บทละครรักโรแมนติกจากปรนิม (มิตสวัสดี)

ถูกเตือนไว้ว่าห้ามบอกว่าเป็นนิยายเด็ดขาด งานสำคัญที่จะตามมาหลังจากนี้จะจบกันเลยนะ ! เลยต้องเขียนไว้ก่อนว่าเรื่องจริง จำได้

คนอื่นอาจย้อนความจำได้เล็กน้อยเรื่องทั่วไป เรารู้ชีวิตตัวเองย้อนไป 8 ชาติ โดยเฉพาะชาติที่แล้วที่ปรนิม (มิตสวัสตี)

ไม่รู้ชื่อจะยาวไปไหน ไม่เคยได้ยินใครเรียกชื่อเต็มสักที เรียกกันแค่ปรนิม ชั้นอื่นเรียก นิม ดุสิต ยามา ดาวๆ

มีแต่ชั้นปรนิมที่แบ่งเป็น 2 เมือง ใครพูดว่าในกำแพงก็รู้แล้วว่าหมายถึงปรนิมฝั่งมาร

ฝั่งคนธรรมดาสร้างกำแพงเลียนแบบภายหลังให้ดูเหมือนกัน ไม่ได้มีประโยชน์ไว้กักขังอย่างฝั่งมาร

แม่ชาติที่แล้วเป็นคนเก่ง ไม่ธรรมดา สร้างปัญหาใหญ่ไม่ธรรมดาเอาไว้ เราเลยต้องมาทำงานชดเชยเป็นเด็กจดบันทึกเล่าเรื่องแม่ เล่าแบบตามใจแม่ ออกมาเป็นบทละครรักโรแมนติก แล้วจะได้เล่าเรื่องอื่นด้วย มีเรื่องของเจ้าเมือง คนใหญ่ๆหลายท่าน

...

คนข้างบน ฐานะความสัมพันธ์ของคนในบ้านเดียวกันตัดสินตามตำแหน่งเกิด

เกิดบนตักเป็นแม่ลูก /พ่อลูก เกิดบนเตียงเป็นสามีภรรยา เกิดในสวนบริเวณบ้านเป็นบริวาร

เราเกิดบนตักตอนที่แม่นั่งอยู่บนเตียง แปลว่าเป็นแม่ลูกและภรรยาภรรยา เป็นกรณีพิศดาร

แม่ไปช่วยงานสังคมเพื่อค้นคดีเก่า พบว่าเคยมีที่คล้ายกันนี้คือเกิดมาเป็นพ่อลูกและสามีภรรยา บันทึกไว้ 3 คดี

ทั้ง 3 คดี เคยเป็นคนบนโลก เป็นพ่อลูกกันจริงๆมาก่อน

พ่อรักลูกสาวตัวเองแบบผู้หญิงคนหนึ่งไม่กล้าแตะต้อง แม่ของลูกสาวอยู่ด้วยได้ไม่นานก็จากไป ลูกสาวเริ่มโตให้แยกบ้าน พ่อหาเรื่องเอาของไปฝากอยากเจอบ่อยๆ ตอนที่ลูกจะแต่งงานพ่อไม่อยากให้แต่ง บอกว่าใครจะดูแลได้อย่างพ่อ ร้องไห้ในงานแต่งลูก คนอื่นเข้าใจว่าหวงลูกเหมือนพ่อทั่วไป

แต่งได้ไม่นานผู้หญิงเลิกกับสามีกลับมามีแต่พ่อเหมือนเดิม ฝ่ายหญิงอยู่ในกลุ่มเพื่อนพูดถึงพ่อว่า "มาขนาดนี้ถ้าเป็นผู้ชายอื่นนะแต่งงานด้วยไปแล้ว"

