คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 กิลด์พยัคฆ์ขาว
ระหว่างที่วายุกำลังนั่งอยู่ก็กวาดสายตามองไปรอบ เพื่อดูว่าพ่อค้าคนอื่นเขาขายอะไรกัน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเครื่องป้องกัน อาวุธและน้ำยาเพิ่มพลัง
“ใช่จริงๆด้วยแฮะ” เขาคิดในใจ
ตอนนี้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็มองว่าเขาเป็นตัวประหลาดแต่ส่วนใหญ่จะคิดว่าเป็นเด็กแล้วมาเล่นเกมเลยทำตัวแบบนี้
“เจ้าหนู คู่มือสัตว์อสูรหนะทุกคนเขาก็มีกันอยู่แล้วขายยังไงก็ขายไม่ออกหรอก” ชายคนที่เขาเคยถามทางเมื่อตอนเข้ามาเล่นเกมส์เดินมาบอกเขา
“หรอครับพี่ชาย ขอบคุณนะครับที่ให้คำแนะนำแต่เผื่อบางคนอาจทำหล่นหายก็สามารถมาซื้อใหม่ได้นี่นา” วายุตอบเสียงดังเพื่อให้คนอื่นๆได้ยิน พร้อมทำท่าทางให้เหมือนเด็กจริงๆ
“นี่เจ้าหนู หนังสือเล่มนั้นหนะมันก็แค่อธิบายสัตว์อสูรสำหรับมือใหม่แค่ไม่กี่ตัวหรอกมันแทบไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำ” ชายใจดีคนนั้นพูดต่อ
“บางคนที่เดินผ่านมาเห็นอาจจะซื้อก็ได้นะครับพี่ชาย” เขากล่าวต่อโดยเน้นคำว่าผ่านมาเห็น เพื่อไล่อีกฝ่ายกลายๆเพราะว่าอีกฝ่ายยืนบังที่บริเวณหน้าร้าน
“เจ้าหนู ฉันจะเล่นหมากรุกถ้าฉันชนะได้ 1000 โกลจากเจ้าใช่มั้ย” ชายคนนั้นแม้รู้ตัวว่าโดนไล่แต่ก็ยังดึงดันจะอยู่ต่อ
“แต่ถ้าผมชนะผมก็ได้เงินจากพี่ 1000 โกลนะครับ” วายุกล่าว
“พี่จะเล่นสีดำหรือสีขาวครับ” วายุถาม
“สีดำละกัน” ชายคนนั้นตอบพร้อมรอยยิ้ม
“ชิ ถึงดูเหมือนไม่ใช่แต่ก็ไม่เป็นไรคนคนนั้นมองอยู่นี่นา” วายุคิด พร้อมกับเดินเบี้ยหน้าคิงไป 2 ช่องเหมือนกับคนทั่วไป แต่ตาที่ 4 ของเขากลับขยับม้าขึ้นไปอีกเพื่อบุกอีกฝ่ายเล่นเอาอีกฝ่ายกันแทบไม่ทัน
และอีก 5 ตาให้หลังทั้ง เบี้ย เรือและม้าของอีกฝ่ายก็สูญเสียให้แก่วายุอย่างละ 1 ตัวจากฝีมือม้าและบิชอปซึ่งทางวายุเสียเพียงแค่เบี้ย 1 ตัวเท่านั้น และอีกไม่ถึง 20 ตาชะตากรรมของชายผู้นั้นก็จบลงที่การ Check mate ด้วยควีน
“พี่ครับเงิน 1000 โกลผมไม่ค่อยอยากได้อยากได้บางอย่างแทนอ่ะครับ” วายุเริ่มในสิ่งที่ตนคาดคะเน
“อยากได้อะไรหละ” ชายคนนั้นถามกลับ แล้ววายุก็กระซิบอะไรบางอย่างที่ทำให้ใบหน้าชายคนนั้นซีดเผือด แล้วก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม
“แล้วเจ้าหนูรู้ได้ไง” ชายคนนั้นถามอีก
