ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>ชุลมุน...วุ่นรัก<<[BuSy LoVe]

    ลำดับตอนที่ #8 : ความลับของปานแดง

    • อัปเดตล่าสุด 4 ส.ค. 66


    Title Part :

    ผมเห็นเนยกำลังดูอัลบั้มรูปของผมอยู่ หวังว่าเธอจะไม่เห็นรูปนั้นนะ ผมอาย

    “เอ่อ พี่เติ้ล” เธอทำท่าทางตกใจ และลนลาน

    “เป็นไรไป ตอนเด็กพี่น่ารักล่ะสิ 555” ผมถามเธอเล่นๆ

    “คือ..” เธอมองจ้องผมแปลกๆ

    “มีอะไรรึเปล่า”

    “ไม่มีนี่คะ” เธอส่ายหน้าดิกๆ


    “แต่เนยมองพี่แปลกๆ”

    “ไม่มีจริงๆค่ะ”

    เนยมือสั่น จนอัลบั้มรูปหล่นพื้น รูปที่ผมหันก้นโชว์ปานนั่น ก็เปิดออกมาพอดี

    “เธอเห็นปานนั่นแล้วสิ จะเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังรึเปล่า”


    “ไม่ค่ะ เนยไม่มีทางบอก” เธอพูดหนักแน่น


    “เอาเถอะ อยากเล่าก็เล่า ฉันไม่คิดมากหรอก ตอนเด็กๆฉันโดนเพื่อนล้อประจำ”


    เนยยังไม่ทันพูดอะไรต่อ มือถือผมก็ดังขึ้นซะก่อน เป็นสายจากแอน จะโทรมาทำไมอีกนะ


    “มีอะไรอีก” ผมถามแอน

    “ฮัลโหลเติ้ล แอนขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย”

    “ก็มีอะไรล่ะ”

    “ทำไมทำเสียงแบบนั้นล่ะคะ เย็นชาจัง”

    “ถ้าไม่มีฉันจะวาง”

    “มีสิคะมีๆ”

    “ก็พูดสิครับ”

    “คือ..แอนขอโทษนะ”

    “แค่นี้ใช่มั้ย”

    “แอนรู้แล้ว ว่าแอนรักเติ้ลที่สุด แอนเลิกกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว แอนขอ...”

    “ขอโอกาสคบกันอีก...หรอ” ผมชิงพูดก่อนที่เธอจะพูดคำแบบนั้นออกมา

    “เติ้ลก็คิดเหมือนกันใช่มั้ย ในเมื่อเรายังรักกัน กลับมาเป็นแฟนกันเถอะนะ”

    “ไม่”

    “ทำไมล่ะ”

    “ไม่ก็คือไม่ ฉันเจ็บแล้วจำ เลิกคิดซะเถอะ” ผมพูดจบก็ปิดมือถือ

     

    “พี่เติ้ลอย่าคิดมากนะคะ สักวันเราจะเจอความรักดีๆค่ะ”

    ยัยนี่ช่างมองความรักสวยงามจริงๆ ผมจะอดดีใจไม่ได้เลย ถ้ามีแฟนดีมีความคิดเหมือนยัยนี่ ผมจะได้เจอมั้ยนะคนๆนั้น

    “ขอบคุณนะ” ผมลูบหัวเนยอย่างเอ็นดู

    “เออ...ค่ะ” เธอทำหน้าเหมือนเขินผม ผมจะคิดซะว่ายัยนี่เป็นน้องสาวของผมคนนึงแล้วกันนะ...

    ...

    Noey Part :

    ฉันอึ้งกับการที่รู้ว่า พี่เติ้ลเป็นเนื้อคู่ของฉันจริงๆ คนที่มีปานแดงรูปหัวใจ..ที่ก้น แถมเขายังลูบหัวฉันด้วยน่ะสิ จะมีโอกาสที่ฉันจะได้เป็นแฟนกับพี่เขาจริงๆมั้ยนะ

    “สวัสดีจ้ะ นักเรียนทุกคน” อาจารย์พูดทักทายนักเรียนในชั่วโมงโฮมรูม ดึงฉันให้ตื่นจากความคิดเพ้อเจ้อ

    “วันนี้ครูมีข่าวมาบอกจ้ะ คือ..เราจะมีนักเรียนชายมาใหม่”

    ทันทีที่อาจารย์เอ่ยจบ พวกสาวๆก็เริ่มจับกลุ่มซุบซิบ แต่ฉันไม่สนใจหรอก เพราะฉันชอบแต่พี่เติ้ล 555

    “เชิญเลยจ้ะ จตุเทพ” ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาอย่างเท่ โลกกลมชะมัด คือ โจนั่นเอง

    “เนยๆดูสิ เขาหล่อจัง สเป๊กฉันเลยนะ” มิลค์สะกิดบอกฉัน

    “ผมจตุเทพ พิทักษ์ภักดีครับ ฝากตัวด้วยนะครับ เอ่อ ลืมบอก ผมชื่อเล่นชื่อโจครับ”

    “เธอไปนั่งข้างๆ เนมิกาแล้วกันนะ เนมิกาดูแลเพื่อนด้วยล่ะ” อาจารย์ให้เขามานั่งกับฉัน บังเอิญอีกแล้วสิ

    “อ้าว เนย เจอกันอีกแล้ว” เขายิ้มหวาน ขณะที่เพื่อนสาวทั้งห้องมองมาที่ฉัน

    ...

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×