ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : I don't trust him
าวโฮธ...อีานั้มั่นอฝ่าย่อ้าน าวที่เ็มไป้วยหิมะ น้ำแ็ และวามหนาวเหน็บ ึ่ อนนี้ลายเป็นานลับอีานอฝ่ายปมภาี ึ่เลอาสั่ให้อัลเลน่าและเบนไปทวืนานนี้ืนมาาฝ่ายนั้น เพราะเธอ้อารัอำลัปมภาีบาส่วน "หนาว หนาวว้อย!!" ทหารอฝ่าย่อ้านนหนึ่บ่น อัลเลน่ายืนมอบรรยาาศรอบัวที่มีแ่หิมะสีาวโผลน หิสาวส่อล้อลาืน พลามอหาานอปมภาี เบนเินมา้าๆเธอ
"ิว่าไ...."
หิสาวส่ล้อลาืนให้อีน "เราวรบุเลยไหม" ร่าสูถาม หิสาวหันไปทาทหารที่นั่รอฟัแผนารานที่มีอำนารอาเลอา "สัเารไป่อน อย่าเพิ่บุนว่าันะสั่" เธอพูนิ่ๆและเินออไป เบนเินามอีนไป
"ทำไมน้อไม่บุไปเลยละ"
หิสาวที่อยู่ในเสื้อันหนาวสีาวหันมาทาพี่แฝอเธอ "อย่าใร้อนไปพี่เบน พี่ไม่สัเเหรอ ปืนที่ป้อมนั้นสอยยานมิลเลนเนี่ยม ฟัลลอนไ้สบายๆเลยนะ..." เธอถูมือนเอไปมา เบนมออีนที่เริ่มมีอาารัวสั่นแล้ว เพราะวามหนาว เาึึมืออีนไปหลบในยาน
"ันหาพวเธอั้นาน" เรย์เินมาพร้อมับแ้วเรื่อื่มร้อนๆ "เธอเอหรอ?" หิสาวที่ถือแ้วส่ายหน้าพลามอไปทาิววี่ "พอะรู้ละ...และฮั์ละ?" เรย์ทำหน้าเบ้ "เาอยู่้าล่ารแถวๆ หน้าห้อเรื่อนะ" อัลเลน่าพยัหน้าและเินลไป้าล่า
เบนอยาลามไปูอีน แ่เาทำไ้แ่ยืนมออีนาบันไ้าบนและฟับนบทสนทนาอีนับฮั์ ่อนะเินไปนอน ายหนุ่มเริ่มเห็นภาพแปลๆ ในนิมิอัลเลน่ายืนอยู่บนบาอย่า เธอมอรอบัวและพบว่า...มีเลือเปรอะามลำัว เสื้อผ้าอเธอ ร่าบาึพยายามะออาบริเวนั้น แ่มีบาอย่าล็อ้อมือเธอ สัพัมีนเินเ้ามา ร่าสูนั้นโไป้วยเลือ
'ปล่อยเธอไปฮั์...น้อสาวันไม่เี่ยว้อ' เบนพูพลาถือาบไลท์เอร์เบอร์สี่เียว หิสาวหันไปเอนายพลแห่ปมภาียืนมอพี่ายแฝอเธอ 'อย่ามาวาันไอ้นทรยศ ันไม่ยอมให้แเอาเธอไปไหน' สัพัภาพรหน้าับไปและ็สว่าึ้น อัลเลน่า้อร่าอพี่ายแฝนเอที่นอนมอเลือ
'เหลือแ่เราสอนแล้วอัล...'มือที่โเลืออฮั์ไล้ไปามแ้มเธอ 'เราะรอาแล็ี่นี้้วยัน' สายาอเาในอนนี้มันเ้มไป้วยวามระหายอำนา เธอพยายามเบือนหน้าหนีและรีร้อัลั่น เบนสะุ้ื่น เพราะเสียรีร้ออน้อสาวเาที่ัมาถึห้อที่เานอน ฮั์ที่สะุ้ื่นมา่อนหน้านี้ เาเย่าัวอีน "ยัยัวแสบ เธอเป็นอะไรนะ!?" แ่เธอเหมือนไม่ยอมลืมา แถมนิ้วเธอ็ะุยแนอีน เบนปรี่มาหาน้อสาวเา
