คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : THE FREAK & THE BEAUTY
SHERLOCK
BBC FIC | MY DEAREST GIRL
CHAPTER 1 | THE
FREAK & THE BEAUTY
หลายปี่อน...
ลาร่า ฮูเปอร์ ่อน้าะ่าามอลลี่
แฝพี่ันทั้หลายอย่า เ่น ส่วนสู หน้าา วามสนใ วามฝัน ารแ่ัว อย่าลาร่าัวสูว่ามอลลี่สิบสี่เน์
ไม่อบแ่ัวอะไรแบบหวาน ๆ แบบแฝพี่ และเธอสนใเรื่อหมายและวามถู้อ เลยทำให้เธอสนใในอาีพำรวสาล
ในะมอลลี่สนใเรื่อเี่ยวับารระบุัวนศพมาว่า
ทัู้่เลยเรียนนละโรเรียนันแ่สุสัปาห์มัไปเที่ยวามประสาพี่น้อแฝ ลาร่ามัะไม่มีอัธยาศัยับหนุ่ม
ๆ ที่แวะเวียนมาีบับเธอ ่าามอลลี่ที่สนิทับทุนเพราะวามเป็นมิร
“ลาร่า ๆ”
“รุ่นพี่ไมรอฟ์”
ไมรอฟ์ โฮล์ม เป็นรุ่นพี่รหัสที่ลาร่ายอมเปิใให้เ้าถึและอนนี้็มาอวาม่วยเหลือบาอย่าับเธอ
ร่าสูท้วมมอหน้ารุ่นน้อหิ่อนะับบ่า
“เธอ่วยิวาราศาสร์ให้น้อายันไ้ไหม.....”
นรหน้า้อล้อเธอเล่นอย่าแน่นอน!! ะให้เธอไปิวับน้อายนเล็บ้านโฮล์มเนี่ยนะ?!
ที่ว่าัน่อ้านสันแบบสุ ๆ พูาไ้น่าโมโห
หรืออหน้าหายผู้น็ทำมาแล้ว แม้เธอะเ่็ามแ่...ถ้าให้มาิวเอร์ล็อ
โฮล์ม มันไม่โอเเลย
แ่สุท้าย็มาอยู่ีแหละ...อนนี้ลาร่ามายืนรหน้าบ้านระูลโฮล์มแล้ว
เอาละถ้าเาพูาวนโมโหอะไรเธอ ถ้าหาว่าใ้วามรุนแรแล้วันยะ! ไมรอฟ์ออมารอเธอที่ประูและพาอีนไปที่ห้อพัอน้อายนเอ
ในห้ออโฮล์มนสุท้อ่อน้ารที่เียว เพราะเามัทำารทลอแบบแปล ๆ
“เอร์ล็อ พี่พานมาิวแล้วนะ” เ็หนุ่มที่มีผมหยิเหยหน้ามอพี่ายนเอและหันไปมอเ็สาวที่มีอายุน้อยมาว่าัวเาหนึ่ปี
“ลัษะารแ่ัวอเธอออแนวไปทาผู้าย
บ่บอไ้ว่าอบวามทะมัทะแมมาว่าวามเรียบร้อย แผลที่แนน่าะเิอนที่เินทามานี้
ส่วนรอเท้า็มีรอยินพอสมวรน่าะเิาว่าเธอลัเลว่าะริ่และ—“
ไมรอฟ์ุ “ลาร่าอุส่าห์สละเวลามาิวแนะเอร์ล็อ”
เาหันมาทาลาร่า “ถ้าเธอ้อารอะไร็เรียแม่บ้านมาไ้เลย”
ร่าสูท้วมเินลบันไไปทันทีโยทิ้เธอไว้ับน้อายนเอ ลาร่าฝืนยิ้มออมา
“ั้นเรามาิวเลยเหอะ”
“ะมาิวาราศสาร์ทำไม
ในเมื่อมันไม่มีประโยน์อะไรับารเป็นนัสืบ”
เ็หนุ่มเอ่ยอย่าเหนื่อยหน่ายพลามอนรหน้าที่ยัีทมาให้
สรามประสาทมันเริ่มึ้นอนนั้นแหละเธอับเอร์ล็ออบทะเลาะอนิว่วแร
ๆ นมิสเอร์และมิสิสโฮล์มัวลว่าอีฝ่ายะทนนิสัยลูายนเอไม่ไ้อย่าแน่นอน
ทว่าเธอลับบอพวเาว่าเธอะำราบเอร์ล็อ โฮล์ม ให้ไ้แม้ว่าโอาสะมีน้อยมา
มีวันหนึ่ที่เธอ้อเ็บัวอ่านหนัสือเพื่อสอบเ้ารัศาสร์
เลยไม่ไ้ไปิวเอร์ล็อ
เ็สาวอ่านหนัสือนระทั้มี้อวามาใรบานส่มา
มือเรียวว้ามาูอย่าเบื่อหน่าย
อยู่ในห้อไหม? – SH.
