ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The dragon crusaders

    ลำดับตอนที่ #18 : คับขัน!

    • อัปเดตล่าสุด 8 ธ.ค. 49


    ความเดิมตอนที่แล้ว
    พวกเอริคบุกเข้ามาในอฟอนิเต้อย่างลับๆได้สำเร็จ แต่ทว่ากลับวีโน่อดีตผู้คุมกฏของเฟร่ากลับโผล่หัวมาซะนี่
    _______________________________________________-

     

    "ท่านกัลวีโน่..."เดฟเรียกชื่อมังกรลูกครึ่งออกมา สายพัดที่หอบกระหน่ำยังกระหน่ำเข้ามาเรื่อยๆ มีเพียงเม็ดทรายเท่านั้นที่ ยังติดอยู่กับกำแพงเวทย์มนต์ที่ครอวทั้งเมืองไว้ไม่ให้ทรายเล็ดลอดเข้ามาได้ ทรายพวกนั้น กระหน่ำอยู่กับกำแพงเวทย์มนต์ที่ครอบคลุมอยู่ทั่วเมือง ราวกับจะพังกำแพงเหล่านั้นมาได้

    สายลมพัดแผงคอสีทองของมังกรสิงโตให้ปลิวสไวไปตามแรงลม ดวงตาสีเขียว จ้องมาทางพวกเอริค แววตาส่อความสนุกสนานที่จะได้ต่อสู้ มันโบกหางขึ้นลงเป็นจังหวะ

    "ถูกต้อง มังกรเฟร่า"มันเผยอปากขึ้นตอบ "ข้ากัลวีโน่  อดีตผุ้คุมกฎแห่งเมืองเฟร่า"

    "ผู้คุมกฎ... เหมือนกับอิโอน่ะเหรอ"เอริคถาม

    "ใช่..."ไรอาตอบ สีหน้าของเขาเริ่มไม่ดีขึ้นมาเรื่อยๆ เมื่อเอ่ยถึงอิโอ "กัลวีโน่ คือมังกรที่ หักหลังเฟร่าพร้อมกับ ท่าน... อิโอ"

    "ถูกต้องไรอา"มันตอบ และที่พวกแกที่กล้าบุกเข้ามาได้ถึงนี่....." มันยิ้ม เท้าหน้าของมันกระดิกเพียงนิดเดียวเท่านั้น

    ตูม!!!

    เหตุการณ์นี้เป็นเพียงเสี้ยววินาที กัลวีโน่ กระโดดลงมาจากหลังคาอย่างรวดเร็ว กรงเล็บของมันตะปปลงกับพื้นจนพื้นอิฐแตกกระจาย ไรอาคว้าแขนเอริค เดฟคว้าตัวเอ็ด และลูฟก็คว้าตัวเฟียเน่หลบออกมาทันเพียงแต่เฉียดฉิว

    "เราไม่มีเวลาแล้ว ไรอาส่งเอริคมานี่"ไกรฟาสตะโกนลงมาจากเหนือหัวพวกเขา ไรอาเหวี่ยงเอริคขึ้นไปตามคำขอ กริฟฟิน ใช้จงอยงับคอเสื้อของเอริคแล้วเหวี่ยงขึ้นหลังทันที เพียงแค่การสะบัดปีกอย่างรุนแรงจนเศษดินบนพื้นซึ่งอยู่ห่างจากมันราวๆ 6 เมตรยังฟุ้งกระจาย กริฟฟินพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

    "ลูฟ เอ็ด ฝากด้านนี้ด้วย"มังกรเงินโยนตัวเอ็ดไปทางลูฟ เขารับตัวเอ็ดไว้อย่างพอดิบพอดี เดฟสยายฝีกโฉบเอาตัวเฟียเน่ออกจากอ้อมแขนของลูฟอย่างรวดเร็วแล้วบินพุ่งตามกริฟฟินออกไป

    "ไม่ให้หนีหรอกน่า"กัลวีโน่ทำท่าจะกระโดดตามไปต่อ แต่ลูฟพุ่งเข้ากระแทกใส่เขาจนกระเด็นกลิ้งลงไปกับพื้นหลายตลบ

    "กัลวีโน่อย่าเพิ่งมองท่างอื่นสิ"