“เพราะว่าพี่ไปเดินด้อมๆมองๆแถวๆตึกที่มันแปะป้ายข้างหน้าว่า กิลด์ “พยัคฆ์ขาว” อ่ะครับผมก็เดาสุ่มๆไปงั้นๆแหละ” เขาตอบ เพราะว่าตึกนั้นอยู่บริเวณที่ผู้เล่นใหม่เกิดพอดีจึงทำให้เขาสังเกตท่าทีแปลกๆของชายคนนั้นที่ดูไม่สนใจสิ่งรอบข้างใดๆนอกจากตึกตึกนั้น จริงๆแล้วเขาไม่ได้เห็นว่าชายคนนั้นไปด้อมๆมองๆ หรอกแต่เขาเดาสุ่มเท่านั้น
“ถือว่าผมขอร้องเถอะครับผมอยากได้จริงๆ” วายุเริ่มใช้มารยาเด็กเพื่อหลอกล่อผู้ใหญ่ สิ่งที่เขาขอก็คือแผนที่เกมอย่างหยาบๆที่แสดงให้เห็นว่าแต่ละเมืองใครครอบครองอยู่ซึ่งหากเล่นเกมส์ไปสักพักแล้วไปค่อยถามจากคนก็ทำได้แต่ที่เขาขอแลกกับของแบบนี้เพราะเขาต้องการประหยัดเวลา และต้องการแสดงอะไรบางอย่างให้คนคนนั้นรู้
“ก็ได้ แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือฉันอยากรู้จักชื่อของหนู” ชายคนนั้นทำในสิ่งที่ทำให้วายุต้องมองเขาใหม่
“ขอบคุณพี่มากนะครับ ผมชื่อวินครับ” เขาตอบ
“พี่ชื่อเหยี่ยวดำ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ...” หลังจากเขาบอกชื่อเขาก็เข้าไปกระซิบอะไรบางอย่างต่อ ที่เล่นเอาวายุตาเบิกโพลงทันที
“คุณคงเป็นพวกขายข่าวใช่มั้ยครับ” เขาถามอีกฝ่ายเบาๆ
“วันหลังเจ้าหนูก็มาใช้บริการกับชั้นก็ได้นะจะลดราคาให้พิเศษเลย” ชายที่ชื่อเหยี่ยวดำกล่าวกับพร้อมรอยยิ้ม แล้วเดินจากไป
เมื่อเขาเห็นชายคนนั้นจากไปเขาก็เก็บของแล้วเดินไปในซอยเปลี่ยวๆเพื่อรออะไรบางอย่าง ระหว่างรอเขาก็ก้มลงมองแผนที่โดยคร่าวๆทางด้านทิศตะวันตก ทิศเหนือ ยังไม่มีอะไรที่เป็นรูปธรรมเพราะทุกกิลด์ต่างยึดเมืองได้อย่างละ 1 เมือง กึ่งกลางทวีป กิลด์มังกรดำ ยึดเมืองได้สองเมือง ส่วนทางด้านตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้มีกิลด์ชื่อกิลด์ ฮาเดสปกครองเมืองอยู่ 4 เมืองซึ่ง 1 ในนั้นเป็นเกาะเริ่มต้นทางทิศตะวันออกด้วย ส่วนทางทิศใต้นอกจากกิลด์พยัคฆ์ขาว ที่ครองเมืองได้สองเมืองแล้วก็ยังมีอีกกิลด์หนึ่งชื่อกิลด์ Red evil ที่ครองเมืองอยู่ข้างๆ
“กิลด์ฮาเดสหรอ หึหึ โครงสร้างยิ่งใหญ่ดีแต่มันจะต้องเป็นกิลด์ที่สองที่หายไปจากเกมนี้” เขาพูดกับตัวเอง ซึ่งหากใครได้ยินก็ต้องคิดว่าเขาบ้าไปแล้วแน่ๆเพราตอนนี้กิลด์ฮาเดสครองพื้นที่มากที่สุดในบรรดาทุกๆกิลด์
และสิ่งที่เขารอคอยก็ประสบผลเมื่อชายคนที่เขาเพ่งเล็งไว้เดินมาหาเขา
“เจ้าหนูสนใจเข้ากิลด์ของฉันมั้ย” เขาถามวายุ
“พี่อยู่กิลด์อะไรหละครับ” วายุถามกลับ
“กิลด์พยัคฆ์ดำ ตอนนี้มีคนกว่า 100 คนแล้วขอเพียงเมื่อใดกิลด์พยัคฆ์ขาวล่มกิลด์ฉันจะซ้ำทันที” เขาเริ่มอวดกิลด์ของตัวเองเพื่อชักชวน
“แล้วเลเวลเฉลี่ยของกิลด์พี่อยู่ที่ประมาณเท่าไหร่ครับ” วายุถามอีก
“ประมาณ 28” ชายคนนั้นตอบกลับ
