงกันอยู่แค่สามคน

                    เอ้มองตามหลังหมอนั้นไปด้วยสีหน้าปูดบวม (ไม่ได้โดนชกมานะ มันงอนอะ =___=;;) ฉันอยากจะถามแกเหลือเกินหวะไอ้เอ้ว่าแกไปไหนมา เอ้รีบดึงแขนฉันแล้วเดินตามหมอนั้นออกไปจากโรงหนังทันที

                    "นี่นาย!" นี่เป็นครั้งแรกในรอบตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่ฉันเห็นเอ้มันพูดจาจริงจัง "หยินต้องเป็นแฟนกับนายหนึ่งเดือน นายต้องรับผิดชอบเซ่"


                   
    "พูดมากจริงเลย! รำคาญ" หมอนั่นพูดก่อนที่ตะเร่งฝีเท้าขึ้นอีก เอ้ยังคงดึงแขนฉันและวิ่งต่อไป แกจะรีบไปไล่ควา ยที่ไหน


                   
    "ถ้ารำคาญก็รับเพื่อนฉันเป็นแฟนเซ่!!!"


                   
    "เออ!! หนึ่งเดือนใช่มั้ย เออได้! จบปัญหาโอเคยัง ปัญญาอ่อนจริง ทำไมพวกผู้หญิงถึงอยากได้ฉันเป็นแฟนกันนักนะ เฮ่อ~~ น่าเบื่อเหลือเกิน ชีวิตคนหล่ออย่างฉันเนี่ย" แอวะ...พูดมาได้ไม่อายปาก น้ำลายยืดแบบนั้นฉันไม่อยากได้เป็นแฟนหรอกยะ จำใส่หัวเอาไว้ "พรุ่งนี้วันจันทร์งั้นเธอมาหาฉันที่โรงเรียนตอนสี่โมงเย็น เตรียมเงินมาเลี้ยงไอศกรีมฉันด้วย เข้าใจ๋"


                   
    "ฉันบอกเมื่อไหร่กัน ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับนายซะหน่อยนะ!!" ฉันตะโกนเถียงกลับไปเมื่อได้ยินคำว่า 'เตรียมเงินมาเลี้ยงไอศกรีมฉันด้วย เข้าใจ๋' ฉันงกเงินนะยะขอบอก


                   
    "หนึ่งเดือน ตามสัญญา...พรุ่งนี้เธอต้องมา ถ้าเธอไม่มา...เธอตายแน่ ฉันจะไปลากคอเธอมาจากจากโรงเรียนคอยดู!!!" พอหมอนั่นพูดจบเขาก็เดินจากไปโดยที่มีเพื่อนของเขาวิ่งตามหลัง ฉันหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทของฉันมันทำท่าดีใจชอบกล =___=;;; แกดีใจอะไรของแกนักหนายะ


                   
    "สำเร็จ…"


                   
    "ยัยเอ้...แกว่าไงนะ อารายๆ เร็จๆ" =""""= อารายเร็จๆ นะฟังไม่ทัน


                   
    "อ๋อเปล่าจ้า งั้นไปกันเถอะ ไปกิน KFC กัน เธอมีแฟนกับเขาซะทีนะหยิน"


                   
    "แกดีใจกับฉันมากมะ"


                   
    "มากกกกกกกกกกกกกกก"  


                   
    "งั้นแกเอาไปเลยมั้ย ฉันยกให้"


                   
    "--____-- ไม่ละฉันเกรงใจ"

                    เออ...ไอเพื่อนเวร ฮือออ TT^TT พาฉันมาทนทุกข์ตกระกรรมลำบากกับการนั่งดูหนังผียังไม่พอ แกยังหาแฟนเน่าๆ อย่างงั้นให้ฉันเสร็จสรรพ สงสัยแฟนคนแรกของฉัน...จะไม่หวานหยดเหมือนที่ฉันวาดฝันเอาไว้แน่ๆ ทำไมฉันถึงซวยอะไรอย่างนี้เนี่ยยยยยยยยยย TT^TT ฮือออ


    ----------------------------------------------------------
    แง่มๆ >_< ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ...แหะๆ
    ไม่รู้จาพูดไร งั้นขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้า
    รักเน้อ จ๊วฟๆ 2ทีก่อนไป ^0^


    ----------------------------------------------------------
    แง่มๆ >_< ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ...แหะๆ
    ไม่รู้จาพูดไร งั้นขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้า
    รักเน้อ จ๊วฟๆ 2ทีก่อนไป ^0^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×