คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : สาร์นท้ารบที่มีชีวิต
ความเดิมตอนที่แล้ว
เอริครอดมาจากการสู้กับ อิโอได้พร้อมกับแขนข้างใหม่ของเขา
________________________________________--
ยามดึกของยามค่ำคืนแห่งอาณาจักรมังกรแห่งโลกคู่ขนาดแห่งนี้ ท่ามกลางตลาดสดยามค่ำคืนที่เรียงรายเต็มไปด้วยร้านค้าแผงลอยในแบบต่างๆ ที่สามารถที่จะดึงความสนใจของชายหนุ่มชาวโลกผู้อยากรู้อยากเห็นได้ดีทีเดียว ตลาดที่นี่ไม่เหมือนของโลกมนุษย์ที่แสนจะธรรมดา และสกปรก บรรกาศที่วุ่นวายและเสียงเรียกร้องของแม่ค้านั้นไม่มีหรอก ทที่นี่แผงลอยแต่ละแผงจะมีประตูวิติเชื่อมไปยัง ห้างสรรพสินค้ากลางของอาณาจักรเฟร่า ซึ่งที่นั่น สินค้าทุกอย่างคงเรียกไว้ว่าสดจากฟาร์มเลยทีเดียว ที่นี่ไม่เหมือนห้างสรรพสินค้าของโลก มนุษย์ แต่จะคล้ายฟาร์มเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์มากกว่า
ซึ่งลูกค้าสามารถที่จะเลือกสัตว์และพืชผักได้จากฟาร์มเลยทีเดียว
"นี่เอริค นายมาถือของก่อนเถอะ"เสียงใสๆของหญิงสาวโอดครวญกับจำนวนของที่ซื้อมา แน่ล่ะไม่ใช่น้อยๆเลย อาหารของมังกรแต่ละตัวซึ่งมีอยู่เต็มบ้านนั้น ก็เยอะเอาการทีเดียว
"เดี๋ยวน่าเฟียเน่ ขอไปดูด้านโน้นก่อน"เอริคที่ดูเหมือนจะลืมอาการเขินเมื่อตอนเพิ่งออกจากบ้านมาแล้ว
ตอนนี้เขาเหมือนเด็กๆที่ซุกซนและชอบวิ่งแล่นไปตามที่ต่างๆ
"อะไรกันเนี่ย วันหลังค่อยมาดูก็ได้ ไว้วันที่พวกไรอามาด้วยนะ นายจะได้ดูเต็มที่เลย วันนี้มาช่วยชั้นถือของดีกว่านะ"เฟียเน่พยายามหาข้อเสนอ ที่จะดึงดูดผู้ใหญ่ไม่รู้จักโตคนนี้ได้
"โอเคเฟียเน่"เอริคยอมแต่โดยดี
"จะมาช่วยชั้นถือแล้วใช่มั้ย"เฟียเน่ฉีกยิ้มด้วยความปลื้มปิติสุดหาจะบรรยาย มือเล็กทั้งสองของสาวน้อย ยื่นของพรุงพรังที่ลงคาถาตัวเบาไว้แล้ว
"ใครบอก ชั้นจะเดินไปดูไปก็ได้ต่างหาก"คำตอบของเอริค ทำให้สาวน้อยถึงกับทรุดลงกองกับกองสินค้า
"ล้อเล่นน่าจะช่วยก็ได้"เอริคเดินเข้าหาเธอพร้อมยื่นมาข้างขวามาให้
หญิงสาวยิ้มก่อนที่จะยื่นมือข้างเดียวกันให้ชายหนุ่ม แต่ยังไม่ทันที่มือของหญิงสาวและชายหนุ่มคู่นี้จะได้สัมผัสกัน ถุงสินค้าจำนวนมากมาย ปรากฏขึ้นที่มือของชายหนุ่มทันที
"เฟียเน่อะไรกันเนี่ย"เอริค ร้องเสียงหลงเมื่อพบว่าถุงสินค้าเหล่านั้นนอกจากจะหนักเอาการแล้ว ยังดึงออกจากมือเขาไม่ได้ด้วย
"ก็ชั้นคลายคาถาตัวเบาที่ลงไว้กับของพวกนั้นหมดแล้ว อีกอย่างคาถาติดแน่นนั่นน่ะ คาถาชั้นคิดเอง ลูฟกับไรอาร่วมมือกันก็แก้ไม่ได้หรอก"เฟียเน่ตอบด้วยท่าทีเบิกเบินพร้อมดีดตัวขึ้น ในมือแบกถุงติดมามือแค่2-3 ใบเท่านั้น
"เฟียเน่ชั้นขอร้อง ขอแค่คาถาตัวเบาก็ได้"คราวนี้เอริคพยายามขอร้องเธอบ้าง
"ไม่ไม่ไม่ เอริคกว่านายจะยอมมาช่วยชั้นขนของนะ จะบอกให้ชั้นเนี่ยขอร้องนายทั้ง 20 นาที นายขอชั้นที่เดียวชั้นไม่ทำตามคำขอร้อก"เฟียเน่ค้อน
