หัวใจ...ซ่อนรัก

ลำดับตอนที่ #1 : เกลียดแรกพบ

ใจกลางกรุงยามค่ำคืน ผู้คนมากมายยังคงใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานตามสถานบันเทิงต่างๆเช่นเดียวกับภานุที่ถูกเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัยชวนมาสังสรรค์ด้วย

อีกด้านของผับ โชษิตาหรือน้ำหอม สาวสวยในชุดเซ็กซี่ กำลังเต้นไปตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน เธอเดินผ่านไปตรงไหน ก็ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เหลียวมองเธอกันทุกคน ไม่เว้นแม้แต่กลุ่มของภานุด้วย

ขณะที่เธอเต้นไปเรื่อยๆนั้นเอง ก็มีมือปริศนามาจับที่ก้นของเธอ เมื่อเธอหันมองหาผู้ที่ทำก็เห็นภานุอยู่ตรงหน้าพอดี จึงเข้าใจไปว่าเขาเป็นคนทำ

“นายมาจับก้นฉันทำไม” เธอหันไปถามเสียงดังจนคนมองทั้งผับ

“ผมไม่ได้ทำนะครับ” เขารีบปฏิเสธอย่างงงๆ

“ไม่ได้ทำเหรอ ผู้ร้ายปากแข็ง รีบขอโทษฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ”

“ก็บอกว่าไม่ได้ทำไง ทำไมผมต้องขอโทษด้วย” เขาโต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้เพราะเธอไม่ยอมฟังคำอธิบายใดๆ

“อีตาบ้า” เธอชี้หน้าเขาแล้วแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นด้วยความโมโห

โชษิตาเดินมาแถวหน้าห้องน้ำแล้วกดโทรศัพท์หาพลภัทรแฟนหนุ่มที่ยังไม่มาเสียที

“พลคะ คุณอยู่ไหนแล้ว น้ำหอมรอนานแล้วนะ เมื่อกี๊เจอโรคจิตด้วย”

“แล้วเป็นอะไรรึเปล่า มันทำอะไร” ชายหนุ่มถามอย่างเป็นห่วง

“เรื่องนั้นช่างเถอะค่ะ ตกลงอีกนานไหมคะกว่าพลจะมาถึง”

“ผมขอโทษนะ แต่ผมคงไปไม่ได้แล้ว งานผมยุ่งจริงๆ”

“งาน อะไรก็งานเหรอคะ บอกมาตรงๆดีกว่า คุณแอบคบกับผู้หญิงอื่นใช่ไหม”

“ให้ผมสาบานที่ไหนก็ได้ว่าผมไม่ได้คบกับผู้หญิงคนไหนนอกจากน้ำหอมเลย”

“ก็ได้ค่ะ แต่หวังว่านัดคราวหน้า คุณจะไม่เบี้ยวอีกนะ แค่นี้นะคะ”

เธอกดวางสายแล้วจะเดินออกจากผับ แต่ก็เห็นศุภคุณหรือแซม หนุ่มเพลย์บอยไฮโซที่เธอเคยหลงผิดคบด้วยอยู่พักหนึ่งกำลังเดินเข้ามา เพราะไม่อยากให้เขาเห็น เธอจึงถอยมาหลบอยู่หน้าห้องน้ำ แต่เขาก็เดินมาทางนี้อีก เธอหันซ้ายหันขวาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินมาเข้าห้องน้ำ จึงดึงเขามาบังตัวเธอเอาไว้ แต่พอมองหน้าก็จำได้ว่าเป็นชายหนุ่มที่เพิ่งมีเรื่องกันเมื่อครู่

“อะไรอีก ผมจะเข้าห้องน้ำ”

“ฉันขอร้อง เงียบๆก่อนได้ไหม”

โชษิตามองไปก็เห็นอดีตแฟนใกล้เข้ามาอีก เธอตัดสินใจโอบคอภานุมาชิดกับเธอ แต่เขาเสียหลักจนปากชนกัน เธอจึงรีบดันหน้าเขาออกทันที

“โอ๊ย ผมเจ็บนะ”

“แล้วนายมาจูบฉันทำไม”

“ผมสะดุด คุณนั่นแหละดึงผมไปจูบก่อน”

“ฉันกำลังหลบคนเลยให้นายมาช่วยยืนบัง แต่นาย...”