"อัล!! เป็นอะไรไปนะน้อพี่" เธอ่อยๆลืมามอหน้านรหน้า ร่าบาสั่นระริพลาุพี่แฝนเอ "น้อเห็นมัน...ลาร้าย มันือลาร้าย!" เบนลูบหัวอีนพลามอฮั์เป็นเิว่าให้ออไป่อน ายผมแเินออไปทันที "ฮั์่าพี่..." เธอพึมพัม เบนสะุ้เพราะเาเอ็ฝันว่าเาำลัไป่วยน้อสาวเาแ่โนฮั์่า้วย "ู่วว์ พี่อยู่นี้แล้ว" มันะบัเอิไปแล้วที่เาับอีนะฝันล้ายัน
เบนยืนมอนอื่นๆที่ยืนล้อมรอบเา "เธอไม่พร้อมรบแน่ๆสภาพแบบนั้นนะนำใรไม่ไ้้วย้ำ" หนึ่ในพูึ้นมา "เธอทำไ้แน่..แ่แ่็อาารฝันร้ายเท่านั้นเอ ผู้อไรอัน" โพพูึ้น "ใ่...ผู้าราเมร่อน ันพร้อมแล้ว" ทุนหันไปเออีนในุนับิน ผมอเธอรวบสูึ้น "ันอยาให้ทุน เริ่มแผนนเอทันที" ทุนพยัหน้าพลาไปประำำแหน่อนเอ เรย์ึเบนไปรมุม
"นายะไม่ห้ามน้อนายหรอ...ันูออนะว่าอัลยัไม่พร้อมนำ" เบนส่ายหน้า
"เธอเป็นพวห้าม็ไม่ฟัเรย์..." เรย์แทบอยาบ้า บ้านนี้เลี้ยลูยัไถึออมาใร้อนันหม หิสาวถอนหายใไปประำำแหน่นเอทันที เธอไปนั่มิลเลนเนี่ยม ฟัลอนรอทันทีเผื่อรีที่ผิแผนที่วาไว้
เบนพยายาม้นหาน้อสาวเาหลัที่าทหารฝ่าย่อ้านบอว่าอัลเลน่าหายไปาฝูบิน แ่นี้็ทำายหนุ่มสิแแล้วละ เาพยายามั้ิหาเธอนระทั้พบแสสว่ารอบัวน้อสาวเา ร่าบาเริ่มัวสั่นเพราะเสื้อเธอมีรอยาหวิ่น และยืนหนาวท่ามลาพายุหิมะ สัพัมีบาอย่ามาลาอีนไป เาไ้ยินเสียรีร้ออเธอ เสียนั้นเ็มไป้วยวามหวาลัว เบนพยายาว้ามือไปับอีนแ่เาำลัมไปในอหิมะ
ายหหนุ่มลุไปาที่นั่ทันที เายืนหายใหอบๆ "เรย์...เรา้อหาอัลเลน่า..." เรย์หันไปทาฟินน์ "หาที่อีๆละ" เธอเินมาหาอีน "นายำลัสิแ สโน้อารปั่นหัวนาย เพราะเารู้ว่านายเป็นห่วน้อสาว" เบนเอาหน้าแนบับผนั "เธอเป็นนที่เ้าใัวนัน"
อัลเลน่านั่อนเอแน่น เพราะสภาพอาาศที่เริ่มเลวร้ายล หิสาวมอไปรอบๆัว 'ันำลัหนาวายในาวโฮธ!!?' เปลือาเธอเริ่มรู้สึหนั 'อัลเลน่า...' มีเสียบาอย่าลอยมาับสายลม เสียนั้น่าอ่อนโยนและูอบอุ่น 'ลู้อเ้มแ็ อย่าหวั่นไหวับ้านมื อย่าให้มันรอบำ' เธอเห็นฮานยืนยิ้มให้เธอ่อนะรู้สึว่าโลทั้ใบมันมืล โยานั้นเธอไ้ยินใรบานพูและอุ้มเธอไปาพื้นหิมะอันเย็นเียบ สายาเธอที่พล่ามัวเห็นนที่แบเธอไป เาเป็นายหนุ่มทีุ่้นเย
"ฮั์.."
ฮั์แบอีนเ้ายานมิลเลนเนี่ยม ฟอลอล เบนเินมาึอีนาอ้อมแนนายพล "อบุนะนี้น้อสาวัน ันูแลไ้...ิวอี้ไปน้ำร้อนมา ันะเ็ัวอัล" เาแบอีนไปที่เีย่อนะถอุนับินออนเหลือเสื้อ้าใน ิวอี้ถือะละมัที่ใ่น้ำร้อนมาให้ายหนุ่ม
"อบในะิวอี้...."