“อืม ถือว่าใช้ได้ครับแต่ผมยังสงสัยอยู่ กิลด์พี่ไม่โดนกิลด์พยัคฆ์ขาวทำลายทิ้งก่อนหรอครับ” วายุถาม
“กิลด์ของพี่ยังไม่ได้ตั้งอย่างเป็นทางการตอนนี้มีคนเป็นสมาชิกในนามอยู่ 5 คนเมื่อใดที่กิลด์พยัคฆ์ขาวล่มคนกว่าร้อยคนจะถูกชวนเข้ากิลด์เพื่อถล่มกิลด์พยัคฆ์ขาว ตอนนี้เรายังอยู่ในสภาพซ่อนตัวอยู่ ส่วนตำแหน่งฉันจะให้เจ้าหนูเป็นเสนาธิการ ว่าไงสนใจมั้ย” ชายคนนั้นกล่าวตอบ
“แล้วพี่ชื่ออะไรครับ” วายุกลับมาถามคำถามพื้นๆอีกทีเพื่อดูเจตนาอีกฝ่าย
“พี่ใช้ชื่อในเกมส์ว่าสมิง” เขาตอบ
“ไม่ผ่าน” เขาคิดในใจ
“แล้วพี่คิดยังไงถึงอยากให้ผมเป็นเสนาธิการหละครับ” วายุถามอย่างใสซื่อ
“หึหึ นั่นมันเจตนาของน้องไม่ใช่หรือที่น้องเล่นหมากรุกโชว์พี่ก็เพื่อให้พี่รู้ว่าน้องวางแผนเป็นและที่น้องขอแผนที่จากชายคนนั้นก็เพราะต้องการให้พี่รู้ว่าน้องอยากเป็นเสนาธิการ” สมิงตอบอย่างรู้ทันอีกฝ่าย
“ถ้าพี่อยากให้ผมเป็นเสนาธิการของพี่มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนิดนึงครับ พี่ต้องแนะนำผมให้รู้จักกับเกมส์นี้และกิลด์อื่นๆอย่างละเอียดยิ่งขึ้น กิลด์ที่ผมต้องการให้พี่แจกแจงรายละเอียดคือ Red evil มังกรดำ ฮาเดสและพยัคฆ์ขาว ครับ” วายุเริ่มแผนการหลอกถามทันที
“Red evil เป็นกิลด์ที่ยึดได้แค่เมืองเดียวก็จริงแต่ว่าเลเวลเฉลี่ยของคนทั้งกิลด์อยู่ที่ 45 ซึ่งสูงที่สุดในบรรดากิลด์ทั้งหมดแต่ว่ามีคนในกิลด์แค่ประมาณ 200 คนเท่านั้นเอง กิลด์มังกรดำ มีสมาชิกประมาณ 500 คนเลเวลเฉลี่ยกิลด์อยู่ที่ประมาณ 42 กิลด์นี้นับว่าน่ากลัวเป็นอันดับ 1 กิลด์ฮาเดสกิลด์นี้รู้สึกว่าจะมีเงินทุนหนามากเพราะครอบครองเมืองของระบบได้เยอะสุด มีคนประมาณ 900 คน เลเวลเฉลี่ยประมาณ 37 แต่กิลด์นี้น่ากลัวเป็นอันดับ 2 เช่นกัน ส่วนกิลด์พยัคฆ์ขาวมีคนประมาณ 600 คนแต่เลเวลเฉลี่ยอยู่แค่ประมาณ 32 ซึ่งนับว่าล่อแหลมอย่างมากที่จะถูกกิลด์อื่นถล่ม” คำพูดของสมิงทำให้วายุเครียดหนัก นี่มิเท่ากับว่าเมืองเริ่มต้นทางทิศใต้ไม่สามารถตั้งกิลด์ใหม่ขึ้นมาได้หรือไง เพราะกิลด์พยัคฆ์ขาวต้องถูกกิลด์ฮาเดสถล่มแน่ๆเพราะว่ามีโอกาสจะเป็นคู่ต่อกรที่น่ากลัวขึ้นมาอีกแล้วท่ากิลด์พยัคฆ์ดำถล่มทับมีหรือแค่เลเวลเฉลี่ย 28 จะไปทำอะไรใครเขาได้
แต่เรื่องแบบนี้วายุกลับมองว่ามันเป็นความสนุกไปอีกแบบ
“พี่สมิงครับพี่มีอุปกรณ์สำหรับจุดไฟมั้ยครับ แล้วก็แถวๆนี้มีแม่น้ำหรือแหล่งน้ำบ้างหรือเปล่าครับ” วายุจะเริ่มการทดสอบอีกสองสิ่งที่เหลือทันที
“อะนี่ไฟแช็ก ส่วนแหล่งน้ำจะมีทางตะวันออกของเมืองจะมีแม่น้ำสายหนึ่งไหลผ่าน แล้วจะรู้ไปทำไมหรอ” สมิงถาม
