คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : กริฟฟิน
ความเดิมตอนที่แล้ว
เอริคและเอ็ด ไดรับอาวุธใหม่จากไรอาและเดฟ ทั้งคู่ดูเหมือนมีความลับอะไรสักอย่างต่อทั้งสองอยู่ไม่น้อยเลย
_____________________________-
เคร้ง คมมีดอันแสนแหลมคมต้องประกายแสงอาทิตย์อัสดงส่องแสงเรืองรองสร้างความแสบตาแก่ผู้ได้พบมอง เข้าปะทะกันอย่าง รุนแรง และแยกออก ชายสองคนในร่างชุ่มเหงื่อ ราวกับอาบน้ำ เสื้อผ้ามีรอยขาดเล็กน้อยจากคมอาวุธ ชายหนุ่มคนกำลังปะทะกับอยู่ในหุบเขาสีเงิน สดใส ทะเลสาบขนาดใหญ่เบื้องหลัง ส่องประกายโต้แสงยามสนธยาสวยงาม ชายหนุ่มผู้ถือของดาบคู่อันสวยงาม ได้ปักเล่มหนึ่งลงกับพื้นพร้อมกับ ยกมือขึ้นในระดับหน้าหันไปด้านคู่ต่อสู้ แล้วตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า
" เบนเด็กตร้า!!!"
ชายผู้ตกเป็นเป้าหมายไม่ยอมที่จะ ถูกจู่โจม เขาปักหอกของเขาลงกับพื้น แล้ว ใช้มือยันตัวขึ้นไปลอยอยู่บนอากาศ เพียงชั่วครู่หลังจากที่เขาจะกระโดดขึ้นไปนั้น ด้ามหอกของเขา แหลกสลายออกไปแต่ก็สมานตัวกลับคืนสภาพได้ดังเดิม หากเขาหลบไม่ทันก็คงจะเป็นแบบด้ามหอกเมื่อครู่นี้เป็นแน่แท้
และในขณะที่ร่างของเขากำลังลงสู่พิภพ โดยที่เขาไม่ทันสังเกตเบื้องล่าของเขาซึ่งมีหนามน้ำแข็งจำนวนมากรอลงทันณ์อยู่พร้อมกับรอยยิ้มคู่ต่อสู้ ชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายไม่รอช้า ใช้วาดรูปโล่ขึ้นบนอากาศแล้วชี้ลงข้างล่าง ทันใดนั้นปรากฎโล่อันใหญ่ รองรับเขาไว้ให้เขาร่อนลงสู่พื้นอย่างสวยงาม พร้อมกับหนามน้ำแข็งอันแหลมคมและแข็งแกร่งสลายไปอย่างง่ายดายเมื่อโล่อันนั้น แตะมัน
แปะๆๆ "เยี่ยมมากทั้งสองคน"เสียงของมังกรสีน้ำเงิน ร่างใหญ่พร้อมเสียงตบมืออย่างชมดังขึ้น
"ไรอาไม่น่าขัดเลย กะจะซ้ำอีกซักดาบ สองดาบแล้วเชียว"ชายหนุ่มผมทองหน้าตาดีในชุด สบายๆ เก็บดาบคู่ทั้งสองใส่ฝัก แล้วสะพายหลังไว้ตามเดิม น้ำเสียงแสดงความเสียดายอย่างเปิดเผยมากทีเดียว
"ดีแล้วล่ะ ที่ไรอามาขัดไว้ไม่งั้นชั้นโดนแน่เลย พลังเวทย์.จะหมดแล้วด้วยสิ"ชายผมน้ำตาลและสวมชุดสบายๆ อีกคน พูดขึ้นพร้อมสะพายหอกขึ้นหลังตนเองเช่นกัน