    "โอเค... ก็ได้"กัลวีโน่พูดพลางยัน ตัวเองให้ลุกขึ้น

    "กรร!"มันส่งเสียงคำรามลั่น หน้าต่างไม้ของบ้านแถวนั้นถึงกับสั่นกราว หินทุกก้อนเด้งโหยงขึ้นจากพื้น

    สิ้นเสียงคำรามของมัน ฝูงมังกรบินจำนวนมากบินข้ามหัวไปอย่างรวดเร็วจนรับรู้ได้ถึงลมที่พัดมาจากปีกของพวกมัน

    "เอาล่ะมาเล่นกัน"กัลวีโน่ยิ้มด้วยสีหน้าของผู้มีชัย

                                                                                         *

                                                                           *           **         *

                                                                           **        ***       **

                                                                          ***    **   **    ***

                                                                          **** **      ** ****

                                                                                    **   **

                                                                                      ***

                                                                                       **

                                                                                        * 

                                                                                          

    ทางด้านเดฟ เขารู้สึกได้ถึงจิตสังหารจำนวนมากจากทางด้านหลัง และภาพที่เขาเห็นเมื่อหันหลังไปก็คือ ฝูงมังกรบินจำนวนมากที่บินตามมาติดๆ จำนวนมากมายจนดูเหมือนฝูงผึ้งฝูงมหึมา

    "โถ่เว้ย มาจากไหนกันเยอะแยะวะ"

    "ไอ้มังกรบ้านั่นคงเรียกมา คำรามซะลั่นเมืองแบบนั้น"กริฟฟินตอบ มันเริ่มเร่งความเร็วขึ้นอีกจนเอริคต้องเปลี่ยนจากเกาะเป็นกอดคอมันไว้แน่น แต่ถึงจะเร่งความเร็วขึ้นฝูงมังกรบินก็ยังไม่ได้ทิ้งห่างออกไปเลยมันเร่งความเร็วตามมาติดๆ

    "อีแบบนี้ ต้องสู้กับพวกมันแหงๆ"พูดจบเดฟโยนเฟียเน่ไปทางหลังกริฟฟิน แต่เดฟไม่แม่นเอาซะเลย เอริคเอื้อมแขนออกไปคว้าเธอไว้ได้อย่างหวุดหวิด เมื่อเห็นว่าเฟียเน่อยู่บนหลังกริฟฟินแล้ว

    เขาเปลี่ยนทิศทางเป็นประจันหน้ากับฝูงมังกรบินทันที กริฟฟินไม่สนใจมันบินต่อไปข้างหน้าเรื่อย ๆ

    เดฟประกบสองมือเข้าด้วยกัน แล้วค่อยๆแยกมือออก เส้นด้ายสีฟ้าใสยืดติดออกมาด้วย บนเส้นด้านสีฟ้าที่ยืดออกมาจากมือของเดฟ มีมีดน้ำแข็งลักษณะคล้ายสัญลักษณ์ข้าวหลามตัดบนไพ่ติดอยู่เป็นระยะๆ ทุก 5 ซม. เดฟยืดด้ายออกมาความยาวขนาดพันรอบตัวเขาได้ 5 รอบ นับว่ายาวกว่ารอบที่แล้วที่เขาสู้กับ ฝูงผีเสื้อของอิโอ เขาพันด้ายเข้ารอบตัวอย่างเชี่ยวชาญพร้อมกับหดแขนหดขาและตะโกนด้วยเสียนงอันดังสนั่น

    "เวทย์น้ำแข็ง ไอซ์เซิ่ลสเปียร์" เขาสะบัดมือเท้าออกไปเต็มเหยียด มีดน้ำแข็งนับ ร้อยๆเล่มพุ่งเข้าหาฝูงมังกรบิน ร่างสีดำจำนวนมาก ร่วงลงสู้พื้นเป็นใบไม้ร่วง แต่ก็ไม่ได้ทำให้จำนวนลดลงมากนัก  ฝูงมังกรบินอยู่ห่างจากเดฟแค่ 500 เมตร เท่านั้น ความเร็วของมันอีก 30วินาทีคงมาถึงตัวเดฟแล้ว

    "โถ่เว้ย ลงอีแบบนี้ต้องลงมือลงแรงกันหนักหน่อยล่ะ" เดฟใช้หนามบนไหล่แทงนิ้วตัวเอง เลือดสีน้ำเงินไหลทะลักออกมาจากรอยแผล เขาสะบัดเลือดออกเป็นอักขระรูปร่างประหลาดแต่เขาคงรู้ความหมาย เลือดของเดฟลอยค้างอยู่บนอากาศโดยไม่ร่วงสู่พื้นและยังคงรูปร่างของอักขระนั้นไว้  อีก 400เมตรที่มังกรบินจะมาถึงตัวเขาแล้ว

