ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The dragon crusaders

    ลำดับตอนที่ #17 : กัลวีโน่

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 49


    ความเดิมตอนที่แล้ว เอริค ได้ไกรฟาส กริฟฟินสีเงินมาเป็นเพื่อน และไรอาก้มาบอกถึงภารกิจครั้งแรกของเขา

    _________________________________________--

        
     
    ภายใต้ท้องฟ้าที่ถูกถมทับด้วยก้อนเมฆสีดำอึมครึมจนไม่เห็นแสงสว่าง ทรายสีส้มเม็ดหยาบถูกพัดปริวขึ้นตามแรงลมที่กระหน่ำราวกับพายุที่โกรธเกรี้ยวโกรธาและหวังจะทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า ทะเลทรายแห่งนี้ควรจะได้รับสมญานามว่าเป็นทะเลทรายที่แห้งแล้งที่สุดทีเดียว แม้จะมีเมฆฝนปกคลุมหนา แต่ก็ไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว สภาพอากาศแม้ไม่ได้ร้อนมากมายอะไรแต่กลับไม่มีแม้แต่โอเอซิสหรือกระบองเพชรเลย
           

     "ลูฟเราต้องรออีกนานแค่ไหน"ชายหนุ่มอายุราวๆ 26 ปี มีผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีน้ำตาลโดนปิดทับด้วยแว่นตาคล้ายแว่นว่ายน้ำ เขาเอ่ยปากถามสิ่งมีชีวิตข้างๆ และข้างตัวเขาคือมังกรผอมกะร่องลำตัวยาวผิวสีแดงสดแวววับเป้นมันราวกับใส่ชุดเกราะ

    "ไม่รู้"มังกรตอบ

    ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองป้อมปราการณ์ขนาดยักษ์ที่ปรากฏให้เห็นอย่างเลือนลางเบื้องหน้าเขา แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาทั้งสองนั่งรออยู่ตรงนั้น ราวๆ 5 นาที พื้นทรายเบื้องหน้าของพวกเขาปรากฏจุดแสง สีเงินและสีฟ้าจุดเล็ก ๆ บนบนนั้น นั่นเบี่ยงเบนความสนใจของชายหนุ่มและมังกรไปจากสิ่งอื่นใด มันเริ่มวาดตัวเองเป็นวงรีสองชั้นซ้อนกันสองวง แต่ละวงเริ่มยืดหนามออกมาจากส่วนที่รีที่สุดของวงนอก  วงรีสีเงินงอกหนาม 3 อันติดกันออกมาจากด้านข้างของวงรีรูปนอก วงรีสีฟ้างอกรูปครีบปลาออกมาจากทั้งสองข้างของวงรีรูปนอกเช่นกัน

    ใช่แล้ว สัญลักษณ์บนหน้าผากของไรอาและเดฟนั่นเอง ไรอาปรากฏตัวขึ้นมาจากสัญลักษณ์ของเขา พร้อมกับ หยิงสาวผมน้ำตาลทอง  เฟียเน่ โลโลเนส  เดฟเองก็ปรากฏร่างขึ้นมาจาก สัญลักษณ์ของเขาพร้อมกับกริฟฟินสีเงิน ไกรฟาส


    "เอาล่ะมากันซักทีนะ"ลูฟพูดพลางเคลื่อนตัวออกจากที่ เอ็ดเวิร์ดเองก็ ลุกขึ้นมาเช่นกัน

    "นี่ใครกันล่ะ"ลูฟว่าพร้อมชี้มาที่ ไกรฟาส

    "ข้าชื่อ ไกรฟาส"กริฟฟินตอบห้วนๆ

    "ไม่สุภาพเลยแฮะ"ลูฟอุบอิบ

    "ไม่หรอกลูฟ ลองรู้จักกับไกรฟาสดูสิ แล้วจะรู้ว่าไกรฟาสน่ะ น่ารักมากเลย"เฟียเน่ว่า พลางลูบหัวไกรฟาสเล่น กริฟฟินสะบัดหัวของมันออกจากมือของเฟียเน่ 

     

    "อย่าคิดว่าเป็นแฟนเอริคแล้วจะทำอย่างนี้ได้นะ"กริฟฟินทำเสียงขู่  สิ้นเสียงไกรฟาสลูกธนูดอกหนึ่งเฉียดหัวเขาไปนิดเดียว เฟียเน่ ง้างธนู ขึ้นพร้อมยิง เธอเล็งมาที่ไกรฟาส แม้ท่าทางและสีหน้าจะดุดัน แต่แววตาแสดงความเขินอายอย่างชัดเจน

    "ชั้นพูดอะไรผิดเหรอ"น้ำเสียงของไกรฟาสลดอ่อนลง ไกรฟาสส่งสายตาที่ต้องการคำตอบไปทีละคน ไล่ตั้งแต่ไรอาไปถึงลูฟ ทุกคนตอบกลับด้วยสายตาที่ส่อแววขบขัน สร้างความงุนงงให้กริฟฟินเข้าไปอีก


    "เอริค นายบอกชั้นทีสิว่า ชั้นผิดตรงไหน"ไกรฟาสหันหน้าไปทางเอริค แต่ทว่า....

    "เฮ้เอริค เฮ้ย เอริคหาย"กริฟฟินอุทานลั่น


    "นั่นสิ เอริคหายไปไหน"เฟียพูดขึ้นบ้าง ธนูในมือเธอหายไปแล้ว


    "นั่นสิเอริค ไม่อยู่นี่นา"ไรอากวาดสายตามองหาเอริคเช่นเดียวกัน


    "พวกนายไมได้พาเอริคมาด้วยเหรอเนี่ย"ลูฟถาม


    "ก็เห็นใช้เวทย์มนต์คล่องแล้วเลยให้มาเอง"ไรอาตอบ "ชั้นก็ตรวจเช็คดูแล้วนี่นาว่าเอริคนึกภาพถูกที่แล้วน่ะ"


    "นึกให้ดีๆสิไรอา ว่านายพลาดตรงไหนรึเปล่า"เดฟย้ำ


    "ต้นกระบองเพชร ไม่มี มีพายุทราย ไม่มีโอเอซิส มีเมฆ ทรายสีส้ม"ก็ครบแล้วนี่นา


    "นายลืมบอกให้นึกภาพไอ้ปราการณ์บ้าๆนี่ด้วย!"เดฟว่าพร้อมชี้ไปที่ป้อมปราการณ์ดำทะมึนด้านหลัง


    "จริงด้วย"ไรอาอุทานแล้วก็หายวับไป



                                                              
                          *

                                                                                   **

                                                                   *             ***        *

                                                                   **         **  **       **  

                                                                   ***     **       **   ***

                                                                   ****   **       **  ****   

                                                                                **   **

                                                                                  ***

                                                                                   **

                                                                                    *


    สัญลักษณ์ของไรอา ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ไรอาและเอริคก็ปรากฏตัวขึ้นทันทีที่แสงจากสัญลักษณ์เริ่มหายไป


    "ไปเจอมาแถวไหนล่ะ"ลูฟถาม

    "ชายแดน เกือบโดนพวกลาดตระเวนจับเอาแล้ว"ไรอาตอบ

    "ชั้นเองก็ตกใจหมดเลย โผล่ออกมาจากที่แคบๆมืดๆ มาอยู่ที่ทะเลทรายว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย ตกใจแทบแย่"เอริคทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทราย


    "เอาล่ะๆ มาครบแล้ว เข้าไปกันได้แล้วยัง ทรายเข้าตาชั้นหมดแล้ว"เฟียเน่โอดครวญพลางขยี้ตา


    "เอ้อ ลืมไป"พูดจบ เอ็ดเวิร์ดก็ล้วงเอากระเป๋า ควักเอาแว่นคล้ายๆ แว่นว่ายน้ำที่เขาสวยอยู่ อีก 2 อันให้เอริคกับเฟียเน่  ทั้งสองรับมันมาสวมไว้

    "เอาล่ะเข้าไปข้างในกันยังไงดี บุกเข้าไปตรงๆ เสียเวลาตายเลย"ลูฟเริ่มต้นหัวข้อสนทนา


    "เฮ้ยพวกแก มาทำอะไรกันน่ะ"เสียงตะโกนเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังเป็นคำตอบ ทั้งหมดหันขวับไปหาเจ้าของเสียงทันที

    มังกร 2 ตัวอยู่ข้างหลังพวกเขา ไกลราวๆ 2 เมตร พวกมันไม่มีปีก สวมชุดเกราะสีดำ ขอบชุดเกราะเป็นสีทอง ในมือถือหอกชี้มาทางพวกเอริค 


