[Spoil] Nurarihyon no Mago

ลำดับตอนที่ #4 : [Spoil] Nurarihyon no Mago - 25

ภาพเปิดมาด้วยทิวทัศน์ของหุบเขาที่เต็มไปด้วยแมกไม้ของจังหวัดคากาว่าจังหวัดหนึ่งในเขตชิโกกุ

ที่กำลังเดินลงมาตามภูเขา คือร่างทั้ง7ในชุดของคนเดินทางในสมัยก่อน พร้อมทั้งสวมหมวกปีกกว้าง

แท้ที่จริงแล้ว นักเดินทางทั้ง7นี่ก็คือปีศาจที่ปรากฏตัวให้เห็นในแถบชิโกกุ ซึ่งเชื่อกันว่าถ้าหากไปพบเข้าก็จะนำโชคร้าย
หรือแม้แต่นำความตายมาให้  


และนักเดินทางทั้งเจ็ดก็กำลังเดินทางออกจากชิโกกุ เพื่อไปยัง"เมืองหลวง"



ส่วนที่เมืองอุคิโยเอะอันเป็นที่อยู่ของริคุโอะ
บนดาดฟ้าอันเป็นสถานที่ต่อสู้ระหว่างหัวหน้าปีศาจนูราริเฮียวน์กับมุจิ ปีศาจแส้สายลม

มุมหนึ่งมุจิกำลังทรุดตัวคุกเข่าอยู่กับพื้นอย่างหมดท่า ขณะที่นูราริเฮียวน์ผู้เป็นจอมปีศาจแห่งคันโตก็บอกให้มุจิเลิกล้มความตั้งใจซะ

"ยังไม่ยอมแพ้อีกเรอะ โดนดาบข้าเข้าไปแล้วยืนขึ้นมาไม่ได้อีกหรอกน่า"

ท่านปู่บอกว่าร่างกายที่แก่ตัวลง ทำให้การต้องลุกขึ้นมากวัดแกว่งดาบจีงเป็นเรื่องลำบาก
และก็บอกให้มุจิพูดออกมาก่อนจะตายซะว่าทำไมปีศาจจากชิโกกุถึงได้คิดโจมตีตัวนูราริเฮียวน์
หากแต่มุจิไม่ยอมตอบ ทั้งยังแค่นยิ้มเยาะ ก่อนจะกลายเป็นอากาศธาตุหายตัวไป

ตอนนั้นเองที่ยูระ องเมียวจิสาวตัวน้อยวิ่งตามขึ้นมายังดาดฟ้าด้วยความเป็นห่วง
ยูระตั้งท่าจะจัดการกับมุจิ แต่มองซ้ายมองขวาก็ไม่พบกับเจ้าปีศาจร้ายเสียแล้ว
ท่านปู่เลยบอกกับยูระว่าตนซ่อนตัวไม่ให้มุจิเห็น พอเจ้าปีศาจไม่พบตัวก็เลยอาละวาดทำลายตึก
ก่อนจะหายตัวไปราวกับสายลม

ยูระฟังแล้วก็แอบแค้นใจที่ตัวเองไม่ได้เรื่อง ทำให้มุจิหนีไปได้ แต่ท่านปู่ก็เล่นลูกยอบอกว่า
ไม่จริงหรอก ถ้าไม่ได้ยูระตัวเองคงตายไปแล้ว งานนี้ยูระเลยยิ้มออกที่ตัวเองสามารถ
ปกป้อง คนดีๆอย่างคุณปู่เอาไว้จากปีศาจได้  ท่านปู่จึงบอกว่า อย่างยูระต้องเป็นองเมียวจิที่ดีได้แน่

ยูระดีใจและรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา ก่อนจะหันไปชวนคุณปู่ของเพื่อนให้ไปกินข้าวที่บ้าน แต่หันมาอีกทีท่านปู่ก็หายตัวไปแล้ว

จอมปีศาจนูราริเฮียวน์ที่เพิ่งเสร็จสิ้นกับการต่อสู้หมาดๆกลับมายังพื้นด้านล่างและพบกับปีศาจนัตโต้ที่รอคอยด้วยความเป็นห่วง
หลังจากถามไถ่ความปลอดภัยของผู้เป็นนาย ปีศาจนัตโต้ก็เอ่ยปากให้ท่านปู่รีบกลับบ้าน
แต่ท่านปู่ปฎิเสธแล้วบอกว่าตนจะไม่กลับไปชั่วคราว ให้บอกกับทุกคนด้วย
ทำเอาปีศาจนัตโต้ตกใจเป็นอันมาก



