คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : โลกแห่งความฝันของอิโอ
ความเดิมตอนที่แล้ว
เดฟและไรอาต้องพบกับกลุ่มผีเสื้อปิศาจกลุ่มใหญ่ แต่ไรอาสามารถผ่านออกไปได้โดยไม่ต้องสู้แต่เดฟเอริคและเอ็ดต้องสู้ให้ชนะเท่านั้น
_____________________________________
“เดฟ แล้วเราจะสู้กับพวกมันยังไงล่ะ”เอ็ดถาม
“ไม่รู้”เดฟตอบง่าย ๆ “มีแต่ต้องลองเท่านั้น ผีเสื้อปีศาจจะมีพลังไปตามเวทย์ของผู้สร้างเพราฉะนั้น ก็ต้องลองดูว่ามันมีพลังอะไร และค่อยหาวิธีรับมือ”
เดฟพูดจบก็ใช้แขนอันทรงพลังทั้งสองข้าง เหวี่ยงเอริคและเอ็ด ขึ้นไปบนอากาศ พร้อมกับทำปากขมุบขมิบท่องอะไรบางอย่าง แล้วฟองน้ำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ หุ้มเอริคและเอ็ดเอาไว้
“เดฟ ปล่อยพวกเรานะ จะทำอะไรน่ะ”เอริคโวยวาย
“อยู่ในนั้นไปก่อนแล้วกัน นั่นคือเวทย์ของไรอา สามารถป้องกันพลังทุกอย่างได้”เดฟตอบกลับ
“เอริค ทำตอมที่เดฟบอกเถอะ ไปเป็นไรหรอก”เอ็ดปลอบเพื่อนชายที่แสงอาการไม่พอใจด้วยเหตุใด้ไม่ทราบ
เดฟประกบมือทั้งสองเข้าด้วยกันพร้อมกับร่ายเวทย์บางอย่าง แล้วแยกมือออกจากกัน ในขณะที่แยกออกมานั้น ก็มีเส้นสีเงินบางๆ ยืดตามออกมาด้วย เส้นสีเงินนั้นมีลิ่มน้ำแข็งแหลม ๆ ติดอยู่เป็นระยะ ๆ มังกรสีเงินยืดเส้นนั้นออกจากยาวพอที่รัดรอบตัวเขาได้ประมาณสามรอบ เดฟม้วนเส้นสีเงินนั้นให้เป็นวงกลมและสวมลงบนร่างของตน
เดฟหดคอลงยกแขนขึ้นตั้งการ์ดเป็นรูปกากบาทบริเวณใบหน้า งอขา ม้วนหาง จากนั้นมังกรตะโกนลั่นในทันทีทันที
“เวทย์น้ำแข็ง ไอซ์เซิ่ลสเปียร์!!!” สิ้นเสียงเข้ม ๆ ของมังกรแห่งน้ำแข็ง มังกรขยายร่างของตนอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าเส้นสีเงินบางๆจะไม่มีความยืดหยุ่นเอาเสียเลย มันขาดกระจายออกเป็นชิ้นเล็ก ลิ้มน้ำแข็งที่ติดอยู่กับ เส้นสีเงินนั้น
พุ่งกระจายออกทุกทิศทุกทาง ลิ่มน้ำแข็ง พุ่งเข้าเสียบร่างของผีเสื้อปิศาจ ตายไปเป็นจำนวนมาก ส่วนอันที่พุ่งไปหาเอริคและเอ็ด เมื่อปะทะกับฟองน้ำที่หุ้มร่างของพวกเขาไว้มันก็ถึงกับสลายออกเป็นเสี่ยง ๆ
ถึงแม้จะโดนทำลายเป็นจำนวนมาก แต่ผีเสื้อปิศาจก็ยังไม่หมด กลุ่มที่เหลือเริ่มพุ่งเข้ามาหาพวกเอริค