    "...เพิ่งเข้าทำงานใหม่ทั้งคู่ เป็นหน่วยลาดระเวน อายุราวๆ 300 ปี เอาไงเดฟ…"ไรอาอ่านข้อมูลอย่างรวดเร็วด้วยการสบตาเพียงครั้งเดียว พร้อมกับส่งข้อมูลไปให้เดฟเพื่อนรัก อีกด้วย เดฟพยักหน้ารับ และทำตัวสบายๆ เดินไปหาพวกมัน


    "ว่าไงพวกแก ทหารเข้าใหม่ล่ะสิ เงินเดือนพอกินรึเปล่า ชั้นว่า ไม่พอหรอกมั้ง"เดฟเริ่มพูดกับพวกมัน พวกมันลดหอกลง เดฟตัวสูงกว่าพวกมันราวๆ ครึ่งเมตร แค่นั้นก็ทำให้มันเริ่มหวาดกลัวแล้วอีกทั้ง ท่าทีที่ไม่กลัวอะไรเลยของเดฟยิ่งส่งผลกดดันพวกมันเข้าไปอีก


    "เอ้างี้สิ"เดฟจับไหล่พวกมันทั้งคู่อย่างเป็นมิตร "จับพวกชั้นไปเอามั้ย ชั้นเป็นถึงผู้พิทักษ์ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเฟร่าเชียวนา  จับพวกชั้นได้ล่ะพวกแกได้เป็นนายพลแน่เลย ไหนเชือกล่ะเอามามัดชั้นสิ" พูดจบ เดฟก็ยื่นข้อมือทั้งสองให้  พวกมันสบตากันแล้วก็เอี้ยวตัวไปหยิบเชือกที่แขวนอยู่ที่เอว ทันที่มันละสายตาจากเดฟไป ฝ่ามือของมังกรเงิน ตัดฉับเข้าที่คอของมังกรตัวหนึ่งจนขาดสะบั้น ส่วนอีกตัวหนึ่ง ยืนขาสั่น มองดูศพไร้หัวของเพื่อน มือทั้งเชือกที่เพิ่งหยิบมาจากเอวลงกับพื้นทันที


    "หนีไปสิ" เดฟพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา มันไม่รอช้าก้าวหน้าวิ่งออกไปทันที เดฟสยายปีก บินข้ามหัวไปดักหน้ามัน อย่างรวดเร็ว


    "ชั้นล้อเล่น"

                                                                                    *

                                                                                   **

                                                                   *             ***        *

                                                                   **         **  **       **  

                                                                   ***     **       **   ***

                                                                   ****   **       **  ****   

                                                                                **   **

                                                                                  ***

                                                                                   **

                                                                                    *

    เดฟเดินกลับมาพร้อมชุดเกราะของมังกรสองตัวนั่นแหละ คราบเลือดที่สันมือขวา  เขากองชุดเกราะไว้ต่อหน้าไรอา

    "ชั้นกับไรอา จะเป็นทหาร พวกนายทั้งหมดเป็นเชลย"เดฟบอกเหมือนเด็กที่ประกาศกติกาการเล่นเกม


    "ไม่เอา ถ้าให้เป็นเชลยล่ะก็... ถึงจะแกล้งเป็นก็เถอะนะ ข้าไม่เอาด้วยหรอก"พูดจบ ไกรฟาพุ่งทะยานหายลับไปบนฟากฟ้า ไรอามองตามแล้วถอนหายใจ เขาเริ่มหยิบชุดเกราะเข้ามาสวม


    "พวกนายที่เหลือก็ ปลอมตัวให้เหมือนเชลยกันหน่อยนะ"เดฟหันไปบอกพวกที่เหลือ เฟียเน่เริ่มทำท่าจะใช้เวทย์มนต์ แต่เดฟซัดกำปั้นเข้าเต็มๆท้องของเธอ เธอทรุดตัวลงทันที แต่ยังไม่ทันถึงพื้นเดฟเตะคางของเธอจนเธอกระเด็นไปกองอยู่กับพื้น เอริคถลาเข้าไปประคองตัวเธอขึ้นมา เฟียเน่


    "เดฟทำอะไรน่ะ"เอริคขึ้นเสียง


    "จะเล่นบทเชลยก็ให้มันโทรมๆหน่อยสิ"เดฟตอบสั้น ๆ

    ไม่นานนัก ร่างกายของทุกคนยกเว้นเดฟกับไรอาก็เต็มไปด้วยบาดแผลและรอยช้ำ ภายในในชั่วพริบตา