เาเ็ัวอีนทันที มือหนาพยายามเ็ัวน้อเาเบาๆ เพราะที่ผ่านมาเวลาที่อีนป่วยแม่มัะูแล ไม่ใ่เา แ่ในเวลานี้....มันันมีแ่เาสิ "หนาว...." เบนพยายามฟัอีน
"หนาวั...."
เบนยับัวไป้าอีน่อนะออีน อัลเลน่ายับัวมาุอีนทันที ใบหน้าเล็ุไหล่อเาแน่นราวับว่าเธอะหนาวาย "ีึ้นไหม...." เาพึมพำ่อนะูบหัวอีน
านฝ่าย่อ้าน
"ันอพูับแฮั์..." เบนเินมาหาฮั์ที่ำลันอนเฝ้าน้อสาวเาที่สบลไปนานถึสี่ั่วโม เพราะเารู้สึไม่ไหวใอีนที่อยมาป้วนเปี้ยนแถวๆ อัลเลน่า "ไ้สิ...ไโล เร็น ไม่สิันวรเรียนายว่าเบน โโล" เาลุาเ้าอี้และออไป้านอพร้อมับอีน
"มีอะไรละ?" ฮั์หันมาทาเบน ายอีนบีบอนรหน้า "ถ้าแ...แทำอะไรับอัลเลน่า ันะามล่าแนสุอบาแล็ี่ แะไม่มีที่ให้่อน" ายที่โนบีบอทำหน้าื่อ "แหม่ๆเบน นายห่ว'น้อ'นายมาว่าีวินเออีนะเนี่ย... อ๋อลืมไป อัลนะเยูบันแล้ว เผลอๆอาะ..."
เบน่อหน้าอีนอย่าแร ฮั์เลยอีนลับ าร่อสู้เริ่มรุนแรึ้น "ใร็ไ้มาห้ามพวเาที!!!" ฟินน์ะโนนทหารฝ่าย่อ้านัอวิ่ออมาู บาน็ันเบน บ้า็รั้ัวฮั์ไว้ "แอย่าไ้แะ้อเธอแม้แ่ปลายผมอัลนะ" ฮั์ยิ้มเยาะพลาสะบันเอให้หลุานที่รั้ไว้ "ัน็หวัว่าะห้ามนเอไ้นะ"
อัลเลน่า่อยๆลืมาื่นึ้นเพราะไ้ยินเสียนฟัน้นไม้รัวๆ เธอึลมาาเียและไปูที่มาอเสีย "เบน..." เธอมอนรหน้าที่ถือไลท์เเบอร์
"อัล..."
หิสาวเินมาู้นไม้ที่โนฟัน "พี่ไปโมโหใรมาเนี่ย..." เบนยืนเียบใส่อีน เธอึเา "ฮั์?" นั้นไเธอเาถูเพราะอีนฟัน้นไม้อีรอบ
"ใเย็น่อนไหม ไอ้นเิ่อนสามนาที"
"ปาเธอ็ันะ นเิหลัสามนาที" สัพัทัู้่หัวเราะ เบนเินมายีหัวอีน "พี่เริ่มไม่ไว้ใฮั์..." เาพู อัลเลน่าออ "มันอาเป็นแ่...ฝันร้าย็ไ้"
"แ่ลุเราบอถ้าเราเห็นนิมิรนั้น็หมายถึ...." เธอถอนหายใพลาออีน "น้อูแลนเอไ้..."
"พี่รู้..."
อัลเลน่า เบน โพ รวมถึฮั์ ไ้รับำสั่าเลอาให้ไปเราับผู้นำาวเทอร์มารีน าวทะเลทรายที่ปมภาีน่าะยัไม่เ้าถึ ึ่เป็นารีถ้าฝ่าย่อ้านไปถึ่อน อัลเลน่าอยู่ในุที่ทะมัทะแม "สภาพาวนี้นะหรอที่ะมาเป็นพันธมิรับฝ่าย่อ้านนะ" เบนพู
"เห็นาวแล้ๆแบบนี้ แ่วิทยาารเรื่ออาวุธนี้ไม่เป็นรอใรนะพี่าย" อัลเลน่าพู "แม่เลยให้มาเรา.."
