ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ข่าวหน้า 1 หนังสือพิมพ์พลาดหัวข่าว
" ไฮโซลูกหว้าควงไฮโซธอมออกงานเพื่อกลบข่าวว่าตนเป็นเลสเบี้ยน" เดียร์อ่านหัวข้อข่าวอย่างเสียงดัง "เป็นเบี้ยนก็บอกว่าเป็นเบี้ยน จะปิดทำไม ไม่เข้าใจเลย "
จนมีเสียงคนเดินมาข้างหลังได้ยินเข้า
" นี่เธอไปทำงานได้แล้วบริษัทจ้างให้มาทำงานอย่าอู้งาน " เสียงของผู้จัดการฝ่ายการตลาดต่อว่าเดียร์ จนคนที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ต้องรีบวางหนังสือลงอย่างรวดเร็ว
" คะๆๆๆๆ ผู้จัดการ จะรีบไปเดี๋ยวนี้คะ "
" ผู้เสร็จเจ้าตัวก็รีบไปทำงานโดยไม่บ่นสักคำ "
" คุณลูกหว้าคะ ตอนบ่ายคุณลูกหว้ามีนัดทานข้าวกับคุณธอมนะคะ " เสียงของผู้จัดการส่วนตัวเอยขึ้น
" เลื่อนนัดให้ฉันไปก่อนได้มั้ย ฉันยังไม่อยากเจอใคร "
" แต่คุณธอมเขานัดคุณมาหลายครั้งแล้วนะคะ "
" ฉันบอกว่าให้เลื่อนก็คือเลื่อน " เสียงก็ลูกหว้าเริ่มหงุดหงิดกับผู้จัดการส่วนตัวของเธอจนผู้จัดการไม่สามารถปฏิเสธได้ก็เพราะใครขัดใจเธอไม่ได้เลย
" คะๆๆๆ "
" ออกไปได้แล้วฉันอยากพักผ่อน " เสียงขอลูกหว้าไล่ให้ผู้จัดการออกไปจากห้องทำงานส่วนตัวของเธอ ผู้จัดการของเธอก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
" เฮ้อ ทำไมฉันยังคิดถึงหมอเอยอยู่อีกนะ นี่เราก็ไม่ได้เจอกันมาพักนึงแล้วนะ " จู่ๆเสียงไลน์เธอก็ดังขึ้น
" ใครกันส่งไลน์มาตอนนี้ " ลูกหว้าได้แต่ขมวดคิ้วแล้วเปิดดูไลน์ เธอดีใจมากที่เจ้าของไลน์เป็นตนเดียวกับที่เธอเพิ่งเอ่ยชื่อเมื่อสักครู่พอดี
" หมอเอย " ลูกหว้ากล่าวด้วยความดีใจ
" ลูกหว้าเดี๋ยวหมอไปหาที่บ้านได้มั้ย "
" ได้สิ "
" หมอจะบอกว่าหมออยู่หน้าบ้านหว้าแล้ว "
" อะไรนะหมอ "
ลูกหว้าเปิดหน้าต่างออกไปดูพอเจอว่าเป็นหมอเธอก็รีบวิ่งลงไป
" ลูกหว้า สุขสันต์วันเกิดนะ " พร้อมของขวัญชิ้นใหญ่ จนทำให้คนที่ลงมาหาถึงกับคิ้วขมวด
" หว้าลืมไปเลยว่าวันเกิดตัวเอง ขอบคุณนะคะหมอ ไม่ได้เจอกันนาน หมอเป็นอย่างไงบ้างตั้งแต่เราเลิกกันไป "
" หว้ารู้มั้ยหมอเสียใจมาตลอดที่ทิ้งหว้าไปหาเขา หมอขอโทษ หมอรู้แล้วว่าจริงหมอขาดหว้าไม่ได้เลย "
" ช่างมันเถอะหมอเรื่องมันผ่านมานานมาก "
" ที่หมอมาวันนี้หมอจะมาพูดกับหว้า ว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิใได้มั้ย "
