คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : พิษรักแรงหึง
ถึงแม้ว่าจะเลิกรากันแล้วก็ตาม แต่วายุกับมาริสาก็มีอันต้องโคจรมาเจอกันอีกครั้งในงานเปิดตัวสินค้างานหนึ่ง ที่เกี่ยวกับคอนเซปต์คู่รัก ซึ่งมีการเชิญทั้งคู่มาก่อนหน้านี้แล้ว
มาริสาแสดงสีหน้ายิ้มอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งที่ในใจอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ส่วนวายุเองก็รู้สึกผิด จนแทบจะเข้าหน้าเธอไม่ติดเหมือนกัน
“หันมาถามคู่นี้บ้างดีกว่าค่ะ น้องโมมีเคล็ดลับยังไงให้รักกันยืนยาวคะ” พิธีกรถามมาริสา ทำเอาเธอแทบจะทำหน้าไม่ถูก
มาริสาหันมองวายุด้วยหางตา ก่อนจะตอบอย่างประชดประชัน
“คงเป็นความเชื่อใจ และความซื่อสัตย์ค่ะ ถ้ามีสองสิ่งนี้ ความรักก็จะมีความสุข”
“แสดงว่าตั้งแต่คบกันมา ไม่มีอะไรมาสั่นคลอนความรักได้เลยเหรอคะ รวมทั้งข่าวที่พึ่งมีไป”
“ไม่ค่ะ โม...เชื่อใจคนรักของโมดี”
“แหมน่าอิจฉาจังเลย มีแฟนน่ารักแบบนี้ น้องวาคงไม่หนีไปมีใครอื่นเลยใช่ไหมคะเนี่ย”
“เออ...ครับ”
วิกานดาแอบอยู่มุมหนึ่งของงาน พอเห็นการตอบคำถามของทั้งคู่ ก็คิดว่ายังรักหวานชื่นกันอยู่ จนกลายแป็นความแค้นอีกครั้ง
“ถึงเวลาที่ฉันต้องสั่งสอนเธอแล้ว....มาริสา”
...
มาริสาเดินมาที่ลานจอดรถ กำลังตรงไปที่รถของตัวเอง ก็เจอวิกานดายืนดักหน้าเธออยู่
“คุณ....เก๋ มีอะไรคะ” มาริสาไม่กล้าสบตาเธอ
“เธอยังไม่เลิกกับวาอีกใช่ไหม” วิกานดาถามเสียงแข็ง
“วายุบอกคุณหรือคะ”
“เปล่า ฉันติดต่อเขาไม่ได้เลย หรือเพราะเธอ เขาไปบอกเลิกเธอรึยัง เธอรั้งเขาไว้ใช่ไหม เธอใช้มารยาหลอกล่อเขาใช่ไหม” วิกานดาดันมาริสาไปจนติดกับเสา แล้วทำท่าจะบีบคอเธอ
“ฉันไม่เคยคิดทำแบบนั้น ฉันไม่เคยคิดจะใช้มารยาอะไร ฉันไม่เคยคิดจะแย่งของใคร”
คำพูดของมาริสาไปกระตุ้นวิกานดาให้คิดว่ามาริสาว่าเธอ......
“วายุต้องเป็นของฉัน แกไม่มีอะไรสู้ฉันได้ จำไว้นะ” วิกานดาเอ่ยเสียงดัง
“หยุดนะ เก๋ คุณจะทำบ้าอะไร” วายุวิ่งมาจับตัวเธอไว้
“ปล่อยเก๋นะ”
“โม เป็นอะไรบ้างไหม” วายุปล่อยมือจากวิกานดา แล้วไปหามาริสา
“วา.... อย่าไปใกล้มันนะ วาเป็นของเก๋” วิกานดาผลักมาริสาจนล้ม
“วาดูแลคนของคุณให้ดีๆนะ แล้วเลิกยุ่งกับฉันเสียที” มาริสาพูดแล้วขึ้นรถขับออกไปอย่างเร็ว
“เก๋ ผมเลิกกับโมแล้ว ยังต้องการอะไรอีก”
“ประกาศให้ทุกคนรู้สิคะว่าคุณจะแต่งกับเก๋”
...