โชษิตายังไม่ทันเดินไปไหน ศุภคุณก็เข้ามาทักพอดี แถมยังดึงแขนเธอไว้ไม่ให้ไปไหน

“ไม่เจอกันนานเลยนะ ดีใจจังที่ได้เจอน้ำหอมที่นี่ แซมกำลังเหงาอยู่เลย” เขาแสดงท่าทีเจ้าชู้ออกมา แต่เธอไม่หลงคารมเขาอีกแล้ว เพราะเธอรู้ธาตุแท้ของเขาดี

“ฉันไม่ว่างคุยด้วย กำลังอารมณ์ไม่ดี” เธอตอกกลับไปอย่างเจ็บแสบ

“พูดกับแฟนเก่าแบบนี้ได้ไง ไม่น่ารักเลย”

ชายหนุ่มจับแขนเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน

“ผมว่าคุณปล่อยแขนเค้าดีกว่านะครับ” ภานุที่ยังไม่ไปไหนเอ่ยลอยๆขึ้นมา

“ยุ่งอะไรด้วย”

ภานุโดนชกเข้าเต็มหน้า เขาจึงโต้กลับจนอีกฝ่ายล้มลงกับกับพื้น ศุภคุณรู้ว่าคงสู้คนตรงหน้าไม่ได้ จึงยอมเดินออกไปจากตรงนั้น หญิงสาวมองตามเขาไปอย่างสะใจ แล้วหันมาสบตากับผู้ที่ช่วยเธอ ภานุคิดว่าเธอคงเอ่ยขอบคุณเขาแต่ไม่เลย เธอทำท่าจะออกไปจากผับ เขารีบมายืนขวางไว้

“มาขวางทำไม”

“ไม่คิดจะขอบคุณผมบ้างเหรอ”

“ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วยสักหน่อย”

หญิงสาวเดินเชิดออกจากผับไป เขาได้แต่หันมองตามแล้วบ่นพึมพำกับตัวเอง

“หน้าตาท่าทางก็ดี ขอบคุณสักคำไม่เป็นรึไง”

...

อีกมุมของผับ อวัสดาน้องสาวของภานุเพิ่งจะเข้ามา เธอแอบหนีพี่ชายมาเที่ยวกับแฟนหนุ่ม โดยไม่รู้เลยว่าพี่ชายก็มาที่ร้านนี้ด้วย

“เป็นไงบ้างดา สนุกไหม” ธิษณินหรือแทนเอ่ยถามแฟนสาว

“ดาไม่ค่อยชอบเลยค่ะ เพลงก็ดัง มีกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่อีก รู้สึกปวดหัวจัง”

“เอาน่า ถือว่ามาเปิดหูเปิดตาไง เรียนจบมหาลัยแล้ว ต้องรู้จักเข้าสังคมบ้าง”

อวัสดากระดกแก้วน้ำส้มเข้าปากอย่างไม่มีความสุขนัก

“ดา เราไปเต้นกันนะ” แฟนหนุ่มเอ่ยชวนเธอ

“ไม่ดีกว่าค่ะ ดาอยากนั่งเฉยๆ”

“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวแทนกลับมานะ”

ธิษณินออกไปเต้นอย่างมีความสุข จนลืมแฟนสาวไปชั่วคราว ในขณะเดียวกันศุภคุณยังคงเดินล่าหาเหยื่อสาวไปนอนร่วมเตียงกับเขาคืนนี้ จนมาเจออวัสดาที่นั่งอยู่คนเดียว ก็ปรี่เข้าไปทันที

“มาคนเดียวหรือครับ” ชายหนุ่มเข้ามาถามเธอ

“มากับแฟนค่ะ” อวัสดาพยายามจะลุกเดินหนี แต่เขาดึงมือเธอไว้

“ไหนล่ะแฟน”