ทำให้คนตรงหน้านั้นยืนอึ้งไปกับเสียงที่ได้ยิน ทั้งๆที่ในใจดีใจแทบตายแต่เก็ต้องเก็บความรู้สึกไว้ จนป้าแม่บ้านเดินมา
" คุณหนูคะ คุณท่านโทรมา "
ทำให้เธอออกมาจากภวังค์ความคิด " อ่อ คะ "
" สวัสดีคะ ป๊า หนูคิดถึงป๊ามากเมื่อไหร่ป๊าจะกลับมาคะ "
เสียงปลายสายเอ่ยขึ้น
" ป๊าต้องอยู่อังกฤษอีกประมาณ 2 เดือน "
" นานขนาดนั้นเลยเหรอคะป๊า หว้าคิดถึงป๊ามากเลยนะคะ แล้วเจอกันอีก 2 เดือนนะคะ "
" งั้นป๊าไปทำงานก่อนนะ แค่นี้นะลูก รักเสมอ "
" หว้าก็รักปีามากนะคะ สวัสดีคะ " พอเธอพูดจบเธอก็เห็นว่าคนที่ถามเะอเมื่อกี้ได้กลับไปแล้วเะอเลยถามกลับป้าแม่บ้าน
" ป้าคะหมอเอยกลับไปแล้วเหรอคะ "
" เขาบอกกับป้าให้ฝากมาบอกคุณหนูว่า ทางโรงพยาบาลเรียกตัวไปผ่าตัดคนไข้ที่โดนยิงคะคุณหนู "
" อ่อคะ " ยังคุยกันไม่เสร็จเลยหมอเอย พอหมอเอยกลับเธอก็เดินขึ้นห้องนอนเพราะเธอง่วงนอนและเพลียจากการทำงานมาทั้งวัน
*** เพิ่งแต่งนิยายเรื่องแรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ ***
ขอโทษที่ต้องตัดจบแบบนี้ ไม่รู้จะแต่งอย่างไงต่อดี 55555+
" ไฮโซลูกหว้าควงไฮโซธอมออกงานเพื่อกลบข่าวว่าตนเป็นเลสเบี้ยน" เดียร์อ่านหัวข้อข่าวอย่างเสียงดัง "เป็นเบี้ยนก็บอกว่าเป็นเบี้ยน จะปิดทำไม ไม่เข้าใจเลย "
จนมีเสียงคนเดินมาข้างหลังได้ยินเข้า
" นี่เธอไปทำงานได้แล้วบริษัทจ้างให้มาทำงานอย่าอู้งาน " เสียงของผู้จัดการฝ่ายการตลาดต่อว่าเดียร์ จนคนที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ต้องรีบวางหนังสือลงอย่างรวดเร็ว
" คะๆๆๆๆ ผู้จัดการ จะรีบไปเดี๋ยวนี้คะ "
" ผู้เสร็จเจ้าตัวก็รีบไปทำงานโดยไม่บ่นสักคำ "
" คุณลูกหว้าคะ ตอนบ่ายคุณลูกหว้ามีนัดทานข้าวกับคุณธอมนะคะ " เสียงของผู้จัดการส่วนตัวเอยขึ้น
" เลื่อนนัดให้ฉันไปก่อนได้มั้ย ฉันยังไม่อยากเจอใคร "
" แต่คุณธอมเขานัดคุณมาหลายครั้งแล้วนะคะ "
" ฉันบอกว่าให้เลื่อนก็คือเลื่อน " เสียงก็ลูกหว้าเริ่มหงุดหงิดกับผู้จัดการส่วนตัวของเธอจนผู้จัดการไม่สามารถปฏิเสธได้ก็เพราะใครขัดใจเธอไม่ได้เลย
" คะๆๆๆ "
" ออกไปได้แล้วฉันอยากพักผ่อน " เสียงขอลูกหว้าไล่ให้ผู้จัดการออกไปจากห้องทำงานส่วนตัวของเธอ ผู้จัดการของเธอก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
