คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ดอกครัสติก
"เรียนท่านอาิสเลย์ อทัพอเราพร้อมบุแล้วรับ" นายทหารุสีม่วเ้มเินเ้ามารายานอมทัพอาิสเลย์แห่อิาออส
"ไปเรียนเลอเวียนมาพบ้า้วย" อาิสเลย์ออำสั่้วยท่าทีเรียบเย
"รับ" นายทหารนเิมรับำและเินออไป
อมทัพแห่อิาออสเินออไปที่หน้าระโมที่พั เาวาามอบรราทหารที่ำลัั้แถวรอำสั่าเา ทหารทุนอยู่ในเรื่อแบบสีม่วเ้ม ้านหลัเป็นแนวป่าายเมือโเวีย ถัไปทา้ายเป็นลานว้าที่บันี้มียานรบอเรียรายอยู่เป็นำนวนมา ้าน้ายานรบแ่ละลำมีทหารในุสีน้ำเินเ้มยืนอยู่สอนาย
ทหารแ่ละนใน่ายทหารออิาออสนี้ มอู็รู้ว่าอยู่ในระเบียบวินัยที่ีมา แม้่าวารายอทหารสอหมื่นนาย้วยน้ำมือทหารแ่สามพันนะบั่นทอวามฮึเฮิมอพวเาลไปบ้า แ่เมื่ออมทัพอาิสเลย์้าวเ้ามานำทัพ ทหารทุน็มีำลัใที่ีึ้นมาทีเียว ั้แ่อมทัพอาิสเลย์ออรบเาไม่เยปราัยสัรั้
"ท่านอาิสเลย์เรียหาผม ไม่ทราบว่ามีเรื่ออะไรหรือรับ" ายวัยลานผมสีเทามีเรายาวนถึเอวสีเียวับเส้นผม วาลึเ้าไปในเบ้าา มูอุ้มเหมือนะอ หน้าาูบี เินเ้ามาหาอาิสเลย์พร้อม้มหัวให้เพื่อแสวามเารพ
"ท่านเลอเวียน นัรบเวทย์ที่ท่านเรียมมามีำนวนเท่าไหร่" อาิสเลย์ถาม
"ประมาสามพันนรับ" เลอเวียนอบ
อาิสเลย์รุ่นิอยู่สัพัให่ๆ ่อนที่ะพูออมาว่า
"ั้นเ้าไปเรียมนัรบเวทย์ เน้นที่นัรบเวทย์ที่ถนัธาุลมและไฟมาประมาห้าร้อยน" อาิสเลย์เอ่ยออมา ในวาอเาอนนี้มีประายอย่านที่มั่นใในแผนอัวเออย่ามา
"ห้าร้อยนเลยหรือท่านอมทัพ" เลอเวียนถามเพราะั้แ่เาออรบับอาิสเลย์มา ไม่เยมีรั้ไหนเลยที่เาะใ้นัรบเวทย์เินสามร้อยน แ่ในราวนี้ลับอำลันัรบเวทย์ถึห้าร้อยนในราวเียวัน
"เอาน่าเลอเวียน ้ามีแผนที่ะสอนให้ไอ้หนูเรอสมันรู้ึ้ถึสรามที่แท้ริ" อาิสเลย์เอ่ยออมา
"รับท่านอาิสเลย์" เลอเวียนรับำและเินไปัเลือนัรบเวทย์
#######################
ท่ามลาป่าทึบที่มี้นไม้อยู่อย่าหนาแน่นอเมือโเวีย มีเสียนและบรราแมลนานานิส่เสียร้ออยู่ทั่วไป พวอเรอสำลันั่พัันอยู่้าน้าอลำธารแห่หนึ่ที่สีอน้ำในลำธารเป็นสีเหลืออำพันแทนที่ะเป็นสีใสๆเหมือนลำธารโยทั่วไป รลาลำธารเป็นอไม้นิหนึ่มีลัษะเป็นอูมสีทออร่าม รอบๆอูมเป็นอที่บานแล้วแ่มีสีฟ้าและมีนาเล็ว่ามา
"อย่าสิพลาโ เปียไปหมแล้ว" เรอสโวยวายออมาหลัาโนพลาโเอาน้ำในลำธารมาสาใส่เา