“อย่ามายุ่งนะ ปล่อย” เธอเอามืออีกข้างมาแกะมือเขาออก จนเล็บไปข่วนเป็นรอยแผล ทำให้ศุภคุณโกรธมาก

“เล่นตัวนักนะ” เขาผลักจนเธอล้มลงไปกับพื้น

“เฮ้ย ทำอะไร” ธิษณินเห็นเข้ารีบเดินมาพยุงเธอขึ้นมา แล้วหันมาเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย

“นี่เหรอแฟน คิดผิดคิดใหม่ได้นะน้อง”

แล้วการต่อยกันก็เกิดขึ้น ทุกอย่างวุ่นวายไปหมด จน....

“โอ๊ย” ธิษณินร้องขึ้น เมื่อโดนอีกฝ่ายควักมีดมาจ้วงแทง แล้วศุภคุณก็อาศัยจังหวะชุลมุนหลบหนีไป

ในตอนนั้นคนทั้งร้านต่างมามุงดูรวมทั้งภานุ ที่ตกใจมากเมื่อมาเห็นน้องสาวอยู่ที่นี่แถมยังเกิดเรื่องขึ้นอีกด้วย

“ดาหนีมาเที่ยวเหรอ”

“พี่...พี่นุ” อวัสดาหน้าซีดเผือดที่มาเจอพี่ชายในสถานการณ์แบบนี้

...

โชษิตายังไม่ทันขับรถกลับถึงบ้านก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าน้องชายโดนแทงเข้าโรงพยาบาล ธิษณินเป็นน้องชายของเธอนั่นเอง เมื่อเธอรู้ข่าวก็รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลทันที

หลังจากรู้ว่าน้องชายเย็บแผลเสร็จ และถูกส่งตัวเข้าห้องพักแล้ว เธอก็รีบขึ้นลิฟต์ไปทันที

คงเป็นเพราะนี่เป็นเวลาดึกมากแล้ว จึงทำให้ลิฟต์มีเพียงเธอคนเดียว เธอต้องพยายามระงับอาการกลัวผีขั้นรุนแรงเอาไว้

ในที่สุดลิฟต์ก็มาถึง ณ ชั้นที่เธอต้องการ เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ถึงเสียที แต่เมื่อลิฟต์เปิด เธอกำลังจะก้าวออกมา ก็เจอกับคนที่โผล่มาจากด้านข้าง เธอเข้าใจไปว่าเป็นผี จึงถอยกรูดไปติดผนังแล้วหลับตากรีดร้องสุดเสียง

“คุณครับ ผมเป็นคนนะ ไม่ใช่ผี ไม่ใช่ผู้ร้ายด้วย” เขาบอกกับเธอ

โชษิตาตั้งสติได้จึงกล้าลืมตา แต่ก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาเพราะเริ่มอาย เธอจะเดินออกมาทางซ้าย เขาก็เดินมาทางซ้าย พอเธอจะไปทางขวา เขาก็ดันจะเข้ามาตรงกับเธออีก จนหญิงสาวเริ่มอารมณ์เสีย และเงยหน้าขึ้นไปตำหนิ

“คุณคะ ช่วยหลบหน่อยสิคะ อ๊าย นายอีกแล้ว” โชษิตาตกใจที่เขาก็คือภานุนั่นเอง

เขาไม่อยากต่อปากต่อคำกับเธออีกจึงยอมหลีกทางให้ เธอก้าวย่างออกจากลิฟต์ แต่...