"วามริเามาอเราับเรา่าหา" โพอบ หิสาวหลบหน้าโพโยลอ เธอสนใแ่อเราร์รหน้า "เรามาถึละ..เรียมัวให้ีละ" เบนสัเถึบาอย่าที่ผิปิ "นี่...พวเธอสอนทะเลาะอะไรัน" เพราะเท่าที่เารู้ั้แ่อัลเลน่าวิ่ออมาาห้อนั้น เธอ็ไม่ยอมพูับโพเลย
"เปล่านิเบน" อัลเลน่านำยานมิลเลนเลี่ยมลออย่าแม่นยำ เมื่อพวเาออายาน้ไ้พบับาวพื้นเมืออาว "ยินี้อนรับท่านและท่านหิโโล ้าือท่านวุิสมาิเล้า ยินี้อนรับสู่าวเทอร์มารีน" เาเอ่ยทัทายอย่ายิ้มแย้ม หิสาวยิ้มามมารยาท เบนอปวหัวไม่ไ้เลยับนิสัยน้อสาวแฝเา
"เิรับ เราไ้ัเรียมอาหารว่าไว้ให้พวท่านแล้ว แ่่อนอื่นพวท่าน้อฝาอาวุธ่อน" ทั้หมเรียมะพู แ่อัลเลน่าพู่อน "ไ้สิ่ะท่านวุิสมาิ" เธอหันไปทานที่เหลือเป็นเิว่าให้ฝาอาวุธทันที "นี่ือผู้อเบน โโล พี่ายแฝัน" ฮั์มออีนที่แนะนำพี่ายฝาแฝนเอ
"าวอเราไม่อยาเอปัหาับปมภาีอีแล้ว" เล้าพูพลานำพวเาไปห้อโถรับรอ ึ่ในหอโถรับรอนั้นมีใรบานนั่ "สโน..." อัลเลน่าอึ้ เบนรีบเอาัวบัน้อสาวเาทันที ฮั์เอาปืน่อเาพลาส่ยิ้มร้ายให้สโน
"ยอมทรยศ้านมืเพื่อปป้อน้อสาวแฝรึ มาสเอร์แห่เร็น ่าน่าันว่าไหมท่านวุิสมาิ" อัลเลน่าอ้าปา้า
"ออภัย แ่ท่านสโนมี้อลที่ีว่าพวท่าน ทหาร!!ับพวเาไว้ ยเว้นท่านายพลฮั์" เมื่อเล้าออำสั่พวทหารปรี่มาับพวเา ฮั์เินมาเลี่ยใบหน้าเรียวออัลเลน่า
"อัลเลน่า ุมีทาเลือนะ...ผมเสียายใบหน้าสวยๆ รวมถึเรื่อเราในห้ออาบน้ำ" เบน้ออีนแบบาถลึ "ไอ้...มันทำอะไรเธออัล" เาหันทาอัลเลน่าที่ยืนหน้าีราวับระาษ "ุหลอัน...ุปั่นหัวัน!!" สโนหัวเราะ "โถ สาวน้อยโโล ผู้ที่ำลัหลรันายพลแห่ปมภาี" เาพูอย่าเย้ยยัน ฮั์้อใบหน้าเนียนที่เริ่มมีน้ำใสๆอาบน้ำ
"เลือเ้ามาร่วมับเราแล้วรอหรือะรับโทษประหารละอัล.." เธอ้อนามออีน "ัน-ยอม-าย-!!" ายหนุ่มหัวแอึ้ับำอบ ในอนแรเาิว่าเธอะยอมร่วมับเา แ่เธอลับเลือว่าะาย ร่าสูเรียมะพู่อแ่สโนั "ท่านวุิสมาิเรียมลานประหารรอไว้เลย เราะประหารฝ่าย่อ้านทันที" ทั้สามโนลาไปาห้อนั้น
ทั้สามนั่อยู่ในห้อั เบนเินวนไปมา อัลเลน่าอเ่า สัพัพวทหารเอาัวโพออไป่อนะาม้วยพี่ายแฝออีน อัลเลน่าไ้ออาห้อัเป็นนสุท้าย หิสาวโนใุ้แที่มีโ่ยาวๆ ห้อย
"เฮ้!! เบาๆหน่อย" อัลเลน่าที่ล่าม้วยุแมือโนันหลัให้ึ้นรถบาอย่า หิสาวยืนอยู่้าๆเบนที่อนนี้ใสุ่เิมที่เาเยใส่...ุอัศวินแห่เร็น ายหนุ่มเอื้อมมือไปับอีน
"เธอลัวไหมอัล....." เบนถาม
"อยาไ้ำอบแบบไหนละ โหหรือามวามริ" เบนมอหิสาวรหน้า "ามที่เธอสบายใ"
"ั้นพี่น่าะรู้ำอบี...ุเ้าลานประหารพี่สวยีนะ"
"อย่าน้อย...เวลาที่เปื้อนเลือ็ไม่เห็นีนะ..."