    เดฟ ประนมมือเข้าด้วยกัน เขาหลับตาลง ออร่าสีเงินเริ่มลอยออกมาจากตัวเขาช้า ๆ

    มังกรบินใกล้เขาเข้ามาเรื่อยๆ พวกมันอ้าปากกว้างหวังจะงับเดฟกันตัวละคำสองคำ

    อีกประมาน 350 เมตร

    300 เมตร

    200 เมตร

    150 เมตร

    100 เมตร

    50เมตร 

    25เมตร....

    10 เมตร...

    เดฟลืมตาขึ้นออร่าสีเงินรวมเข้ามาที่อักขระประหลาด มังกรบินอยู่ตรงหน้าเขาเพียง 6 เมตร

    "คาถาอัญเชิญสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ 'เขี้ยวล่า อสรพิษ'"

                                                                                         *

                                                                           *           **         *

                                                                           **        ***       **

                                                                          ***    **   **    ***

                                                                          **** **      ** ****

                                                                                    **   **

                                                                                      ***

                                                                                       **

                                                                                        * 

    "ป่านนี้ พวกที่บินล่วงหน้าไป โดนขย้ำหมดแล้วมั้ง ต่อให้เก่งแค่ไหน เจอเข้าไปขนาดนั้น ก็ยากที่จะรอด"กัลวีโน่พูดพร้อมกับมองตามไปในทิศทางที่ฝูงมังกรบินเพิ่งผ่านไป ลูฟเองก็รู้ดีว่า ถ้าเจอเข้าขนาดนั้นจะรอดก็ยาก แต่เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องอื่น สิ่งที่ต้องคิดคือถ่วงเวลากัลวีโน่ให้ได้นานที่สุด เขาหันหน้าไปพยักหน้าให้เอ็ดก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าหากัลวีโน่อีกครั้ง คราวนี้ มังกรหลบได้อย่างง่ายดาย มันพุ่งตัวข้ามหัวลูฟ และพุ่งตรงเข้าหาเอ็ดทันที

    ชายหนุ่มก้มลงหยิบแท่งไม้บนพื้นอย่างใจเย็น เขาโยนมันขึ้นมันอากาศ อนุภาคสีฟ้าล้อมกิ่งไม้นั่นไว้ เอ็ดชูมือเตรียมพร้อมรับ และกิ่งไม้ก็ตกลงมาในมือเขาพอดี

    แต่!

    ในมือเขาของนิ้ไม่ใช่กิ่งไม้เล็กๆ อีกแล้ว ในมือเขาคือหอกน้ำแข็งเล่มยาวสวยงาม เขาควงมัน 5-6 รอบ แล้วพุ่งปลายมีดไปหากัลวีโน่ มังกรพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงไม่ทันดูว่าเอ็ดได้หอกมาไว้ในมือแล้ว ม่านตาของมันเบิกโพลง สมองเริ่มโลดแล่นคิดถึงสิ่งที่เป็นไปได้  และแล้วมันกระโดดขึ้นเยียบบนด้ามหอกในจังหวะที่หอกพุ่งเข้ามาในตำแหน่งที่มังกรควรจะอยู่ในเมื่อครู่นี้ นั่นทำให้กัลป์วีโน่อ้อมเข้าข้างหลังของเอ็ดเวิร์ดได้

    "ซวยล่ะสิ"ลูฟอยู่ไกลเกินไปที่จะเข้ามาช่วยทัน แต่กระนั้นเขายังพุ่งตัวเข้ามาหวังฟลุ้ก กัลป์วีโน่อ้าปากกว้าง โชว์เขี้ยวแหลมสีเหลืองที่เรียงรายอยู่เต็มปาก เอ็ดหันหลังไปพอดีและแล้ว.........