"เอาเถอะ ๆ เอ็ดนี่แสดงว่านายน่ะ ยังใช้เวทย์สุ่มสี่สุ่มห้า อย่างแค่ลบพลังของเอริคเมื่อเดี๋ยวนี้ใช้แค่เวทย์ลบล้างก็พอ ไม่เห็นต้องใช้โล่แห่งแสงเลย เอริคนายเองก็บุกมากไป ป้องกันบ้าง อย่างที่นายใช้ เบนเด็กตร้ากับ พลังของดาบควบคู่กับนับเป็นคอมโบที่ดีแต่ใด้กับศัตรูที่ไม่เร็วมาก ถ้าใช้กับกับศัตรูที่มีความเร็วสูงล่ะก็จบเห่" ไรอาติชมการต่อสู้อย่างผู้รู้
"คร้าบอาจารย์ไรอา"เอริคส่งเสียงประชดประชัน
แสงสีขาวบริสุทธิ์สว่างวาบขึ้นขัดการสนทนาพร้อมกับ ร่างของสาวน้ำผมสีทองสลวย ปรากฏขึ้น
"จะออกมากินที่นี่ หรือกลับไปกินข้าวที่บ้านจ๊ะ หนุ่มๆ"เธอถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานชวนให้เคลิบเคลิ้ม
"จะให้กลับไปกินที่บ้านก็ขอแบ่งพลังเวทย์หน่อยสิแม่คู๊ณ ไม่เหลือแล้วนะเนี่ย จะให้เดินก็ไม่เอาหรอก อีก 3 วันกว่าจะถึง ไรอาก็ พาไปทีละ 2 คนไม่ได้หรอกน่า"เอริคถากถาง
"อืม ชั้นจะให้กลับไปกินบ้าน เรียกลูฟกับ กับเดฟมาก็ได้"เฟียเน่ยื่นข้อเสนอ
"โถ่ เฟียเน่ จะยุ่งยากอะไรนักหนาล่ะ ที่นี่ก็ไม่ได้เป็นสถานที่แปลกอะไรนะ อีกอย่างวันนี้ทะเลไม่มีหมอกเลยด้วย กินไปดูอาทิศตกไปก็ดีนี่นา"ไรอาบอก
"ชั้นล้อเล่นน่าไรอา มานี่ก็ไม่เป็นไรนี่ ชั้นบอกลูฟ ไว้ว่าถ้า5 นาทีชั้นไม่กลับให้เอากับข้าวมาที่นี่ อีกเดี๋ยวคงมาแล้วล่ะ"หญิงสาวบอก
"เฮ้อแต่ดีน้าวันนี้ ดราเค่นกับ ไฮดร้าไปม่อสาวอยู่แถวเกาะ ของมังกรเผ่าน้ำแข็งโน่น ไม่งั้นอย่าหวังได้กินกันเล้ย สองตัวนี่กินจุจะตาย"สิ้นเสียงนินทาของเอ็ดไม่ได้นาน เอ็ดรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสะกิดหลังพร้อมกับเสียงแหบต่ำๆ เสียงหนึ่งดังขึ้นว่า
"ชั้นกับดราเค่นกินจุมาเลยเหรอเอ็ด"
"ใช่ โดยเฉพาะ ไฮดร้าน่ะนะ มีตั้งเก้าหัว ตัวก็เบ้อเริ่ม หัวนึงกินไคมีร่าตัวนึงได้สบายๆ ถ้าเจ้านี่มีอยู่ทั่วไปนะ ไคมีร่ากลายเป็นสัตว์หายากแน่ ทั้งที่ไคมีร่ามีพิษออกจะร้ายแรงนะ ยังกินเข้าไปได้"เอ็ดนินทาต่อ
โดยที่คนอื่น เริ่มอมยิ้มกันคนละนิดละหน่อยโดยเอ็ดไม่ทันสังเกตุ อีกอย่างที่เขาไม่สังเกตคือ เงาของงูยักษ์เก้าหัวจอมอำมหิต และ เงาของสัตว์ร้ายแห่งทะเลใหญ่ปลาหมึกยักษ์ที่จมเรือมานักต่อแล้ว อยู่ข้างหลังเขานั่น
"จริงเหรอ"เสียงนั่นถามต่อ
"จริงสิ เอ๊ะแต่ ไรอากับเอริครู้แล้ว เฮ้เฟียเน่เธอทำไมเสียงต่ำจัง"และคำตอบของเขาก็ปรากฏมื่อเขาหันไปหาเฟียเน่
"เอ็ดเวิร์ด ฟารอส!!!!"