วายุจัดการดู Hp ตัวเองรอบนึงก่อน
Hp 120/120 แปลว่าเขานั่งพักก็ทำให้ Hp เพิ่มขึ้นได้
และเขาก็จัดการจุดไฟแช็กแล้วเอาลนมือตัวเองท่ามกลางความประหลาดใจของสมิง เมื่อเขาลนมือตัวเองประมาณ 5 วินาทีก็มาดู Hp อีกครั้ง
Hp 103/120
“พี่ครับตอนนี้พี่ Hp เต็มอยู่หรือเปล่าครับ” เขาถามต่อ
“เต็มอยู่มีอะไรหรอ” สมิงถาม
“ขอทดสอบอะไรนิดนึงนะครับอย่าว่ากันนะ ขอมือหน่อย” วายุกล่าวต่อทำให้สมิงพอเข้าใจอะไรบาอย่างแต่ตัวเองก็ไม่เคยทดสอบเหมือนกันจึงยื่นมือออกไป
วายุก็เอาไฟแช็กไปลนมือของสมิงประมาณ 5 วินาทีเช่นกันพร้อมกับถามว่าสมิง Hp ลดไปเท่าไหร่ซึ่งสมิงบอกว่า Hp ลดไป 78 ซึ่งทำให้วายุถึงกับยิ้มร่าทันที
“พี่ครับฝากกระดานหมากรุก แผนที่แล้วก็อาวุธของผมด้วยนะครับเดี๋ยวผมมา” แล้ววายุวิ่งออกไปหาแหล่งน้ำ
เมื่อเขาเห็นลำธารเขาก็ทำในสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า”ฆ่าตัวตาย” เขากระโดดลงไปในน้ำพร้อมกับสูดน้ำเข้าไปในปอดจนกระทั่งสติของเขาดับวูบไป
“ผู้เล่นวินตาย เนื่องจากค่าประสบการณ์อยู่ในระดับต่ำสุดจึงไม่มีการลดลงอีก ผู้เล่นวินจะกลับไปเกิดที่เมืองเริ่มต้นอีกครั้งค่ะ” เสียงของ NPC ดังขึ้น
เมื่อเขารู้สึกตัวอีกครั้งเขาก็อยู่ที่บริเวณที่ผู้เล่นใหม่เกิด นี่สามารถเรียกรอยยิ้มของเขาได้ทันที แผนการของเขากำลังดำเนินไปได้สวย
แล้วเขาก็เดินเข้าตึกของกิลด์พยัคฆ์ขาว
ภายในมีการตกแต่งอย่างเรียบง่าย และมีประกาศต่างๆของกิลด์ติดอยู่เช่นเงื่อนไขการรับสมาชิก วายุเดินผ่านบอร์ดไปแล้วไปคุยกับพนักงานที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์
“ขอโทษครับพี่สาว ผมจะมาขายข่าวครับ ไม่ทราบว่าจะขอพบหัวหน้ากิลด์เลยได้มั้ยครับ หรือว่าเสนาธิการของกิลด์ก็ได้ครับ” เขาพูดคล้ายๆกับเด็กที่ยังไม่เก่งเรื่องศิลปะการพูด
“อ๋อ เชิญด้านในเลยคะ” คำพูดของหญิงสาวเล่นเอาเขาแทบกลืนน้ำลาย
“แปลก” เขาร้องอยู่ในใจ แต่ก็เดินตามทางที่อีกฝ่ายชี้ให้
เมื่อเดินไปสุดทางเขาก็พบกับประตูห้อง ทันทีที่เขาเปิดเข้าไปชายที่อยู่ในห้องก็ส่งเสียงออกมา
“จะมาขายข่าวรึเจ้าหนู” เขาถามทั้งๆที่ไม่ได้หันกลับมามองเลยด้วยซ้ำ
“เผยหางออกมาแล้ว เขาคิดในใจ แต่ไอ้พวกนี้มันรู้ได้ไง” เพราะเกมนี้ไม่มีช่องสื่อสาร การจะสนทนากับผู้อื่นต้องพูดเท่านั้นหรือว่าใช้จดหมาย ที่ไม่มีระบบการสนทนาต่างๆเพื่อเพิ่มเวลาในการเดินทางของข่าวสารทำให้การศึกสงครามผู้ที่เป็นเสนาธิการจะได้วางแผนง่ายขึ้น แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรอีกฝ่ายก็ชิงพูดก่อนพร้อมหันหน้ากลับมา