ระหว่างที่ทั้งคู่นี้หากำลังแหย่กันไปมาอยู่นี่เอง หาได้รู้ไม่ว่าทางด้านมุมเมืองอีกด้านหนึ่ง ตอนนี้กำแพงเมืองได้ทลายลงแล้ว
มังกรสีเขียวดำขนาดยักษ์ตัวสูงราวๆ 5 เมตรดวงตาสีแดงก่ำไร้แววตา เหมือนโดนควบคุม กรงเล็บที่ยาวเหยียดของมันตวัดทีก็ฆ่าคน-มังกรขนาดธรรมดาได้เป็น 100
ผู้คนและมังกรจำนวนมากที่แทบจะไม่มีพลังเวทย์มนต์ต่างพากันหลบหนี วิ่งวุ่นอลม่าน จนมาถึงตลาดที่เอริคและเฟียเน่อยู่
ฝูงชนหลั่งเข้ามาตามท้องถนนเป็นจำนวนมาก บนฟ้ามีมังกรจำนวนหนึ่งบินสวนทางกับผู้คนอย่างรวดเร็ว
"มังกรสังเกตุการณ์งั้นเหรอ"เฟียเน่เงยหน้าขึ้นฟ้า
"เฟียเน่ ไม่ตั้งย่งกับพวกสังเกตุการณ์นั่นหรอก มาสังเกตุ ฝุ่นทางนู้นเหอะ"เอริคเบ้ยปากไปทางกลุ่มฝุ่นควันที่ฟุ้งโขมงอยู่อีกด้านของถนน
"เอริคชั้นว่าแบบนี้ไม่ปกติแล้วนา"เฟียเน่ว่า จบคำพูด หญิงสาวดีดนิ้ว 1 ทีพลับของทั้งหมดอันตรธานหายไป
"...ใช้วิธีนี้แค่แรกก็จบ..."เอริคนินทาในใจ
เฟียเน่ชี้นิ้วมาที่เอริค ทันใดนั้นชายหนุ่มรู้สึกว่าเขาตัวเบาขึ้นมากมาย
"เอาล่ะเอริค ทั้งมังกรสังเกตุการณ์ ทั้งฝูงชนเตลิดแบบนี้ไม่ดีแล้วล่ะ ไปดูกันดีกว่า"เฟียเน่พร้อมกับกระโดขึ้นหลังคาไป
"เฟียเน่เธอทำได้ไงเนี่ย"เอริคตะโดนไล่หลังไป
"คาถาตัวเบาไงเล่า นายเองก็ทำได้ ชั้นเสกคาถาให้แล้ว ตามมาแล้วกัน"เฟียเน่ตะโกนข้ามบ่ามา
เมื่อชายหนุ่มลองกระโดดดูก็พบว่าตัวเองทำได้ไม่ต่างจากเฟียเน่นัก เขาจึงรีบตามเธอไปทันที
กรร!
มังกรยักษ์คำรามลั่น มันเริ่มทำลายบ้านเมืองที่อยู่ถัดจากตัวกำแพงแล้ว
"คาถาบีบอัด ex-ball" สิ้นเสียงของคนผู้หนึ่ง
บอลแสงลูกเล็กๆลูกหนึ่งพุ่งเข้าใส่เข้าสัตว์ร้ายจอมบ้าคลั่งทันที แม้ว่าต้นเหตุจะเป็นเพียงบอลลูกเล็กๆ แต่ก็เมื่อมันจมลึกลงภายใต้ผิวหนังหนาๆและเต็มไปด้วยเกล็ดขนาดมหึมาของมังกรยักษ์ บริเวณที่บอลแสงจมลงไปนั้น บิดกระชากตัวเองออกจากร่างต้นทันที มังกรกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัสมันบ่ายหน้ามาทางผู้จู่โจมด้วยความโกรธแค้น
"เฮ้เฟียเน่ ดูเหมือนเพื่อนเล่นคนใหม่ของเราจะไม่พอใจนะ"เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นมาจากเงามืดของมุมตึก
"นั่นสิ แต่แบบนี้คงจะสนุกนะ"หญิงสาวตอบ เธอยืนอยู่บนยอดสูงของตึกรามบ้านช่องแถวๆนั้น เธอยกของในมือบ้างอย่าง รูปร่างเป็นแท่งโค้งๆ มีเชือกเชื่อมปลายทั้ง 2 ข้างไว้ทำให้วัตถุนั่นรูปร่างดูคล้ายตัว D
ในมืออีกข้างหนึ่งของเธอถือแท่งอะไรซักอย่างรูปร่างเรียวยาว ปลายข้างหนึ่งแหลมราวหนามต้น
โป้ยเซียน เธอยกมันพาดกับคันวันถุรูปตัวD ปลายด้านหนึ่งของแท่งลูกศร ง้างเชือกไปข้างหลัง แล้ว เธอก็ปล่อยมัน แรงตึกเชือกดันให้แท่งลูกศรพุ่งเข้าหาเป้าหมายด้วยความรวดเร็ว
"คาถา แยกร่างลูกธนู" พลันลูกธนู เพียงลูกเดียวก็แยกออกเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน พุ่งเข้าเตรียมจะซ้ำบาดแผลเดิมของมังกรยักษ์ มันไม่โง่พอจะอยู่เฉย มันพ่นไฟใส่ลูกธนูจำนวนมหาศาลนั้น