“ว๊าย” เธอร้องลั่น เมื่อส้นรองเท้าของเธอไปเกี่ยวกับร่องลิฟต์ จนล้มลง กระเป๋าหล่น แล้วของในนั้นก็กระจายเต็มพื้น เธอเงยหน้ามองชายหนุ่ม ที่ดูท่าไม่ได้สนใจเธอเลย

“ไม่คิดจะช่วยฉันเลยรึไง” โชษิตาถามอย่างไม่พอใจ

“ทำไมผมต้องช่วยด้วยล่ะ คุณไม่ได้ขอให้ผมช่วยสักหน่อย” เขาทำหน้าตาย ซึ่งกวนประสาทหญิงสาวได้เป็นอย่างดี

“ก็ดี...” เธอพึมพำ แล้วลุกขึ้นมาเก็บของที่เกลื่อนเต็มพื้น พอเงยหน้าขึ้นมากะจะด่าเขาต่อ ภานุก็ลงลิฟต์ไปเสียแล้ว

เธอสะกดกลั้นอารมณ์โกรธแล้วรีบไปยังห้องตามที่พยาบาลบอก เธอเปิดประตูเข้าไปก็พบหญิงสาวยืนอยู่ข้างเตียงของน้องชาย

“เธอเป็นใคร ทำไมมาอยู่กับน้องชายฉัน”

“สวัสดีค่ะ หนูชื่อดาค่ะ เป็น...แฟนของแทน คุณคงเป็นพี่สาวของแทนใช่ไหมคะ” อวัสดายกมือไหว้เธอ

“แฟนเหรอ” โชษิตาพูดด้วยเสียงหยิ่งๆ

ในตอนนั้นธิษณินก็ฟื้นขึ้นมา แล้วมองไปรอบๆ

“ดา....ดาไม่เป็นไรนะ” เขาเอ่ยถามแฟนสาว

“ค่ะ ดาไม่เป็นอะไร แทนเจ็บมากรึเปล่า” อวัสดาถามขึ้นอย่างห่วงใย

“ไม่หรอก แค่ดาไม่เป็นอะไร ผมก็สบายใจ”

“นี่ไม่คิดจะทักฉันบ้างเลยเหรอ” โชษิตาถามขึ้นอย่างหมั่นไส้

“อ้าวพี่น้ำหอม มาได้ไงครับ”

“พยาบาลโทรไปบอกให้มาดูน้องชายอวดดีปกป้องผู้หญิง เป็นไงเกือบตายแล้วไหมล่ะ”

“เพื่อปกป้องดา เจ็บแค่นี้เรื่องเล็กครับ” เขาพูดแล้วหันไปสบตาหวานซึ่งกับแฟนสาว

“หวังว่าแฟนคนนี้จะไม่ได้มาเกาะแกหวังรวยทางลัดแบบคนก่อนๆอีกนะ” โชษิตาแสดงความไม่ชอบออกมาชัดเจน

“โธ่พี่ ผมไม่หลงผิดไปคบกับผู้หญิงพวกนั้นอีกหรอก ผมยืนยันได้ว่าดาไม่ใช่แบบนั้น”

“ประมาทได้ที่ไหนกัน แกตามไม่ทันมารยาหญิงหรอกนะนายแทน”

อวัสดาอยากตอบโต้พี่สาวแฟนที่มาดูถูกเธอ แต่เพราะเกรงใจธิษณินจึงต้องอดทนไว้ ในตอนนั้นเอง ภานุที่ลงไปหาของกินข้างล่างก็กลับเข้ามาพอดี

“นายอีกแล้ว เข้ามาทำไมเนี่ย จะตามมาหาเรื่องฉันอีกใช่ไหม” โชษิตายิ่งอารมณ์เสียหนักที่มาเจอเขาอีก

“ผมต่างหากที่ต้องถามว่าคุณมาทำอะไรที่นี่”

“พี่นุเป็นพี่ชายของดาเองครับ ส่วนนี่พี่น้ำหอม พี่สาวของผม” ธิษณินแนะนำให้ทั้งคู่หายงง

“อ๋อ น้องสาวนายนี่เอง สั่งสอนให้ดีด้วยนะว่าอย่าหวังรวยทางลัด”

“น้องผมไม่ทำตัวแบบนั้นแน่ คุณต่างหากที่ต้องสั่งสอนน้อง นายแทนโกหกผมบอกว่าจะพายัยดามางานวันเกิดพ่อ แต่แอบพาน้องผมมาเที่ยวผับ ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน ยังไม่รู้ว่าจะพาไปไหนต่อไหนอีก” ภานุโต้กลับอย่างไม่ยอม

...