อีกด้าน ริคุโอะที่เลิกเรียนและเสร็จจากกิจกรรมชมรมแล้วก็กำลังกลับบ้านพร้อมคานะจัง
และเหล่าผู้ติดตามที่แฝงกายในร่างเด็กนักเรียน
คานะกับริคุโอะคุยกันถึงคิโยสึงุที่มีความรู้เกี่ยวกับปีศาจได้ละเอียด
คานะบอกว่า ยิ่งฟังก็ยิ่งกลัวก็จริง แต่นั่นก็ช่วยไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของปีศาจ

"นั่นน่ะเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว(ที่จะกลัว) แต่อีกด้าน ก็มีสเน่ห์นะ..."

พอได้ยินคานะพูดแบบนี้ เจ้าหญิงสึราระถึงกับทำหน้าทะมึน หันมาถามนายน้อย
ของตนว่าตกลงไอ้เย็นวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้น
(หมายถึงเย็นวันที่ริคุโอะร่างปีศาจพาคานะไปดื่มกินที่ร้านของปีศาจแมว)
เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทำให้สึราระรู้ได้ไม่ยากว่าคานะสนใจในตัวนายน้อย(ร่างปีศาจ)ของตนเข้าแล้ว
จึงได้พยายามรบเร้าให้ริคุโอะบอกมาว่าเย็นวันนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่

คานะที่เห็นสึราระทำท่าสนิทสนมกับริคุโอะก็มองมาด้วยสายตาสงสัย
ก่อนสองสาวจะเปิดศึกสงครามเย็นย่อยๆกัน โดยมีริคุโอะที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ตรงกลาง

ตอนนั้นเองที่จู่ๆเด็กชายผมเข้มในชุดนักเรียนผูกเนคไทคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าริคุโอะพร้อมกับ
เด็กอีกคนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ติดตาม

"ริคุโอะคุงใช่ไหม?"  เขาเอ่ยทักด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้ให้ความรู้สึกเป็นมิตรเลย

เหล่าลูกน้องของริคุโอะพากันระวังตัวทันที แต่ริคุโอะก็หันไปห้ามอาโอตะโบให้ใจเย็นๆ
ก่อนจะหันไปมองอย่างไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

"ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องถามสินะ"เด็กชายผมเรียบพูดต่อ

"ก็เหมือนกันขนาดนี้นี่นา ผมกับคุณน่ะ...
อายุน้อย แต่มีความสามารถ และมีสายเลือดเกี่ยวข้อง
แต่ว่า...คุณน่ะมีทุกอย่างในกำมือ แต่ผมกำลังจะคว้าทุกอย่างเอาไว้"


"ผมจะเป็นใหญ่ในเมืองนี้ด้วยเหมือนกัน"
เด็กชายแปลกหน้าประกาศ


ริคุโอะที่จับต้นชนปลายไม่ถูกบอกให้อีกฝ่ายรอก่อน แต่เด็กอีกคนที่เป็นผู้ติดตาม
ก็หันไปเลียแก้มของคานะจังจนเด็กสาวต้องร้องออกมาแล้ววิ่งไปหลบข้างริคุโอะ

แต่แล้วทุกคนในกลุ่มนูระรวมทั้งคานะที่อยู่ตรงนั้นด้วยก็ต้องตกตะลึงกับภาพตรงหน้า
คานะถึงกับพูดออกมาอย่างเสียขวัญว่า "อะไรกัน...นั่นมันอะไรน่ะ เมื่อกี้ไม่มีพวกนั้นอยู่ด้วยเสียหน่อย..."

และที่ทำให้คานะตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี ก็คือการปรากฏตัวขึ้นมาจากอากาศของร่างทั้ง7
หรือก็คือหัวหน้ากลุ่มย่อยของขบวนแปดสิบแปดปีศาจแห่งชิโกกุ ที่ได้เดินทางมาถึงเมืองหลวงอันเป็นที่หมาย
และพร้อมรับคำสั่งต่อไปของผู้เป็นนาย "อินุงามิเกียวบุ ทามาสึกิ" ผู้ที่เพิ่งเอ่ยปากทักทายนูระ ริคุโอะไปนั่นเอง...