“จะมาขายข่าวเรื่องแผนการรับมือกิลด์ฮาเดสใช่มั้ย ถ้าราคาไม่เกิน 50000 โกลข้าจะรับซื้อ” ชายที่พูดอยู่ใช้อายุในเกมประมาณ 30 ต้นๆ แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจคือทำไมชายคนนี้ถึงเผยไพ่ออกมา ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าการเจรจากับพ่อค้าไม่สมควรกำหนดราคาไว้ เพราะนั่นคือราคาต่ำสุดที่คุณต้องจ่าย
“อ้อลืมไปข้าคงเสียมารยาท ข้าใช้ชื่อว่าเซรัน ชื่อจริงๆคือมาร์ค เจ้าหนูเรียกข้าว่ามาร์คเถอะ เอาหละเชิญนั่ง” เขากล่าวแนะนำตัวพร้อมเชื้อเชิญอีกฝ่าย
“บังเอิญผมเป็นพวกที่ยึดติดในอำนาจมากกว่าตัวเงินทองครับ ถ้าจะกรุณาข่าวสารพวกนี้ผมให้ฟรีเลยก็ได้แต่ผมขอเป็นเสนาธิการของกิลด์ได้หรือเปล่าครับ ส่วนเรื่องชื่อถ้าท่านตกลงข้าจะเรียกท่านว่าหัวหน้า” วายุยอมเผยไพ่ตัวเองออกมาเพื่อยืนยันอะไรบางอย่าง
“เรื่องนั้นได้อยู่แล้ว แต่เจ้าคงอยากรู้สินะว่าทำไมข้าถึงรู้ว่าเจ้าจะมา” เซรันกล่าวขึ้น
“คนที่ชื่อเหยี่ยวดำบอกมา คนนี้เขามีเส้นสายในวงการข่าวสารเยอะ แต่ดูท่าเขาอยากให้ข้ารับเจ้าไว้เหลือเกิน หวังว่าเจ้าคงไม่ทำให้ข้าผิดหวังนะ” เซรันกล่าว
“ถ้าหากข้าเคยรับปากคนคนนึงว่าจะเป็นเสนาธิการให้ ท่านจะว่าอย่างไร” การทดสอบสุดท้ายของวายุถูกตั้งขึ้น
“หากเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าจงทำตามที่เจ้ารับปากเขาเถิด” เซรันตอบ
“ผ่าน” วายุคิดในใจ คนคนนี้เหมาะแล้วที่เขาจะเข้ามารับใช้ ทั้งท่าทางและคำพูดแสดงให้เห็นว่าคนคนนี้สามารถแสดงพระคุณ ออกมาให้คนอื่นเห็นได้ดีส่วนเขาจะเป็นพระเดชให้แก่คนผู้นี้เอง ส่วนเรื่องที่เขาต้องแกไขคือสมิง ผู้ที่เขาเคยคิดจะรับปากว่าจะเป็นเสนาธิการให้จริงอยู่ที่กิลด์นี้เลเวลเฉลี่ยยังต่ำอยู่ไม่น่าเป็นภัยคุกคามใดๆแต่เขาจะไม่ยอมให้เรื่องของเขาเป็นพิษเป็นภัยต่อเจ้านายของตนเด็ดขาดหลังจากที่วายุเดินจากไปก็มีเสียงประตูห้องข้างๆเปิดเข้ามา
“ขอบคุณมากนะครับคุณเซรัน ถือว่าครั้งนี้เราได้ทั้งสองฝ่ายนะครับ” เสียงของชายที่ชื่อเหยี่ยวดำดังขึ้นมา
“แต่ผมยังสงสัยอยู่คุณจะได้อะไรจากเรื่องนี้กันแน่” หัวหน้ากิลด์พยัคฆ์ขาวถาม
“ผมได้สองเด้งเลยครับ อย่างแรกผมสามารถขายข่าวได้ดียิ่งขึ้น อย่างที่สองผมจะเอาเรื่องที่ว่ากิลด์ของคุณจะกลายเป็นกิลด์ที่ทรงอำนาจที่สุดในเกมมาพนันกับเพื่อนของผม ส่วนเหตุผลส่วนตัวก็คือผมอยากรู้ว่าเจ้าหนูนั่นมันจะแน่สักแค่ไหน” ชายที่ชื่อเหยี่ยวดำบอกพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่ประดับอยู่บนริมฝีปาก
ความคิดเห็น