ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เข้าป่า Holly
วันนี้เป็นการเปิดลงรับสมัครผู้เข้าสอบเพื่อที่จะสามารถเข้าสู่โรงเรียนที่ชื่อดังที่สุดในเกาะคิวชู ซึ่งการแข่งขันนี้ ทุกคนต้องหา Extra Dream ซึ่งมันคือทางผ่านเข้าไปที่ประตูของโรงเรียนแห่งนี้ ไม่มีใครที่จะทราบเรื่องนี้เลยที่ว่า โรงเรียนไม่ได้อยู่ในสุดของป่าชั้นใน และ เมื่อ 200 ปีก่อน โรงเรียนก็ได้ถูกสร้างขึ้นโดยมี เหล่านักพรตทั้งหลายมาเฝ้าดูแลและป่าที่อยู่ร้อมรอบโรงเรียนนั้นก็ถือเป็นส่วนหนึ่งที่จะไม่ให้นักเรียนหนีเรียนและถ้าเกิดเข้าไปก็อาจจะออกมาไม่ได้อีกเลยจากป่านั้น และ โรงเรียนก็ถือว่าเป็นการทดสอบในเรื่องการต่อสู่เพื่อทำให้นักเรียนนั้นสามารถอยู่รอดได้ในทุกสถานการณ์
หนูชื่อ อายูมิ คิโรตะ ทางาวะ ซึ่งเป็นเด็กไฮสคูลอายุ 15 ปี และก็หนูก็จะมาเข้าทดสอบเพื่อเข้าโรงเรียนนี้เพราะว่า ภายในเครือญาติต่าง ๆ นั้นเข้าโรงเรียนนี้กันทุกคน และหนูก็ต้องเข้าโรงเรียนนี้ให้ได้
และแล้วเมื่ออายูมิต้องการนั้น เธอก็รีบเดินไปหาผู้ดูแลสถานที่การลงทดสอบนี้
แล้วเขาก็บอกว่า “อืม……..สวัสดีนะ เธอต้องการสมัครเข้าสอบโรงเรียนนี้ใช่ไหม ?”ผู้ดูแลถามด้วยความที่เห็นว่าเด็กตัวเล็ก ๆ อายุ 15 ปีแค่นี้จะมาเข้าสอบ แต่ซึ่งในสมัยของที่นี่ที่เป็นท่านอาโคยามิ ทางาวะ ซึ่งเป็นผู้ที่ปกครองเราอย่างน่ากลัวอย่างโหดเหี้ยมอำมหิต แต่ว่าเธอ อายูมิก็ตอบออกมาว่า ”ค่ะ !!! หนูจะสอบเพราะว่าตระกูลทางาวะของเรา เขาบอกให้สอบค่ะ” คำตอบนี้ทำให้ผู้ดูแลตกใจมากเพราะว่าเขาก็ไม่คิดไม่ฝันว่าตระกูลนี้จะให้มาเห็นหน้า และแล้วผู้ดูแลก็เลยบอกออกไปว่า “เธอ………. ทั้งที่เป็นคนในกระกูลทางาวะแล้ว……….ทำไม ทำไม……..ไม่อยู่ที่บ้านล่ะ…….ตระกูลทางาวะออกจะเก่งนี่นา…..” แล้วอายูมิก็ยังคงตอบเสียงใสว่า “ถึงจะเป็นอย่างงั้นก็เถอะนะ เขาไม่อยากให้คนอ่อนแออย่างหนูอยู่ที่บ้านหรอกน่าาาาาาา !!!!!!! มา……เอาใบกรองสมัครมาให้หนูนะ” แล้วผู้ดูแลก็บอกว่า “หนทางยังยาวไกล จะอย่างไรก็ตามเธอต้องไปให้ถึงแล้วกันล่ะนะ แล้วก็ถ้าฝึกสำเร็จให้บอกท่าน อาโคยามิ ด้วยนะว่า เราเป็นคนไม่ให้พวกทูตผีปีศาจนะ ให้ปกครองดี ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยล่ะ” เมื่อผู้ดูแลพูดจบ ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วก็มาพูดกับอายูมิว่า “สวัสดี ………. ฉันจะสามารถร่วมทางไปที่โรงเรียนกันกับเธอได้รึเปล่าล่ะ…..” นี่เป็นเพียงคำถามที่เล็กน้อยมากสำหรับเธอนั้นทำให้เธอถึงกับตกใจแล้วร้องออกมาว่า “ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่มีทางซะหรอกน่า” แล้วชายคนนั้นก็พูดด้วยเสียงที่เยือกเย็นและน่าสะพรึงกลัว ”ทำไมล่ะ ? ฉันไปด้วยแล้วมันจะเป็นตัวทำลายความมั่นคงของเธอหรอ” แล้วเธอก็บอกว่า “ไม่ใช่หรอกนะเพียงแค่ว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรเท่านั้นเองล่ะนะ และถ้านายอยากไปก็แล้วแต่” สิ่งที่ทำให้เธอพูดอย่างนี้ก็คือความเงียบ มันทำให้น่ากลัวที่สุดเลยด้วย แล้วผู้ดูแลก็พูดแบบที่ว่า ลืมผู้ดูแลไปสนิทเลยด้วยว่า “นายจะไปจริง ๆๆ หรอ ทาไคยามะ นายจะทิ้งความเป็นเพื่อนไว้ตรงนี้หรอรึไงกันน่ะ” แล้วชายคนนั้นก็ตอบผู้ดูแลไปว่า “ฉันไม่ได้ทิ้ง ถ้านายคิดอย่างนั้นก็แล้วแต่แล้วกันล่ะนะ นายมาความมุ่งมั่นน่ะ นายอยู่คนเดียวก็น่าจะได้นะ แล้วฉันจะจำเอาไว้ว่านายเป็นเพื่อนที่แสนดีที่สุดเลยล่ะนะ ถ้าอย่างไรก็ขอให้นายอยู่ดีแล้วกันล่ะนะ” สิ่งนี้เป็นสิ่งที่แทนใจของชายผู้นั้นที่ให้เขาได้พูดในสิ่งที่ไม่อยากจะทำ แต่ก็ต้องทำ เพราะว่าเขาต้องการที่จะไปเป็นอาจารย์ที่จะสอนสั่ง นักเรียนภายในโรงเรียน และเมื่อได้โอกาสนั้นก็ถือว่าเป็นการ ดี ที่จะได้ให้อายูมิมาผู้ปรึกษาหารือ และแล้วอายูมิก็บอกว่า “กรอกเสร็จแล้วค่าาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!” เธอพูดแล้วเธอก็จากไปพร้อมกับทิ้งใบกรอกสมัครเรียนนี้ไว้ให้กับผู้ดูแล และ ทาไคยามะก็ได้กลายเป็นผู้ถือสัมภาระต่าง ๆๆ ในการออกเดินทางนี้ด้วย
เมื่อมาดูอุปกรณ์ต่าง ๆ ก็จะมี สิ่งของดังต่อไปนี้ด้วยก็คือ
1. ยานใช้สำหรับการเก็บสิ่งต่าง ๆ รวมทั้งเป็นที่นอนด้วย
2.แผนที่ ใช้สำหรับดูเขตต่าง ๆๆ ที่จะต้องเดินทาง
3. มีอุปกรณ์การต่อสู้ตามที่มีคนจัดให้
4. มีชุดจัดให้ทำเวลาทำครั้งในการต่อสู้
5. มีอุปกรณ์แล้วก็ต้องมีคู่มือในการจัดการกับสำหรับขอใช้ภายในยาน และ การรับมือกับมอนสเตอร์
6.ชุดคอมพิวเตอร์เพื่อการตรวจหาความสามารถของมอนสเตอร์
7. อาหาร และ เครื่องใช้ต่าง ๆ
8. อุปกรณ์ทำความสะอาดภายในตัวยาน
และนี้ ถือว่าเป็นการผจญภัยครั้งแรกของอายูมิ และ เป็นโอกาสทองของทาไคยามะด้วย