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" พลาโหัวเราะอย่ามีวามสุ
"โอ๊ยเหนื่อยัเลย" พลาโพูพลาทิ้ัวลนั่้าัวอเรอส โยที่มีมาัสนั่อยู่อี้านอเรอสอยู่แล้ว
"โรเอร์ไปนานัเลย ันหิวแล้ว" พลาโยับ่นไม่เลิพลามอไปรอบๆัว หวัว่าโรเอร์ะลับมาพร้อมับผลไม้
"ะมีวันไหนที่นายไม่บ่นว่าหิวไหม" เรอสหันมาแวพลาโ
"นายนี่็แปลเรอส รู้ทั้รู้ว่าันะ้อบ่นเรื่อนี้นายยัะแวันอยู่ไ้ทุวันไม่เบื่อเหรอ" พลาโหันมาแยเี้ยวใส่เรอส
"ไม่เบื่อเ็า" เรอสว่าพลาทำหน้าทะเล้นใส่พลาโ
"ามในายละัน ว่าแ่ทำไมเรา้อเินเ้ามาในป่า้วยไหนว่าะไปเินสำรวเมือไ" พลาโเปลี่ยนประเ็นารสนทนาทันที
"็ว่าะพาพวนายมาูอแปล" เรอสพูพลาี้ไปที่อไม้สีทอลาลำธาร
พลาโและมาัสหันไปมอามทิศที่เรอสี้ไปทันที พลาโทำาโทันทีที่ไ้เห็น ส่วนมาัส็ทำหน้าแปลใเล็น้อย
"ันว่าอไม้มันไม่แปลหรอ สีอน้ำในลำธาร่าหาที่แปล" พลาโพู เรอสยิ้มน้อยๆที่มุมปาและหันไปถามมาัสบ้า
"นายิเหมือนพลาโไหม"
มาัสส่ายหน้าแทนำอบ เายัเป็นนที่พูน้อยเหมือนเิม
"แล้วนายว่าอไม้สีทอมันแปลรไหนมิทราบ" พลาโเริ่มะหุหิที่ไม่มีใรเ้า้า
"อที่นายเห็นนะมันมีื่อว่าอรัสิ" เรอสเลยออมา
พลาโยัทำหน้าไม่เ้าใอยู่ี ส่วนมาัส็เ่นเียวัน
"เรอสสสส ถ้าันรู้ื่อมันแล้วันรู้ว่ามันแปลยัไ็บ้าแล้ว ะอธิบาย็อธิบายมาีๆเลย" พลาโเอ็ะโรึ้นมา
"ใเย็นๆ" เรอสพูพร้อมับระโหลบลูไฟอพลาโ
"็อรัสินี่มันึ้นลาแหล่น้ำ แ่โยปิมันะมีนาไม่ให่เท่านี้ และมันะมีสีฟ้า พวฮีลเลอร์มัะนำไปทำยาแ้ไ้นะ" เรอสอธิบาย
"อ้าวปิมันไม่ไ้มีสีทออย่านี้เหรอ" พลาโเริ่มเห็นวามแปลอมัน
"แล้วไอ้อสีทอนี้มันมาไ้ยัไ หรือว่ามันผ่าเหล่าออมา" พลาโถาม โยที่มาัสฟัอย่าสนอสนใ
"เปล่า แ่มันเป็นรัสิในำนาน ว่าันว่าถ้าใรไ้อรัสิสีทอที่ำลับานไปีอาวุธะไ้อาวุธที่สามารถเปลี่ยนรูปร่าไ้ัใ แถมยัสามารถเปลี่ยนเป็นโล่ไ้อี้วย รวมทั้ยัเพิ่มพูนพลัเวทย์ให้แ่ผู้ใ้ไ้อี้วย แม้ผู้ใ้ะไม่มีพลัเวทย์็ามถ้าใ้อาวุธารัสิทอแล้วละ็ะสามารถร่ายเวทย์ไ้อย่าแน่นอน" เรอสบรรยายสรรพุออรัสิทอให้เพื่อนทั้สอฟั
"ั้น็เ๋ไปเลยสิ" พลาโทำาเป็นประายพลาย่าสามุมเ้าไปหาอรัสิทอ พลาหยิบทาู่ใเ้าไป้วย
่อนที่เรอสะทันเือน
ูม ๆ ๆ ๆ พลาโ็โนพลับาอย่าที่มอไม่เห็นผลัให้ล้มลไปในลำธาร
