ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The dragon crusaders

    ลำดับตอนที่ #16 : ภารกิจแรก

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 49


    ความเดิมตอนที่แล้ว

    เอริคได้กริฟฟินสีเงิน ชื่อ ไกรฟาสมาเป็นพวก และเซกีร่าก็มารายงานว่า พรรคพวกของไกรฟาสโดนจับไปแล้ว

    _________________________________-

     

    "ว่าไงนะ พรรคพวกของชั้นโดนพวกอฟอนิเต้จับไปงั้นเรอะ"กริฟฟินถามเสียงตะกุกตะกักนัยน์ตาของมันบีบตัวเล็กลงทันทีเพื่อข่าวร้ายพุ่งเข้าสู่โสตประสาท

     

    "ข้าน้อยคิดว่า….ข่าวที่รายงานมาถูกต้องครับ"เซกีร่าตอบเกรงๆ

     

    "ไอ้พวกอฟอนิเต้!"กริฟฟินตะโกนลั่น น้ำตาเม็ดโตๆเริ่มปริ่มขึ้นรอบขอบดวงตาของพญาอินทรี ที่หลับตาเปล่งเสียงตะโกนด้วยความแค้นที่สุดจะเข้าใจ"พวกพวกบ้า ไอ้พวกไส้เดือนตาขาว ลอบทำร้ายชั้นแล้วจับฝูงชั้นไปงั้นเรอะ พวกแกมันขี้ขลาด"กริฟฟินตะโกนด่าด้วยความคั่งแค้นใจ

     

     

    "นี่ไกรฟาส ใจเย็นก่อนเถอะ"เฟียเน่เดินเข้ามาลูบคอของมันเพื่อหวังว่าจะบรรเทาอาการโมโหของมันได้

     

    "เงียบไปเลย เอาล่ะ ชั้นต้องรีบ เพื่อไปช่วยพวกเค้า"กริฟฟินสะบัดเฟียเน่ออกไปกองอยู่กับพื้นทรายเป็นรอบที่ 2 ของวัน

     

    "เอาล่ะกริฟฟินเอ๋ย สงบก่อน"เสียงๆหนึ่งดังขึ้น นั่นไม่ใช่เสียงของทุกคนในที่นั้น เอริค เฟียเน่ ไฮดร้า เซกีร่า ไม่ใช่ใครทั้งนั้น ทันทีที่เสียงพูดหายไปจากโสตประสาทของทุกชีวิต

    บริเวณน่านน้ำไม่ไกลจากพวกเขานั้น บังเกิดแสงสีฟ้าใสจุดเล็กๆขึ้น มันเริ่มวาดตัวเองเป็นรูป สัญลักษณ์แปลก ๆ

    แน่นอนนั่นไม่ได้แปลกสำหรับ ชายหนุ่มผมทองในที่นั้นเลย นี่เป็นสัญลักษณ์ของผู้ที่นำเขามาที่นี่ ผู้ที่ทำให้เขา ได้มายืนอยู่ตรงนี้

    สัญลักษณ์บนหน้าผากของไรอานั่นเอง เมื่อแสงสีฟ้าวาดตัวเองจนเสร็จ วังวารินทร์ขนาดยักษ์เริ่ม ก่อตัว สายน้ำไหลเป็นน้ำวนขนาดยักษ์ ไฮดร้าเองยังต้านไม่ไหวจนต้องรีบว่ายเข้ายังชายฝั่ง (การว่ายน้ำของงูคือการเลื้อยบนผิวน้ำนี่แหละ ครับท่านผู้อ่านอย่าไปนึกท่าประหลาดๆล่ะ)

    วังน้ำวนเริ่มก่อตัวแรงขึ้นเรื่อย ๆ และดับลงไปดื้อ ๆ

    ทุกชีวิต ค่อยๆเคลื่อนที่ไปที่ชายฝั่งเพื่อดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น.....

     

     

     

    และแล้ว.....

     

     

    ตูม!!!