    "คอยนะแกเดฟ เสร็จจากนี่ชั้นจะล่อเป็นพันเท่าเลย"ลูฟโอดครวญ เขาโดนกรงเล็บของเดฟฝังเข้าที่ไหล่พอดิบพอดี

    "เอาเหอะน่า เพื่อความสมจริง"เดฟตอบยิ้มๆ ขณะมัดเอริคอยู่ ชายหนุ่มแทบจะลุกไม่ขึ่นหลังจากโดนเดฟทุบหลังเข้าอย่างจัง

    เมื่อจับทั้งหมดมัดเรียบร้อยแล้ว เดฟตรงรี่เข้าไปที่หน้าประตูเมืองทันที


    "เฮ้ยพวกแก ข้าจับพวกเฟร่ามาได้ว่ะ เปิดประตูหน่อย"เดฟในชุดของอฟอนิเต้ตะโกนบอกพวกยามบนประตู

    ไม่นานเกินรอ ประตูไม้บานหนาเคลื่อนออกจากันช้าๆ เสียงสนิมที่บานพับประตูส่งเสียงชวนปวดฟันเป็นอย่างมาก

    เดฟทำท่าทีผลักไสไล่ส่งพวกเอริคให้ผ่านประตูบานนั้นไป ส่วนไรอาได้แต่พยายามหลบหน้าอยู่ใต้หมวกเหล็กที่ได้มาจากหน่อยลาดตระเวนที่โดนเดฟฆ่าไปไม่นานมานี้

    ประตูปิดลงทันทีที่เชลยจำเป็นและทหารลวงตาทั้งหมดผ่านเข้ามา ทหารอฟอนิเต้ตัวหนึ่งไต่บันไดลงมาจากขอบกำแพง


    "เฮ้ยแก ไปจับมาจากไหนวะ"ทหารตัวนั้นถาม


    "ชายแดน"เดฟตอบ


    "ท่าทางจะเป็นพวกมังกรระดับสูงเลยนี่หว่า"ทหารเลวตัวนั้นมองไปที่ลูกแก้วบนหน้าผากของลูฟ


    "เออ รุมกันแทบตายกว่าจะจับมาได้"


    "ก็ดูเหมือนโดนรุมมาจริงๆแหละ"มังกรส่ายตาดูรายคนแต่ละคนล้วนสะบักสะบอมสมจริง "โดยเฉพาะ นังผู้หญิงนี่"มังกรเริ่มเดินเข้ามาใกล้เฟียเน่


    "ไม่น่าเชื่อว่าเฟร่าจะเพาะมนุษย์มังกรหญิงสวยๆแบบนี้ไว้ด้วยนะ เอานังนี่ไปส่งให้พวกข้างบนดีกว่ามั้ง ไอ้พวกนั้นมันหิวตัวเมียจะเป็นบ้าเป็นหลัง ถึงเป็นมนุษย์มังกรมันก็คงไม่เลือก"มันพูดพร้อมกระชากเฟียเน่ออกมาจากกลุ่ม เธอสะบักสะบอมกว่าจะตอบโต้มันได้


    "เฮ้ยเดี๋ยวสิ นังนี่เป็นถึงคนของกองทัพเชียวนา เอาไปให้ท่านสี่มังกรก่อนดีกว่ามั้ง ไว้พวกท่านเล่นกับนังนี่เสร็จ ค่อยเอามาส่งต่อให้ที่นี่ก็ได้นา แกกล้าเอาของเหลือใช้ไปให้ท่านพวกสี่มังกรรึไงวะ"เดฟรั้งไว้


    "จริงของแกว่ะ"มันยอมปล่อยเฟียเน่


    "งั้นข้าไปก่อนล่ะ"


    "เออ รีบเอานังนั่นมาส่งเร็วๆนะเว้ย"มังกรย้ำ


    "เออ"เดฟขานรับพวกมันอย่างแนบเนียน


    ทั้งหมดเดินผ่านถนนที่ก่อจากอิฐหลายก้อนเรียงกันมาโดยไม่พูดอะไรกันเลย
     จนพ้นมาระยะหนึ่งซึ่งมองไม่เห็นกำแพงเมืองเมืองแล้ว


    "ไรอา จัดการ"เดฟทำลายความเงียบเขาเริ่มถอดเกราะตามตัวออก ไรอาพนักหน้ารับคำ เขาเริ่มร่ายเวทย์มนต์ที่จะรักษาพวกเอริค ไรอาคุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองวางอยู่บนพื้นหน้าตัว