"สมน้ำหน้า ไม่ยอมฟัให้บ่อน" เรอสพูพลาหัวเราะับสภาพอพลาโ ส่วนมาัส็ยิ้มออมาเล็น้อย
"อะไรอีล่ะ ราวหลั็พูให้มันเร็วๆหน่อยสิ" พลาโพูและลุึ้นมานั่ที่เิม
"นายไม่สสัยมั้เหรอถ้ามันมีสรรพุอย่าที่ว่าริ ทำไมไม่มีใรมาอยเฝ้าให้มันบานและัไปาย" เรอสถาม
พลาโถึับนิ่ไปเพราะำถาม
"เพราะว่าอรัสิทอไม่ยอมให้ใรเ้าไปัเหรอ" มาัสเปิปาถามออมา
เรอสหันไปมออย่าไม่เื่อหูัวเอ ถ้ามาัสไม่สนใถึที่สุแล้วเาะไม่พูออมาเ็า ส่วนพลาโำลัะเอ่ยปาแวแ่หันไปเอหน้าาเอาเรื่ออมาัสพร้อมับละออน้ำแ็ในมืออมาัสึหยุวามินั้นทันที
"เือบถูมาัส แ่ริๆแล้วามำนานอรัสิทอนั้นะอออทุๆพันปี แ่อที่ออมานั้นะไม่ยอมบานนว่าะมีผู้ทีู่่วรเท่านั้นไปสัมผัสมัน และถ้าเิว่ามีผู้ทีู่่วรไปสัมผัสและัมันออมาแล้วนั้น เิมีใร็ามไปสัมผัสมัน อรัสิทอะมลายหายไปทันที" พูบ็หันไปมอพลาโพร้อมรอยยิ้มที่เสียแทอย่ายิ่
"เพาะผู้ทีู่่วรเท่านั้นพลาโ" เรอสย้ำำอย่าหนัแน่น
"เออใ่สิ ันมันนที่ไมู่่วร" พลาโเอ่ย เรียเสียหัวเราะาเรอสไ้ทันที
"อย่าิมา แวเล่นหรอ" เรอสพู พลาโ็หันมาทำาวาใส่เรอส โทษานหมั่นไส้
"มาัสนายะลอู็ไ้นะ" เรอสหันมาเห็นาอมาัส้ออยู่ที่อรัสิทอนั้น
มาัสลุึ้นอย่า้าๆ เินเ้าไปหาอรัสิทอทีละ้าว ทีละ้าว พลาโลุ้นนลืมหายใเลยทีเียว เรอส็เอาใ่วยเพื่อนเ็มที่ ใล้เ้าไปเรื่อยๆ นในที่สุอรัสิ็เปล่แสสีทอออมา แ่แล้ว
ูมมมมมม มาัส็ระเ็นออมาและล้มลไปในลำธารเ่นเียวับพลาโ
"เือบสำเร็แล้วเียว" เรอสบ่นอย่าเสียาย
'น่าแปลั ็มาัสเอื้อมมือนเือบะถึอรัสิแล้ว ถ้าอรัสิะ่อ้านะ้อ่อ้านในระยะไลว่านี่ แสว่ามาัสเ้าใล้ำว่าผู้ทีู่่วรแล้ว'
มาัสัแร่ายเวทย์เพื่อทำให้เสื้อผ้าแห้และเินมานั่ที่เิมอย่าเ็ๆ เรอส็บบ่าเพื่อให้ำลัใ
"อีนิเียวเอ" พลาโพู
"อีไม่นานมัน้อยอมรับนายแน่ๆมาัส เื่อันสิ" เรอสพูเามอหน้ามาัส้วยสายาที่แน่วแน่ เพื่อยืนยันำพูอนเอ
มาัสพยัหน้าอบรับ
"เรอสทำไมนายไม่ลอบ้าล่ะ" พลาโถามอย่าแปลใ
"ไม่ีว่า ันยัไม่อยาน้ำ" เรอสอบ
'ัน็อยาะลออยู่ แ่ไม่รู้ทำไมันถึไม่ล้า' เรอสิในใ
"อยนานไหมอรับ" โรเอร์หอบผลไม้นานานิเ้ามา
"นานมาๆเลยรับ" พลาโโอรวทันที โรเอร์ยิ้มน้อยๆ
"ั้นทานันเ็มที่เลยนะอรับ ผมะไปเรียมน้ำื่มให้" โรเอร์อบ
"นายไม่ินพร้อมันเหรอ" เรอสถาม