แต่ทว่าลูกธนู เหล่านั้นไม่ได้โดนเผาไป มันกลับกลายเป็นธนูเพลิงพุ่งเข้าแผดเผาบาดแผลเดิมให้มอดไหม้ สร้างความปวดแสบปวดร้อนถึงทรวงแก่มังกรยักษ์ยิ่งนัก มันกรีดร้องดังยิ่งกว่าเดิมด้วยสีหน้าทุรนทุราย
"อ่าฮ่า แบบนี้จะเรียกว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกนั้นถึงตัวดีมั้ยน้า"เอริคหัวเราะด้วยความชอบใจ
"คาถาดิน ทุ่งเสาหิน"เสียงๆหนึ่งแทรกผ่านเข้ามา สิ้นเสียง เสาหินขนาดยักษ์จำนวนมากพุ่งขึ้นจากแนวการทำลายของมังกรยักษ์ เข้าอัดตัวมันจนถอยครูดออกไปจากเมือง
"เอริค ชั้นไม่รู้นะ ไอ้สำนวนโลกมนุษย์เมื่อเดี๋ยวแปลว่าอะไร แต่มันคงทำนองนี้ล่ะมั้ง"เสียงเดิมดังขึ้นจาก พื้นดินข้างพวกเอริคนี่เอง มังกรไร้ปีกสูง
"ดากาฮา"เอริคและเฟียเน่อุทาน
"คาถาประสาน น้ำ-น้ำแข็ง-สายลม ไซโคลนหิมะ!" ทันใดนั้นสายลมเริ่มก่อตัวหมุนเป็นพายุพายุหมุนขนาดมหึมาซึ่งสามารถมองเห็นมันได้จากรัศมีหลายกิโล พายุนั้นเริ่มมีบางอย่างเข้ามาปะปน สายน้ำจำนวนมากไหลเอ่อเข้ามาใต้พายุนั่น สายลมกระชากเอาสายน้ำขึ้นไปลอมตัวกับมันกลายเป็นไซโคลนที่มีอานุภาพรุนแรงกว่าเดิมยิ่งนัก สะเก็ดน้ำที่กระจายออกมาจากพายุ เริ่มจับตัวกันเป็นน้ำแข็ง กระเด็นซัดใส่สิ่งรอบข้างอย่างรุนแรง
มันพุ่งเข้ากระชากร่างของมังกรยักษ์ให้ลอยขึ้นสู่นภาสูงหลายร้อยกิโลเมตร แล้วก็ดับวูบไป
สิ้นภัยพิบัติ เอริคและเฟียเน่ยังคงงงกับเหตุการที่เกิดขึ้นอยู่บ้าง
ท่ามกลางความสับสน มือเย็นๆมือหนึ่ง เข้ามาแตะที่บ่าของชายหนุ่ม เอริคหันขวับ
เจ้าของมือนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน ร่างของมังกรสีเงินอันแสนจะเย็นราวกับน้ำแข้งยืนอยู่ข้างหลังเขานี่เอง
"เดฟ"เอริคทวนชื่อของมังกร
"คิดว่าชั้นเป็นไรอารึไง"มังกรตอบพร้อมเอามือออกจากบ่าของเอริค
"ชั้นว่ามังกรยักษ์นี้ตัวนี้คงเป็นตัวที่เราส่งไปทะลายชายแดนของมันคราวก่อนแน่"ไรอาตอบจากทางด้านหลังของเฟียเน่ มังกรเข้ามาโดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย ลูฟเองก็เช่นกัน ปีกนกสีดาวบริสุทธิ์ของมันโบกสะบัดอยู่เหนือหัวของพวกเอริคโดยไร้ซึ่งสายจากปีกและเสียงขนกระทบอากาศ
"สงครามจะลุกลามแล้ว ถ้าพวกเราไม่รีบ เฟร่ามีหวังโดนลบหายไปจากแผนที่โลกมังกรแหงๆ"ลูฟตอบ
มังกรทั้งสามดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างที่เอริคยังไม่เข้าใจ สงคราม เวทย์มนต์ การต่อสู้ บ้านเมือง สิ่งเหล่านี้ชายหนุ่มผมทองผู้นี้ยังไม่เคยได้รับรู้อะไรเกี่ยวมันเลย แต่เขาต้องรับรู้มันในเวลาไม่ช้านี้
____________________________________________
แก้ใหม่แล้ว คงจะดีกว่าเดิมอ่านะ
สำหรับคำถามในตอนนี้นะครับ
เฟียเน่ใช้คาถาอะไรโจมตีมังกรของอฟอนิเต้คร้า
อ๋อเกือบลืมแน่ะ เฉลยคราวที่แล้วด้วย
คำตอบคือ เซลเป็นผู้ถูกเลือกของ มิเนร่า ครับ
ความคิดเห็น