    ขากรรไกร งับเขาบนร่างของเอ็ด ลูฟหยุดการเคลื่อนไหวทันที เหมือนเวลาหยุดอยู่กับที่ สายลมที่พัดกระหน่ำหยุดลง ลูฟทรุดตัวลงคุกเข่ากับกับพื้น กัลป์วีโน่ยิ้มทั้งๆที่ร่างของเอ็ดยังอยู่ในปาก

    "อ..."ลูฟส่งเสียงออกมาค่อยๆ

    สายลมเริ่มกระหน่ำอีกครั้ง ร่างของเอ็ดที่ยังคาอยู่ในปากของกัลวีโน่กลายเป็นทรายพัดไปตามสายลม เหลือที่ไว้แต่หอกน้ำแข็งสีฟ้าแวววาวที่คาอยู่ในปากของกัลป์วีโน่

    "เอ็ด!"ลูฟส่งเสียงเรียกด้วยความดีใจสุดจะหาข้อความาเปรียบเทียบ ร่างของเอ็ดปรากฏขึ้นมากลางอากาศเหนือของกัลวีโน่นั่นเอง เขาหล่นตุ้บลงมาลนหลังของกัลวีโน่พอดี มังกรถ่มหอกทิ้งออกจากปาก

     

    "ไอ้มนุษย์โสโครก ลงไปเลยนะเฟ้ย"กัลวีโน่พยายามหันไปงับเอ็ดแต่ก็ไม่โดน มันเปลี่ยนมาเป็นกระโดดไปรอบๆแทนเพื่อจะสะบัดให้ชายหนุ่มตกลงจากหลังของมัน เดฟคว้าแผงคอมันไว้เพื่อไม่ให้ตก

    "เอาซี่ไอ้มังกรบ้า ตอนอยู่โลกมนุษย์ ไปแข่งขี่วัวพยศกี่งานๆ ชั้นไม่เคยตกจากหลังวัวเลยนะเฟ้ย"เอ็ดยิ้มอย่างมีชัย                                                                          

                                                                                         *

                                                                           *           **         *

                                                                           **        ***       **

                                                                          ***    **   **    ***

                                                                          **** **      ** ****

                                                                                    **   **

                                                                                      ***

                                                                                       **

                                                                                        * 

    ทางด้านเดฟ มังกรบินนับพันๆตัวต้องร่วงลงกับพื้นเป็นนกกระดาษที่ไปโปรยให้สามจังหวัดในภาคใต้เมื่อปีที่แล้ว

    งูเห่าสีดำขนาดยักษ์ชูคอแผ่แม่เบี้ย ดักทางฝูงมังกรบินไว้จนหมด ฝูงมังกรบินทั้งฝูง พุ่งเข้าชนแม่เบี้ยของงูเห่ายักษ์จนร่วงลงกับพื้นจนหมด

    "โอ้โห นับกันไม่หมดเลยนะเนี่ย"เดฟที่นั่งยองๆอยู่บนหัวของงูเห่า ชโงกหัวลงไปดูซากมังกรนับพันที่นอนแผ่ทับถมกับอยู่บนพื้นและหลังคาบ้านแถวนั้น

    เดฟสยายปีก ทันทีที่เท้าของเขาลอยออกจากเกล็ดมันลื่นบนหัวงูเห่า งูขนาดยักษ์กลายเป็นเพียงแค่กลุ่มควันในพริบตา เดฟบินตามพวกเอริคไปอย่างรวดเร็ว

                                                                                         *

                                                                           *           **         *

                                                                           **        ***       **

                                                                          ***    **   **    ***

                                                                          **** **      ** ****

                                                                                    **   **

                                                                                      ***

                                                                                       **

                                                                                        * 

    ทางฝ่ายเอริค ไกรฟาส ร่อนลงพื้นอย่างนุ่มนวล เอริคกระโดดลงจากหลังของกริฟฟินที่สูง 2 เมตรอย่างง่ายดาย ส่วนเฟียเน่ต้องอาศัยมือที่เอริคส่งให้พยุงตัวลงมา ตอนนี้เบื้องหน้าของพวกเขาคือกำแพงขนาดยักษ์อีก 1 กำแพงเบื้องหลังกำแพงคือเงาตะคุ่มๆของปราสาทอันใหญ่โต

    __________________________________________-



    เอาล่ะๆ จบแล้วๆ มาต่อกันที่คำถามดีกว่านะ เฉลยเมื่อตอนที่แล้ว คนที่สำรวจเส้นทางในอฟอนิเต้ก็คือ ไกรฟาสครับ


    มันตอนดีต่าอเลยดีกว่า ถามว่า ในตอนนี้ใครหายตัวไป อ่านกันดีๆนะครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×