“นี่ !!!! รู้รึเปล่าว่า ตระกูล ทางาวะน่ะนะ เขาไม่ชอบคนอ่อนแอน่ะ ? “ นี่เป็นคำถามแรกที่อายูมิพูดกับทาไคคุง [ชื่อเล่นอ่ะนะ ของทาไคยามะน่ะ] ที่พึ่งขึ้นมาบนยานลำนี้ และแล้ว เมื่อถึงคราวตอบทาไคก็บอกว่า “เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้วล่ะนะ เธอ เนี่ย !!!! เงียบไปเลยนะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากจะนึกถึงเรื่องเมื่อก่อนหน้านั้นน่ะนะ“ และ เมื่อเวลาที่ผ่านออกไปเรื่อย ๆ ๆ ๆ ๆ นั้น ก็ทำให้อายูมิชักจะสังสัยเรื่องเกี่ยวกับทาไค และ เธอก็พยายามข่มตานอนเพื่อไม่ให้นึกถึงตอนที่ทาไคได้ด่า อายูมิ
หนูชื่อ อายูมิ คิโรตะ ทางาวะ ซึ่งเป็นเด็กไฮสคูลอายุ 15 ปี และก็หนูก็จะมาเข้าทดสอบเพื่อเข้าโรงเรียนนี้เพราะว่า ภายในเครือญาติต่าง ๆ นั้นเข้าโรงเรียนนี้กันทุกคน และหนูก็ต้องเข้าโรงเรียนนี้ให้ได้
และแล้วเมื่ออายูมิต้องการนั้น เธอก็รีบเดินไปหาผู้ดูแลสถานที่การลงทดสอบนี้
แล้วเขาก็บอกว่า “อืม……..สวัสดีนะ เธอต้องการสมัครเข้าสอบโรงเรียนนี้ใช่ไหม ?”ผู้ดูแลถามด้วยความที่เห็นว่าเด็กตัวเล็ก ๆ อายุ 15 ปีแค่นี้จะมาเข้าสอบ แต่ซึ่งในสมัยของที่นี่ที่เป็นท่านอาโคยามิ ทางาวะ ซึ่งเป็นผู้ที่ปกครองเราอย่างน่ากลัวอย่างโหดเหี้ยมอำมหิต แต่ว่าเธอ อายูมิก็ตอบออกมาว่า ”ค่ะ !!! หนูจะสอบเพราะว่าตระกูลทางาวะของเรา เขาบอกให้สอบค่ะ” คำตอบนี้ทำให้ผู้ดูแลตกใจมากเพราะว่าเขาก็ไม่คิดไม่ฝันว่าตระกูลนี้จะให้มาเห็นหน้า และแล้วผู้ดูแลก็เลยบอกออกไปว่า “เธอ………. ทั้งที่เป็นคนในกระกูลทางาวะแล้ว……….ทำไม ทำไม……..ไม่อยู่ที่บ้านล่ะ…….ตระกูลทางาวะออกจะเก่งนี่นา…..” แล้วอายูมิก็ยังคงตอบเสียงใสว่า “ถึงจะเป็นอย่างงั้นก็เถอะนะ เขาไม่อยากให้คนอ่อนแออย่างหนูอยู่ที่บ้านหรอกน่าาาาาาา !!!!!!! มา……เอาใบกรองสมัครมาให้หนูนะ” แล้วผู้ดูแลก็บอกว่า “หนทางยังยาวไกล จะอย่างไรก็ตามเธอต้องไปให้ถึงแล้วกันล่ะนะ แล้วก็ถ้าฝึกสำเร็จให้บอกท่าน อาโคยามิ ด้วยนะว่า เราเป็นคนไม่ให้พวกทูตผีปีศาจนะ ให้ปกครองดี ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยล่ะ” เมื่อผู้ดูแลพูดจบ ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วก็มาพูดกับอายูมิว่า “สวัสดี ………. ฉันจะสามารถร่วมทางไปที่โรงเรียนกันกับเธอได้รึเปล่าล่ะ…..” นี่เป็นเพียงคำถามที่เล็กน้อยมากสำหรับเธอนั้นทำให้เธอถึงกับตกใจแล้วร้องออกมาว่า “ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่มีทางซะหรอกน่า” แล้วชายคนนั้นก็พูดด้วยเสียงที่เยือกเย็นและน่าสะพรึงกลัว ”ทำไมล่ะ ? ฉันไปด้วยแล้วมันจะเป็นตัวทำลายความมั่นคงของเธอหรอ” แล้วเธอก็บอกว่า “ไม่ใช่หรอกนะเพียงแค่ว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรเท่านั้นเองล่ะนะ และถ้านายอยากไปก็แล้วแต่” สิ่งที่ทำให้เธอพูดอย่างนี้ก็คือความเงียบ มันทำให้น่ากลัวที่สุดเลยด้วย แล้วผู้ดูแลก็พูดแบบที่ว่า ลืมผู้ดูแลไปสนิทเลยด้วยว่า “นายจะไปจริง ๆๆ หรอ ทาไคยามะ นายจะทิ้งความเป็นเพื่อนไว้ตรงนี้หรอรึไงกันน่ะ” แล้วชายคนนั้นก็ตอบผู้ดูแลไปว่า “ฉันไม่ได้ทิ้ง ถ้านายคิดอย่างนั้นก็แล้วแต่แล้วกันล่ะนะ นายมาความมุ่งมั่นน่ะ นายอยู่คนเดียวก็น่าจะได้นะ แล้วฉันจะจำเอาไว้ว่านายเป็นเพื่อนที่แสนดีที่สุดเลยล่ะนะ ถ้าอย่างไรก็ขอให้นายอยู่ดีแล้วกันล่ะนะ” สิ่งนี้เป็นสิ่งที่แทนใจของชายผู้นั้นที่ให้เขาได้พูดในสิ่งที่ไม่อยากจะทำ แต่ก็ต้องทำ เพราะว่าเขาต้องการที่จะไปเป็นอาจารย์ที่จะสอนสั่ง นักเรียนภายในโรงเรียน และเมื่อได้โอกาสนั้นก็ถือว่าเป็นการ ดี ที่จะได้ให้อายูมิมาผู้ปรึกษาหารือ และแล้วอายูมิก็บอกว่า “กรอกเสร็จแล้วค่าาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!” เธอพูดแล้วเธอก็จากไปพร้อมกับทิ้งใบกรอกสมัครเรียนนี้ไว้ให้กับผู้ดูแล และ ทาไคยามะก็ได้กลายเป็นผู้ถือสัมภาระต่าง ๆๆ ในการออกเดินทางนี้ด้วย
เมื่อมาดูอุปกรณ์ต่าง ๆ ก็จะมี สิ่งของดังต่อไปนี้ด้วยก็คือ
1. ยานใช้สำหรับการเก็บสิ่งต่าง ๆ รวมทั้งเป็นที่นอนด้วย
2.แผนที่ ใช้สำหรับดูเขตต่าง ๆๆ ที่จะต้องเดินทาง
3. มีอุปกรณ์การต่อสู้ตามที่มีคนจัดให้
4. มีชุดจัดให้ทำเวลาทำครั้งในการต่อสู้
5. มีอุปกรณ์แล้วก็ต้องมีคู่มือในการจัดการกับสำหรับขอใช้ภายในยาน และ การรับมือกับมอนสเตอร์
6.ชุดคอมพิวเตอร์เพื่อการตรวจหาความสามารถของมอนสเตอร์
7. อาหาร และ เครื่องใช้ต่าง ๆ
8. อุปกรณ์ทำความสะอาดภายในตัวยาน
และนี้ ถือว่าเป็นการผจญภัยครั้งแรกของอายูมิ และ เป็นโอกาสทองของทาไคยามะด้วย
“นี่ !!!! รู้รึเปล่าว่า ตระกูล ทางาวะน่ะนะ เขาไม่ชอบคนอ่อนแอน่ะ ? “ นี่เป็นคำถามแรกที่อายูมิพูดกับทาไคคุง [ชื่อเล่นอ่ะนะ ของทาไคยามะน่ะ] ที่พึ่งขึ้นมาบนยานลำนี้ และแล้ว เมื่อถึงคราวตอบทาไคก็บอกว่า “เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้วล่ะนะ เธอ เนี่ย !!!! เงียบไปเลยนะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากจะนึกถึงเรื่องเมื่อก่อนหน้านั้นน่ะนะ“ และ เมื่อเวลาที่ผ่านออกไปเรื่อย ๆ ๆ ๆ ๆ นั้น ก็ทำให้อายูมิชักจะสังสัยเรื่องเกี่ยวกับทาไค และ เธอก็พยายามข่มตานอนเพื่อไม่ให้นึกถึงตอนที่ทาไคได้ด่า อายูมิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น