เดฟเองก็พุ่งเข้าห้ำหั่นกับกลุ่มผีเสื้อปิศาจตัวเล็ก ๆ ถึงแม้ว่าพวกมันจะตัวเล็กแต่เมื่อรวมกันหลายตัวก็กลายเป็นรูปอะไรบางอย่างที่ดูเหมือนกับอะไรที่เป็น สายสีดำบางๆ พุ่งเข้ามาหาพวกเอริต
มังกรสีเงิน ไม่อาจที่จะต้านทานพลังของสัตว์ปิศาจเล็ก ๆ จำนวนมากได้ เขาเริ่มเหนื่อยหอบ
ปีกก็เริ่มอ่อนล้า เพียงแค่พยุงร่างกายสีเงินอันบึกบึน ให้ลอยอยู่กลางเวหาสีครามมืดครึ้มแห่งนี้ก็ถือว่า ทำสุดความสามารถแล้ว
การที่จะพาพางค์กายอันใหญ่โตนี้ให้พุ่งไปข้างหน้าและ รวดเร็วพอที่จะจัดการกับกลุ่มสัตว์ปิศาจได้นั้น ไม่สามารถเป็นไปได้เลย เหล่าผีเสื้อปิศาจ เริ่มบินขึ้นมาเหนือหัวชายหนุ่มและมังกร พวกมันโปรยผงดีดำทะมึนลงมามันสาย ด้วยความเหน็ดเหนื่อย เดฟไม่สามารถหลบไปไหนได้ แม้แต่ฟองน้ำของไรอายังไม่สามารถ ปกป้องพวกเอริคเอาไว้ได้ แต่กระนั้นผงนั้นไม่ได้ทำอันตรายแก่ผู้ได้รับเลยแม้แต่น้อย
เพียงแต่...
พวกเขาเริ่มตกไปอยู่ในภวังค์ ตาเริ่มปรือ เปลือกตาเริ่มปิด และแล้ว พวกเขาก็หมดสติไป ในทันใดนั้น
*
* ** *
** **** **
*** *** *** ***
****** ******
****** ******
*** ***
****
**
*
“เอริค เอริค เอริคไอ้ขี้เศรา ตื่นสิ”เสียงของชายผมน้ำตาลกำลังร้องเรียกเพื่อนที่หลับเป็นตาย อยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาวสนิท มีรอยเปื้อนเล็กน้อย
“มี-อา-ราย-เหรอ”ชายผมทองครางเล็กน้อยก่อนลุกขึ้นขยี้ตาและบิดขี้เกียจต้อนรับแสงอรุณตามระเบียบ
ชายหนุ่มเริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ เขากลับมาอยู่ในที่ที่เขาคุ้นเคย มันเป็นห้องที่เขาอาศัยอยู่มา 3 ปีหลังจากรับปริญญา มันเป็นห้องสีขาวที่อยู่ในบ้านเช่าหลังเล็กๆ
ที่เขาได้อาศัยอยู่ร่วมกับเอ็ดเวิร์ด ฟารอสมาตั้งแต่เรียนจบ
“นี่มันอะไรกันเหรอ เอ็ด เมื่อกี้ เรายังอยู่ในโลกมังกร ยังดูเดฟต่อสู้กับผี้เสื้ออยู่เลยนี่”ชายหนุ่มถามเพื่อนทันที
“ชั้นไม่รู้เอริค ชั้นตื่นขึ้นมาก็อยู่บนเตียงที่นี่แล้ว”เอ็ดตอบ
“แล้ว ไรอาล่ะ เดฟ ดรากูนเวิลด์ พิธีมอบพลังล่ะ ทั้งหมดเป็นความฝัน ทั้งหมดเป็น เรื่องที่เราคิดไปเอง อย่างนั้นเหรอ"เอริคตั้งข้อสันนิษฐานทันที
“ก็อาจจะให้ถ้ามันเป็น ความฝันก็แปลกมาก เพราความฝันก็คือเรื่องที่คนคนนั้น เก็บไว้คิดหรือคิดมากๆ ในแต่ละวัน”เอ็ดบอก