มาเกิดข้างบนทำตัวไม่ถูก ฝ่ายหญิงยังรู้สึกว่าเป็นพ่อแต่คิดว่าพ่อหล่อดี

เจ้าเมืองตัดสินว่าจะเป็นอะไรขึ้นอยู่กับความสมัครใจของทั้ง 2 ฝ่าย คนพ่อยอมเลิกกับผู้หญิงที่คบกันห่างๆตามเงื่อนไขของลูกสาวเลยตกลงกันได้ 2 คดีหลังตัดสินตามคดีแรกลงเอยด้วยดีเหมือนกัน

เพื่อนแม่ไปแซวบ้านที่มีคดีเช้าหลังวันตัดสิน “ยินดีด้วย... ยินดีที่ได้ลูกหรือว่าภรรยาดี"

ผู้ชายเจ้าของบ้านยิ้มตอบว่า “ภรรยา"

มีคดีเกิดเป็นภรรยาภรรยาบันทึกไว้ 1 คดี ตกลงกันได้ง่ายเหมือนไม่มีอะไร แต่เป็นของแปลกมีสายตาอยากรู้อยากเห็นมากจนคู่นั้นทนไม่ไหวแยกบ้านห่างกันไป

ต่อมาชาวสีม่วงเตือนกันเอง ผู้ช่วยเจ้าเมืองก็เตือน ถือว่ามาปรึกษาคุยเป็นเพื่อนกันไม่เป็นคดีช่วยไม่จดบันทึกจะได้ไม่มีใครรู้

มีคู่ชายชายคู่หนึ่งร้อนใจอยากประกาศตัวอยู่ด้วยกันอย่างถูกต้อง ตอนเป็นคนบนโลกเคยทำได้ ผู้ช่วยเจ้าเมืองแนะนำให้รู้จักกลุ่มคนมีรสนิยมเหมือนกันที่อยู่มาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ เวลาผ่านไปปรากฏว่าเปลี่ยนใจ รู้แล้วว่าถ้าสังคมรู้จะอยู่ยาก คนข้างบนไม่ดูถูกกันเรื่องรสนิยมทางเพศ ไม่เอาความเป็นคนส่วนใหญ่ข่มเหมือนดีกว่าเหนือกว่า เพราะรู้กันว่าทำบุญมาด้วยกันทั้งนั้นถึงได้มาเกิดข้างบน แต่ความที่ไม่ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ มีเวลาว่างตลอด คนหาเรื่องสนุกคุยกัน คนที่อยู่ไกลก็ยังแวะเวียนมาดู มาไกลข้ามชั้นเลยก็มี

คู่ชายชายคู่นั่นเลือกรักกันเงียบๆแยกบ้านไปหากันแล้วกลับ ใครถามตอบว่าเป็นเพื่อนกัน

คดีเพศเดียวกันเกิดบนเตียงเดียวกันจึงถูกบันทึกน้อยกว่าความเป็นจริงมาก

ส่วนคดีเกิดเป็นแม่ลูกและภรรยาภรรยาคงไม่เคยมีมาก่อน น่าจะบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์

...

แม่บอกว่า "รู้ตัวไหมกำลังอยู่ในละครรัก ไม่ต้องมีผู้ชาย..."

ขณะที่อีกฝั่งของกำแพงเมือง (ฝั่งมาร) ผู้ชาย 2 คน ทำงานใหญ่คู่กัน แม่ทำงานสังเกตการณ์ความสงบสุขในนั้นแล้วอิน เห็นเป็นละครเรื่องโปรด ไปยุ่งกับเขา ยอมเล่นบทตัวร้ายก่อกวนความสงบสุขเพื่อให้พระเอกพระเอกรักกันมีความสุข

"จะมีคนว่าแม่ร้าย ! ให้หนูรู้ไว้ว่าทำตัวเหมือนร้ายแต่ไม่ร้ายจริง รักนางเอกที่สุด ตัวร้ายเรื่องนี้ที่จริงเป็นนางเอกอีกคน ละครเรื่องนี้นางเอกคู่กับนางเอก"