คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ยั่วโมโห
เมยาวดียิ่งคิดยิ่งวุ่นวายใจว่าณัฐพลกับทิพย์เทวีอยู่ที่ไหนกันแน่ เลยตัดสินใจมารอที่บ้านของชายหนุ่ม
“หนูเมย่าจ๊ะ ป้าว่าหนูกลับไปรอที่บ้านดีไหม ตานัทคงไม่เป็นอะไรหรอก” จันทร์แขเอ่ยกับว่าที่ลูกสะใภ้ ที่นั่งรอมาเป็นชั่วโมง
“ไม่ได้หรอกค่ะ เมย่าต้องรอ เมย่าไม่ไว้ใจเลยค่ะ ยัยนั่นมันไม่ได้ธรรมดานะคะคุณป้า” เมยาวดีได้ทีรีบฟ้องถึงทิพย์เทวี
“ถ้าพี่นัทรักจริง ก็คงไม่น่าระแวงหรอกค่ะ เว้นเสียแต่ ไม่ได้รัก....” พิมพ์ศศิธรเอ่ยหาเรื่องอีก
“ก็เพราะมีน้องสาวชอบยุแยงแบบนี้ไงล่ะ” เมยาวดีโต้กลับไป
“พอทีเถอะนะ ยัยพิมพ์ หนูไม่ควรพูดจาแบบนี้นะ” ผู้เป็นแม่หันมาดุลูก
“หนูก็ไม่อยากคุยด้วยหรอกค่ะ” พิมพ์ศศิธรเดินออกไป เมยาวดีมองตามอย่างหมั่นไส้
“คุณป้าขึ้นไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ เมย่าจะนั่งรอตรงนี้”
“นี่ถ้าตานัทรู้ต้องรู้สึกผิดมากๆเลยนะ ที่ปล่อยให้หนูเมย่ารอแบบนี้เนี่ย” จันทร์แขพูดอย่างซึ้งใจกับการกระทำที่แสดงออกให้เห็น
...
ทิพย์เทวีกับณัฐพลนั่งดูดาวกันอยู่อย่างนั้น จนทิพย์เทวีรู้ตัวอีกทีก็พบว่าณัฐพลหลับแล้วเอนหัวมาพิงไหล่เธอเสียแล้ว
เธอจ้องหน้าเขาแล้วแอบยิ้ม ใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์กว่าอายุอยู่มากทีเดียว...
ทิพย์เทวีเอื้อมมือมาลูบไล้ที่ใบหน้าเขาอย่างรู้สึกผิด
“ขอโทษนะคะคุณนัท ที่ฉัน....ใช้คุณเป็นเครื่องมือแก้แค้นแบบนี้”
น้ำตาของเธอจะไหลออกมา แต่เธอก็รู้สึกตัวขึ้นมาถึงสิ่งที่ควรทำ
เธอค่อยๆพยุงเขามาที่เตียงอย่างทุลักทุเล แล้วเหลือบไปเห็นมือถือของเขา เขาคงปวดหัวมากจนไม่ได้จับมือถือเลย ถึงไม่เห็นว่าเมยาวดีโทรมา เธอจึงตัดสินใจรับสาย
“ฮัลโหล นัทหรือคะ นัทอยู่ที่ไหนคะ ยัยนั่นทำอะไรนัทรึเปล่า” เมยาวดีรีบพูดขึ้น
“นัทเขาหลับสบายดีเชียวล่ะ”
“แกเป็นใคร”
“จำอดีตเพื่อนรักไม่ได้แล้วเหรอจ๊ะ”
“แก...ทิพย์ แกทำอะไรนัท นัทอยู่ไหน ทำไมมือถือเขาอยู่กับแก”
“นัทเขาอยู่กับฉันนี่ล่ะ”
“ทิพย์ ให้ฉันพูดกับนัท เดี๋ยวนี้”
“เขาไม่อยากพูดกับเธอหรอก เขาคงเพลียน่ะ เมื่อกี๊เรามีความสุขกันม้ากมากเลยล่ะ มากจนเกินจะบรรยายเลย” ทิพย์เทวีทำเสียงอ่อนเสียงหวาน
“แกอยู่ไหน ทิพย์เทวี”
“อุ๊ยๆคุณนางเอก ลืมไปรึเปล่า นึกว่าตัวเองเป็นนางร้ายหรอ”
“เลิกยั่วโมโหฉันสักที เธออย่ามาใช้วิธีโง่ๆแบบนี้กับฉันนะ”
“ก็ไว้หลอกคนโง่ไง เพื่อนรัก”
“ฉันไม่เชื่อ นัทไม่มีทางหน้ามืดตามัวไปคว้าคนอย่างแกมานอนด้วยหรอก” เมยาวดีพูดเมื่อเริ่มตั้งสติได้แล้ว
“ไม่เชื่อเหรอ อยากดูไหมล่ะ เดี๋ยวส่งภาพไปให้ดูนะ”
แล้วทิพย์เทวีก็จัดการส่งภาพที่เธอจัดฉากไปให้ เป็นภาพเธอซบอยู่บนอกของณัฐพล
“อ๊าย.....มันจะมากไปแล้วนะ แกทำเกินไปแล้ว”
“ไม่รู้ล่ะ ก็เธอเคยบอกไม่ใช่เหรอว่าฉันไม่มีทางแย่งคนของเธอไปได้ ฉันก็เลยต้องทำให้ดู แต่อย่าคิดว่าฉันจะเลิกนะ ฉันจะเอาคืนเธอคืนเป็นร้อยเท่าเลย”
ทิพย์เทวีพูดจบก็วางสาย ก่อนจะลบรูปทิ้งไปอย่างรวดเร็ว แล้วปิดเครื่อง
เมยาวดีพยายามโทรกลับมา แต่ก็ไม่ติดเสียแล้ว....