" เฮ้อ ทำไมฉันยังคิดถึงหมอเอยอยู่อีกนะ นี่เราก็ไม่ได้เจอกันมาพักนึงแล้วนะ " จู่ๆเสียงไลน์เธอก็ดังขึ้น
" ใครกันส่งไลน์มาตอนนี้ " ลูกหว้าได้แต่ขมวดคิ้วแล้วเปิดดูไลน์ เธอดีใจมากที่เจ้าของไลน์เป็นตนเดียวกับที่เธอเพิ่งเอ่ยชื่อเมื่อสักครู่พอดี
" หมอเอย " ลูกหว้ากล่าวด้วยความดีใจ
" ลูกหว้าเดี๋ยวหมอไปหาที่บ้านได้มั้ย "
" ได้สิ "
" หมอจะบอกว่าหมออยู่หน้าบ้านหว้าแล้ว "
" อะไรนะหมอ "
ลูกหว้าเปิดหน้าต่างออกไปดูพอเจอว่าเป็นหมอเธอก็รีบวิ่งลงไป
" ลูกหว้า สุขสันต์วันเกิดนะ " พร้อมของขวัญชิ้นใหญ่ จนทำให้คนที่ลงมาหาถึงกับคิ้วขมวด
" หว้าลืมไปเลยว่าวันเกิดตัวเอง ขอบคุณนะคะหมอ ไม่ได้เจอกันนาน หมอเป็นอย่างไงบ้างตั้งแต่เราเลิกกันไป "
" หว้ารู้มั้ยหมอเสียใจมาตลอดที่ทิ้งหว้าไปหาเขา หมอขอโทษ หมอรู้แล้วว่าจริงหมอขาดหว้าไม่ได้เลย "
" ช่างมันเถอะหมอเรื่องมันผ่านมานานมาก "
" ที่หมอมาวันนี้หมอจะมาพูดกับหว้า ว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิใได้มั้ย "
ทำให้คนตรงหน้านั้นยืนอึ้งไปกับเสียงที่ได้ยิน ทั้งๆที่ในใจดีใจแทบตายแต่เก็ต้องเก็บความรู้สึกไว้ จนป้าแม่บ้านเดินมา
" คุณหนูคะ คุณท่านโทรมา "
ทำให้เธอออกมาจากภวังค์ความคิด " อ่อ คะ "
" สวัสดีคะ ป๊า หนูคิดถึงป๊ามากเมื่อไหร่ป๊าจะกลับมาคะ "
เสียงปลายสายเอ่ยขึ้น
" ป๊าต้องอยู่อังกฤษอีกประมาณ 2 เดือน "
" นานขนาดนั้นเลยเหรอคะป๊า หว้าคิดถึงป๊ามากเลยนะคะ แล้วเจอกันอีก 2 เดือนนะคะ "
" งั้นป๊าไปทำงานก่อนนะ แค่นี้นะลูก รักเสมอ "
" หว้าก็รักปีามากนะคะ สวัสดีคะ " พอเธอพูดจบเธอก็เห็นว่าคนที่ถามเะอเมื่อกี้ได้กลับไปแล้วเะอเลยถามกลับป้าแม่บ้าน
" ป้าคะหมอเอยกลับไปแล้วเหรอคะ "
" เขาบอกกับป้าให้ฝากมาบอกคุณหนูว่า ทางโรงพยาบาลเรียกตัวไปผ่าตัดคนไข้ที่โดนยิงคะคุณหนู "
" อ่อคะ " ยังคุยกันไม่เสร็จเลยหมอเอย พอหมอเอยกลับเธอก็เดินขึ้นห้องนอนเพราะเธอง่วงนอนและเพลียจากการทำงานมาทั้งวัน
*** เพิ่งแต่งนิยายเรื่องแรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ ***
ขอโทษที่ต้องตัดจบแบบนี้ ไม่รู้จะแต่งอย่างไงต่อดี 55555+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น