“อืมม์ ยังไงก็เถอะไปทำงานดีกว่านะ”เอริคชวน
“นั่นสิ แต่ชั้นว่าแปลกอย่างนึงนะเอริค”
“มีอะไรเหรอ”
“ตั้งแต่ตื่นมานะ ชั้นไม่เห็นผู้คนเลยแม้แต่คนเดียว โทรทัศน์ก็ไม่มีช่องไหนติดเลย เว้นแต่ช่องที่ฉายสารคดีสัตว์”เอ็ดตีหน้าสงสัย
“ถ้างั้นก็แปลกล่ะ อืมม์”เอริคเองก็ตีหน้าครุ่นคิดเช่นกัน
สองหนุ่มใช้เวลาในตอนเช้าถกเถียงและแลกเปลี่ยนความเห็น เกี่ยวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ มันอาจจะเป็นเรื่องเหลือเชื่อ มันอาจเป็นปาฏิหาริย์ หรือเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ ขณะที่ทั้งสองกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น ประตูห้องของพวกเขาได้เปิดออก พวกเขาทั้งสองหันขวับทันที
แปะๆ ๆ ๆ
“เยี่ยม เยี่ยมมาก เอ็ดเวิร์ด ฟารอสและ เอริค รัสคราวน์ สองใน 4 ผู้ถูกเลือกของอควอรัส ฉลาดมากน่ายกย่อง น่ายกย่อง”มังกรร่างสีดำสนิท ซ่อนอยู่ใต้เสื้อคลุมตัวโตและขาดวิ่นเดินเข้ามาในห้องพร้อมปรบมือ ยกย่องสรรสริญสองหนุ่มด้วยน้ำเสียงอันแสนสุภาพ
"แกเป็นใคร?"เอริคตั้งถามให้ผู้มาเยือน
"เป็นเกียรติ ที่ท่านผู้ถูกเลือกยอมพูดกับมังกรต่ำต้อยอย่างข้า ข้าคือ อิโอ...อิโอ แห่ง ความฝัน”มังกรแนะนำตัวด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“นายมาที่นี่ทำไม”เอ็ดเวิร์ดถามต่อ
“ช่างซักช่างถาม ใคว่คว้าหาความรู้ สมกับเป็นผู้ถูกเลือ...”
“เราไม่ต้องการคำอ้อมค้อม บอกจุดประสงค์มา”เอ็ดเวิร์ดขึ้นเสียง
“โอ๊ะ โอ๋ ใจร้อนเสียจริงนะท่าน ถ้าหากท่านต้องการอย่างนั้น ข้าก็จะรีบบอก”มังกรยังคงรักษาน้ำเสียงให้สุภาพไว้
“ก็บอกมาได้แล้ว”เอ็ดเวิร์ดเร่ง
“อย่างที่บอก ท่านคือ 2 ใน 4 ผู้ถูกเลือกแห่งอควอรัส ซึ่งเป็นพิษภัยต่อ สี่มังกรแห่งอฟอนิเต้!”มังกรเปลี่ยนน้ำเสียงไปในทันที พร้อมกับฟาดหางใส่เตียงที่เอริคนอนอยู่ เอ็ดและเอริคไหวตัวทัน ต่างฝ่ายต่างพุ่งตัวหลบไปคนละทาง
“เยี่ยมมาก แต่ไม่อาจหลบได้พ้นตลอดไปหรอกน่า”มังกรดีดนิ้ว 1 ครั้ง ผีเสื้อปิศาจกลุ่มใหญ่ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
“นั่นมันผีเสื้อในตอนนั้น รึว่าแก!เอริคตะโกน