ฮั์เินเ้ามาพลาสั่ทหารที่อยู่ในห้อนั้นออไปให้หม ึ่อนนี้ายหนุ่มอยู่ในุนายพลเหมือนเิม เาเินมามออัลเลน่า เบน้ออีนราวับว่าถ้าเาไม่โนล่าม เาพุ่ไปบีบอนายพลรหน้าให้ายามือ "ันรู้ว่านายโธรที่ันให้วามหวัน้อสาวนาย...แ่ันรู้สึับน้อสาวนายริๆ"
"เลยยืนเยให้เธอโนประหารเนี่ยนะ นายมัน...."
"พี่่ะ...พอเถอะ" อัลเลน่าับไหล่อีน เธอมอฮั์นิ่ๆ นายพลรหน้ามอนัย์าสีน้ำาลทีู่ผิหวั เาว้าออีนมาูบ แล้วผละออ เบน้อนรหน้าอย่าเือๆ
"นำพวเาไปลานประหารไ้!" ฮั์เินออไป อัลเลน่ารู้สึถึอบาอย่าที่อยู่ในปาไ้
'ลูุแ หรือว่า...' เธอมอฮั์อึ้ๆ เาำลั่วยเธอหรอ "เาูบอำลาเธอหรือไ..." เบนพู "ั้น...พี่ะูบอำลาน้อไหมละ" เบนมอยิ้มๆอย่าน้อยพวเายัพูแบบพี่น้อเป็นรั้สุท้าย รถเริ่มเลื่อนัวไปสู่ลานประหาร สโนมอสอพี่น้อที่เ้าลานประหาร
"หน้ายันิ่ไ้อีนะสอพี่น้อนั้น" เล้าหันมาพูับสโน "อยู่อนท่านวุิสมาิ บาทีพวเาอาะไ้ส่เสีย้วยวามลัว็ไ้" ฮั์ที่ยืน้าๆสโนไ้แ่ัปานเอ ทั้สอเห็นโพที่โนล่ามับเสาหินไว้แล้ว ่อไปึเป็นาที่พวเาโนล่ามับ้นเสาหิน เล้าึลุมาพู
"วันนี้พวเราไ้มารวมันที่นี้เพื่อร่วมูารประหารพวฝ่าย่อ้าน รวมถึ..ผู้ทรยศ่อปมภาี ไโล เร็น!!"
"ถ้าหลุไปไ้เมื่อไระปาอไอ้นั้นนแรเลย..." เบนพูพลาระุโ่ไปมา โพ็เ่นัน "แน่นปั๊เลย" สัพัสายาพวเา็เห็นสิ่ที่ออมาาร "...พวเาะให้สัว์พวนั้นยำเรา...." อัลเลน่าาบลุุแพลาไุแมือ
"เบนทำอะไรเาสัอย่าสิ!!ไม่ั้นพวนั้นยำเราายแน่!"
"ถ้ามีาบ็ทำไปนานแล้ว(ว้อย)"
อัลเลน่าลอามอนเถียันนเธอไุแออ้าหนึ่และไ่เสาึ้นไป โพมอและพู่อ "น้อนายปีนเสาเ่ะมั" เบนมอ เธอไปถึยอเสาและไอี้าอนเอ "เบนรับ!" เธอปาลูุแไปทาอีนอย่าแม่นยำ เบนรับมา่อนะไุแที่้อมือนเอ
หิสาวเอาโ่ฟาัวที่ไ่เสาึ้นมา มันเลยะุยเ้าที่หลัร่าบาแถมรเล็บ็เี่ยวแนเสื้อาไป้า และเสื้อาไปรึ่ัว เธอร้อลั่น เบนเห็นว่าหลัอีนมีเลือไหลออมาิบๆ ายหนุ่มบยับ้อมืออย่าเร็วเพื่อไมันออ ทันทีที่เห็นแผลามแผ่นหลัออีน "น้อนายำลัแย่" เบนรีบไุแให้โพ่อนะหลบัวที่พุ่มาหาพวเา นที่มเหุาร์รหน้าไ้แ่นั่มอย่าื้นเ้น
ะที่สโนับเล้าำลัูภาพรหน้า เรย์เินมาเอาไลท์เเบอร์มา่ออ "ปล่อยพวาไป.." สโนหันมา "มานไ้นะเรย์..." หิสาวที่ถือาบยิ้ม "ันไม่ไ้มานเียว้วย..." สัพัมีนโผล่มา พวฝ่าย่อ้านที่แฝัวโผล่มายิปืน