เ็สาววัยสิบเ็ปีใ เพราะอนนี้อีนมายืนรอที่หน้าห้อพัเธอแล้ว เ็หนุ่มร่าสูยืนออมอเธอ
นทั่วไปที่เินผ่านมาิว่าพวเาเป็นแฟนัน ลาร่าหลีให้อีนเินเ้าห้อไป
เอร์ล็อวาามอและเาไ้ว่าเพิ่ย้ายมาอยู่เพราะอบาส่วนยัไม่เอาออมาาล่อ
“มีอะไรเอร์ล็อ?”
เ็สาวผมน้ำาลถามึ้นพลามอนรหน้าอย่าสสัย
เนื่อ้วอีนถ้ามีปัหาอะไร็ะให้ิ่อทาอีเมลล์แ่วันนี้ทำไมอีนนั่รถไฟใ้ินมาถึแฟลเธอัน?
มือเรียวรินาให้อีนามมารยาท
เอร์ล็อมอหน้าอีน “ลาร่า...เราเป็นแฟนันไ้ไหม?”
เธอับเอร์ล็อ็ลบันนไ้
ท่ามลาวามใอไมรอฟ์และพ่อแม่อเาแ่พวเา็ไม่ไ้ว่าอะไร
เพราะเห็นโฮล์มนเล็ูเป็นัวอนเอมาเวลาูับอีน
ไม่สิ....ูเป็นผู้เป็นนมาว่าปิ
อีทั้ลาร่ายัเล่นหมารุนะไมรอฟ์ไ้เป็นนแร ุและุนายโฮล์มอบเถอะเพราะเธอมีนิสัยที่่าาเ็สาววัยเียวัน
ไม่เพ้อฝัน แถมยัเป็นนที่ไม่่อยเรื่อมา้วย เพราะฝ่ายหิไม่เยเรียร้อารออเแบบวนูหนั
หรือามผับบาร์ แ่ทัู้่อบเไปทา….อนุมานีมาว่า ส่วนมาลาร่ามัยอมให้อีนายเียว
เอร์ล็อไม่เยให้่ออไม้หรืออะไรหวาน ๆ นนอื่นเาว่าอีไม่นานพวเา้อเลิัน
“ลาร่า เธอวรไ้สิ่ที่ีว่าไอ้ัวประหลานั้นนะ”
โอไบรอัน นัีฬาฟุบอลมหาลัยเอ่ยับเธอรล็อเอร์ ายหนุ่มยอมรับว่าลาร่าเป็นสาวนแรที่ล้าปิเสธเาร
ๆ ยิ่ทำให้เาื้อเธอหนัมา เาทั้หว่านเสน่ห์ หรือโว์วามหล่อเท่ห์แ่็แป๊ทุรอบ
“โอ้….นี่นายะื้อันให้ไ้หรอ?”
สาวผมน้ำาลเอ่ยพลาอหนัสือแน่น “ันไม่ว่าไปทำอะไรแผล
ๆ หรอ่ะ เพราะันะเรียมัวสอบเ้ารมอาารรมระหว่าประเทศ”
“รมอาารรมระหว่าประเทศ? ุะทำานศาลโล?”
โอไบรอันออยิ้มมุมปา “ฟัูน่าเบื่อาย”
“ท่าทาัน้อระุ้นารทำานสมอทีุ่มี” หิสาวลอา “รมอาารรมระหว่าประเทศ มีื่อ่าย
ๆ ว่าำรวสาล โอเ?”
“…..”
“อัวไปอ่านหนัสือ่อน่ะ”
ลาร่ารีบเินออไปาบริเวนั้นทันที เพื่อรไปยัห้อสมุประำมหาวิทยาลัย
“มา้า…” เอร์ล็อเอ่ยพลามออีน
“อิานั้น มันื้ออเนะเอร์ล” ร่าบาาหนัสืออ่าน “…อีอย่าันไม่อบหนุ่มแบบโอไบรอันนะ
ในเมื่อันมีแฟนที่…สามารถทำันทึ่ไ้ลอเวลา”
เอร์ล็อเท้าาพลามออีน “นอย่าโอไบรอันมัะีบไปทั่วแหละ แ่เาหน้าแร…พยายามีบเธอ ท่าทาเาอยานอนับ—“
“รอาิหน้าไป ันเร่าธอลิ”
“นั้นแหละ เธอเร่ศีลพรหมรรย์แบบนิที่….เราทำไ้แู่บอันแบบธรรมา”
“ุ็เวอร์ิ้นนะเอร์ล”
ลาร่ามอหนัสือรหน้า่อนะเอ่ย “สุสัปาห์ันะไปบ้านุ ว่าะไปยืมโน้ย่อพี่าย”
เาพ่นลม “อ่านลายมือไมรอฟ์ออ้วย?” มือเรียวแล้เหัว
“อย่านินทาพี่นเอสิเอร์ล็อ!”
นัเียนอพู
วามสัมพันธ์อลาร่าและเอร์ล็อ่อน้าะ่าแบบนทั่วไป ประมาออเในที่เิเหุ---
ความคิดเห็น