    "คาถาดิน พัฒนานาการย้อนกลับ"สิ้นเสียงไรอา เศษดินทรายบนพื้นเริ่มลอยฟุ้ง ขึ้นอบอวลไปทั่ว พวกมันเริ่มรุมเข้ามาจับตัวกันตามร่างกายของพวกเอริค และซึมเข้าไป บาดแผลทั้งหมดก็เริ่มหาย เมื่อบาดแผลหาย พละกำลังฟื้นฟู ลูฟและเฟียเน่ กระชากเชือกที่มัดมือเท้าออกอย่างง่ายดาย


    "...ผู้หญิงพลังช้าง..."เอ็ดกับเอริค ไม่มีทางคิดอย่างอื่นไปได้เลย เป้นคุณก็คงเหมือนกัน หากเห็นผู้หญิรูปร่างผอมเพรียว กระขากเชือกเส้นโตให้ขาดอย่างง่ายดายเหมือนดึงเส้นด้าย


    "ก็เฟียเน่เค้าเป็นมนุษย์ที่ไหนล่ะ เค้าเป็น มนุษย์มังกรต่างหาก"ไรอาตอบ


    "มนุษย์มังกร ทีแรกชั้นนึกว่าเป็นคำเรียกของมนุษย์ที่อาศัยบนโลกมังกรซะอีก"เอ็ดพูดขณะที่ลูฟใช้กรงเล็บตัดเชือกของเขาให้


    "ผิดแล้ว"เดฟตอบ "มนุษย์มังกรคือสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากการผสมข้ามพันธ์ของมังกรกับมนุษย์ต่างหาก โดยลูกที่ออกมาจะมีรูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่จะมีพละกำลังประมาณครึ่งหนึ่งของมังกรทั่วไป หรือมากกว่ามนุษย์ ธรรมดา 2 เท่าตัว"


    "และจะแปลงเป็นมังกรโดยอัติโนมัติเมื่อควบคุมสติไม่อยู่"ลูฟเสริม


    "อ๋อ"เอริคและเอ็ด ประสานเสียงตอบ


    "เอาเถอะ ว่าแต่ที่คุมขังกริฟฟินอยู่ทางไหนล่ะเนี่ย"เดฟมองซ้ายมองขวาทำท่าทีเหมือนหาเส้นทาง


    "ใกล้ๆ ปราสาท อีกราวๆ 1 กิโลเมตร"เสียงๆหนึ่งตอบมาจากเหนือตัวของทุกคน มันเป้นเสียงไร้มารยาทที่คุ้นหูกันดี

    "ไกรฟาส"เอริคเรียก

    "ชั้นไปสำรวจมาหมดแล้ว ไม่มีผู้คนเลย มังกรชาวบ้านหลับหมด ทหารมีแค่ในปราสาท"ไกรฟาสรายงานข้อมูล


    "เก่งจังนะกริฟฟิน"เสียงๆหนึ่งตอบเขามา


    "พวกนายน่าจะรู้นะว่าข้าไม่ชอบให้เรียกแบบนี้"ไกรฟาสพูดมาตะโกนใส่คนบนพื้น


    "เปล่านะ ไม่มีใครพูดกับนายเลย"ลูฟบอก


    "แล้วใคร....."

    "ชั้นเองแหละ"คราวนี้แน่ชัดกว่าไม่ใช่เสียงของพวกเอริค เสียงนั้นดังมาจากหลังคาบ้านใกล้ๆนั่น ทุกสายตามองไปหาเจ้าของเสียง เจ้าของเสียงเป็นสิงโตขนาดยักษ์ ใบหน้าคล้ายมังกร มีเขาเหมือนมังกร หางก้เหมือนมังกรด้วย แต่กลับมีแผงคอและขาทั้ง 4 เหมือนสิงโตมันจ้องลงมาจากพวกเขา



    "ท่านกัลวีโน่..."

    ________________________________________-


    เอาล่ะมาเฉลยคำถาม Dragon Quiz ตอนที่แล้วกันต่อเลยนะครับ

    ถามว่า ทำไมเอริคถึงต้องรับการทดสอบครับ เพราะว่า ยังมีข้าหลวงบางส่วนไม่ยอมรับนั่นเอง 


    มาถึงคำถามของตอนนี้ก็คือ ใครเป็นคนสำรวจเส้นทางในอฟอนิเต้ครับ 

     

     

      

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×