"ผมยัไม่หิวอรับ อบุมาที่ทรเป็นห่ว" โรเอร์พูพร้อมรอยยิ้ม
ผลไม้ที่โรเอร์หามานั้นถือว่าเยอะมาสำหรับนสามน ทั้ลูพีม่าลัษะเหมือนลูแอ๊ปเปิ้ลแ่มีสีม่วอ่อนๆ รสาิหวานอมเปรี้ยว ินไ้ทั้เปลือ ลูิ่าลัษะเหมือนล้วยแ่มีสีแสเนื้อ้าในสีส้มอ่อนรสาิหวานหอมออะเย็นนิๆ และสุท้ายพวนูโยลัษะเหมือนอุ่นแ่ละลูมีลัษะเป็นสามเหลี่ยมภายในพวเียวันมีสารพัสีทั้แ ส้ม เหลือ เียว ฟ้า และน้ำาล รสาิะแ่าออไปในแ่ละสี
พลาโัารผลไม้รหน้าอย่ารวเร็ว เรอและมาัส็ไม่น้อยหน้าพวเาึัารผลไม้อโรหน้าหมในเวลาอันสั้น
"อิ่มแล้ว" พลาโร้อออมาะที่ส่ผลนูโยสีฟ้าผลสุท้ายเ้าปา
านั้นพวเา็เินทาออมาเรื่อยๆนเ้าสู่ัวเมือโเวียในที่สุ
เรอสพบว่าเมือที่เาอาศัยอยู่ั้แ่เ็นั้นยัไม่เปลี่ยนแปลไปแม้แ่น้อย เมือโเวียนั้นเป็นเมือที่ผสมผสานันทั้ลิ่นอายแห่นบทและวามเริอเทโนโลยีไ้อย่าลัว โยรอบอเมือะเป็นฟาร์มเลี้ยัวไฮวี่ ไร่นูโย ไร่ิ่า และพืผลทาารเษรอีมามาย ส่วนเมือั้นในนั้นะเ็มไป้วยึให่โมามาย ทั้ศูนย์สรรพสิน้า โรเรียน วิทยาลัย สำนัาน่าๆ แ่ถึระนั้นามถนนในเมือโเวียยัไ้มี้นไม้ปลูไว้ลอสอ้าทาเพื่อ่วยผ่อนลายอารม์และวามึเรียอผู้ที่อยู่ในเมือ้วย
'เราะไม่ยอมให้เมือที่น่าอยู่เ่นนี้้อย่อยยับลไปเนื่อาสรามเป็นแน่' เรอสให้สัาับัวเอ
"พลาโ มาัส ำภูมิประเทศให้ีนะ เผื่อบาทีเราอาะ้อเ้ามาทำศึในเมือ็เป็นไ้" เรอสบอ้วยสีหน้าที่ไม่สู้ีนั
พวเาเินสำรว่อ ไม่นานเสียสัาเรียที่บัรอโรเอร์็ัึ้น
"อ์ายอรับ ทาานบัาารแ้มาว่าทาอิาออสมีสัาารบุเ้าโมีอรับ" โรเอร์รายานอย่ารวเร็ว
"ลับันเถอะ" เรอสบอและทุน็เร่ฝีเท้าทันที
#######################
ที่านบัาารอนนี้อำลัทุหน่วยเรียมพร้อมอย่าเ็มที่ ำลัใอพวเาีเยี่ยมหลัาเอานะในศึแรไ้
"พวมันมีันเท่าไหร่ในราวนี้" เรอสถาม
"ทัพบประมาสามหมื่นน และนัรบเวทย์ห้าร้อยนอรับ" ีไร์รายาน
"พวมันยันมามาทีเียวราวนี้" เรอสบอ
"ให้ทัพฟ้าเรียมยานรบไว้หนึ่พันลำบรรุรวนำวิถีไว้้วย ทัพบให้เรียมำลันำนวน สอหมื่นนาย ส่วนนัรบเวทย์ให้เรียมว้าร้อยน" เรอสสั่ารทันที
"ทหารทุนพร้อมแล้วอรับ" มีนายทหารเ้ามารายาน
"อบใเ้ามา" เรอสพู
"สั่ารลไปให้ทัพฟ้านำยานรบทั้หนึ่พันลำไปยิรวนำวิถีเพื่อลำลัออิาออส โยให้เปิระบบอำพราัว่อนเพื่อป้อันารโมีาทานัรบเวทย์" เรอสเริ่มเปิาโมี
ความคิดเห็น