“ถูกต้อง ฝีมือข้าเอง”น้ำเสียงของมังกรกลับมาเป็นแบบสุภาพอีกครั้ง
“แล้วเดฟ...เดฟล่ะไปอยู่ที่ไหน?”เอ็ดถามเสียงดังลั่น
“มังกรสีเงินนั่นเหรอ ข้าส่งมันกลับไปยัง อดีตที่แสนขมขื่นของมันแล้ว”มังกรตอบด้วยน้พเสียงพอใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้ให้คำตอบที่เลวร้ายแก่ผู้ถาม
“แต่พวกแกไม่ต้องสนใจหรอก เพราะอีกเดี๋ยว จะได้ไปเจอกันในนรกแล้ว
เวทย์สัตว์ป่า ปาปิยองแอร์โรว์”มังกรชี้นิ้วมาทางพวกเอริค ทันใดนั้นเหล่าผีเสื้อปิศาจ พุ่งเข้ามาหาราวกับลูกศรนับพัน ๆ ดอก พวกเขาพยายามเบี่ยงตัวหลบผีเสื้อตัวแล้วตัวเล่า แต่เมื่อเอริคไม่สามารถหลบผีเสื้อตัวหนึ่งได้ก็พบว่าปีกของมันสามารถบาดเนื้อของเขาให้เป็นแผลได้ พวกเขาชะงักไปในทันที
“เอาไงล่ะเอ็ด ขืนโดนพวกนี้เต็มๆ ศพไม่สวยแน่”เอริคขอคำปรึกษา
“ไม่รู้หลบๆ ไปก่อนเหอะน่า”เอ็ดตัดบท
“ชิท! ถ้ามีเวทย์มนต์เหมือนพวกไรอาล่ะก็”
“...เอ็ดเวิร์ด ฟารอสได้ยินรึเปล่า ”เสียงปริศนาดังขึ้น ดูเหมือนทุกคนที่อยู่ตรงนั้นจะได้ยินเสียงนั่นหมดทุกชิวิต อิโอเองก็หยุดการโจมตีไป
“...เอริค รัสคราวน์ด้วย จงฟังข้าเดี๋ยวนี้ จงตั้งสมาธิดีนึกถึงสิ่งที่พวกเจ้าอยากทำแล้วจะสมหวัง...”
“นายเป็นใคร”เอริคถาม
“...ข้าเป็นคนที่เคยพยายามจะส่งเจ้าไปยังยมโลกไงล่ะ แม่ทัพของกองพันอินทรีเงินเอริค รัคราวน์...”
“นาย... อควอรัส อควอรัสใช่มั้ย”เอริคร้อง
“อควอรัสเรอะ บ้าน่าเจ้านั่นตายไปแล้วแถมยังโดนผนึกวิญญาณไว้อีกนี่นา”อิโอพูดเสียงสั่น
“...อิโอสหายข้า สหายทรยศที่แปรพรรคไปหาสี่มังกร เจ้าคิดว่าแค่พลังของ 2 ในสี่ผู้คุมกฎจะผนึกพลังของข้าได้งั้นเหรอ ”
“ถ้ามีพลังขนาดนั้น ไม่นะ พลังถ้าสูงกว่านั้นแล้ว แกมันปิศาจชัด ๆ”
“ ดูตัวเองก่อนว่าผู้อื่นอิโอ มหาเวทย์ทำลายล้าง เดสอัลเทย์ม่า!...” ลูกพลังงานเวทย์สีทองมีสายฟ้าไหลเวียนอยู่รอบๆ ปรากฎขึ้นกลางอากาศ และพุ่งเข้าหาอิโออย่างรุนแรง มันไม่ได้ทำให้อิโอกระเด็นหรือล้มลง แต่มันซึมเข้าไปในร่างของอิโอและ...
วิ้งงงงง
แสงสว่างจ้าบาดตา ส่องออกมาจากร่างของอิโอ ตาของมนุษย์ไม่สามารถต้านความสว่างของแสงได้
เอริคและเอ็ดปิดตาลงพร้อมเอามือกันแสงไว้อีกชั้นหนึ่ง
........................................