“นังทิพย์ ฉันไม่ยอมแกง่ายๆหรอก คอยดูสิ”
...
มาถึงตอนเช้า ณัฐพลรู้สึกตัวตื่นขึ้น เหมือนเขาได้กอดอะไรที่นุ่มเหลือเกิน แถมยังหอม....
เขาลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจที่หน้าของเขาอยู่ชิดกับหน้าของทิพย์เทวี แถมเขายังกอดเธออยู่แน่น
“เฮ้ย” เขาผละออกมา ทำให้เธอตื่นขึ้นพอดี
“อะไรกันคะ”
“ผม....ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“หมายถึงอะไรคะ”
“ก็....” ณัฐพลพูดไม่ออก เขาก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมาอายกับเรื่องเล็กๆแบบนี้
“ถ้าไม่มีอะไรก็รีบกลับกันเถอะค่ะ ฉันว่าที่บ้านคุณคงเป็นห่วงกันแย่แล้ว
...
ยังไม่ทันที่ณัฐพลเปิดประตูลงมาจากรถ คู่หมั้นสาวก็มายืนรออยู่หน้าประตูรถเสียแล้ว
“เมย่า มาทำอะไรแต่เช้าเนี่ย”
“ไม่ใช่มาแต่เช้าหรอกค่ะ มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว” พิมพ์ศศิธรพูดแทรกขึ้นมา
“การยุ่งเวลาคนเขาพูดกันเนี่ย มันเสียมารยาทมากนะคะ” เมยาวดีหันมาโต้กับเธอ
“แล้วการที่มาคอยดักคนเขาแบบนี้ มันก็เสียมารยาทนะคะ รีบเข้าไปในบ้านเถอะค่ะพี่นัท เดี๋ยวพิมพ์ไปชงกาแฟให้ดื่มนะคะ” พิมพ์ศศิธรดึงพี่ชายเข้าไปในบ้าน แล้วแอบหันมายิ้มเยาะเมยาวดี
เมยาวดียังไม่ลดละ ตามเข้ามาในบ้านเพื่อถามความจริงให้รู้เรื่อง
“บอกมานะคะนัท นัทไปทำอะไรกับมันมา”
“มันไหน”
“นัทก็รู้ว่าเมย่าพูดถึงใคร ทิพย์เทวีทำอะไรกับนัทคะ ทำไมนัทถึงหลงมันนักน่ะ” เมยาวดีพูดอย่างเหลืออด
“ใจเย็นๆก่อนนะหนูเมย่า นัทก็รีบๆเล่าความจริงให้น้องฟังสิ” จันทร์แขเข้ามาช่วยทำให้เมยาวดีใจเย็นลง
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นครับ ผมเป็นไข้ ก็เลยไปนอนโรงแรมกับคุณทิพย์ ก็เท่านั้น”
”แล้วที่มันส่งรูปบ้าๆนั่น”
“พูดอะไรน่ะเมย่า ฟุ้งซ่านไปใหญ่แล้วนะ ไม่มีอะไรทั้งนั้นล่ะ”
“เมย่าไม่เชื่อหรอก ยังไงก็ไม่เชื่อ” เมยาวดีโวยวาย จนจันทร์แขก็เริ่มรับไม่ได้
“อย่าทำตัวเป็นเด็กๆนะ พี่ไม่ชอบเลย” ณัฐพลเอ่ยตำหนิ ที่ไปจุดประกายความโกรธของหญิงสาวเพิ่มขึ้นอีก
“ใช่สิคะ นัทชอบมันนี่ หลงมันนี่”
“ความรักมาจากความเชื่อใจนะคะ ถ้าแค่นี้ยังไม่เชื่อใจกัน พิมพ์ว่านะคะ เลิกกันเลยดีกว่า” พิมพ์ศศิธรรีบแทรกขึ้นมาทันควัน
“ไม่ ฉันไม่มีวันเลิก เมย่าไม่ยอมแพ้มันหรอก” เมยาวดีดินออกจากบ้านไปด้วยความแค้น ณัฐพลได้แต่ถอนหายใจกับนิสัยเอาแต่ใจของคู่หมั้นสาว
...
ความคิดเห็น