คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ภาพบาดใจ
Milk Part :
แค่สบตา ใจฉันก็ลอยไปหาเขาแล้ว ผู้ชายคนนี้คนที่กำลังเดินเข้าไปทักเนย สองคนนี้รู้จักกันหรือเนี่ย
การสอนดำเนินต่อไปเรื่อยๆ คาบแล้วคาบเล่า แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไรเลย นอกจากมองโจ...
“ส่งบีกเกอร์ให้หน่อยครับ” เสียงนุ่มๆดูเท่ๆของเขากำลังพูดกับฉัน
“เออ..อะไรนะคะ” ฉันถามซ้ำ เพราะมัวแต่สนใจน้ำเสียง
“อ่ะนี่” เนยหยิบบีกเกอร์ยื่นให้เขาแทน
“ขอบคุณครับ” โจยิ้มกว้างให้เนยแล้วหันไปทำการทดลองวิชาเคมีต่อ
“ยัยเนย เขาบอกฉันนะ” ฉันบอกกับเนย
“แหมก็เธอเหม่ออยู่ได้ เป็นอะไรฮะ” เนยถามฉัน
“ฉันถามเธอหน่อยสิ” ฉันแอบถามเบาๆ
“อะไรเหรอมิลค์”
“เธอรู้จักโจเขามานานแล้วเหรอ”
“เพื่อนตอนประถมน่ะ”
“จริงหรอ เขาแอบชอบเธอรึเปล่า”
“คงไม่มั้ง”
“งั้นก็ดี ฉันชอบเขาอ่า เธอช่วยหน่อยนะ”
“ฉันไม่ยุ่งดีกว่า เธอจัดการเองเหอะ” เนยยิ้มแหยๆให้ฉัน แล้วแกล้งหันไปสนใจการทดลอง
ฉันแอบงอนนะเนี่ย หรือยัยเนยคิดจะกั๊กไว้เอง มีพี่เติ้ลคนนึงแล้วนะ เชอะ
...
ฉันยังคงอารมณ์ไม่ดีจนกระทั่งออดบอกเวลาพักดังขึ้น ดีละ ฉันจะชวนโจไปทานข้าวด้วยกัน...
“โจไป..”
“เนย ไปทานข้าวด้วยกันมั้ย” โจวิ่งเข้าไปถามเนย ก่อนที่ฉันจะทันได้ชวนเขา
“เอ่อคือ...” เนยท่าทางอ้ำอึ้ง
“ไปเถอะ ฉันหิวแล้ว” เขาไม่ฟังพูดของเนย กลับดึงแขนเธอออกจากห้องไป
ฉันรีบวิ่งตามสองคนนั่นไป พอมาถึงเชิงบันไดก็เจอกับ...
“เนย จะไปไหนน่ะ” เสียงพี่เติ้ลนั่นเอง ไชโย พี่เติ้ลมาเอายัยเนยออกไปเลย
“ผมกำลังจะพาเนยไปทานข้าวครับ”
“เนยเป็นแฟนฉัน เนยต้องไปกับฉัน” พี่เติ้ลท่าทางโมโหหึง
“ผมเป็นเพื่อนเนยตั้งแต่ประถมนะครับ” โจยังคงจับแขนเนยเอาไว้
“โอ๊ย พอค่ะ ทั้งพี่เติ้ลแล้วก็โจ” เนยร้องออกมา เมื่อโดนทั้งสองคนทำเหมือนเล่นชักเย่อ
“เนยจะไปกับใคร” ทั้งสองคนประสานเสียงออกมาพร้อมกัน
“คือ...เนยจะไปกับพี่เติ้ลค่ะ โทษทีนะโจ” เนยพูดออกมา กรี๊ด...เพื่อนรัก
“งั้นก็ไปกัน” พี่เติ้ลพาเนยเดินลงบันไดไปสองคน
“โจ ไป...” ฉันกำลังจะชวนเขาอิีกครั้ง แต่เขาก็เดินเซ็งๆผ่านฉันไป เฮ้อ ฉันก็เซ็งเหมือนกัน
...
ทำไมเขาไม่สนใจฉันเลยสักนิดล่ะ ฉันว่าฉันสวยกว่ายัยเนยตั้งเยอะ ฉันมานั่งซึมหลบมุมอยู่หลังตึก 1 ตรงนี้เป็นมุมสบายๆที่ฉันชอบมานั่งพัก
“เป็นไรไป” เสียงกวนๆดังขึ้น นายบอมบ์เจ้าเก่านั่นเอง
“ยุ่ง”
“อุตส่าห์พูดด้วยดีๆ” เขามานั่งข้างๆฉัน ฉันรีบเขยิบหนี
“ฉันขอตัว” ฉันลุกขึ้นยืน
“เดี๋ยวสิ เธอรังเกียจฉันนักรึไง”
“ถ้านายไม่พูดมากปากมอม ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก”
“ฉันจะพยายาม”
“ก็ดี”
“แล้วบอกมาได้รึยังว่าเป็นอะไร มานั่งอยู่คนเดียว”
“ทำไมต้องบอก”
“เผื่อจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นไง” เขายิ้มให้ฉัน ดูเขาเปลี่ยนไปมากทีเดียว ไม่ปากห.มาเหมือนตอนแรกๆ
“ฉันชอบผู้ชายคนนึง” ฉันตัดสินใจระบายให้เขาฟัง
“ใช่ฉันรึเปล่า”
“ไม่ใช่ นายอย่าพึ่งขัดได้มั้ย”
“อืม”
“เขาพึ่งย้ายมาน่ะ เป็นเพื่อนเก่ายัยเนย แล้วก็ทำท่าว่าจะชอบยัยเนยด้วย”
“รู้ได้ไง”
“ไม่รู้สิ แต่เขาก็ดูไม่สนใจฉันเลย ทั้งที่ฉันพยายามชวนคุย”
“หมดหวังง่ายจัง ยอมแพ้แล้วหรอ”
“ก็จริงของนาย ฉันจะถอดใจอะไรง่ายๆ ขอบใจนะที่เตือน” ฉันยิ้มนิดๆให้นายบอมบ์ เออ เขาก็เป็นที่ปรึกษาที่ดีได้เหมือนกันนะเนี่ย
“ฉันเองก็จะไม่ถอดใจเหมือนกัน” เขาหันมาทำหน้าตาเจ้าเล่ห์
“เรื่องอะไร”
“ก็เรื่อง...จีบเธอไง” เขาพูดจบก็รีบลุกออกไปเลย อะไรนะ เขาแกล้งพูดเล่นอีกรึเปล่าเนี่ย
...
ความคิดเห็น