    เสาน้ำขนาดยักษ์่พุ่งขึ้นมาจากจุดเคยเป็น จุดศูนย์กลางของวังน้ำวน สิ่งมีชีวิต สีฟ้า สูงราว ๆ 2 เมตรพุ่งแฉลบออกจาก เสาน้ำด้วยความรวดเร็ว จนสายตาของสิ่งมีวิตไม่อาจจะมองทันแต่ไฮดร้านั้น เริ่มยิ้มออกเหมือนจะรู้แล้วว่า นี่คือปรากฏการณ์ธรรมชาติแบบไหน

    "นี่ไฮดร้า ทำหน้าแบบนี้รู้แล้วล่ะสิ"เอริค ถาม

    "ไม่หรอก ข้าน้อยไม่รู้เรื่องอะไรหรอกท่านเอริค"ไฮดร้าแกล้งส่ายหัวตอบ

    "อย่าไปถามมันเล้ย เอริค งู สมอง 9 ซีกแบบนั้นจะรู้อะไร"กริฟฟินเริ่มหาเรื่อง

    "ไอ้อีแร้งปากหมา เอาเถอะตอนนี้ข้าไม่อยากทะเลาะกับแกนัก"

     

    "ดีแล้วไฮดร้า"เสียงลึกลับนั้นดังขึ้นอีก คราวนี้ดังมาจากเสาน้ำพี่พุ่งขึ้นสู่อากาศเรื่อย ๆร่างของมังกรเผ่าน้ำสีฟ้าใส ดวงตาสีแดงเข้ม ลูกแก้วรูปไข่สีน้ำเงินบนหน้าผากส่องประกายรับกับแสงอาทิตย์ที่มีอยู่เพียงเล็กน้อยของสถานที่แห่งนี้

    ไรอาลอยอยู่กลางอากาศในท่ายืนกอด สีหน้าเข้มขรึม ปีกผังผืดคล้ายค้างคาวทั้งสองข้างแผ่ ออกเพื่อให้อยตัวอยู่ในเวหาได้อย่างนิ่งสงบ ในขณะเดียวกัน เสาน้ำข้างหลัง ได้พังครืนลงทันที ละอองและหยดน้ำจำนวนมาก สาดกระเซ็นไปทั่ว แต่หยดน้ำพวกนั้นหาได้ลงสู่พื้นไม่ พวกมันกลับลอยอยู่กลางอากาศ และจับตัวกันแข็งเป็นก้อนน้ำแข็งก้อนเล็กๆ อากาศรอบเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ ก้อนน้ำแข็งก้อนเล็กๆพวกนั้นขยายตัวอย่างรวดเร็ว กลายเป็นหนามน้ำแข็งขนาดยักษ์ตั้งกองอยู่เป็นภูเขาน้ำแข็งกลางทะเลสาบขนาดย่อม

     

    "ที่นี่มันอะไรกันนักหนาเนี่ย"กริฟฟินเริ่มบ่น

     

    "เงียบไปน่าแก"ไฮดร้าแหวใส่

     

    "แต่นี่ไฮดร้า..."เอริคแทรกขึ้น

     

    "ครับท่านเอริค"

     

    "ชั้นว่า เรานอนรอกันเถอะ"

    เจ้าอสรพิษยักษ์ไม่ทันสังเกตุเลยว่า ทุกคน...

     

     

     

    เลิกสนใจที่อยู่เหตุการณ์ตรงหน้าหมดแล้ว

     

     

     

    "โถ่เว้ยไอ้พวกนี้ ตอนไรอาเปิดตัวมันอยู่ดู ตอนชั้นจะมามันไม่สน!"เสียงตะโกนด้วยน้ำเสียงกวนๆ ดังลั่นพร้อมกันภูเขาหนามแตกกระจาย ออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

    ท่ามกลางเศษน้ำแข็งและม่านหมอก มังกรสีเงินตัวหนึ่งยืนอยู่กลางสมุทร น้ำแข็งบนร่างของมันสะท้อนรับกับแสงอาทิตย์เป็นประกายแวววาว ลูกแก้วสีแดงกลางหน้าผากลอยเด่นเหนือร่างกายของมันที่แทบจะกลืนไปกันสายหมอก