"ฝ่าย่อ้าน!ทหารัารพวมัน" เล้าสั่ เรย์โยนไลท์เเบอร์ไปทาสอพี่น้อที่อยู่้านล่า พวเารับและฟันสัว์รหน้า สโนใ้ฟอร์เหวี่ยร่าเรย์ลไปแ่เบนรับทัน เธอระโลาอ้อมแนอีน "ถึนาย่วยัน็ไม่ไ้หมายวามันะหายเลียนายหรอนะ..." เธอหันไปทาอัลเลน่าที่ยืนำาบอยู่บนเสา
"อัล!เธอไหวไหม"
"แ่ถาๆ" เธอโลพื้นพร้อมับฟันทหารอาวเทอร์มารีน ทหารฝ่าย่อ้านเริ่มปะทะับอีฝ่ายอย่าุเือ "ท่านผู้นำ เราวรหนี่อนที่ฝ่าย่อ้านะับท่าน" หนึ่ในอัศวินแห่เร็นพู
"สโนำลัหนี" อัลเลน่าเรียมามอีนแ่เบนห้าม "พี่ับเรย์ัารเาเอ เธอุม้านนี้ไป่อน"
"ไ้...อ้อพี่" ายหนุ่มหันมา "ันเิ่อนสามนาที" เบนยิ้มให้อีน่อนวิ่ไปับเรย์
ทัู้่เ้าปะทะับสโนทันที ึ่เบนยัฝึไม่สำเร็ วามริฝีมือาบเา้อยว่าอัลเลน่า้วย้ำ สโนูออ "เ้าน่าะมาฝึับ้าให้สำเร็นะเร็น เพื่อเ้าะไ้ปป้อน้อสาวัวน้อยอเ้าไ้...."
"ไม่มีทา!"
อัลเลน่าเห็นฮั์ที่วิ่ามหลัทหารสอรมทูปเปอร์า้าบน เธอหันไปทาโพ "ุมทานี้ไปผู้าราเมร่อน" เธอวิ่ามฮั์ไป หิสาวะโน "ฮั์!!" ายหนุ่มหัวแหันมาทาเธอ เาเินหาอีน "อัล...ผมอโทษ" เาหยิบผ้ามาปิปาเธอ่อนะรั้ร่าอีนมาแนบลำัว ร่าบาิ้นและเริ่มอ่อนลไป าบอเธออับพื้น ร่าสูมอร่าในอ้อมแน่อนะวััวเธอึ้นไป
อี้าน
เรย์ห้ามเลือาแนที่าอเบน พวเาแพ้สโน ายหนุ่มส่เสียรอๆ "แพ้มันนไ้...." หิสาวที่ห้ามเลือพูอย่าหน่ายๆ "ไว้รอบหน้าแล้วันนะเบน..."
"ผู้ารโโลโนับัวไป!" มีเสียนแหปา เบนลุพรวแ่็เ เาพยายามพยุัวและเห็นฮั์อุ้มน้อสาวนเอึ้นยานไป "ามพวเาไป!!" ฟินน์ะโนใส่เบน "แ่..ยานเราามไม่ทันนะแถมอนนี้แ็บาเ็บ้วย.." เบนไ้แ่ัฟัน่อนะึ้นยานลับานไป ฟินน์พูถู...เา้อพัรัษาัวที่าน่อน ไว้เาหายี่อนเถอะฮั์ เี๋ยวไ้รู้แน่ว่าใรันแน่ที่น่าลัวริ หยามเาไม่เท่าไร แุ่น้อเาไปเารับไม่ไ้
เบนมอแนเทียมที่พยาบาลนำมา่อให้ เลอายืนอยู่้าๆ อีน เธอไอ่อแ่ เพราะอาารป่วย "ท่านแม่เป็นอะไรไหมรับ?" หิสูวัยส่ายหน้าพลาับบ่าลูาย "แม่เป็นห่วอัล...." ายหนุ่มผมำำมือ "ผมไม่น่าทิ้เธอไว้ามลำพั....ฮั์เลยถือโอาสเอาัวเธอไป"
นัเียนอพู
ไรทือาะมาลฟิอีทีหลัสอบมิเทอมเสร็ #เน้นว่าอาะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น