*
* ** *
** **** **
*** *** *** ***
****** ******
****** ******
*** ***
****
**
*
-5 นาที ต่อมา-
"เอาล่ะ อาหารมาแล้ว"ลูฟ และเดฟ ร่อนลงจากท้องฟ้าพร้อมอาหารของพวกเอริค
"อ้าว เอ็ดหายไปไหนซะล่ะ"เดฟถามหาคู่หูของตน
"ถามไอ่สองตัวโน่นสิ"ไรอาบุ้ยปากไปทาง สององค์รักษ์ของเขาที่กำลังลังทำแก้มป่องเหมือนอมอะไรไว้อย่างนั้นแหละ บางครั้งพวกมันก็ระเบิดหัวเราะอย่างออกมาอย่างสุดจะทน
"ดราเค่น ไฮดร้า พวกแกเอาเอ็ดไปไว้ไหนอีกล่ะเนี่ย"เดฟถาม
สององค์รักษ์ระเบิดหัวก้ากใหญ่ ก่อนที่จะมองไปทางร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่โดนห้อยไว้บนต้นไม้ แขนขาถูกมัดปาก ถูกปิดสนิท ข้างใต้ของเขามี เงือกวิปริตผิดเพศ ที่เป็นเพศชายแต่กลายเป็นครึ่งหญิง รอคอยเวลาที่ ริมนาเดสตัวน้อยๆ ที่กำลังแทะเชือกทีละนิด ๆ ให้ชายโชคร้ายลงไปหาพวกเขา
"โถ่เว้ยพวกแก เล่นแรงไปแล้วม้าง"เดฟคราง
พร้อมกับโฉบเอาตัวเอ็ดกลับมาที่ผืนแผ่นดิน เอ็ดขอโทษขอโพย ไฮดร้ากับดราเค่นเป็นการใหญ่ พร้อมกับแบ่งอาหาร ของเขาให้ด้วย
ไฮดร้า และดราเค่นยอมรับเครื่องเซ่นแต่โดยดี มันสวาปามเข้าไปอย่างตะกละตะกลาม
ช่วงเวลาทานอาหารเย็นที่แสนจะเป็นธรรมชาติและ มีความสุข(เฉพาะบางคน) เหล่ามังกรแหละสองสัตว์องค์รักษ์แสดงสันดานสัตว์ออกมาอย่างชัดเจน พวกมันไม่ได้นั่งกินบนบนพื้นธรรมดาๆเหมือนมนุษย์ทั้งสาม เพียงแต่สามส่วนของตนแล้วพาไปฉีกกินกันคนละที่ จะเอริค และเอ็ดที่ยังไม่ชิน แทบบจะกินไม่ลง ส่วนเฟียเน่นั้นภาพแบบนี้ถือว่าธรรมดา
"ท่านไรอาครับ..."เสียงอันเยือกเย็นของงูเหลือมสีเหลืงหม่นๆตัวยาวราวๆ 3 เมตร เสียงหนึ่งสอดขึ้นระหว่างที่ไรอา กำลังสวาปาม เสือดาวใหญ่จนแทบจะเหลือแต่กระดูก
"มีอะไรรึ งูน้อย"ไรอาตอบพลาง เลียเศษเนื้อที่ปาก
"พวกเราพบกริฟฟินสีเงิน 1 ตัว...พลัดหลงมาครบ เรา....ไปพบเค้าตอนสลบอยู่.. ท่าทางบาดเจ็บหนัก... ไม่ทราบว่ามาจากไหน" เล่าความประสงค์ที่เข้ามาขัดจังหวะการสวาปามอาหารของมังกรผู้พิทักษ์ตัวนี้
"งั้นรึ ไปพาเค้ามา"ไรอาสั่ง งูพยักหน้ารับคำ มันทำเสียงฟ่อ ตามภาษางูของมัน ซักพก งูเห่าอีกตัวก็เลื้อยเข้ามาหามัน มันสื่อสารกันด้วยภาษางูพักหนึ่งก่อนที่งูเห่าตัวนั้นจะเลื้อยออกไป
"ท่านไรอาครับ... อีกเดี๋ยว....พวกไซเลนคงพามาครับ" งูบอก
พักใหญ่ผ่านไป ไซเลน* 3ตัวก็ช่วยกันแบกกริฟฟิน สีเงินสีเงินสูงประมาน เกือน
กริฟฟินลงกลับพื้นแล้วก็เดินหายลับเข้าป่าไป
"ท่านไรอา... กริฟฟินมาแล้วครับ"งูเรียก ไรอาเองก็สวาปามเสือดาวตัวนั้นจนเหลือแค่กระดูกแล้วเช่นกัน มัน เดินเข้ามาดู อาการของกริฟฟินตัวนั้น