     

    "เดฟ เรื่องธรรมดาน่า"เฟียเน่ลุกขึ้นจากการแกล้งนอน เปลี่ยนมาเป็นหัวเราะเจ้ามังกรน้ำแข็งผู้น่าสงสาร (รึเปล่า) แทน แม้แต่ไรอาเองก็อดขำไม่ได้

     

    "ไม่ต้องขำเลยไรอา ทีแกล่ะเก็กได้เก็กดี ทีชั้นล่ะไม่มีใครใส่ใจ"เดฟ ค้อนพร้อมเดินลุยน้ำขึ้นมา ด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้ง

     

    "เอาน่าเดฟ ว่าแต่พวกนายมาทำไมกันน่ะ แล้วมาซะอลังการเหลือเกินนะ"เอริคถาม

     

    "พวกเรามาเพื่อภารกิจ"ไรอาตอบด้วยสีหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัย

     

    "ภารกิจ ภารกิจอะไรอีกล่ะ"เอริคขมวดคิ้วถาม

     

    "ภารกิจการทดสอบที่จะเข้าเป็นนักรบของเฟร่า"เดฟตอบ

     

    "ทดสอบอะไรน่ะ ก็พวกเราเป็นผู้ถูกเลือกไม่ใช่เหรอ"

     

    "ใช่ นายคือ 1 ใน 4 ผู้ถูกเลือก แต่ทว่า ยังมีข้าหลวงบางส่วนที่ยังไม่ยอมรับฝีมือของพวกนาย เพื่อความเป็นธรรมจึงต้องทำการทดสอบ และภารกิจในครั้งนี้... ช่วยกองทัพกริฟฟิน"

     

    "กองทัพกริฟฟิน...."เอริคทวนคำ

     

    "กองทัพกริฟฟินเหรอ ข้าขอถามได้มั้ย"ไกรฟาสเอ่ยขึ้น นี่นับว่าเป็นครั้งแรกไกรฟาสเอ่ยขึ้น โดยไฮดร้าไม่เข้ามาขัด

    "เอาสิกริฟฟิน"ไรอาตอบ

     

    "ในนั้นมีกริฟฟินสีเทาที่มีดวงตาสีแดง กับ กริฟฟินที่สีของขนอินทรีสีน้ำตาลและสีขนสิงโตเป็นสีดำ แล้วก็ใส่ถุงเท้ามั้ย(ใส่ถุงเท้าจะเป็นคำเรียกของขนสีขาวที่บริเวณเท้าของสัตว์ที่มีสีดำครับ)"

     

    "อืม"ไรอากำมือไว้คางดวงตาเลื่อนมองด้านบน "รู้สึกจะมี"

     

    "บลิทซ์...เซก... ฮะ ฮะ ฮ่าฮ่าฮ่า"กริฟฟินระเบิดหัวเราะออกมาดังลั่น

     

    "พวกนายยังปลอดภัยข้าดีใจจริงๆ แล้วก็นั่นแปลว่าพวกเรายังปลอดภัยหมดทุกตัว ยิปปี้ วู้"

    กริฟฟินกระโดดไปมารอบรอบๆ บริเวณก่อนที่จะโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอันกว้างไกล มันร่อนไปตามผิวน้ำ บินเข้าป่า พุ่งขึ้นฟ้า พร้อมหัวเราะร่า มันทำซ้ำอยู่ 2-3 รอบแล้วก็ร่อนลงสู่พื้น แต่ท่าลงของมันดูไม่นิ่มนวลเสียเลย ฝุ่นทรายกระจายฟุ้งเมื่อ เท้าของมันแตะพื้น

     

    "ดูจากท่าทาง ของไกรฟาส แล้วเรากำลังจะไปช่วยกองทัพของเขากันสินะ"เฟียเน่บอก

     