หลายวันต่อมา มาริสาก็ต้องไปงานเดินแบบอีกงานหนึ่งที่ห้าง ซึ่งเธอก็ต้องตกใจที่มีนักข่าวมารุมสัมภาษณ์อย่างมืดฟ้ามัวดิน
“มีอะไรกันคะ”
“น้องโมคะ ที่คุณวายุออกมาให้ข่าว เรื่องเป็นมายังไงคะ ทำไมอยู่ดีๆ สองคนก็เลิกกันแล้วน้องวาจะไปแต่งกับสาวไฮโซ”
มาริสาอึ้งไปสักพัก ก่อนจะตอบออกไป
“เลิกกันจริงค่ะ”
“ทำไมคะ หรือเพราะภาพก่อนหน้านี้ ผู้หญิงในภาพใช่ว่าที่เจ้าสาวของน้องวารึเปล่า”
“โมไม่ทราบค่ะ โมขอตอบในส่วนของโมว่า...โมเลิกกับวาแล้ว เพราะ...เราไม่ได้รักกันแล้ว ขอให้เข้าใจด้วยนะคะ”
“จบลงด้วยดีรึเปล่าคะ”
“ก็....ถือว่าดีค่ะ เราต่างยอมรับ”
“ตกลงใช่เรื่องมือที่สามรึเปล่าคะ”
“สำหรับโม ไม่ใช่ค่ะ โมพอใจที่จะเลิก มันคือสิ่งที่ดีที่สุด”
“แล้วน้องโมมีอะไรจะฝากไปถึงอดีตคนรักที่กำลังจะแต่งงานรึเปล่าคะ”
“เขาคงมีความสุขอยู่แล้วล่ะค่ะ คงไม่ต้องอวยพร ขอตัวนะคะ”
พอเสร็จงาน เธอก็รีบบึ่งรถออกจากห้าง แต่ด้วยความใจร้อน รถก็เกือบจะชนกับรถอีกคันที่สวนมา จนเธอต้องรีบลงไปดู
“อ้าวคุณโม สวัสดีครับ” ภูษณยิ้มทักทายเธอ เมื่อเจอกันโดยบังเอิญอีกครั้ง
“เจอกันอีกแล้วนะคะ สงสัยว่าทำไมดวงฉันจะต้องไปยุ่งกับพวกคุณบ่อยๆ”
“เออ....คุณโมครับ เราไปทานข้าวกันได้ไหมครับ”
“ทำไมเหรอคะ” เธอเอ่ยอย่างไม่เป็นมิตร
“เรื่องยัยเก๋ ผมอยากคุยกับคุณ”
...
บรรยากาศการทานอาหารเป็นไปอย่างเย็นชา มาริสาไม่แม้ แต่จะมองหน้าเขาเลย
“เออ....คุณโมครับ ผมไม่รู้มาก่อนเลย เรื่องที่ยัยเก๋จะแต่งงานกับ...แฟนคุณ”
“อดีตแฟนค่ะ”
“นั่นล่ะครับ ผมงงไปหมดเลย”
“ฉันก็งงไม่ต่างจากคุณเท่าไหร่หรอกค่ะ”
“ว่าไงนะครับ”
“คุณไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ ยังไงก็ไม่เกี่ยวกันนี่นา”
“คุณหมายความว่า....เรื่องของเราสองคน ไม่เกี่ยวกับเรื่องของยัยเก๋กับนายวายุ” ภูษณทำน้ำเสียงดีใจ
“เรื่องของเรา อะไรคะ”
“ก็....การที่เรา....จะทำความรู้จักกัน”
“พูดอะไรของคุณคะ”
“ผมรู้ว่ามันเร็วไป แต่ผม...ชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแล้ว ให้โอกาสผมนะครับ”
มาริสารู้สึกอยากถอยห่างจากเขาไปให้ไกล ยิ่งรู้ว่าเขาเป็นพี่ชายของวิกานดา แต่แล้วอีกความคิดก็ผุดขึ้นมาในหัวเธอ ความคิดร้ายๆที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว
“ค่ะ ฉันก็อยากจะลองทำความรู้จักกับคนดีๆอย่างคุณเหมือนกัน” มาริสาแอบยิ้มในใจกับแผนการของเธอ
...
ความคิดเห็น