เวลาผ่านไป 5 นาที ทั้งสองเปิดตาขึ้นอีกครั้ง พวกเขา อยู่ในโลกสีขาวโพลนว่างเปล่าและไม่มีอะไรเลย
มังกรร่างสีขาวบริสุทธิ์ มีปีกสีขาวทั้งหกห่อร่างอยู่ หน้ากากสีทองยังคงปกปิดใบหน้าไว้ ดวงตาสีน้ำเงินจ้องมาทางสองผู้ถูกเลือก
“อควอรัส อวอรัสดีใจจังที่ได้พบกันอีก”เอริคทักทาย
“นี่น่ะเหรอ เทพมังกรอควอรัสที่ มิเนร่าเล่าให้ฟัง”เอ็ดพูดค่อยๆ
“ฟารอส ได้เจอกับ มิเนร่ามาเหรอ เจ้านั่นเป็นไงบ้างล่ะ ยังสบายดีรึเปล่า”อควอรัสถามถึงทุกข์สุขของมิเนร่า
“คงจะสบายดีมั้ง แต่มังกรอะไรเข้มงวดชะมัด”เอ้ดเริ่มนินทามังกรผู้มอบพลัง
“มิเนร่าก็เป็นของเขาอย่างนั้นแหละ เอาเถอะเข้าเรื่องดีกว่า ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะยังใช้เวทย์มนต์ไม่ได้นะ”
“ใช่ เราไม่รู้วิธีใช้มันเลย”เอริคบอก
“สี่มังกรเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ถ้าพวกเจ้ายังใช้ เวทย์มนต์ไม่ได้ล่ะก็ เสียชื่อข้าอควอรัสหมดสิ เทพมังกรตัวอื่นๆ ได้ดูถูกว่าข้าเลือกคนไร้ความสามารถมาซะนั่น”
“...เข้าข้างตัวเองนี่หว่า...”สองหนุ่มคิดพร้อมกัน
“เอาล่ะยังไงซะ พวกเจ้าก็ต้องใช้เวทย์มนต์ให้ได้ อืมม์ ฝึกเวทย์มนต์ใหม่แต่ต้นก็ ต้องใช้เวลาอีกเป็นปีถ้าอย่างนั้น”อควรัสชี้สองนิ้วมาทางสองหนุ่ม ลำแสงสีแดงสองสายพุ่งออกจากนิ้วทะลุผ่านหน้าผากของทั้งสองคน
“เอาล่ะเท่านี้ก็ช่วยได้ระดับนึงนะ”
“อควอรัสท่านทำอะไรกับพวกเรา”เอริคถาม
แต่ก่อนที่อควอรัสจะตอบ เดฟก็ปรากฏกายขึ้นมาทันทีเขาเหนื่อยหอบ และเหงื่อโชกตัว เดฟก้มลงคุกเข่าทำความเคารพเทพมังกร
“ท่านอควอรัสข้าขอรับตัวพวกเขาสองคนกลับไปโลกมังกรอีกครั้งนะครับ”เดฟ พูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่
“เอาสิ แต่ให้พวกเขาไปเองนะ ราส(รัสคราวน์) ฟรอส(ฟารอส) นึกถึงสถานที่ที่ต้องการไปแล้วดีดนิ้ว 1 ครั้งนะ”อควรัสพูดจบก็หายวับไป
“เอาล่ะพวกนายสองคน ตามชั้นมา”เดฟก็หายวับไป ทิ้งทั้งสองไว้ในโลกสีขาวว่างเปล่า
“เอาไงเอากันนะ”สองหนุ่ม ดีดนิ้วคนละ 1 ครั้งจากนั้นก็หายวับไป ระหว่างนั้นทั้งสองรู้สึกเหมือน ไร้ความรู้สึกสภาพรอบๆรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนเหมือนแช่อยู่ในน้ำ ตาของพวกเขาเห็นแต่โลกสีดำ มืดและแล้วก็ออกสู่แสงสว่างมายังที่แห่งเดิมก่อนที่จะเข้าสู่อีกโลกหนึ่ง
_____________________________________
ยาวหน่อยนะครับตอนนี้ เหนื่อยจัง
คำถาม Dragon Qiuz ของคราวนี้ถามว่า อควรัสใช้เวทย์อะไรจัดการกับอิโอ
ง่ายใช่มะ รอคำตอบคราวหน้านะ
เฉลยของตอนที่แล้วคือ ผีเสื้อปิศาจเกิดจากมนต์ดำของผู้สร้างพวกนั้นนั่นเอง
ความคิดเห็น