    "คงใช่มั้ง ชั้นเองก็ไม่รู้แน่ชัดน่ะนะ ว่าเป็นกริฟฟินจากที่ไหน แต่คราวนี้เราจะบุกเข้าสู่อฟอนิเต้าโดยตรง ถารกิจนี้ ชั้น เดฟ เอริค ไกรฟาส และเธอเฟียเน่ พวกเราไปด้วยกัน"ไรอาเขาชี้นิ้วสีน้ำเงินไปตามรายบุคคลขณะที่ไล่ชื่อของผู้ที่จะพาไป

     

    "เอ่อท่านไรอาแล้วข้าล่ะ"ไฮดร้าแทรกขึ้น

     

    "เกะกะ"ไรอาตอบห้วนๆ แต่ก็ทำเอาอสรพิษเก้าหัวขนาดยักษ์ตัวนี้ ช็อคอย่างแรงไปได้เหมือนกัน

     

     

    "ไม่หรอกไฮดร้า" เฟียเน่ปลอบ "ร่างกายเธอน่ะ ใหญ่โตเกินไปนี่เป็นภารกิจแบบลอบช่วยเหลือไม่ใช่การบุกโจมตี ถ้ามีการบุกโจมตีล่ะก็เธอที่หนึ่งอยู่แล้ว"

     

    "แต่ข้า..."

     

    "เอาเถอะน่า ถือว่า อดเปรี้ยวไว้กินหวานแล้วกันนะ"

     

    "สมน้ำหน้า ไอ้งูสมอง 9 ซีก"กริฟฟินยังคงหัวเราะชอบใจไม่หยุดเมื่อรู้ว่าพวกของตนยังปลอดภัย ไฮดร้าเองก็ซึมจนไม่มีแรงมาเถียงต่อ หัวทุกหัวของมันวางราบติดพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง

     

    "เอาล่ะอย่าช้าน่า ตอนนี้เอ็ดไปรออยู่แล้วล่ะ ที่บริเวณทะลทรายหน้าเมืองอฟอนิเต้น่ะ เอริค หายตัวเป็นใช่มั้ย"

     

    "คิดว่าได้นะ"

     

    "ดีนึกภาพทะเลทรายไว้นะ ไม่ต้องมีต้นกระบองเพชร โอเอซิสก็ไม่ต้อง มีแต่ทรายล้วนๆ ทรายสีส้มนะไม่ใช่

    ทรายขาวแบบชายหาดนี่ แล้วก็ให้มันมืดๆด้วย"เดฟบอก

     

    "จะพยายามนะ"เอริคตอบเขาหลับตาแน่น พยายามนึกภาพของทะเลทรายที่เดฟบอก เพื่อความแน่นอนไรอาจึงอ่านความคิดของเอริคเพื่อว่าจะได้ไม่หลงทาง

     

    "ไม่ได้เอริค มืดกว่านั้น"ไรอาพูดขึ้น

     

    "มืดกว่านี้..."

     

    "บอกอย่ามีต้นกระบองเพชรไง"

     

    "ไม่มีอืม"

     

    "เอ้า อะไรเนี่ยพอไม่มีต้นกระบองเพชร ก็สว่างขึ้นมาอีก มืดหน่อยสิ"

     

    "มืด อืม..."

     

    "อาร้ายยย โอเอซิสลก็ไม่มีเว้ย"

     

    "ไม่มี"

     

    "โอเค ใส่พายุทรายเข้าไป"

    "พายุทราย..."

     

    "เอาล่ะ ทรายให้ส้มกว่านี้อีก"

     

    "ส้ม..."

     

    "เฮ้ยมืดไปแล้ว"

     

    "สว่าง...อีกนะ...อืม..."

     

    "โอเคได้ ไปกันเลย"

    ____________________________-----

     

    เอาล่ะมาเฉลยคำถามกันเต้อะ ต่อจากตอนที่แล้ว

    ผู้ที่ทำให้อารมณ์ของไกรฟาสสงบลงได้ก็ คือ

     

    เจ้างู 9 หัว ไฮดร้าองครับ

     

    สำหรับตอนนี้นะ

     

    เอาเป็นว่า ทำไมเอริคถึงต้องรับการทดสอบครับ

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×