กริฟฟิน ครางเบาๆต่อเนื่องเป็นพักๆ มีเลือดไหลตรงบริเวณหน้าอก
"...อืมโดนแทงรึ ด้วยอาวุธซะด้วย..."ไรอาคิด
"เฟียเน่ มานี่ทีสิ"ไรอาส่งเสียงเรียกเฟียเน่ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง
"มีอะไรไรอา ซี่โครงติดคออีกรึไง"เสียงใสดังขึ้นมาก่อนที่ร่างของจะแวกผ่านพุ่มไม้มาทางที่ไรอาอยู่
"ชั้นน่ะไม่ แต่เจ้านี่น่ะ ชิ้นใหญ่เลยล่ะ"ไรอาตอบห้วนๆ
"ว้าย อะไรกันเนี่ย เลือดโชกเลย"เธอกรีดร้องขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นร่างโชกเลือกของกริฟฟิน
"พลัดหลงมา ไองูนั่นลากมาหาชั้นเมื่อกี้"ไรอาบุ้ยหน้าไปทางงูเหลือมตัวเขื่องที่กำลังนอนขดอยู่
เฟียเน่มองตามแต่เธอไม่ได้พูดอะไร หล่อนย่อตัวลงคุกเข่าข้างๆไรอาพลางเอามือลูบไปตามขนสีเงินสวยของสัตว์ลูกครึ่งตัวนี้
"คิดว่าต้องใช้เวลารักษานานเท่าไร"ไรอาถามต่อ
"คืนนึงก็หายสนิทแล้ว"เฟียเน่ตอบ
"งั้นเรอะ เอากลับไปบ้านดีกว่าถ้างั้น"
"ไม่ได้"เธอค้านทันที "แผลนี่ใหญ่เกินไป เคลื่อนย้ายไม่ได้หรอก"
"ก็ใช้เวทย์มนต์ก็ได้นี่"
"มีใครในกลุ่มพวกเรามีพลังเวทย์ด้านการเปลี่ยนแปลงบ้างล่ะ เซลเองก็กลับเทียร่าไปแล้ว ไรอานายน่ะสายป้องกันเหมือนเอ็ด เอริคสายโจมตีเดฟก็เหมือนกัน ชั้นกับลูฟสายสร้างสรรค์ ต้องเป็นยผู้มีพลังเวทย์สายเปลี่ยนแปลงเท่านั้นแหละที่จะเคลื่นเจ้านี่ได้อย่างแนบเนียบ เพราะ เลือดทุกหยดที่ไหลอยู่มีความสำคัญมากเลย"เธออธิบาย
"นั่นสิ ถ้างั้นเธอก็อยู่ที่นี่ต่อแล้วกัน"ไรอาบอก
"เดี๋ยวสิไรอา บ้าเหรอจะให้ชั้นอยู่ที่นี่คนเดียวเนี่ยนะ ชั้นแทบไม่มีวามสำคัยอะไรสำหรับที่นี่เลยนะ สัตว์น่ากลัวก็เยอะออก ไรอานายแหละต้องอยู่ เพราะนายคุมสัตว์พวกนี้ได้"เฟีเยน่ค้านเป็นรอบที่สอง
"ไฮดร้ากับดราเค่นก็อยู่นี่นา อย่างน้อยๆ ก็สคิวเลอร์"ไรอายังคงหาเหตุผลที่จะไม่อยู่ เขาอยากลับไปนอนบนที่นอนนุ่มๆ หลังจากที่วันนี้เขาเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันจากการคอยคุมเอริคและเอ็ด
"คิดว่ามันไว้ใจเหรอไรอา สองตัวนั่น"เธอพูดเนือยๆ สอยตาเหล่ไปทางชายหาดซึ่งเสียงหัวเราะยังคงดังก้อง
"ก็ได้ๆ เอริคมานี่หน่อย"ไรอาตะโดนเรียกคู่หูมาทันที
"เอาล่ะเฟียเน่ที่เหลือเธอจัดการเองนะ"พูดจบไรอาถลาร่อนขึ้นฟ้าไปทันที เขาแวะเข้าโฉบเอาตัวเอ็ดขึ้นมากชายหาด ก่อนที่เร่งความเร็วหายลับไปหลังก้อนเมฆสีครามอันหนาทึบ
________________________________________________-
หายไปนานจังน้อ กลับมาซะที
เฉลยคำถามนนะครับ
อาวุธของเอริค มีอำนาจที่แช่งแข็งได้ทุกอย่าง
ส่วนหอกของเอ็ด พี่พลังสร้างหนามน้ำแข็งได้ครับ
คำถามตอนนี้คือ ใครต้องอยู่เป็นเพื่อนเฟียเน่ ครับ
ความคิดเห็น